Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Leviticus 14

Studie

   

1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

2 ουτος ο νομος του λεπρου η αν ημερα καθαρισθη και προσαχθησεται προς τον ιερεα

3 και εξελευσεται ο ιερευς εξω της παρεμβολης και οψεται ο ιερευς και ιδου ιαται η αφη της λεπρας απο του λεπρου

4 και προσταξει ο ιερευς και λημψονται τω κεκαθαρισμενω δυο ορνιθια ζωντα καθαρα και ξυλον κεδρινον και κεκλωσμενον κοκκινον και υσσωπον

5 και προσταξει ο ιερευς και σφαξουσιν το ορνιθιον το εν εις αγγειον οστρακινον εφ' υδατι ζωντι

6 και το ορνιθιον το ζων λημψεται αυτο και το ξυλον το κεδρινον και το κλωστον κοκκινον και τον υσσωπον και βαψει αυτα και το ορνιθιον το ζων εις το αιμα του ορνιθιου του σφαγεντος εφ' υδατι ζωντι

7 και περιρρανει επι τον καθαρισθεντα απο της λεπρας επτακις και καθαρος εσται και εξαποστελει το ορνιθιον το ζων εις το πεδιον

8 και πλυνει ο καθαρισθεις τα ιματια αυτου και ξυρηθησεται αυτου πασαν την τριχα και λουσεται εν υδατι και καθαρος εσται και μετα ταυτα εισελευσεται εις την παρεμβολην και διατριψει εξω του οικου αυτου επτα ημερας

9 και εσται τη ημερα τη εβδομη ξυρηθησεται πασαν την τριχα αυτου την κεφαλην αυτου και τον πωγωνα και τας οφρυας και πασαν την τριχα αυτου ξυρηθησεται και πλυνει τα ιματια και λουσεται το σωμα αυτου υδατι και καθαρος εσται

10 και τη ημερα τη ογδοη λημψεται δυο αμνους ενιαυσιους αμωμους και προβατον ενιαυσιον αμωμον και τρια δεκατα σεμιδαλεως εις θυσιαν πεφυραμενης εν ελαιω και κοτυλην ελαιου μιαν

11 και στησει ο ιερευς ο καθαριζων τον ανθρωπον τον καθαριζομενον και ταυτα εναντι κυριου επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου

12 και λημψεται ο ιερευς τον αμνον τον ενα και προσαξει αυτον της πλημμελειας και την κοτυλην του ελαιου και αφοριει αυτο αφορισμα εναντι κυριου

13 και σφαξουσιν τον αμνον εν τοπω ου σφαζουσιν τα ολοκαυτωματα και τα περι αμαρτιας εν τοπω αγιω εστιν γαρ το περι αμαρτιας ωσπερ το της πλημμελειας εστιν τω ιερει αγια αγιων εστιν

14 και λημψεται ο ιερευς απο του αιματος του της πλημμελειας και επιθησει ο ιερευς επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου

15 και λαβων ο ιερευς απο της κοτυλης του ελαιου επιχεει επι την χειρα του ιερεως την αριστεραν

16 και βαψει τον δακτυλον τον δεξιον απο του ελαιου του οντος επι της χειρος της αριστερας και ρανει επτακις τω δακτυλω εναντι κυριου

17 το δε καταλειφθεν ελαιον το ον εν τη χειρι επιθησει ο ιερευς επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου επι τον τοπον του αιματος του της πλημμελειας

18 το δε καταλειφθεν ελαιον το επι της χειρος του ιερεως επιθησει ο ιερευς επι την κεφαλην του καθαρισθεντος και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς εναντι κυριου

19 και ποιησει ο ιερευς το περι της αμαρτιας και εξιλασεται ο ιερευς περι του ακαθαρτου του καθαριζομενου απο της αμαρτιας αυτου και μετα τουτο σφαξει ο ιερευς το ολοκαυτωμα

20 και ανοισει ο ιερευς το ολοκαυτωμα και την θυσιαν επι το θυσιαστηριον εναντι κυριου και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς και καθαρισθησεται

21 εαν δε πενηται και η χειρ αυτου μη ευρισκη λημψεται αμνον ενα εις ο επλημμελησεν εις αφαιρεμα ωστε εξιλασασθαι περι αυτου και δεκατον σεμιδαλεως πεφυραμενης εν ελαιω εις θυσιαν και κοτυλην ελαιου μιαν

22 και δυο τρυγονας η δυο νεοσσους περιστερων οσα ευρεν η χειρ αυτου και εσται η μια περι αμαρτιας και η μια εις ολοκαυτωμα

23 και προσοισει αυτα τη ημερα τη ογδοη εις το καθαρισαι αυτον προς τον ιερεα επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου εναντι κυριου

24 και λαβων ο ιερευς τον αμνον της πλημμελειας και την κοτυλην του ελαιου επιθησει αυτα επιθεμα εναντι κυριου

25 και σφαξει τον αμνον της πλημμελειας και λημψεται ο ιερευς απο του αιματος του της πλημμελειας και επιθησει επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου

