Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Ezekiel 16

Studie

   

1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 υιε ανθρωπου διαμαρτυραι τη ιερουσαλημ τας ανομιας αυτης

3 και ερεις ταδε λεγει κυριος τη ιερουσαλημ η ριζα σου και η γενεσις σου εκ γης χανααν ο πατηρ σου αμορραιος και η μητηρ σου χετταια

4 και η γενεσις σου εν η ημερα ετεχθης ουκ εδησαν τους μαστους σου και εν υδατι ουκ ελουσθης ουδε αλι ηλισθης και σπαργανοις ουκ εσπαργανωθης

5 ουδε εφεισατο ο οφθαλμος μου επι σοι του ποιησαι σοι εν εκ παντων τουτων του παθειν τι επι σοι και απερριφης επι προσωπον του πεδιου τη σκολιοτητι της ψυχης σου εν η ημερα ετεχθης

6 και διηλθον επι σε και ειδον σε πεφυρμενην εν τω αιματι σου και ειπα σοι εκ του αιματος σου ζωη

7 πληθυνου καθως η ανατολη του αγρου δεδωκα σε και επληθυνθης και εμεγαλυνθης και εισηλθες εις πολεις πολεων οι μαστοι σου ανωρθωθησαν και η θριξ σου ανετειλεν συ δε ησθα γυμνη και ασχημονουσα

8 και διηλθον δια σου και ειδον σε και ιδου καιρος σου καιρος καταλυοντων και διεπετασα τας πτερυγας μου επι σε και εκαλυψα την ασχημοσυνην σου και ωμοσα σοι και εισηλθον εν διαθηκη μετα σου λεγει κυριος και εγενου μοι

9 και ελουσα σε εν υδατι και απεπλυνα το αιμα σου απο σου και εχρισα σε εν ελαιω

10 και ενεδυσα σε ποικιλα και υπεδησα σε υακινθον και εζωσα σε βυσσω και περιεβαλον σε τριχαπτω

11 και εκοσμησα σε κοσμω και περιεθηκα ψελια περι τας χειρας σου και καθεμα περι τον τραχηλον σου

12 και εδωκα ενωτιον περι τον μυκτηρα σου και τροχισκους επι τα ωτα σου και στεφανον καυχησεως επι την κεφαλην σου

13 και εκοσμηθης χρυσιω και αργυριω και τα περιβολαια σου βυσσινα και τριχαπτα και ποικιλα σεμιδαλιν και ελαιον και μελι εφαγες και εγενου καλη σφοδρα

14 και εξηλθεν σου ονομα εν τοις εθνεσιν εν τω καλλει σου διοτι συντετελεσμενον ην εν ευπρεπεια εν τη ωραιοτητι η εταξα επι σε λεγει κυριος

15 και επεποιθεις εν τω καλλει σου και επορνευσας επι τω ονοματι σου και εξεχεας την πορνειαν σου επι παντα παροδον ο ουκ εσται

16 και ελαβες εκ των ιματιων σου και εποιησας σεαυτη ειδωλα ραπτα και εξεπορνευσας επ' αυτα και ου μη εισελθης ουδε μη γενηται

17 και ελαβες τα σκευη της καυχησεως σου εκ του χρυσιου μου και εκ του αργυριου μου εξ ων εδωκα σοι και εποιησας σεαυτη εικονας αρσενικας και εξεπορνευσας εν αυταις

18 και ελαβες τον ιματισμον τον ποικιλον σου και περιεβαλες αυτα και το ελαιον μου και το θυμιαμα μου εθηκας προ προσωπου αυτων

19 και τους αρτους μου ους εδωκα σοι σεμιδαλιν και ελαιον και μελι εψωμισα σε και εθηκας αυτα προ προσωπου αυτων εις οσμην ευωδιας και εγενετο λεγει κυριος

20 και ελαβες τους υιους σου και τας θυγατερας σου ας εγεννησας και εθυσας αυτα αυτοις εις αναλωσιν ως μικρα εξεπορνευσας

21 και εσφαξας τα τεκνα σου και εδωκας αυτα εν τω αποτροπιαζεσθαι σε εν αυτοις

22 τουτο παρα πασαν την πορνειαν σου και ουκ εμνησθης τας ημερας της νηπιοτητος σου οτε ησθα γυμνη και ασχημονουσα και πεφυρμενη εν τω αιματι σου εζησας

