Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Judges 8

Studie

   

1 και ειπαν προς γεδεων ανηρ εφραιμ τι το ρημα τουτο εποιησας ημιν του μη καλεσαι ημας οτε επορευθης παραταξασθαι εν μαδιαμ και διελεξαντο προς αυτον ισχυρως

2 και ειπεν προς αυτους τι εποιησα νυν καθως υμεις η ουχι κρεισσον επιφυλλις εφραιμ η τρυγητος αβιεζερ

3 εν χειρι υμων παρεδωκεν κυριος τους αρχοντας μαδιαμ τον ωρηβ και τον ζηβ και τι ηδυνηθην ποιησαι ως υμεις τοτε ανεθη το πνευμα αυτων απ' αυτου εν τω λαλησαι αυτον τον λογον τουτον

4 και ηλθεν γεδεων επι τον ιορδανην και διεβη αυτος και οι τριακοσιοι ανδρες οι μετ' αυτου πεινωντες και διωκοντες

5 και ειπεν τοις ανδρασιν σοκχωθ δοτε δη αρτους εις τροφην τω λαω τουτω τω εν ποσιν μου οτι εκλειπουσιν και ιδου εγω ειμι διωκων οπισω του ζεβεε και σελμανα βασιλεων μαδιαμ

6 και ειπον οι αρχοντες σοκχωθ μη χειρ ζεβεε και σελμανα νυν εν χειρι σου ου δωσομεν τη δυναμει σου αρτους

7 και ειπεν γεδεων δια τουτο εν τω δουναι κυριον τον ζεβεε και σελμανα εν χειρι μου και εγω αλοησω τας σαρκας υμων εν ταις ακανθαις της ερημου και εν ταις αβαρκηνιν

8 και ανεβη εκειθεν εις φανουηλ και ελαλησεν προς αυτους ωσαυτως και απεκριθησαν αυτω οι ανδρες φανουηλ ον τροπον απεκριθησαν ανδρες σοκχωθ

9 και ειπεν γεδεων προς ανδρας φανουηλ εν επιστροφη μου μετ' ειρηνης τον πυργον τουτον κατασκαψω

10 και ζεβεε και σελμανα εν καρκαρ και η παρεμβολη αυτων μετ' αυτων ωσει δεκα πεντε χιλιαδες παντες οι καταλελειμμενοι απο πασης παρεμβολης αλλοφυλων και οι πεπτωκοτες εκατον εικοσι χιλιαδες ανδρων σπωμενων ρομφαιαν

11 και ανεβη γεδεων οδον των σκηνουντων εν σκηναις απο ανατολων της ναβαι και ιεγεβαλ και επαταξεν την παρεμβολην και η παρεμβολη ην πεποιθυια

12 και εφυγον ζεβεε και σελμανα και εδιωξεν οπισω αυτων και εκρατησεν τους δυο βασιλεις μαδιαμ τον ζεβεε και τον σελμανα και πασαν την παρεμβολην εξεστησεν

13 και επεστρεψεν γεδεων υιος ιωας απο της παραταξεως απο επανωθεν της παραταξεως αρες

14 και συνελαβεν παιδαριον απο των ανδρων σοκχωθ και επηρωτησεν αυτον και εγραψεν προς αυτον τα ονοματα των αρχοντων σοκχωθ και των πρεσβυτερων αυτων εβδομηκοντα και επτα ανδρας

15 και παρεγενετο γεδεων προς τους αρχοντας σοκχωθ και ειπεν ιδου ζεβεε και σελμανα εν οις ωνειδισατε με λεγοντες μη χειρ ζεβεε και σελμανα νυν εν χειρι σου οτι δωσομεν τοις ανδρασιν τοις εκλειπουσιν αρτους

16 και ελαβεν τους πρεσβυτερους της πολεως εν ταις ακανθαις της ερημου και ταις βαρακηνιμ και ηλοησεν εν αυτοις τους ανδρας της πολεως

17 και τον πυργον φανουηλ κατεστρεψεν και απεκτεινεν τους ανδρας της πολεως

18 και ειπεν προς ζεβεε και σελμανα που οι ανδρες ους απεκτεινατε εν θαβωρ και ειπαν ως συ ως αυτοι εις ομοιωμα υιου βασιλεως

19 και ειπεν γεδεων αδελφοι μου και υιοι της μητρος μου ησαν ζη κυριος ει εζωογονηκειτε αυτους ουκ αν απεκτεινα υμας

20 και ειπεν ιεθερ τω πρωτοτοκω αυτου αναστας αποκτεινον αυτους και ουκ εσπασεν το παιδαριον την ρομφαιαν αυτου οτι εφοβηθη οτι ετι νεωτερος ην

21 και ειπεν ζεβεε και σελμανα αναστα συ και συναντησον ημιν οτι ως ανδρος η δυναμις σου και ανεστη γεδεων και απεκτεινεν τον ζεβεε και τον σελμανα και ελαβεν τους μηνισκους τους εν τοις τραχηλοις των καμηλων αυτων

22 και ειπον ανηρ ισραηλ προς γεδεων κυριε αρξον ημων και συ και ο υιος σου οτι συ εσωσας ημας εκ χειρος μαδιαμ

23 και ειπεν προς αυτους γεδεων ουκ αρξω εγω και ουκ αρξει ο υιος μου εν υμιν κυριος αρξει υμων

24 και ειπεν γεδεων προς αυτους αιτησομαι παρ' υμων αιτημα και δοτε μοι ανηρ ενωτιον εκ σκυλων αυτου οτι ενωτια χρυσα αυτοις οτι ισμαηλιται ησαν

25 και ειπαν διδοντες δωσομεν και ανεπτυξεν το ιματιον αυτου και εβαλεν εκει ανηρ ενωτιον σκυλων αυτου

