223. I napisaću na njemu ime grada Boga svojega, i ime Novoga Jerusalima, koji silazi s neba od Boga mojega, i ime moje novo. Da ovo označava doktrinu Nove Crkve u nebesima, vidi se iz značenja grada Božijega, što je doktrina Božanske istine (o kojoj će se govoriti ubrzo); i iz značenja Novoga Jerusalima, što je crkva u pogledu doktrine (o čemu vidi malo delo, Novi Jerusalim, br. 6); i iz značenja koji silazi iz neba od moga Boga, što označava da je iz neba od Božanske istine tamo, (Da se Bogom u Reči označava Božanska istina, može se videti gore, br. 220, 222.) A pošto je Božanska istina, koja je u nebu, i koja od tamo slazi, od Gospoda samog, stoga je Gospod naziva Svojim Bogom. Da se gradom Boga mojega označava doktrina Božanske istine, može da izgleda, u početku, kao nešto preterano, jer izgleda teško za um da misli o doktrini kada se pomene grad, i o crkvi kad se pomene zemlja; ali samo se to označava, u duhovnom smislu, gradovima u Reči; razlog je to što je ideja grada samo prirodna, a ideja doktrine kao grada je duhovna. Zato što su anđeli duhovni, njihova ideja o gradu je ista kao i ideja onih koji su u gradu u pogledu svoje doktrine, pošto oni nemaju ideje o zemlji jednog naroda osim kao o crkvi, i o tamošnjioj religiji. Razlog je to što se društva, koja su u nebu, dele, većinom, kao u gradovima, i one se sve razlikuju jedne od drugih u pogledu primanja Božanske istine u dobro; otuda i to, da anđeli nemaju ideje o doktrini istine kad se pomene grad. (Da se nebesa dele u društva prema razlikama dobra ljubavi i vere, može se videti u delu, Nebo i Pakao 41-50; i da su njihove nastambe poredane kao u gradovima, br. 184 u istome delu). Da se gradovima u Reči označavaju doktrine, vidi se iz mnogih odlomaka, od kojih ćemo navesti samo sledeće, kao potvrdu.

Kod Jeremije:

Jer, evo te postavljam danas ka tvrd grad protivu svoj zemlji (1:18).

Ove se stvari kažu proroku, jer se prorokom u Reči označava onaj koji uči istinu a u apstraktnom, označava se doktrina istine, može se videti, Nebeske Tajne 2534, 7268). Opet:

Slavni će se vijenac vaš skinuti s vaše glave. Gradovi južni zatvoriće se (13:18, 19).

Predmet o kome se ovde govori je falsifikovanje istine; a vencem (krunom) slavnim koji se skida, označava se da će nestati inteligencija; a gradovima južnim koji se zatvaraju, označava se da će sve istine doktrine, koje su inače u svetlosti, biti u zamračenju. (Da se vencem ili krunom označava inteligencija i mudrost, može se videti gore, br. 126, 218; a da se jugom označava stanje svetlosti, vidi delo, Nebo i Pakao 148, 149, 151).

Kod Isaije:

Učinio si čudesa. Jer si od grada načinio gomilu, i od tvrdoga grada zidine; od grada dvor za strance; do vijeka se neće sagraditi. Zato će te slaviti narod silan, grad strašnijeh naroda bojaće te se (25:1-3).

Pustošenje prethodne crkve i ustanovljenje nove je predmet o kome se ovde govori; pustošenje crkve u pogledu doktrine, označava se pretvaranjem grada u gomilu, i tvrdoga grada u ruševinu, a od grada dvorac za strance, a ustanvljenje jedne nove crkve u pogedu doktrine, označen je sa, silan će te narod slaviti, i grad strašnijeh naroda bojaće te se.

Tada će se pjevati ona pjesma u zemlji Judinoj: imamo tvrd grad; zidovi su i opkop spasenje. Otvorite vrata da uđe narod pravedni, koji drži vjeru (26:1, 2).

