5413. Jer reče: da ga ne bi zadesilo kako zlo. Ovo označava da bi to nesalo bez Nebeskog od Duhovnog, koje je Josip, što se vidi iz značenja zadesilo kako zlo, naime, da bi nestalo. Ovo je otac rekao, jer ga je voleo, i jer se bojao da će nestali među braćom, kao Josip; ali ove su se iste reče primile i bile uvedene u Reč zbog unutrašnjeg smisla, a to je da bi posredno nestalo ako bi bilo samo sa spoljašnjim a bez unutrašnjeg; jer posredno je Benjamin, spoljašnje su sinovi Jakovljevi, a unutrašnje je Josip. Svako posredno nestaje ako ima samo spoljašnje stvari bez unutrašnjih, jer postaje od unutrašnjeg, i od njega opstoji; ali ono nastaje na taj način što unutrašnje gleda u spojašnje sa željom i ciljem da se udruži s njim. Tako je posredno povezano s unutrašnjim, a od unutrašnjeg sa spoljašnjim, ali ne sa spojašnjim bez unutrašnjeg. Iz ovoga je jasno da bi posredno nestalo kada bi bilo samo sa spoljašnjim bez unutrašnjeg. Osim toga, opšti je zakon , kako kod stvari duhovnog sveta tako i kod onih prirodnog sveta, da jedna stvar može da postoji ako bi bila samo sa svojom priornom (prethodnom), ali ne bez ove a sa svojom posteriornom (sa svojom posledičnom), i da be nestala kada bi bila samo s ovom. Razlog je u tome, da sve bez povezanosti s onim što je priorno, bez poveanosti je s Prvim, od kojega(čega) sve ima i postojanje i opstojanje.