9913. I neka bude prorez (usta glave) u srijedi. Da ovo označava put (metod) influksa od onoga što je iznad, vidi se iz značenja proreza u srijedi (usta glaveplašta po sredi), što je tamo gde je influks od onoga što je iznad; ili što je ista stvar, od onoga što je unutar, to jest, od nebeskoga carstva u duhovno carstvo. Da se spoljašnje dobro nebeskoga carstva uliva u unutrašnje dobro duhovnoga carstva, može se videti gore (br. 9912).

Da prozer (usta glave) u strijedi ima ovo značenjeje zato što plašt označava duhovno carstvo, a posebno njegovo unutrašnje (br. 9825); a vratom, gde je prorez na plaštu, označava se influks, komunikacija, i povezivanje nebeskih sa duhovnim stvarima (br. 3542, 5320, 5328); jer glava kod čoveka korespondira Gospodovom nebeskom carstvu, a telo njegovom duhovnom carstvu; stoga vrat koji je između, a koji je okružen i zatvoren prorezom (ustima glave), korespondira posredovanju ili influksu od nebeskog carstva u duhovno carstvo.

[2] Da su ovakve stvari označene prorezom u srijedi plašta, može da izgleda kao apsurd, osobito onima koji ništa ne znaju o nebu, u duhovima i o anđelima u njemu, stoga ništa o korespondencijama. Da postoji korespondencija svih stvari kod čoveka sa svim stvarima neba, pokazano je na kraju mnogih poglavlja (vidi mesta navedena u br. 9280); kao i to da u opšte glava korespondira nebeskim stvarima, telo duhovnim stvarima, a noge prirodni tvarima (br. 4938-4939). Iz ovoga je jasno da zbog korespondencije vrat označava influks, komunikaciju, i povezivanje nebeskih sa duhovnim stvarima. Stoga prorez u srijedi plašta , koji opkoljava vrat, označava put influksa; jer su se Aronovim haljinama pretstavljale u opštem stvari koje pripadaju Gospodovom duhovnom carstvu (br. 9814). Iz ovoga se vidi da se opisom proreza opisuje sami influks. Međutim, neka se zna da se duhovi i anđeli pokazuju obučeni u haljine; i da svaki deo njihove odeće nešto pretstavlja; kao što je dobro poznato onima koji su u nebima; zbog toga je svaka haljina na Aronu prestavljala neku stvar koja je u nebima; jer je Reč , koja je od Gospoda, napisana tako da preko nje postoji komunikacija. Da čovek crkve ovo ne zna, iako ima takvu Reč, je stoga što on okreće svoje unutrašnje prema svetu, tako da ga se ne može podignuti prema nebu, i poučiti (br. 9706-9707, 9709).

9706. Razlog je da je čovek stvoren u skladu sa slikom neba i sa slikom sveta; unutrašnji čovek prema slici neba, a spoljašpnji čovek prema slici sveta. Stoga misliti i hteti od unutrašnjeg čoveka je misliti i hteti od neba, to jest, kroz nebo od Gospoda; dok je misliti i hteti od spoljašnjeg čoveka misliti i hteti od sveta, to jest, kroz svet od sebe.