20
και ελαβες τους υιους σου και τας θυγατερας σου ας εγεννησας και εθυσας αυτα αυτοις εις αναλωσιν ως μικρα εξεπορνευσας
Ezekiel 16:20
Jeremiah 19
1
τοτε ειπεν κυριος προς με βαδισον και κτησαι βικον πεπλασμενον οστρακινον και αξεις απο των πρεσβυτερων του λαου και απο των πρεσβυτερων των ιερεων
2
και εξελευση εις το πολυανδριον υιων των τεκνων αυτων ο εστιν επι των προθυρων πυλης της χαρσιθ και αναγνωθι εκει παντας τους λογους ους αν λαλησω προς σε
3
και ερεις αυτοις ακουσατε τον λογον κυριου βασιλεις ιουδα και ανδρες ιουδα και οι κατοικουντες ιερουσαλημ και οι εισπορευομενοι εν ταις πυλαις ταυταις ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ ιδου εγω επαγω επι τον τοπον τουτον κακα ωστε παντος ακουοντος αυτα ηχησει αμφοτερα τα ωτα αυτου
4
ανθ' ων εγκατελιπον με και απηλλοτριωσαν τον τοπον τουτον και εθυμιασαν εν αυτω θεοις αλλοτριοις οις ουκ ηδεισαν αυτοι και οι πατερες αυτων και οι βασιλεις ιουδα επλησαν τον τοπον τουτον αιματων αθωων
5
και ωκοδομησαν υψηλα τη βααλ του κατακαιειν τους υιους αυτων εν πυρι α ουκ ενετειλαμην ουδε ελαλησα ουδε διενοηθην εν τη καρδια μου
6
δια τουτο ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και ου κληθησεται τω τοπω τουτω ετι διαπτωσις και πολυανδριον υιου εννομ αλλ' η πολυανδριον της σφαγης
7
και σφαξω την βουλην ιουδα και την βουλην ιερουσαλημ εν τω τοπω τουτω και καταβαλω αυτους εν μαχαιρα εναντιον των εχθρων αυτων και εν χερσιν των ζητουντων τας ψυχας αυτων και δωσω τους νεκρους αυτων εις βρωσιν τοις πετεινοις του ουρανου και τοις θηριοις της γης
8
και ταξω την πολιν ταυτην εις αφανισμον και εις συριγμον πας ο παραπορευομενος επ' αυτης σκυθρωπασει και συριει υπερ πασης της πληγης αυτης
9
και εδονται τας σαρκας των υιων αυτων και τας σαρκας των θυγατερων αυτων και εκαστος τας σαρκας του πλησιον αυτου εδονται εν τη περιοχη και εν τη πολιορκια η πολιορκησουσιν αυτους οι εχθροι αυτων
10
και συντριψεις τον βικον κατ' οφθαλμους των ανδρων των εκπορευομενων μετα σου
11
και ερεις ταδε λεγει κυριος ουτως συντριψω τον λαον τουτον και την πολιν ταυτην καθως συντριβεται αγγος οστρακινον ο ου δυνησεται ιαθηναι ετι
12
ουτως ποιησω λεγει κυριος τω τοπω τουτω και τοις κατοικουσιν εν αυτω του δοθηναι την πολιν ταυτην ως την διαπιπτουσαν
13
και οι οικοι ιερουσαλημ και οι οικοι βασιλεων ιουδα εσονται καθως ο τοπος ο διαπιπτων των ακαθαρσιων εν πασαις ταις οικιαις εν αις εθυμιασαν επι των δωματων αυτων παση τη στρατια του ουρανου και εσπεισαν σπονδας θεοις αλλοτριοις
14
και ηλθεν ιερεμιας απο της διαπτωσεως ου απεστειλεν αυτον κυριος εκει του προφητευσαι και εστη εν τη αυλη οικου κυριου και ειπε προς παντα τον λαον
15
ταδε λεγει κυριος ιδου εγω επαγω επι την πολιν ταυτην και επι πασας τας πολεις αυτης και επι τας κωμας αυτης απαντα τα κακα α ελαλησα επ' αυτην οτι εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων του μη εισακουειν των λογων μου
Arcana Coelestia # 3612
3612. 'Flee to Laban my brother, to Haran' means in the direction of the affection for external or bodily good. This is clear from the representation of 'Laban' as the affection for good in the natural man, dealt with in 3129, 3130, 3160, and from the meaning of 'Haran' as that which is external and therefore obscure in comparison with other things, dealt with in 1430. But what precisely 'Laban' and 'Haran' mean here becomes clear from what appears further on where Laban and Haran are mentioned; that is to say, a parallel good that springs from a common stock is meant. Indeed goods and truths are interrelated as parents, brothers, blood relatives, and relatives by marriage are in families, 685, 917, 2508, 2524, 2556, 2739. But these matters are completely concealed from anyone in whom the life of good is not present. He does not even know what good is, nor consequently what truth is. If he first knew these - that is to say, knew from doctrine coupled to life, or from life coupled to doctrine - he would know and discern countless things concerning good and truth, gradually knowing them more and more distinctly. He would eventually come to know and discern their various links and relationships to each other and at length their close ties to each other within their lines of descent, and again in each close relationship countless more things He would in the end accordingly know and discern heaven and the form it takes, that is, its beauty and happiness.