26 και εγενετο ο σταθμος των ενωτιων των χρυσων ων ητησεν χιλιοι και πεντακοσιοι χρυσοι παρεξ των μηνισκων και των στραγγαλιδων και των ιματιων και πορφυριδων των επι βασιλευσι μαδιαμ και εκτος των περιθεματων α ην εν τοις τραχηλοις των καμηλων αυτων

27 και εποιησεν αυτο γεδεων εις εφωθ και εστησεν αυτο εν πολει αυτου εφραθα και εξεπορνευσεν πας ισραηλ οπισω αυτου εκει και εγενετο τω γεδεων και τω οικω αυτου εις σκωλον

28 και συνεσταλη μαδιαμ ενωπιον υιων ισραηλ και ου προσεθηκαν αραι κεφαλην αυτων και ησυχασεν η γη τεσσαρακοντα ετη εν ημεραις γεδεων

29 και επορευθη ιεροβααλ υιος ιωας και εκαθισεν εν οικω αυτου

30 και τω γεδεων ησαν εβδομηκοντα υιοι εκπεπορευμενοι εκ μηρων αυτου οτι γυναικες πολλαι ησαν αυτω

31 και παλλακη αυτου ην εν συχεμ και ετεκεν αυτω και γε αυτη υιον και εθηκεν το ονομα αυτου αβιμελεχ

32 και απεθανεν γεδεων υιος ιωας εν πολει αυτου και εταφη εν τω ταφω ιωας του πατρος αυτου εν εφραθα αβιεσδρι

33 και εγενετο καθως απεθανεν γεδεων και επεστρεψαν οι υιοι ισραηλ και εξεπορνευσαν οπισω των βααλιμ και εθηκαν εαυτοις τω βααλ διαθηκην του ειναι αυτοις αυτον εις θεον

34 και ουκ εμνησθησαν οι υιοι ισραηλ κυριου του θεου του ρυσαμενου αυτους εκ χειρος παντων των θλιβοντων αυτους κυκλοθεν

35 και ουκ εποιησαν ελεος μετα του οικου ιεροβααλ αυτος εστιν γεδεων κατα παντα τα αγαθα α εποιησεν μετα ισραηλ

   

Komentář

 

Exploring the Meaning of Judges 8

Napsal(a) New Christian Bible Study Staff, Julian Duckworth

Judges 8: Gideon subdues the Midianites.

In this chapter, Gideon continued to dismantle Midian’s oppression over Israel, facing opposition from some of his fellow Israelites in the process. First, the men of Ephraim complained that he did not call them to war. Gideon replied by praising them for their vineyards, and for capturing the two Midianite princes. So, Ephraim’s indignation subsided.

Then Gideon went to the city of Succoth, and asked for bread to feed his army. But the men of Succoth refused, instead taunting him because he had not yet captured the kings of Midian. Gideon told them them he would punish them with thorns and briars, after he had killed the two kings. The people of Penuel were equally dismissive when Gideon asked them for help, and he swore to tear down their tower.

In due course, Gideon captured the two Midianite kings, Zebah and Zalmunna. Gideon told his oldest son to kill them, but he was young, and too afraid to do it. So Gideon killed the two kings, and punished the people of Succoth and Penuel.

When he returned from battle, the people of Israel asked Gideon to rule over them. However, he refused, saying that the Lord would rule Israel. He then collected gold from people’s earrings, used it to make an ephod (a priest’s garment), and set it up in his own city, Ophrah. The people began to worship it, and it became a snare for Gideon.

And Israel had peace for forty years under Gideon. Gideon had seventy sons, and died at an old age. As soon as he passed away, the Israelites forgot all the goodness that the Lord had shown them, and turned to worship other gods.

*****

The message of Gideon’s exchange with the Ephraimites is that sincerity and openness are the most powerful response to confrontation. Gideon, led by his trust in the Lord, could see the reason for Ephraim’s outburst, so he dealt with it by praising their strengths. This encounter shows how our faith in the Lord gives us a broader perspective, granting us the ability to respond rather than react (see Swedenborg’s work, Arcana Caelestia 8159[3]).

When Gideon lashes out at the people of Succoth and Penuel, it may appear that he is acting purely from anger, and a wish to retaliate. In reality, he is filled with zeal to drive out the Midianites and free Israel. It is unthinkable to him that his own people would refuse to give his soldiers food. In our own lives, we can at times be astounded by our own resistance to serving the Lord’s purpose. We are constantly torn between two forces: heaven and hell (Arcana Caelestia 3839[3]).

The killing of the two Midianite kings reflects the need for justice in spiritual matters. If we fail to heed the truths we know and believe, we will suffer the consequences of fear and guilt. These are not inflicted by the Lord, but follow on from our own choices (Arcana Caelestia 2447). Gideon’s son’s inability to kill the kings means that behind spiritual justice, there must be an understanding of the essential value of all life (Arcana Caelestia 5826[2]).

Gideon’s ephod is a symbol showing how easily we can deviate from obeying the Lord. The text does not tell us the reason for Gideon’s actions, but perhaps he felt it was better for the people to worship something superficially related to worshiping the Lord, rather than following a foreign god. Seeing a priest’s garment reminds us that a priest serves the Lord. But we can so easily focus on the majesty of the ephod itself, and think no more about the priest’s duty nor about the Lord. We sometimes drift further from the Lord without even realizing it (see Swedenborg’s work, Divine Providence 327).

Bible

 

Judges 9:20

Studie

       

20 But if not, let fire come out from Abimelech, and devour the men of Shechem, and the house of Millo; and let fire come out from the men of Shechem, and from the house of Millo, and devour Abimelech.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org