7418. I udari po prahu po zemlji, označava da treba ukloniti one stvari koje su proklete u Prirodnom . Ovo se vidi iz značenja udariti, što znači ukloniti; i iz značenja praha, što označava ono što je prokleto, o čemu ubrzo; i iz značenja zemlje, zemlje Egipaske koja označava prirodni um (vidi br. 7409). Zemlja (prah) označava ono što je prokleto, jer mesta gde su zli duhovi su sa strana ispod nožnih tabana, izgledaju kao zemlja, i doista kao neobrađena i sasušena zemlja ili prah, ispod koje zemlje su neki paklovi. Ova zemlja je nazvana prokletom zemljom, i prah na njoj označava ono što je prokleto. Bilo mi je ponekada dato da gledam kako tamo zli duhovi otresaju prah sa svojih stopala, kada žele da nekoga prokunu. Ovo sam video na desno malo napred, na obodima pakla vračara, a gde su oni duhovi koji su, za svoga života u svetu, znali veru, ali su uprkos toga živeli zlim životom, pa su bačeni u njihov pakao [pakao vračara ili magova]. Otuda sada prah označava ono što je prokleto, a otresanje praha (prašine) prokletstvo. Bilo j o zbog ovoga značenja da je Gospod naložio Svojim učenicima da ako ne budu primljeni, da otresu prah sa svojih stopala, o čemu je napisano kod Mateje,

I ako vas ko ne primi i ne posluša riječi vašijeh, izlazeći iz kuće ili grada onoga, otresite prah s nogu svojijeh. Zaista vam kažem, lakše će biti zemlji Sodomskoj i Gomorskoj u dan strašnoga suda nego li gradu onome Mateju 10:14, 15; Mark 6:15; Luka 9:5; 10:10-12). U ovome odlomku, učenici ne označavaju učenike nego sve stvari Crkve, a to su sve stvari vere i ljubavi prema bližnjem (vidi br. 2089, 2129 kraj, 2130 kraj, 3354, 6397). Ne primanjem i ne slušanjem označava se odbacivanje istina vere i dobara ljubavi prema bližnjemu; otresanjem praha s nogu označava se prokletstvo; razlog da će biti lakše Sodomi i Gomori nego onome gradu je to, što Sodoma i Gomora označavaju one koji su u zlom životu, ali nisu znali i nisu mogli da prime Gospoda i Reč. Iz ovoga se vidi da kuća ili grad koji ne prime učenike označavaju one unutar Crkve koji ne žive životom vere. Svak može da vidi da ne može biti proiklet ceo grad zato što učenici nisu primljeni i zato što oni u grdu nisu istoga časa priznali nauk koji su ovi propovedali. Prah koji je u staro vreme stavljan na glavu kada su bili u žalosti i u pokajanju, isto tako je označavao ono što je prokleto; kao kod Jeremije,

Starješine kćeri Sionske sjede na zemlji i muče, posule su porahom glave svoje , i pripasaše kolstrijet; oborile su k zemlji glave svoje djevojke Jersalimske (Plač 2:10).

Kod Jezikilja, I povikaće za tobom iza glasa i zaridati gorko, i posuće prahom glave svolje i po pepelu će se valjati Jezekilj 27:30).

Kod Miheja, Ne javljajte u Gatu, ne plačite; u Bet-Afri; valjaj se u prahu Mihej 1:10).

Kod Jovana, I baciše prah na glave svoje i povikaše plačući i ridajući (Otkr. 18:19); i u istorijskim delovima Reči svuda. Prahom na glavi, i ridanjem na zemlji i sa glavom na zemlji, i valjanjem u prahu, pretstavljala se poniznost koja, kada je prava, ona je takva da osoba priznaje i opaža da je prokleta, ali da je izbavlja Gospod (vidi br. 2327, 5420, 5957). Prah u koji je pretvreno zlatno tele, koje su bili napravili u pustinji, bilo se raskomadano i smrvljeno, označava ono što je prokleto, o čemu piše kod Mojsija,

I uzeh grijeh vaš koji učiniste, tele, i sažegoh ga ognjem i razbih ga i satrh ga u prah, i prosuh prah njegov u potok, koji teče s one gore (Zak. Ponovljeni 9:21). U sledeim odlomcima prah tako isto označava ono što je prokleto: u Postanju, Tada reče Jehova Bog zmiji: kad si to učinila, da si prokleta mimo svako živinče i mimo sve zvijeri poljske; na trbuhu da se vučeš i prah da jedeš

do svojega vijeka Postanje 3:14).

Kod Miheja, Pasi narod svoj s palicom svojom, stado našljedstva svojega, koje živi osamljeno u šumi usred Karmela; neka pasu po Bazanu i po Galadu kao u staro vrijeme. Narodi će vidjeti, i postidjeće se sve sile svoje; metnuće ruku na usta, uši će im zagluhnuti. Lizaće prah kao zmija (Miheja 7:1416, 1).

Kod Isaije, Prah če biti zmijin hljeb, (Isaija 65:25).

Ponovo, Dođi, i sjedni u pah, djevojko kćeri Babilonska, (Isaija 47:1).

Kod Davida, Duša naša pade u prah, tijelo je naše bačeno na zemlju (Psalam 44:25).

Ponovo, Duša moja leži u prahu; oživi me po riječi Svojoj (Psalam 129:25).

U Reči, prah označava i grob, kao i ono što je nisko, a i ono što je brojno.