Ovde se tvrdim gradom označava doktrina prave istine, koju lažne ne mogu da razore; zidovi i opkopi označavaju istine za odbranu; vrata, primanje (vidi gore, br. 208). Pravedni narod koji drži veru, označava one koji su u dobru, a otuda u istinama.

Ponovo:

Kako pade s neba, kćeri zorina, kako se obori na zemlju koji si gazio narode? Koji je vaseljenu obraćao u pustinju i gradove njezine raskopavao? Pripravite pokolj sinovima njegovijem za nezakonje otaca njihovijeh da se ne podignu i ne naslijede zemlje i ne napune vaseljenu gradovima (14:12, 17, 21).

Ovde se Luciferom označava Vavilon, gde su sve istine doktrine ili falsifikovane ili uništene. Vaseljenom, koja je pretvorena u pustinnju, i gradovima koji su razoreni, označava se crkva i njene doktrinarne stvari. Pripraviti pokolj sinovima njegovijem da više ne ustanu, označava da da će njegove obmane biti razorene. To što neće posedovati zemlje, i neće napuniti lice sveta gradovima, označava se da će biti sprečeni da ustanove takvu crkvu i takvu doktrinu.

U Apokalipsi:

I grad veliki razdijeli se u tri dijela, i gradovi naroda (gradovi neznabožački) padoše (16:19).

U ovome se odlomku govori o Vavilonu; njegove lažne doktrine označene su gradom podeljenim u tri dela, a njihova zla gradovima neznabožačkim (gradovima naroda) za koje se kaže da će pasti.

Kod Davida:

Otkupljeni od Jehove lutahu po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nađoše. Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemogaše u njima (Psalam 107:2, 4, 5, 7).

Lutati pustinjom i usamljeni putem, označava da nisu imali poznavanja istine i dobra. Da nisu mogli naći nastanjenoga grada, označava da nije bilo doktrine istine po kojoj bi živeli. Gladni i žedni su oni koji imaju želju da upoznaju šta je dobro i istina. Voditi ih pravim putem, kako bi našli nastanjen grad, označava videti u pravu istinu i doktrinu života.

Kod Isaije:

A ja rekoh: dokle, Gospode? A on reče: dokle ne opuste gradovi da budu bez stanovnika i kuće da budu bez ljudi, i zemlja sasvijem ne opusti (6:11).

Ovde se govori o potpunom pustošenju crkve; gradovi označavaju istine doktrine; kuće, njihova dobra; a zemlja, crkvu. Ponovo:

Sasvijem će se isprazniti zemlja, i sasvijem će se oplijeniti. Tužiće zemlja i opasti; iznemoćiće glavari naroda zemaljskoga. Jer se zemlja oskrvni pod stanovnicima njezinim, prestupiše zakone, izmijeniše uredbe, raskidoše zavjet vječni. Raziće se pusti grad, zatvorene će biti sve kuće da niko ne ulazi. Tužnjava će biti po ulicama radi vina, proćiće svako veselje, otićiće radost zemaljska. Pustoš će ostati u gradu, i vrata će se razvaliti (24:3-5, 10-12.)

I ovde se govori o pustošenju crkve; jer se zemljom, za koju se kaže da je opustela, oplenjena i tužna, označava crkva. Gradom se označava istina doktrine, a kućom, njeno dobro. Vinom, zbog kojega je tužnjava na ulicama, označava se falsifikovana istina doktrine, u vezi s kojom postoji borba i gnev.

Kod Sofonije:

Istrijebih narode, kule se razoriše, ulice im opustih, te niko ne prolazi; gradovi im se raskopaše (3:6).

Narodi (Neznabošci) označavaju one koji su zli; ulice označavaju istine, a gradovi doktrine.

Kod Jeremije:

Izlazi lav iz česte svoje, i koji zatire narode krenuvši ide s mjesta svojega, da obrati zemlju tvoju u pustoš, gradovi tvoji da se raskopaju. Pogledah, i gle, Karmil je pustinja i svi gradovi njegovi oboreni od Jehove. Zato će tužiti zemlja, i nebo će gore potamnjeti. Od konjanika i strijelaca pobjeći će svi gradovi; svi će gradovi biti ostavljeni i niko u njima neće živjeti (4:7, 26, 28, 29).

