4445. Što učini sramotu u Izrailju obležav kćer Jakovljevu, kako ne bi valjalo činiti. Da ovo označava nezakonito spajanje u njihovim očima, i da je bilo protivno istinikoju su imali, vidi se iz značenja učini sramotu u Izrailju obležav kćer Jakovljevu, što je nezakonito spajanje, može se videti gore, br. 4439. Kaže se u Izrailju, jer se Izrailjem označava u unutrašnjem smislu unutrašnja crkva; a zatim se kaže, Jakovljevu kćer, jer se Jakovom označava spoljašnje crkve. (Da je Izrailj unutrašnje crkve a Jakov spoljašnje, može se videti u br. 4286, 4292, 4439).

Daiako zakonito, u njihovim očima je izgledalo nezakonito, može se videti iz onoga što je rečeno i pokazano gore (br. 4444), i na drugim mestima.

4439. Stih 5. A Jakov ču da je osramotio Dinu kćer njegovu. Da ovo označavaspajanje koje nije zakonito, naime, s osećanjem istine koja pripada spoljašnjoj crkvi koju ovde predstavlja Jakov, vidi se iz značenja osramotiti, što j pajanje koje nije zakonito –jer se brakom označava zakonito spajanje (vidi br. 4434), pa je otuda sramoćenjem označeno nezakonito spajanje (br. 4433); iz reprezentacije Dine, koja je osećanje svih stvari vere, i crkva otuda (br. 427), i iz reprezentacije Jakova, koji je ovde spoljašnja Drevna Crkva. Da se Jakovom ovde označava spoljašnja Drevna Crkva, to je stoga što je ta crkva trebala da bude ustanovljena kod njegovih potomaka, da su njegovi potomci primili unutarnje istine koje su bile kod Drevnih. Da je ova crkva ovde predstavljena Jakovom, vidi se i iz konteksta u ovome poglavlju; jer on nije bio u zaverisa svojim sinovima da udari na grad i da poseče Hemora i Sihema; stoga je i rekao Šimunu i Leviju, omraziste me narodu ove zemlje (stih 30), a u proroštvu pred svoju smrt, U tajne njihove da ne ulaziduša moja, sa zborom njihovijem da se ne sastavlja slava moja; jer u gnjevu svome pobišeljude, i za svoje veselje pokidaše volove (Postanje 49:6). Osim toga, spoljašnja Drevna Crkva je predstavljena Jakovom u mnogim odlomcima u Reči (br. 422, 4286). razlog da Jakov predstavlja ovu crkvu je to što, u najvišem smislu, on predstavlja Gospodovo Božansko Prirodno, kojemu korepondira spoljašnje crkve. Ali njegovim sinovma označeni su njegovi potomci, koji su kod sebe ugasili istinu koje je bila kod Drevnih, i tako razorili ono što pripada crkvi, pri čemu su ostali samo reprezentativi kod njih (vidi br. 4281, 4288, 4289, 4303).