2018. A postavljam zavjet moj između sebe i tebe. Da ovo označava jedinstvo, jasno je iz značenja „zaveta“, da je to sjedinjenje (već objašnjeno r. (665, 666, 1023, 1038); o kojem je sjedinjavanju bilo reči u ovom poglavlju i mnogo puta pre; te je bilo pokazano da je Jehova , koji ovde govori, bio u Gospodu, jer je bio jedno s njim već začeća i od rođenja; jer Gospod je bio začet od Jehove, te je otuda Njegovo unutrašnje bilo Jehova. Ovo je bilo rasvetljeno još više pomoću onoga kako je sa čovekom (br. 1999), naime, da je njegova duša jedno sa njegovim telom, ili njegovo unutrašnje s njegovim spoljašnjim, iako se ovi razlikuju, ponekad toliko da se jedno bori protivu drugoga, a što se vidi u iskuišenjima, u kojima unutrašnje kori (kara) spoljašnje, i želi da otstrani zlo koje je u njemu; a ipak su povezani, jer i duša i telo pripadaju istom čoveku. Uzmite za primer nekoga čije se misli razlikuju od onoga što on pokazuje svojim izgledom, govorom i pokretima. U njemu je jedno unutarnje koje se razlikuje od spoljašnjeg, ali su ipak jedno; jer misao je čovekova isto kao što je to izgled, usta, i pokreti; ali postoji sjedinjavanje kada se izgled, govor usana, i pokreti slažu s mišlju. Toliko, radi ilustracije.