26 και απο του ελαιου επιχεει ο ιερευς επι την χειρα του ιερεως την αριστεραν

27 και ρανει ο ιερευς τω δακτυλω τω δεξιω απο του ελαιου του εν τη χειρι αυτου τη αριστερα επτακις εναντι κυριου

28 και επιθησει ο ιερευς απο του ελαιου του επι της χειρος αυτου επι τον λοβον του ωτος του καθαριζομενου του δεξιου και επι το ακρον της χειρος αυτου της δεξιας και επι το ακρον του ποδος αυτου του δεξιου επι τον τοπον του αιματος του της πλημμελειας

29 το δε καταλειφθεν απο του ελαιου το ον επι της χειρος του ιερεως επιθησει επι την κεφαλην του καθαρισθεντος και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς εναντι κυριου

30 και ποιησει μιαν των τρυγονων η απο των νεοσσων των περιστερων καθοτι ευρεν αυτου η χειρ

31 την μιαν περι αμαρτιας και την μιαν εις ολοκαυτωμα συν τη θυσια και εξιλασεται ο ιερευς περι του καθαριζομενου εναντι κυριου

32 ουτος ο νομος εν ω εστιν η αφη της λεπρας και του μη ευρισκοντος τη χειρι εις τον καθαρισμον αυτου

33 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων

34 ως αν εισελθητε εις την γην των χαναναιων ην εγω διδωμι υμιν εν κτησει και δωσω αφην λεπρας εν ταις οικιαις της γης της εγκτητου υμιν

35 και ηξει τινος αυτου η οικια και αναγγελει τω ιερει λεγων ωσπερ αφη εωραται μου εν τη οικια

36 και προσταξει ο ιερευς αποσκευασαι την οικιαν προ του εισελθοντα ιδειν τον ιερεα την αφην και ου μη ακαθαρτα γενηται οσα εαν η εν τη οικια και μετα ταυτα εισελευσεται ο ιερευς καταμαθειν την οικιαν

37 και οψεται την αφην εν τοις τοιχοις της οικιας κοιλαδας χλωριζουσας η πυρριζουσας και η οψις αυτων ταπεινοτερα των τοιχων

38 και εξελθων ο ιερευς εκ της οικιας επι την θυραν της οικιας και αφοριει ο ιερευς την οικιαν επτα ημερας

39 και επανηξει ο ιερευς τη ημερα τη εβδομη και οψεται την οικιαν και ιδου ου διεχυθη η αφη εν τοις τοιχοις της οικιας

40 και προσταξει ο ιερευς και εξελουσιν τους λιθους εν οις εστιν η αφη και εκβαλουσιν αυτους εξω της πολεως εις τοπον ακαθαρτον

41 και αποξυσουσιν την οικιαν εσωθεν κυκλω και εκχεουσιν τον χουν εξω της πολεως εις τοπον ακαθαρτον

42 και λημψονται λιθους απεξυσμενους ετερους και αντιθησουσιν αντι των λιθων και χουν ετερον λημψονται και εξαλειψουσιν την οικιαν

43 εαν δε επελθη παλιν αφη και ανατειλη εν τη οικια μετα το εξελειν τους λιθους και μετα το αποξυσθηναι την οικιαν και μετα το εξαλειφθηναι

44 και εισελευσεται ο ιερευς και οψεται ει διακεχυται η αφη εν τη οικια λεπρα εμμονος εστιν εν τη οικια ακαθαρτος εστιν

45 και καθελουσιν την οικιαν και τα ξυλα αυτης και τους λιθους αυτης και παντα τον χουν εξοισουσιν εξω της πολεως εις τοπον ακαθαρτον

46 και ο εισπορευομενος εις την οικιαν πασας τας ημερας ας αφωρισμενη εστιν ακαθαρτος εσται εως εσπερας

47 και ο κοιμωμενος εν τη οικια πλυνει τα ιματια αυτου και ακαθαρτος εσται εως εσπερας και ο εσθων εν τη οικια πλυνει τα ιματια αυτου και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

48 εαν δε παραγενομενος εισελθη ο ιερευς και ιδη και ιδου διαχυσει ου διαχειται η αφη εν τη οικια μετα το εξαλειφθηναι την οικιαν και καθαριει ο ιερευς την οικιαν οτι ιαθη η αφη

49 και λημψεται αφαγνισαι την οικιαν δυο ορνιθια ζωντα καθαρα και ξυλον κεδρινον και κεκλωσμενον κοκκινον και υσσωπον

50 και σφαξει το ορνιθιον το εν εις σκευος οστρακινον εφ' υδατι ζωντι

51 και λημψεται το ξυλον το κεδρινον και το κεκλωσμενον κοκκινον και τον υσσωπον και το ορνιθιον το ζων και βαψει αυτο εις το αιμα του ορνιθιου του εσφαγμενου εφ' υδατι ζωντι και περιρρανει εν αυτοις επι την οικιαν επτακις

52 και αφαγνιει την οικιαν εν τω αιματι του ορνιθιου και εν τω υδατι τω ζωντι και εν τω ορνιθιω τω ζωντι και εν τω ξυλω τω κεδρινω και εν τω υσσωπω και εν τω κεκλωσμενω κοκκινω