23 και εγενετο μετα πασας τας κακιας σου λεγει κυριος

24 και ωκοδομησας σεαυτη οικημα πορνικον και εποιησας σεαυτη εκθεμα εν παση πλατεια

25 και επ' αρχης πασης οδου ωκοδομησας τα πορνεια σου και ελυμηνω το καλλος σου και διηγαγες τα σκελη σου παντι παροδω και επληθυνας την πορνειαν σου

26 και εξεπορνευσας επι τους υιους αιγυπτου τους ομορουντας σοι τους μεγαλοσαρκους και πολλαχως εξεπορνευσας του παροργισαι με

27 εαν δε εκτεινω την χειρα μου επι σε και εξαρω τα νομιμα σου και παραδωσω σε εις ψυχας μισουντων σε θυγατερας αλλοφυλων τας εκκλινουσας σε εκ της οδου σου ης ησεβησας

28 και εξεπορνευσας επι τας θυγατερας ασσουρ και ουδ' ουτως ενεπλησθης και εξεπορνευσας και ουκ ενεπιπλω

29 και επληθυνας τας διαθηκας σου προς γην χαλδαιων και ουδε εν τουτοις ενεπλησθης

30 τι διαθω την θυγατερα σου λεγει κυριος εν τω ποιησαι σε ταυτα παντα εργα γυναικος πορνης και εξεπορνευσας τρισσως

31 εν ταις θυγατρασιν σου το πορνειον σου ωκοδομησας επι πασης αρχης οδου και την βασιν σου εποιησας εν παση πλατεια και εγενου ως πορνη συναγουσα μισθωματα

32 η γυνη η μοιχωμενη ομοια σοι παρα του ανδρος αυτης λαμβανουσα μισθωματα

33 πασι τοις εκπορνευσασιν αυτην προσεδιδου μισθωματα και συ δεδωκας μισθωματα πασι τοις ερασταις σου και εφορτιζες αυτους του ερχεσθαι προς σε κυκλοθεν εν τη πορνεια σου

34 και εγενετο εν σοι διεστραμμενον παρα τας γυναικας εν τη πορνεια σου και μετα σου πεπορνευκασιν εν τω προσδιδοναι σε μισθωματα και σοι μισθωματα ουκ εδοθη και εγενετο εν σοι διεστραμμενα

35 δια τουτο πορνη ακουε λογον κυριου

36 ταδε λεγει κυριος ανθ' ων εξεχεας τον χαλκον σου και αποκαλυφθησεται η αισχυνη σου εν τη πορνεια σου προς τους εραστας σου και εις παντα τα ενθυμηματα των ανομιων σου και εν τοις αιμασιν των τεκνων σου ων εδωκας αυτοις

37 δια τουτο ιδου εγω επι σε συναγω παντας τους εραστας σου εν οις επεμιγης εν αυτοις και παντας ους ηγαπησας συν πασιν οις εμισεις και συναξω αυτους επι σε κυκλοθεν και αποκαλυψω τας κακιας σου προς αυτους και οψονται πασαν την αισχυνην σου

38 και εκδικησω σε εκδικησει μοιχαλιδος και εκχεουσης αιμα και θησω σε εν αιματι θυμου και ζηλου

39 και παραδωσω σε εις χειρας αυτων και κατασκαψουσιν το πορνειον σου και καθελουσιν την βασιν σου και εκδυσουσιν σε τον ιματισμον σου και λημψονται τα σκευη της καυχησεως σου και αφησουσιν σε γυμνην και ασχημονουσαν

40 και αξουσιν επι σε οχλους και λιθοβολησουσιν σε εν λιθοις και κατασφαξουσιν σε εν τοις ξιφεσιν αυτων

41 και εμπρησουσιν τους οικους σου πυρι και ποιησουσιν εν σοι εκδικησεις ενωπιον γυναικων πολλων και αποστρεψω σε εκ της πορνειας σου και μισθωματα ου μη δως ουκετι

42 και επαφησω τον θυμον μου επι σε και εξαρθησεται ο ζηλος μου εκ σου και αναπαυσομαι και ου μη μεριμνησω ουκετι

