8753. Dođoše u pustinju Sinajsku. Da ovo označava stanje dobra u kojem istine vere treda se usađuju, vidi se iz značenja pustinje Sinajske, što je stanje dobra u kome istine vere treba da se usade. Ovde pustinja označava dobro u kome istine još nisu usađene; a Sinaj označava istine same. Jer pustinja može imati mnoga značenja (vidi br. 3900); u opšte, označava ono što nije nastanjeno (napučeno), stoga u duhovnom smislu, dobro u kojem još nije bilo istina, jer dobro bez istina je ono što nije duhovo obrađeno; sledstveno pustinja označava novo Voljno koje još nije oblikovano pomoću istina vere (br. 8457): Što je tiče Gore Sinajske, u najvišem smislu ona označava Božansku Istinu od Božanskog Dobra; brda, Božansko Dobro; a Sinaj, Božansku Istinu. U unutrašnjem smislu ona označava istinu vere od dobra, ovde istine vere koja treba da se usadi u dobro, zazto što zakon još nije bio proglašen sa nje. Gora Sinajska ima ova značenja zato što je Gospod proglasio zakon odatle, a zakon označava Božansku Istinu od Božanskog Dobra, a isto tako I istinu vere od dobra (br. 6752, 7463, 8695). Otuda to da su se sinovi Izrailjevi utoborili u pustinji pored te gore, jer su sa nje proglešeni ne samo deset zapovesti, koji su zakon u užem smislu, nego I uredbe crkve, koje u sebi sadrže – jer one pretstavljaju – duhovne I nebeske istine I dobra Gospodovog carstva. Da je zakon otuda proglašen, vidi se iz sledećeg poglavlja XXI. I onih koji slede; iz Knjige lLevitske 7:37, 38; 27:34. Isto je označano Sinajem kod Davida: Bože, kad si išao pred narodom svojim, kad si išao preko pustinje, zemlja se tresijaše, I nebo se rastapaše od lica Božijega, I sav Sinaj od lica Boga, Boga Izrailjeva (Psalam 68:7-9). Sinaj ovde označava istinu koja je od dobra, jer j akvo značenje neba koje se rastapaše od lica Božijega, I značenja Boga koji kapaše milosću Njegovom. U knjizi Sudija: Gospode! kad si silazio sa Seira, kad si išao iz polja Edomskoga, zemlja se tresijaše, I nebesa kapah , oblaci kapahu vodom. Brda se rastapahu pred Gospodom; taj Sinaj pred Gospodom Bogom Izrailjevim. Za vremena Samraga cara Anatova, za vremena Jahelina nesta putova, I koji iđahu stazama iđahu krivijem putovima. Nesta sela u Izrailju, nesta ih, dokle ne nastah ja, Debora, dokle ne nastah majka Izrailju Sudije 5:4-7. Sinaj ovde označava zakon ili Božansku Istinu od Božanskog Dobra, koje su stvari ovde označene I nebom koje kapaše, I oblacima koji kapahuvodom; da nije bilo dovoljno istina vere I da su ove bile izokrenute, označeno je sa nesta putova, I koji iđahu stazama iđahu krivijem putovima (da putovi, staze, I ulice oznavaju istine, vidi br. 627, 2333, 3128, 3477); jer ono o čemu se peva u ovoj proročkoj pesmi, koju pevaju Debora I Barak, je izokretanje istine crkve, I njeno ponovno ustanovljavanje.

Kod Mojsija: Mojsije reče: Gospod izide sa Sinaja I pokaza im se sa Seira; zasja s gore Faranske, I dođe s mnoštvom tisuća svetaca, a u desnici mu zakon ognjeni za njih (Zak. Ponovljeni 33:2); gde Mojsije blagosilja sinove Jakovljeve pre svoje smrti, I koji počinje svoje proročanske izreke svog blagoslova sa Jehova siđe sa Sinaja, a Sinajem se označavaju istine vere u kompleksu. Da on počinje na ovaj način je stoga što se sinovima Jakovljevim označavaju sve istine I dobravere (br. 3858, 3862, 5879, 5951).