1732. Blagosloven da je Avram Bogu Svevišnjemu. Da ovo označava Gospodovog unutarnjeg čoveka, da uživa dobra Njegovog unutrašnjeg čoveka, jasno je na isti način iz značenja „blagoslova“, koji je uživanje svih dobara, kao što je pre rečeno; kao i iz značenja „Avrama“ ovde, da je on unutarnji ili racionalni čovek, o kome je bilo govora gore (kod stiha 13); kao i iz značenja „svevišnjega“, što je Gospodov unutrašnji čovek, o čemu je bilo ranije govora. Kao što je rečeno, „Avramom“je označen unutarnji ili racionalni čovek koji treba da se ujedini s unutrašnjim čovekom ili Jehovom, i to kroz borbe i pobede u iskušenjima: jer ovakav je slučaj s unutarnjim čovekom: kao što je rečeno, unutarnji čovek je posrednik između unutrašnjeg i spoljašnjeg čoveka, i on omogućava unutrašnjem da utiče u spoljašnjeg čoveka; jer bez unutarnjeg čoveka ne bi bilo komunikacije (saobraćanja). Tako dolazi do komunikacije između nebeskih i duhovnih stvari. Kada su se komunicirale (prenosile) nebeske stvari, unutarnji čovek se zvao „Melhisedek“; a kada su se komunicirale (prenosile) duhovne stvari, on se nazivao „Avram Jevrejin“.