5741. Otputiše ljude s maragcima njihovijem. Da ovo označava da je spoljašnji prirodni čovek bio donekle uklonjen (udaljen) s njegovim istinama i spoljašnjim-znanjima, vidi se iz reprezentacije Jakovljevih sinova, koji su ovde ljudi, a što su istine crkve u Prirodnom (vidi br. 5403, 5427, 5512), pa stoga i spoljašnji prirodni čovek (br. 5680); iz značenja magaraca, što su spoljašnja-znanja (br. 5492); i iz značenja otpustiti, ne daleko, što znači da se prirodni čovek malo uklonio. Iz ovoga je jasno da sa otpustiše ljude s magarcima, ne daleko označava spoljašnji prirodni čovek, koji se malo udaljio sa svojim istinama i spoljašnjim-znanjima, od unutrašnjeg Nebeskog koje je pretstavljeno Josipom. Što se tiče značenja magaraca, neka se zna da oni označavaju jedno kada se koriste za jahanje, a drugo kada služe da bi nosili terete; jer su sudije, carevi, i njihovi sinovi jahali na njima, to jest, na magaradma i magaricama, kao i na mazgama; i tada su ove (životinje) označavale racionalnu, a tako isto i prirodnu istinu i dobro (br. 2781); iz kojeg razloga je Gospod, kada je kao Sudija i kao Car ulazio u Jerusalim, jahao na magaretu sinu magarice; jer je ovo bio znak sudske i carske službe. ali kada su magarci služili da nose terete, kao ovde, tada su označavali spoljašnja-znanja. Slično je i sa ovim znanjima. Ako neko, dok misli o čovekovim inutrašnjim stvarima, ne ide dalje o spoljašnjih-znanja u memoriji, taj pretpostavlja da je to sve što postoji u čoveku, a nije svestan da su ovo najniže stvari u čoveku, i koje su takve da se većina njih odbacuje kada telo umre (br. 2475-2480); ali stvari koje su u njima, naime istina i dobro zajedno s osećanjima, ostaju; a isto tako kod zlih (ljudi), kod njih ostaju obmana i zlo, zajedno s njihovim osećanjima ; dok su spoljašnja-znanja njihovo telo. Sve dok čovek živi u telu, on ima istinu i dobro, ili obamnu i zlo, u spoljašnjim-znanjima, jer ih ova sadrže; pa stoga što spoljašnja-znanja sadrže, i kao da ih nose, to jest, nose ove unutrašnje stvari, oni su označeni magarcima koji služe da bi nosili terete.

3458. A sjutradan ustavši rano, označava stanje prosvetljenja. Ovo je jasno iz značenja jutra, i ustati rano, što je stanje prosvetljenosti: jer jutro i zora, u najvišem smislu, označavaju Gospoda, a u unutrašnjem smislu Nebesko Njegove ljubavi, a otuda označavaju i stanje mira (vidi br. 2333, 2405, 2540, 2780): a ustati, u unutrašnjem smislu, označava uzvisivanje (vidi br. 2401, 2785, 2921, 2927, 3171). Otuda je očito da ustati jutrom rano označava stanje prosvetljenja.