Lavom koji izlazi iz svoje česte /iz žbuna/ označava se obmana koja potiče od zla; zemlja označava crkvu, a gradovi istine doktrine. Karmilom se označava duhovna crkva. Glasom konjika I strijelaca, zbog kojih će celi grad da pobegne, označava se mudrovanje i borba od obmana:

Ponovo:

I doći će zatirač u svaki grad, neće se sačuvati ni jedan grad; dolina će propasti i ravnica će se opustošiti (48:8).

I ovim se rečima opisuje potpuno pustošenje crkve, sve dok ništa ne ostane od istine doktrine. Ponovo:

Evo, voda dolazi sa sjevera, i biće kao potok koji se razlijeva, i potopiće zemlju i što je u njoj, grad i one koji žive u njemu (47:2).

I ovde se vodom koja dolazi označava pustošenje.

Ponovo:

Ako držite subotu, tada će ulaziti na vrata grada ovoga carevi i knezovi, i stajaće grad ovaj do veka (17:24, 25).

Držati sabat (subotu), u unutrašnjem smislu, označava sveto priznavanje Gospodovog Božanskog Ljudskog i njegovu povezanost s nebom i crkvom. Carevima i knežema koji koji ulaze na vrta grada, označavaju se istine crkve; njihovo jahanje na konjima i kolima označava se da će oni biti u istinama doktrine i u inteligenciji; grad, koji je Jerusalim, je crkva u pogledu doktrine; takav je duhovni smisao ovih reči: takav je u nebu. Ponovo, kod Zaharije:

Ovako veli Jehova: vratih se u Sion, i naselih se usred Jerusalima, i Jerusalim će se zvati grad istiniti, i ulice će gradske biti pune djetića i djevojaka, koji će se igrati po ulicama njegovim (8:3, 5).

Sionom se u ovom odlomku ne označava Sion, ni Jerusalimom Jerusalim, nego se Sionom označava ta crkva u pogledu doktrine istine; to je zato što se naziva gradom istinitim. Ulicama grada označavaju se istine doktrine; momcima i devojkama koji se igraju na ulicama, označavaju se osećanja istine i dobra. (Da se Sionom označava nebeska crkva, može se videti, Nebeske tajne, br, 2362, 905; da se Jerusalimom označava crkva u pogledu doktrine, br. 402, 3654, 9166, i u malom delu, Novi Jerusalim, br. 6. Da se ulicama označavaju istine doktrine, br. 2336; da se momcima i devojkama označavaju osećenja istine i dobra u kojima je nevinost, br. 3067, 3110, 3179, 5236, 6742; da igrati se označava ono što pripada unutrašnjem praznovanju, koje je u osećanju istine i dobra, br. 10416.) Zato što Sion označava nebesku crkvu, a Jerusalim crkvu u pogledu doktrine istine, stoga se Sion naziva grad Jehovin, a Jerusalim grad velikoga cara: kao kod Isaije:

Nazivaće te, Grade Jehovin, a Sion gradom Sveca Izrailjevog (60:14).

Kod Jezekilja:

I prorok vidje na visokoj gori grad na južnoj strani; i anđeo izmjeri grad, zid, vrata, i odaje, i vrata na trijemu; i ime grada bješe Jehova tamo (40:1, i sledeći stihovi; 48:35)

Kod Isaije:

Evo, Jehova oglasi do krajeva zemaljskih, Recite kćeri Sionskoj: evo, Spasitelj tvoj ide; evo, plata je njegova s njim. I ti ćeš se prozvati: traženi, grad neostavljeni (62:11, 12).

Kod Davida:

Što slušasmo to i vidimo u gradu Jehove nad vojskama, u gradu Boga našega, Bog ga utvrdi do vijeka (Psalam 48:8).