43 ανθ' ων ουκ εμνησθης την ημεραν της νηπιοτητος σου και ελυπεις με εν πασι τουτοις και εγω ιδου τας οδους σου εις κεφαλην σου δεδωκα λεγει κυριος και ουτως εποιησας την ασεβειαν επι πασαις ταις ανομιαις σου

44 ταυτα εστιν παντα οσα ειπαν κατα σου εν παραβολη λεγοντες καθως η μητηρ και η θυγατηρ

45 θυγατηρ της μητρος σου συ ει η απωσαμενη τον ανδρα αυτης και τα τεκνα αυτης και αδελφη των αδελφων σου των απωσαμενων τους ανδρας αυτων και τα τεκνα αυτων η μητηρ υμων χετταια και ο πατηρ υμων αμορραιος

46 η αδελφη υμων η πρεσβυτερα σαμαρεια αυτη και αι θυγατερες αυτης η κατοικουσα εξ ευωνυμων σου και η αδελφη σου η νεωτερα σου η κατοικουσα εκ δεξιων σου σοδομα και αι θυγατερες αυτης

47 και ουδ' ως εν ταις οδοις αυτων επορευθης ουδε κατα τας ανομιας αυτων εποιησας παρα μικρον και υπερκεισαι αυτας εν πασαις ταις οδοις σου

48 ζω εγω λεγει κυριος ει πεποιηκεν σοδομα η αδελφη σου αυτη και αι θυγατερες αυτης ον τροπον εποιησας συ και αι θυγατερες σου

49 πλην τουτο το ανομημα σοδομων της αδελφης σου υπερηφανια εν πλησμονη αρτων και εν ευθηνια οινου εσπαταλων αυτη και αι θυγατερες αυτης τουτο υπηρχεν αυτη και ταις θυγατρασιν αυτης και χειρα πτωχου και πενητος ουκ αντελαμβανοντο

50 και εμεγαλαυχουν και εποιησαν ανομηματα ενωπιον μου και εξηρα αυτας καθως ειδον

51 και σαμαρεια κατα τας ημισεις των αμαρτιων σου ουχ ημαρτεν και επληθυνας τας ανομιας σου υπερ αυτας και εδικαιωσας τας αδελφας σου εν πασαις ταις ανομιαις σου αις εποιησας

52 και συ κομισαι βασανον σου εν η εφθειρας τας αδελφας σου εν ταις αμαρτιαις σου αις ηνομησας υπερ αυτας και εδικαιωσας αυτας υπερ σεαυτην και συ αισχυνθητι και λαβε την ατιμιαν σου εν τω δικαιωσαι σε τας αδελφας σου

53 και αποστρεψω τας αποστροφας αυτων την αποστροφην σοδομων και των θυγατερων αυτης και αποστρεψω την αποστροφην σαμαρειας και των θυγατερων αυτης και αποστρεψω την αποστροφην σου εν μεσω αυτων

54 οπως κομιση την βασανον σου και ατιμωθηση εκ παντων ων εποιησας εν τω σε παροργισαι με

55 και η αδελφη σου σοδομα και αι θυγατερες αυτης αποκατασταθησονται καθως ησαν απ' αρχης και σαμαρεια και αι θυγατερες αυτης αποκατασταθησονται καθως ησαν απ' αρχης και συ και αι θυγατερες σου αποκατασταθησεσθε καθως απ' αρχης ητε

56 και ει μη ην σοδομα η αδελφη σου εις ακοην εν τω στοματι σου εν ταις ημεραις υπερηφανιας σου

57 προ του αποκαλυφθηναι τας κακιας σου ον τροπον νυν ονειδος ει θυγατερων συριας και παντων των κυκλω αυτης θυγατερων αλλοφυλων των περιεχουσων σε κυκλω

58 τας ασεβειας σου και τας ανομιας σου συ κεκομισαι αυτας λεγει κυριος

59 ταδε λεγει κυριος και ποιησω εν σοι καθως εποιησας ως ητιμωσας ταυτα του παραβηναι την διαθηκην μου

60 και μνησθησομαι εγω της διαθηκης μου της μετα σου εν ημεραις νηπιοτητος σου και αναστησω σοι διαθηκην αιωνιον

