63
οπως μνησθης και αισχυνθης και μη η σοι ετι ανοιξαι το στομα σου απο προσωπου της ατιμιας σου εν τω εξιλασκεσθαι με σοι κατα παντα οσα εποιησας λεγει κυριος
Ezekiel 16:63
Apocalypse Revealed # 814
814. 19:8 And it was granted her to be arrayed in fine linen, clean and bright. This symbolically means that those who will belong to the Lord's New Church are being instructed through the Word by the Lord in truths that are genuine and pure.
Being granted to her means to the wife, who symbolizes the Lord's New Church, namely, the New Jerusalem, as in no. 813 just above. To be arrayed means, symbolically, to be instructed in truths, inasmuch as garments symbolize truths (no. 166), and white garments genuine truths (no. 212). Fine linen, clean and bright, symbolically means glistening as a result of goodness, and pure as a result of truths. And because there is no pure truth from any other source than from the Lord through the Word, therefore this, too, is symbolically meant.
The fine linen is said to be clean and bright because cleanliness symbolizes something that is free of evil, thus something that glistens as a result of goodness, and brightness symbolizes something that is free of falsity, thus something pure as a result of truth.
Fine linen, or something made of fine linen, symbolizes genuine truth also in the following passages:
I clothed you (O Jerusalem) in embroidered cloth..., I clothed you with fine linen and covered you with silk... Thus you were adorned with gold and silver, and your clothing was of fine linen and silk... (Ezekiel 16:10, 13)
Fine linen with embroidery from Egypt was your sail. (Ezekiel 27:7)
The latter is said of Tyre, which symbolizes the church in respect to concepts of truth and goodness.
The hosts in heaven followed Him on white horses, clothed in fine linen, white and clean. (Revelation 19:14)
Pharaoh's clothing Joseph "in garments of fine linen" (Genesis 41:42) has the same symbolic meaning.
Truth from the Word in their possession, though not internalized by them, is symbolized by the fine linen in Babylon in Revelation 18:12, 16, and by that possessed by the rich man in Luke 16:19.
Fine linen is also called cotton, so that this, too, symbolizes genuine truth, in the following:
You shall make (for Aaron) a checkered tunic of cotton, and you shall make the turban of cotton... (Exodus 28:39)
They made tunics of cotton... for Aaron and his sons... (Exodus 39:27)
You shall make the tabernacle... cotton interwoven with blue, purple, and scarlet double-dyed. (Exodus 26:1, cf. 36:8)
You shall make... hangings for the court of woven cotton... (Exodus 27:9, cf. 27:18; 38:9)
Also the screen... of the court...(with) woven cotton. (Exodus 38:18)
Genesis 38
1
εγενετο δε εν τω καιρω εκεινω κατεβη ιουδας απο των αδελφων αυτου και αφικετο εως προς ανθρωπον τινα οδολλαμιτην ω ονομα ιρας
2
και ειδεν εκει ιουδας θυγατερα ανθρωπου χαναναιου η ονομα σαυα και ελαβεν αυτην και εισηλθεν προς αυτην
3
και συλλαβουσα ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ηρ
4
και συλλαβουσα ετι ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου αυναν
5
και προσθεισα ετι ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου σηλωμ αυτη δε ην εν χασβι ηνικα ετεκεν αυτους
6
και ελαβεν ιουδας γυναικα ηρ τω πρωτοτοκω αυτου η ονομα θαμαρ
7