(Šta je nebeska crkva, i šta je duhovna crkva, može se videti u delu, Nebeske Tajne 20-28.) Ta se dva grada nazivaju svetim gradovima, kod Isaije:

Sveti gradovi, pustinja su, Sion posta pustinja, a Jerusalim pustošenje (61:10).

Jerusalim se posebno naziva svetim gradom, u Apokalipsi:

Neznabošci će gaziti sveti grad nogama svojim (11:2).

Na drugome mestu:

I vidjeh grad sveti, Novi Jerusalim, gdje silazi od Boga s neba (21:2).

I đavo odnese Isusa u grad sveti (4:5).

11. I opet:

I izidoše iz grobova, i uđoše u sveti grad (27:53).

Jerusalim se zvao svetim gradom jer je njime ozačena crkva u pogledu istinite doktrine ; a Božanska Istina, koja proističe od Gospoda, je ono što se naziva svetim (kao što se može videti, Nebeske Tajne 6788, 8302, 922, 9820, 10361).

Da bez ove reprezentacije i značenja, taj grad nije bio svet, nego radije svetogrdan, vidi se iz toga što je u njemu Gospod bio odbačen i razapet; stoga se i naziva Sodomom i Egiptom u Apokalipsi (11:8). Ali zato što je označavao crkvu u pogledu istinite doktrine, bio je ne samo nazvan svetim, nego i gradom Božijim, kao i gradom velikoga cara; kao kod Davida:

Potoci vesele grad Božiji, sveti stan višnjega. Bog je usred njega, neće se pomjestiti; Bog mu pomaže od zore (Psalam 46:4, 5).

Ponovo:

Velik je Jehova i slavan veoma u gradu Boga našega, na svetoj gori svojoj. Prekrasna je visina, utjeha svoj zemlji Sion (Psalam 48:1, 2).

Kod Mateja:

Ne kuni se zemljom, jer je podnožje Božije; niti Jerusalimom, jer je grad cara velikoga (5:3).

Razlog da se Jerusalim nazivao gradom Božijim bilo je to, što se Bogom u Reči Staroga Zavjeta označavala Božanska istina koja proizilazi od Gospoda (kao što se može videti gore, br. 220, 222). A razlog što se nazivao gradom velikga cara je bilo to, što se carem, kada se kaže za Gospoda, označava isto tako Božanska istina koja proizilazi od Njega (što se isto tako može vid jeti gore, br. 31).

Ovde sada da kažemo zašto se Jerusalim nazivao

Grad istine (Zaharija 8:3),

Kod Isaije:

Ovako govori Jehova, izbavitelj tvoj, koji te je sazdao od utrobe materine: Ja Jehova načinih sve:razapeo sam nebo sam, rasprostrijeh zemlju sam sobom; Uništavam znake lažljivcima, i vrače obezumljujem, i činim njihovo znanje da je ludost. Potvrđujem riječ sluge svojega, i govorim Jerusalimu: naselićeš se; i gradovima Judinijem: sazidaćete se; i pustoline njihove podignuću (44:24-26).

Ovaj odlomak govori o odbacivanju crkvene doktrine koja dolazi od čovekove vlastite inteligencije, i govori o ustanovljenju jedne nove crkve, čija je doktrina od Gospoda. Doktrina iz čovekove vlastite inteligencije označena je sa, Uništavam znake lažljivcma, i vrače obezumljujem, i činim njihovo znanje da je ludost. A doktrina koja je od Gospoda, označena je sa

Govorim Jerusalimu: naselićeš se, a gradovima Judinijem: sazidaćete se.

Kod Jeremije:

Zar ne vidiš šta čine po gradovima Judinijem i po ulicama Jerusalimskim? I učiniću, te će iz gradova Judinijehi s ulica Jerusalimskih nestati glasa radosna, glasa vesela, glasa ženikova, i glasa nevjestina, jer će zemlja opustjeti (7:17, 34).