61 και μνησθηση την οδον σου και εξατιμωθηση εν τω αναλαβειν σε τας αδελφας σου τας πρεσβυτερας σου συν ταις νεωτεραις σου και δωσω αυτας σοι εις οικοδομην και ουκ εκ διαθηκης σου

62 και αναστησω εγω την διαθηκην μου μετα σου και επιγνωση οτι εγω κυριος

63 οπως μνησθης και αισχυνθης και μη η σοι ετι ανοιξαι το στομα σου απο προσωπου της ατιμιας σου εν τω εξιλασκεσθαι με σοι κατα παντα οσα εποιησας λεγει κυριος

   

Bible

 

Hosea 8:10

Studie

       

10 δια τουτο παραδοθησονται εν τοις εθνεσιν νυν εισδεξομαι αυτους και κοπασουσιν μικρον του χριειν βασιλεα και αρχοντας

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9166

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9166. 'An oath of Jehovah shall be between them both' means enquiry made through truths from the Word regarding every single aspect of these things. This is clear from the meaning of 'an oath' as confirming through truths, dealt with in 2842, 3037, 3375, so that 'an oath of Jehovah' means doing so through truths from the Word, for the Word contains Jehovah's truths, that is, God's truths; and from the meaning of 'them both' as in every single aspect, for in the internal sense 'between both' does not mean between two but in every single aspect. 'Two' means things joined together to make a single whole, 1686, 3519, 5194, 8423, thus all that composes the whole, or every single aspect of it. This is what those in heaven perceive 'two' to be; and the reason why they do so is that when a discussion takes place among angels regarding two truths at variance with each other, a scene in which two spirits are arguing with each other presents itself on the level below. And since these spirits are the subordinates of a number of communities, every single aspect of one truth appears with one spirit, and every single aspect of the other truth with the other spirit. From this the angels perceive how the two are able to be linked together. I have been allowed to know from experience that this is what happens. So it is that when the words 'them both' are used in reference to truths they mean in every single aspect. This also is the reason why 'two' means something complete, 9103.

[2] The reason why it was permissible among the Israelite and Jewish nation to swear by Jehovah was that they were not internal, only external people, and when they engaged in the worship of God they did so on an external and not an internal level. The fact that they were like this, see 4281, 4293, 4429, 4433, 4680, 4844, 4847, 4865, 4903, 6304, 8588, 8788, 8806. When the confirmation of a truth comes down into the external man separated from the internal, it is effected by means of an oath; but not so when it comes down into the external by way of the internal. For in the internal man truth appears in its own light, but in the external without the internal truth appears in darkness. This explains why the celestial angels, who inhabit the inmost or third heaven, being in the highest degree of light do not even confirm truths by the use of reasons. Still less do they engage in argument and reasoning about truths; they simply say Yes or No, which they do by virtue of an ability received from the Lord to perceive and see them.

[3] This explains why the Lord has said the following regarding oaths,

You have heard that it was said, You shall not swear falsely, but shall perform to the Lord your oaths. But I say to you, You shall not swear at all, neither by heaven, for it is God's throne, nor by the earth, for it is His footstool, nor by Jerusalem, for it is the city of the great King. Nor shall you swear by your head, for you cannot make one hair white or black. But let your words be, Yes, yes; No, no; anything beyond this is from evil. 1 Matthew 5:33-37.

These words imply that confirmation of God's truths should come from the Lord and not from man, which it does when people are internal and not external. For people who are external confirm truths by means of oaths, but those who are internal do so by means of reasons, while those who are even more internal do not confirm them at all but simply say It is so, or It isn't so. Those who are external are called natural people, those who are internal are called spiritual people, and those even more internal are called celestial people. The last of these - celestial people - have the ability, received from the Lord, to perceive intuitively whether something is true or not, see 2708, 2715, 2718, 3246, 4448, 7877. All this shows what was implied when the Lord said, You shall not swear at all, and also Let your words be Yes, yes; No, no. But why He also said that they were not to swear by heaven, by the earth, by Jerusalem, or by their head, and that any words beyond 'Yes, yes; No, no' are from evil, must be explained.

