Bible

 

Genesis 6

Studie

   

1 και εγενετο ηνικα ηρξαντο οι ανθρωποι πολλοι γινεσθαι επι της γης και θυγατερες εγενηθησαν αυτοις

2 ιδοντες δε οι υιοι του θεου τας θυγατερας των ανθρωπων οτι καλαι εισιν ελαβον εαυτοις γυναικας απο πασων ων εξελεξαντο

3 και ειπεν κυριος ο θεος ου μη καταμεινη το πνευμα μου εν τοις ανθρωποις τουτοις εις τον αιωνα δια το ειναι αυτους σαρκας εσονται δε αι ημεραι αυτων εκατον εικοσι ετη

4 οι δε γιγαντες ησαν επι της γης εν ταις ημεραις εκειναις και μετ' εκεινο ως αν εισεπορευοντο οι υιοι του θεου προς τας θυγατερας των ανθρωπων και εγεννωσαν εαυτοις εκεινοι ησαν οι γιγαντες οι απ' αιωνος οι ανθρωποι οι ονομαστοι

5 ιδων δε κυριος ο θεος οτι επληθυνθησαν αι κακιαι των ανθρωπων επι της γης και πας τις διανοειται εν τη καρδια αυτου επιμελως επι τα πονηρα πασας τας ημερας

6 και ενεθυμηθη ο θεος οτι εποιησεν τον ανθρωπον επι της γης και διενοηθη

7 και ειπεν ο θεος απαλειψω τον ανθρωπον ον εποιησα απο προσωπου της γης απο ανθρωπου εως κτηνους και απο ερπετων εως των πετεινων του ουρανου οτι εθυμωθην οτι εποιησα αυτους

8 νωε δε ευρεν χαριν εναντιον κυριου του θεου

9 αυται δε αι γενεσεις νωε νωε ανθρωπος δικαιος τελειος ων εν τη γενεα αυτου τω θεω ευηρεστησεν νωε

10 εγεννησεν δε νωε τρεις υιους τον σημ τον χαμ τον ιαφεθ

11 εφθαρη δε η γη εναντιον του θεου και επλησθη η γη αδικιας

12 και ειδεν κυριος ο θεος την γην και ην κατεφθαρμενη οτι κατεφθειρεν πασα σαρξ την οδον αυτου επι της γης

13 και ειπεν ο θεος προς νωε καιρος παντος ανθρωπου ηκει εναντιον μου οτι επλησθη η γη αδικιας απ' αυτων και ιδου εγω καταφθειρω αυτους και την γην

14 ποιησον ουν σεαυτω κιβωτον εκ ξυλων τετραγωνων νοσσιας ποιησεις την κιβωτον και ασφαλτωσεις αυτην εσωθεν και εξωθεν τη ασφαλτω

15 και ουτως ποιησεις την κιβωτον τριακοσιων πηχεων το μηκος της κιβωτου και πεντηκοντα πηχεων το πλατος και τριακοντα πηχεων το υψος αυτης

16 επισυναγων ποιησεις την κιβωτον και εις πηχυν συντελεσεις αυτην ανωθεν την δε θυραν της κιβωτου ποιησεις εκ πλαγιων καταγαια διωροφα και τριωροφα ποιησεις αυτην

17 εγω δε ιδου επαγω τον κατακλυσμον υδωρ επι την γην καταφθειραι πασαν σαρκα εν η εστιν πνευμα ζωης υποκατω του ουρανου και οσα εαν η επι της γης τελευτησει

18 και στησω την διαθηκην μου προς σε εισελευση δε εις την κιβωτον συ και οι υιοι σου και η γυνη σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου

19 και απο παντων των κτηνων και απο παντων των ερπετων και απο παντων των θηριων και απο πασης σαρκος δυο δυο απο παντων εισαξεις εις την κιβωτον ινα τρεφης μετα σεαυτου αρσεν και θηλυ εσονται

20 απο παντων των ορνεων των πετεινων κατα γενος και απο παντων των κτηνων κατα γενος και απο παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης κατα γενος αυτων δυο δυο απο παντων εισελευσονται προς σε τρεφεσθαι μετα σου αρσεν και θηλυ

21 συ δε λημψη σεαυτω απο παντων των βρωματων α εδεσθε και συναξεις προς σεαυτον και εσται σοι και εκεινοις φαγειν

22 και εποιησεν νωε παντα οσα ενετειλατο αυτω κυριος ο θεος ουτως εποιησεν

   

Bible

 

Romans 7:14

Studie

       

14 οἴδαμεν γὰρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν· ἐγὼ δὲ σάρκινός εἰμι, πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 597

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

597. 'Noah' means a new Church, which must be called the Ancient Church to distinguish between the Most Ancient Church before the Flood and the Church that followed it. The states of those two Churches were entirely different. The state of the Most Ancient Church was one in which people had from the Lord a perception of good and of truth deriving from it, while that of the Ancient Church, or Noah, came to be one in which it had a conscience concerning good and truth. The nature of the difference between having perception and having conscience is what determined the difference in state between the Most Ancient Church and the Ancient.

[2] Perception is not the same as conscience. Celestial people have perception, spiritual people conscience. The Most Ancient Church was celestial whereas the Ancient was spiritual. The Most Ancient Church possessed immediate revelation through direct contact with spirits and angels, and also through visions and dreams from the Lord. These experiences enabled them to know in a general way what good and truth were, and once they knew them in this general way their general or so to speak primary matters of knowledge were confirmed by means of countless details acquired through perceptions. These countless details constituted the particular and the individual aspects of the general knowledge to which they had reference. In this manner general or so to speak primary knowledge was being corroborated day by day. If anything was not in keeping with general matters of knowledge they perceived that it was not; and if anything was in keeping they perceived that it was. Such is also the state of celestial angels.

[3] The general, so to speak primary, matters of knowledge of the Most Ancient Church were celestial and eternal truths: for example, that the Lord governs the whole universe; that the Lord is the source of all good and truth; that the Lord is the source of all life; that man's proprium was nothing but evil, and in itself something dead; in addition to other general truths such as these. And they received from the Lord a perception of countless considerations confirming and harmonizing with these truths. For those people love was the chief thing of faith, and through love they were allowed by the Lord to perceive anything that was a matter of faith. Consequently faith to them was love, as stated already. The Ancient Church however became entirely different. That difference will in the Lord's Divine mercy be discussed later on.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.