197. Otuda sledi da, u Reči, mesta i prostori, i sve ono što se odnosi na prostor, označavaju Stanja, a to su razdaljine: blizu, daleko, putevi, putovanja, boravljenje, milje i stadiji, doline, polja, vrtovi, gradovi i ulice, pokreti, mere raznih vrsta, dugačko, kratko, široko, visoko i duboko, i mnogo toga još; jer skoro sve u čovekovoj misli ima neke veze s prostorom i vremenom. Ovde ću pomenuti samo ono što se, u Reči, označava dužinom, širinom i visinom. Na ovom svetu dugačkim ili širokim naziva se nešto što se odnosi na prostor, a ono isto važi i za visinu. Međutim, u Nebu, gde mišljenje nije vezano za prostor, dužina označava stanje dobra, širina stanje istine, a visina razliku medu njima u skladu sa stepenima (vidi br. 38). Takvo je značenje triju smerova (dimenzijâ) jer u Nebu dužina se pruža od Istoka prema Zapadu, a oni koji tamo žive nalaze se u dobru od ljubavi; a nebeska širina prostire se od Juga do Severa, a oni koji tamo žive, nalaze se u istini od dobra (vidi br. 148); visina se odnosi na oboje u odnosu na stepene. To je razlog da, u Reči, dužina, širina i visina imaju ovakva značenja, kao na primer kod Jezekilja (od 40 do 48 glave), gde se opisuju novi hram i nova zemlja, sa predvorjima, odajama, kapijama, vratima, prozorima i okolinom, sve uz pomoć mera za dužinu, širinu i visinu, čime se označava nova Crkva u pogledu dobara i istinâ. Inače, čemu bi služile sve one mere? Na sličan način opisan je u Otkrovenju Novi Jerusalim ovim rečima:

“I grad na četiri ugla stoji, i dužina je njegova tolika kolika i širina, i izmjeri grad trskom, dvanaest hiljada potrkališta: dužina, širina i visina jednaka je” (21:16).

Upravo zato što ovde Novi Jerusalim označava Novu Crkvu, ove mere označavaju ono što se odnosi na tu Crkvu, dužina je dobro od ljubavi, širina je istina od dobra, visina je dobro i istina prema stepenima, “dvanaest stotina potrkališta” je sve dobro i sva istina zajedno. Inače, zašto bi stajalo da su i širina i dužina i visina dvanaest stotina potrkališta? Da širina, u Reči, označava istinu, jasno je u Davidovim Psalmima:

“Ne daš me u ruke neprijatelju, i postavljaš noge moje na prostranom mjestu” (Ps. 31:8).

“Iz tjeskobe povikah ka Gospodu i usliši me, izvede me na prostrano mjesto” (Ps. 18:5).

A tako još mnogo mesta u Reči, kao kod Isaije (8), kod Avakuma (1:6), i na drugim mestima.