[4] Swearing by heaven means doing so by Divine Truth, thus by the Lord there. Heaven is heaven not by virtue of the angels regarded in themselves but by virtue of the Divine Truth emanating from the Lord, thus by virtue of the Lord Himself, within them; for the Divine within them is what enables them to be angels of heaven and be called angels of heaven. This explains why those in heaven are said to be 'in the Lord', why the Lord is the All in every single thing of heaven, and also why angels are God's truths, being recipients of God's truth emanating from the Lord.

Heaven is heaven and is called heaven by virtue of what is Divine and the Lord's there, see 552, 3038, 3700. Angels are God's truths, 4295, 4402, 7268, 7873, 8301. Something of the Lord is meant by an angel in the Word, 1925, 2821, 3039, 4085, 4295, 6280.

Since heaven is the Lord in respect of Divine Truth, it says 'you shall not swear by heaven, for it is God's throne'. 'God's throne' is Divine Truth which emanates from the Lord, 5313, 6397, 9039.

[5] Swearing by the earth however is doing so by the Church, thus by Divine Truth there. For just as heaven is the Lord by virtue of Divine Truth that emanates from Him, so too is the Church, the Church being the Lord's heaven or His kingdom on earth. For the meaning of 'earth' in the Word as the Church, see 662, 1066, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118 (end), 2928, 3355, 4447, 4535, 5577, 8011, 8732. And since 'the earth' is the Church, the place where what is Divine and the Lord's below heaven exists, it says 'you shall not swear by the earth, for it is God's footstool'. 'Footstool' means God's truth below heaven, which is truth as it exists in the literal sense of the Word; for on this sense God's truth in heaven, which is the Word in the internal sense, rests and so to speak stands. Truth as it exists in the literal sense is meant by 'footstool' in David, in Psalms 99:5; 132:7; in Isaiah 60:13; and in Jeremiah, in Lamentations 2:1.

[6] Swearing by Jerusalem however is doing so by teachings that present truth drawn from the Word. For in a broad sense 'Jerusalem' is the Church, 2117, 3654; but when the words 'the earth', meaning the Church, are used, followed by 'Jerusalem', 'Jerusalem' then means the Church's teachings, consequently teachings that present God's truth drawn from the Word. This is why it is called 'the city of the great [King, who is] God', for 'city' in the internal sense of the Word means teachings that present the truth, see 402, 2449, 2943, 3216, 4478, 4492, 4493.

[7] Swearing by his head however means a person's doing so by the truth which he himself believes to be the truth and makes part of his faith; for this as it resides with him constitutes 'his head', and it is also what is meant by 'the head' in Isaiah 15:2; 29:10; in Ezekiel 7:18; 13:18; 16:12; 29:18; in Matthew 6:17; and elsewhere. Therefore it also says, 'for you cannot make one hair white or black'. 'Hair' means truth belonging to the external or natural man, 3301, the kind that exists with those who believe the truth not because they perceive it to be the truth but because the teachings of the Church declare it to be so. And since they know the truth on no other grounds than this it says that they are not to swear by it because they cannot make a hair white or black. 'Making a hair white' means declaring on one's own authority that truth is truth, and 'making a hair black' declaring on one's own authority that falsity is falsity. For 'white' is said in reference to truth, 3301, 3993, 4007, 5319, and therefore 'black' in reference to falsity.

[8] From all this one may now see what is meant by the command not to swear at all, not by heaven, nor by the earth, nor by Jerusalem, nor by one's head, namely that a person should not use what is his own to confirm God's truth but what is the Lord's with him. Therefore it also says finally, Your words shall be Yes, yes; No, no; anything beyond this is from evil. Those who have the ability, which comes from the Lord, to perceive and see truth confirm it in this way alone, even as angels of the inmost or third heaven do, the ones who are called celestial angels, spoken about above. The reason why any words beyond 'Yes, yes; No, no' are from evil is that anything beyond them does not come from the Lord but from a person's proprium or self, thus from evil, since a person's proprium is nothing but evil, see 210, 215, 874-876, 987, 1023, 1044, 1047, 3812 (end), 4328, 5660, 8941, 8944. All this again shows in what way the Lord spoke, that is to say, in such a way that every single word contained an inner meaning, since He spoke from the Divine. Thus He spoke for the benefit of angels at the same time as for men; for angels perceive the Word according to its inner meaning.

Poznámky pod čarou:

1. or from the evil one

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org