Gradovi Judini i ulice Jerusalimske, u ovome odlomku, isto tako označavaju istine doktrine; glas radosti i glas veselja označavaju uživanje od osećanja dobra i istine; glas ženika i glas neveste označavaju ta sama osećanja; a to što će prestati, označeno je time što će se zemlja opustošiti; zemlja označava crkvu.

Kod Isaije:

I razdražiću Misirce (Egipćane) jedne na druge, te će vojevati brat na brata i prijatelj na prijatelja, grad na grad, carstvo na carstvo. U to će vrijeme biti pet gradova u zemlji Misirskoj koji će govorii jezikom Hananskim i zaklinjati se se Jehovom nad vojskama. Jedan će se zvati Aheres. U to će vrijeme biti oltar Jehovin usred zemlje Misirske, i spomenik Jehovin na međi njezinoj (19:2, 18, 19).

Egiptom se označava prirodni čovek i njegovo Znanje-sećanje. Njihovim borbama, brat protivu brata, prijatelj protivu prijatelja, označava se da će se oni boriti protivu dobra i istine. Grad protiv grada, i carstvo protivu carstva, označava doktrinu protivu doktrine, i crkvu protivu crkve. U taj dan, označava Gospodov dolazak, i stanje, u to vreme, onih koji su prirodni i u znanjima-sećanjima. Pet gradova u zemlji Egiptskoj gde će se govoriti Hahanskim jezikom, označavaju istine doktrine u obilju, u skladu s pravim istinama doktrine. Hananski jezik označava prave istine crkve; oltar Jehovin ovde označava bogoštovanje od dobra ljubavi. Ponovo:

Putovi opustješe, putnici ne putuju; pokvari ugovor, odbaci gradove, ne mari za čovjeka. Zemlja tuži i čezne, Livan se stidi (33:8, 9).

Putovi koji opusteše i putnici koji ne putuju označavaju istine koje vode u nebo, a koje su istine crkve; ne mariti za gradove (prezirati gradove) označavane mariti za istine doktrine, a ne mariti za čoveka označava ne mariti za istinu i dobro. Zemljom koja tuži i čezne označava se crkva u pogledu dobra; Livan koji se stidi (vene) označava crkvu u pogledu istine. Ponovo:

Veseli se nerotkinjo, koja ne rađaš, zapjevaj i poklikni. Raširi mjesto šatora svojega, jer ćeš se na desno i na lijevo rasprostirati. I sjeme će tvoje naslijediti narode, i puste će gradove naseliti (54:1-3).

Nerotkinja koja ne rađa označava narode koji još nemaju istine iz Reči; sinovi one koja je pusta, označavaju istine koje će biti primljene; sinovi one koja ima muža, označavaju istine kod onih koji su u crkvi. Raširiti mesto za šator, označava da će bogoštovati od dobra: seme označava istinu iz toga; narodi koji će naslediti, označavaju dobra; a gradovi koji će biti izgrađeni, označavaju doktrine odatle.

Kod Jeremije:

Dovešću na njih sve dobro koje im obričem. I tada će kupovati njive za srebro u toj zemlji, i pisaće u knjige, i pečatiti i uzimati svjedoke i u gradovima na gori, u ravnici i u gradovima južnijem (32:42, 44; 33:13).

Ovo se kaže o onima u crkvi koji su u dobru, a otuda u istinama. Kupiti njive za srebro, označava pribaviti dobro crkve pomoću istina; upisati u knjigu, označava usaditi u život; gradovi Judini i gradovi na gori, označavaju istine doktrine koje pripadaju onima koji su deo Gospodovog nebeskog carstva; gradovi u dolini, i gradovi južni, označavaju istine doktrine koje pripadaju onima koji su u Gospodovom duhovnom carstvu.

Kod Mateja:

Vi ste svjetlost svijeta. Grad sagrađen na gori ne može se sakriti, niti se svijetlost svjetiljke stavlja pod sud (5:14, 15).