εγενετο δε ηρ πρωτοτοκος ιουδα πονηρος εναντιον κυριου και απεκτεινεν αυτον ο θεος
8
ειπεν δε ιουδας τω αυναν εισελθε προς την γυναικα του αδελφου σου και γαμβρευσαι αυτην και αναστησον σπερμα τω αδελφω σου
9
γνους δε αυναν οτι ουκ αυτω εσται το σπερμα εγινετο οταν εισηρχετο προς την γυναικα του αδελφου αυτου εξεχεεν επι την γην του μη δουναι σπερμα τω αδελφω αυτου
10
πονηρον δε εφανη εναντιον του θεου οτι εποιησεν τουτο και εθανατωσεν και τουτον
11
ειπεν δε ιουδας θαμαρ τη νυμφη αυτου καθου χηρα εν τω οικω του πατρος σου εως μεγας γενηται σηλωμ ο υιος μου ειπεν γαρ μηποτε αποθανη και ουτος ωσπερ οι αδελφοι αυτου απελθουσα δε θαμαρ εκαθητο εν τω οικω του πατρος αυτης
12
επληθυνθησαν δε αι ημεραι και απεθανεν σαυα η γυνη ιουδα και παρακληθεις ιουδας ανεβη επι τους κειροντας τα προβατα αυτου αυτος και ιρας ο ποιμην αυτου ο οδολλαμιτης εις θαμνα
13
και απηγγελη θαμαρ τη νυμφη αυτου λεγοντες ιδου ο πενθερος σου αναβαινει εις θαμνα κειραι τα προβατα αυτου
14
και περιελομενη τα ιματια της χηρευσεως αφ' εαυτης περιεβαλετο θεριστρον και εκαλλωπισατο και εκαθισεν προς ταις πυλαις αιναν η εστιν εν παροδω θαμνα ειδεν γαρ οτι μεγας γεγονεν σηλωμ αυτος δε ουκ εδωκεν αυτην αυτω γυναικα
15
και ιδων αυτην ιουδας εδοξεν αυτην πορνην ειναι κατεκαλυψατο γαρ το προσωπον αυτης και ουκ επεγνω αυτην
16
εξεκλινεν δε προς αυτην την οδον και ειπεν αυτη εασον με εισελθειν προς σε ου γαρ εγνω οτι η νυμφη αυτου εστιν η δε ειπεν τι μοι δωσεις εαν εισελθης προς με
17
ο δε ειπεν εγω σοι αποστελω εριφον αιγων εκ των προβατων η δε ειπεν εαν δως αρραβωνα εως του αποστειλαι σε
18
ο δε ειπεν τινα τον αρραβωνα σοι δωσω η δε ειπεν τον δακτυλιον σου και τον ορμισκον και την ραβδον την εν τη χειρι σου και εδωκεν αυτη και εισηλθεν προς αυτην και εν γαστρι ελαβεν εξ αυτου
19
και αναστασα απηλθεν και περιειλατο το θεριστρον αφ' εαυτης και ενεδυσατο τα ιματια της χηρευσεως αυτης
20
απεστειλεν δε ιουδας τον εριφον εξ αιγων εν χειρι του ποιμενος αυτου του οδολλαμιτου κομισασθαι τον αρραβωνα παρα της γυναικος και ουχ ευρεν αυτην
21
επηρωτησεν δε τους ανδρας τους εκ του τοπου που εστιν η πορνη η γενομενη εν αιναν επι της οδου και ειπαν ουκ ην ενταυθα πορνη
22
και απεστραφη προς ιουδαν και ειπεν ουχ ευρον και οι ανθρωποι οι εκ του τοπου λεγουσιν μη ειναι ωδε πορνην
23
ειπεν δε ιουδας εχετω αυτα αλλα μηποτε καταγελασθωμεν εγω μεν απεσταλκα τον εριφον τουτον συ δε ουχ ευρηκας
24
εγενετο δε μετα τριμηνον απηγγελη τω ιουδα λεγοντες εκπεπορνευκεν θαμαρ η νυμφη σου και ιδου εν γαστρι εχει εκ πορνειας ειπεν δε ιουδας εξαγαγετε αυτην και κατακαυθητω
25
αυτη δε αγομενη απεστειλεν προς τον πενθερον αυτης λεγουσα εκ του ανθρωπου τινος ταυτα εστιν εγω εν γαστρι εχω και ειπεν επιγνωθι τινος ο δακτυλιος και ο ορμισκος και η ραβδος αυτη
26
επεγνω δε ιουδας και ειπεν δεδικαιωται θαμαρ η εγω ου εινεκεν ουκ εδωκα αυτην σηλωμ τω υιω μου και ου προσεθετο ετι του γνωναι αυτην
27
εγενετο δε ηνικα ετικτεν και τηδε ην διδυμα εν τη γαστρι αυτης
28
εγενετο δε εν τω τικτειν αυτην ο εις προεξηνεγκεν την χειρα λαβουσα δε η μαια εδησεν επι την χειρα αυτου κοκκινον λεγουσα ουτος εξελευσεται προτερος
29
ως δε επισυνηγαγεν την χειρα και ευθυς εξηλθεν ο αδελφος αυτου η δε ειπεν τι διεκοπη δια σε φραγμος και εκαλεσεν το ονομα αυτου φαρες
30
και μετα τουτο εξηλθεν ο αδελφος αυτου εφ' ω ην επι τη χειρι αυτου το κοκκινον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ζαρα
