862. I poslije četrdeset dana, odnosi se na trajanje pređašnjeg stanja i početak sledećeg, što je jasno iz značenja broja četrdeset, a to je objašnjeno u stavu 730, gde se kaže, pošto se radi o iskušenju, četrdeset dana i četrdeset noći, što označava trajanje iskušenja. Ali pošto se ovde govori o stanju koje sledi iskušenje, kaže se četrdeset dana, a ne četrdeset noći. Razlog je to što se ljubav k bližnjemu u Reči upoređuje s danom i naziva dan, koji sada počinje; a vera koja počinje tako da još uvek nije toliko povezana s ljubavlju prema bližnjemu, upoređuje se s noći i naziva noć (kao u poglavlju I, stih 16 i na drugim mestima u Reči). U Reči se vera naziva noć, zato što prima život od ljubavi prema bližnjemu, kao što mesec prima svetlost od sunca; a pošto se vera upoređuje s mesecom i naziva mesec, a ljubav ili milosrđe sa suncem i naziva sunce, četrdeset dana (ili trajanje koje označava) odnosi se na ono što prethodi i ono što sledi, pa se stoga kaže posle četrdeset dana; što znači trajanje prethodnog stanja i početak ovoga o kome se sada govori. Ovde počinje opisivanje drugoga stanja čoveka Crkve posle iskušenja.