Ovo se kaže učenicima, kojima se označavaju istine i dobra u skupu. Stoga se kaže, vi ste svjetlost svijeta; jer se svetlošću označava Božanska istina i inteligencija iz nje. Iz značenja tih reči, stoga se kaže, Grad koji je sagrađen na gori ne može se sakriti, niti se može svjetlost svjetiljke staviti pod sud; jer se gradom na gori označava istina doktrine od dobra ljubavi; a svetiljkom se označava, uopšte, istina od dobra, i inteligencija iz toga. Ponovo:

Svako carstvo koje se razdijeli samo po sebi, opustjeće isvaki grad ili dom koji se razdijeli sam po sebi, propašće (12:25).

Carstvom se, u duhovnom smislu, označava crkva; gradom i kućom, istina i dobro njegove doktrine, koji ne stoje nego padaju ako se ne slažu potpuno. Ponovo:

Na put Neznabožaca ne idite; i u grad Samarijski ne ulazite. Nego idite k izgubljenim ovcama doma Izrailjeva (10:5, 6).

Put Neznabožaca kojim ne treba da idu, označava obmane od zla; grad u Samariji u koji im je zabranjeno ulaziti, označava lažnu doktrinu onih koji odbacuju Gospoda; izgubljene ovce doma Izrailjevog označavaju one koji su u dobru ljubavi prema bližnjem, a otuda u veri, a koji su označeni Izrailjem, ma gde da su oni /sinovi Izrailjevi/. Da grad Samarijski označava lažnu doktrinu onih koji odbacuju Gospoda, je stoga što ga Samarjani nisu primili (kao što se vidi kod Luke 9:52-56).

Ponovo, kod Mateje:

Isus reče: kad vas usprogone u jednom gradu, bježite u drugi (10:23).

Ovde se gradom označava lažna doktrina od zla; a gde ova postoji, tamo doktrina istine neće biti primljena, što je označeno sa, Ako vas usprogone u jednom gradu, bježite u drugi.

Kod Luke:

Tada se rasrdi domaćin i reče slugi svojemu: idi brzo na raskršća i ulice grada, i dovedi amo siromahe, i bogaljaste, i slijepe (14:21).

Ići na ulice i staze grada označava da treba da traže gde su oni koji primaju istine doktrine; jer ulice i staze grada označavaju istine doktrine, kao gore, dok grad označava doktrinu: Siromašni, obogaljeni, i slepi, označavajju one koji nisu u istinama i dobrima, ali ih žele. (Koji su posebno označeni siromašnim, bogaljima, i slepima, može se videti u izvacima iz Nebeskih Tajni, i u Nauku Novoga Jerusalima, br. 107.) Ponovo:

Jedan čovjek od dobra roda otide u daljnu zemlju da sebi primi carstvo, i da se vrati; dade slugama svojim deset kesa, i reče: trgujte dok ja ne dođem. A kad se vrati, naredi da pozovu sluge, da vidi šta je koji dobio. Prvi dođe i reče; Gospodaru, kesa koju si dao donijela je deset kesa. On mu reče: Dobri slugo, jer si bio vjeran u malom, dajem ti vlast nad deset gradova. Ubrzo dođe i drugi govoreći: Gospodaru, tvoja kesa donijela je pet kesa. On mu reče: Dobri slugo, jer si bio vjeran u malom, dajem ti vlast nad pet gradova. (19:12-19, i sledeći stihovi.)

Ovim se rečima, u duhovnom smislu, označava mnogo više nego što se može izraziti u malo reči. Treba samo pomenuti, da se gradovima označavaju doktrinarne stvari istine i dobra; sa imati vlast nad njima, inteligencja i mudrost, sa pet nekoliko, a sa deset mnogo (da deset u Reči označava mnogo, može se videti, Nebeske Tajne 1988, 3107, 4637, 9757; a da se sa pet označava nekoliko, vidi br. 4638, 9604.) Iz ovih se razmatranja sada vidi da se imenom Božijega grada, Novim Jerusalimom, koji silazi iz neba od Boga, označava doktrina nove crkve, koja je u nebesima. (Ova doktrne je prikazana i u malom delu, naslovljenom, Novi Jerusalim i Njegova nebeska Doktrina).