53 και εξαποστελει το ορνιθιον το ζων εξω της πολεως εις το πεδιον και εξιλασεται περι της οικιας και καθαρα εσται

54 ουτος ο νομος κατα πασαν αφην λεπρας και θραυσματος

55 και της λεπρας ιματιου και οικιας

56 και ουλης και σημασιας και του αυγαζοντος

57 και του εξηγησασθαι η ημερα ακαθαρτον και η ημερα καθαρισθησεται ουτος ο νομος της λεπρας

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7918

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7918. 'And you shall take a bunch of hyssop' means the outward means by which purification is effected. This is clear from the meaning of 'hyssop' as outward truth, the means by which purification is effected, dealt with below. It says that they were to take a bunch of hyssop because 'a bunch' is used to refer to truths and the arrangement of them, 5530, 5881, 7408. The reason why 'hyssop' means outward truth, the means of purification, is that all spiritual purification is effected by means of truths. For the earthly and worldly types of love from which a person has to be purified are not recognized except by means of truths. When these truths are instilled by the Lord a horror of those types of love, as of things unclean and damnable, is also at the same time instilled. The effect this horror has is that when something similar enters the person's thinking the feeling of horror returns, producing a loathing of those types of love. That is how a person is purified by truths, which serve as outward means. This was the reason why it was laid down that knives or 'small swords' made of flint should be used when circumcision took place, 'small swords' or knives made of flint being the truths of faith by means of which purification is effected, see 2799, 7044, and 'circumcision purification from filthy types of love, 2039, 2632, 3412, 3413, 4461, 7045.

[2] Since 'hyssop' had that meaning it was used in cleansings, which in the internal sense meant purifications from falsities and evils, as in the cleansing of leprosy in Moses,

The priest shall take for cleansing a leper two living clean birds, and cedarwood, and scarlet, and hyssop; and he shall dip them in the blood of the slaughtered bird, and sprinkle over the one to be cleansed. Leviticus 14:4-7.

Hyssop was likewise used in the cleansing of the house, if leprosy was in it, Leviticus 14:49-51. The preparation of the water of separation by which cleansings were accomplished also involved the use of cedarwood and hyssop, Numbers 19:6, 18. 'Cedarwood' meant inward spiritual truth, whereas 'hyssop' meant outward [spiritual] truth. Thus 'cedarwood' is the means effecting purification more internally, 'hyssop' the means effecting it more externally. That 'hyssop' is a means of purification is plainly evident in David,

You will purge me with hyssop and I shall become clean; You will wash me and I shall be made whiter than snow. Psalms 51:7.

'Purging with hyssop and becoming clean' stands for external purification, 'washing and being made whiter than snow' for internal purification, 'snow' and 'whiteness' having reference to truth, 3301, 3993, 4007, 5319. 'Hyssop' means a very low kind of truth and 'cedar' a superior kind of truth, as is evident from the following words in the first Book of Kings, Solomon spoke about trees, from the cedar which is in Lebanon even to the hyssop which comes out of the wall. 1 Kings 4:33.

Here 'the cedar' stands for the internal kind of truth and 'hyssop' for the external kind of truth that belong to intelligence.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5530

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5530. 'That behold, each man's bundle of silver' means truths in ordered groups freely given. This is clear from the meaning of 'bundle' as an ordered group, dealt with below; and from the meaning of 'silver' as truth, dealt with in 1551, 2954 - 'each man's in his sack' meaning that the ordered groups were freely given. The reason why 'bundle' means an ordered group is that the truths present with a person are arranged and ordered into sequences. The truths most in harmony with his loves lie in the middle; ones less in harmony with his loves lie immediately around those in the middle, while truths that are not at all in harmony with his loves lie pushed back to the peripheries. And lying outside that whole sequence are those which are contrary to his loves. The truths in the middle are therefore called kindred ones since love is the creator of kinship; those that are more remote are called associated ones, extending to and ending with associates that are on the fringes. All the truths present with a person are arranged into sequences like this and are meant by 'bundles'.

[2] From this one may see quite clearly what the situation is with those governed by self-love and love of the world and what it is with those governed by love to God and towards their neighbour. With people governed by self-love and love of the world the kinds of truths that lend support to these loves are in the middle, while those giving them little support are on the peripheries, and those contrary to them, such as truths to do with loving God and loving their neighbour, are cast to the outside. Such is the state of those in hell. This also explains why sometimes a band of light is seen around them; but inside this band where they themselves are, there exists a dark, gruesome, and horrible centre. With angels however there is a radiance at the centre, fuelled by the good of celestial and spiritual love, with a band of light or shining whiteness clothing it round about. Those who appear like this are likenesses of the Lord, for when He Himself revealed His Divinity to Peter, James, and John, He shone with His face like the sun, and His garments became like the light, Matthew 17:2. The fact that angels, who are likenesses of Him, are seen in a radiance with a surrounding whiteness is evident from the angel who came down from heaven and rolled the stone away from the door of the tomb,

His appearance was like lightning, and his clothing white as snow. Matthew 28:3.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org