¹ και ποιησεις θυσιαστηριον θυμιαματος εκ ξυλων ασηπτων και ποιησεις αυτο

² πηχεος το μηκος και πηχεος το ευρος τετραγωνον εσται και δυο πηχεων το υψος εξ αυτου εσται τα κερατα αυτου

³ και καταχρυσωσεις αυτα χρυσιω καθαρω την εσχαραν αυτου και τους τοιχους αυτου κυκλω και τα κερατα αυτου και ποιησεις αυτω στρεπτην στεφανην χρυσην κυκλω

⁴ και δυο δακτυλιους χρυσους καθαρους ποιησεις υπο την στρεπτην στεφανην αυτου εις τα δυο κλιτη ποιησεις εν τοις δυσι πλευροις και εσονται ψαλιδες ταις σκυταλαις ωστε αιρειν αυτο εν αυταις

⁵ και ποιησεις σκυταλας εκ ξυλων ασηπτων και καταχρυσωσεις αυτας χρυσιω

⁶ και θησεις αυτο απεναντι του καταπετασματος του οντος επι της κιβωτου των μαρτυριων εν οις γνωσθησομαι σοι εκειθεν

⁷ και θυμιασει επ' αυτου ααρων θυμιαμα συνθετον λεπτον το πρωι πρωι οταν επισκευαζη τους λυχνους θυμιασει επ' αυτου

⁸ και οταν εξαπτη ααρων τους λυχνους οψε θυμιασει επ' αυτου θυμιαμα ενδελεχισμου δια παντος εναντι κυριου εις γενεας αυτων

⁹ και ουκ ανοισεις επ' αυτου θυμιαμα ετερον καρπωμα θυσιαν και σπονδην ου σπεισεις επ' αυτου

¹⁰ και εξιλασεται επ' αυτο ααρων επι των κερατων αυτου απαξ του ενιαυτου απο του αιματος του καθαρισμου των αμαρτιων του εξιλασμου απαξ του ενιαυτου καθαριει αυτο εις τας γενεας αυτων αγιον των αγιων εστιν κυριω

¹¹ και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

¹² εαν λαβης τον συλλογισμον των υιων ισραηλ εν τη επισκοπη αυτων και δωσουσιν εκαστος λυτρα της ψυχης αυτου τω κυριω και ουκ εσται εν αυτοις πτωσις εν τη επισκοπη αυτων

¹³ και τουτο εστιν ο δωσουσιν οσοι αν παραπορευωνται την επισκεψιν το ημισυ του διδραχμου ο εστιν κατα το διδραχμον το αγιον εικοσι οβολοι το διδραχμον το δε ημισυ του διδραχμου εισφορα κυριω

¹⁴ πας ο παραπορευομενος εις την επισκεψιν απο εικοσαετους και επανω δωσουσιν την εισφοραν κυριω

¹⁵ ο πλουτων ου προσθησει και ο πενομενος ουκ ελαττονησει απο του ημισους του διδραχμου εν τω διδοναι την εισφοραν κυριω εξιλασασθαι περι των ψυχων υμων

¹⁶ και λημψη το αργυριον της εισφορας παρα των υιων ισραηλ και δωσεις αυτο εις κατεργον της σκηνης του μαρτυριου και εσται τοις υιοις ισραηλ μνημοσυνον εναντι κυριου εξιλασασθαι περι των ψυχων υμων

¹⁷ και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

¹⁸ ποιησον λουτηρα χαλκουν και βασιν αυτω χαλκην ωστε νιπτεσθαι και θησεις αυτον ανα μεσον της σκηνης του μαρτυριου και ανα μεσον του θυσιαστηριου και εκχεεις εις αυτον υδωρ

¹⁹ και νιψεται ααρων και οι υιοι αυτου εξ αυτου τας χειρας και τους ποδας υδατι

²⁰ οταν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου νιψονται υδατι και ου μη αποθανωσιν η οταν προσπορευωνται προς το θυσιαστηριον λειτουργειν και αναφερειν τα ολοκαυτωματα κυριω

²¹ νιψονται τας χειρας και τους ποδας υδατι οταν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου νιψονται υδατι ινα μη αποθανωσιν και εσται αυτοις νομιμον αιωνιον αυτω και ταις γενεαις αυτου μετ' αυτον

²² και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

²³ και συ λαβε ηδυσματα το ανθος σμυρνης εκλεκτης πεντακοσιους σικλους και κινναμωμου ευωδους το ημισυ τουτου διακοσιους πεντηκοντα και καλαμου ευωδους διακοσιους πεντηκοντα

²⁴ και ιρεως πεντακοσιους σικλους του αγιου και ελαιον εξ ελαιων ιν

²⁵ και ποιησεις αυτο ελαιον χρισμα αγιον μυρον μυρεψικον τεχνη μυρεψου ελαιον χρισμα αγιον εσται

²⁶ και χρισεις εξ αυτου την σκηνην του μαρτυριου και την κιβωτον του μαρτυριου

²⁷ και την λυχνιαν και παντα τα σκευη αυτης και το θυσιαστηριον του θυμιαματος

²⁸ και το θυσιαστηριον των ολοκαυτωματων και παντα αυτου τα σκευη και την τραπεζαν και παντα τα σκευη αυτης και τον λουτηρα και την βασιν αυτου

²⁹ και αγιασεις αυτα και εσται αγια των αγιων πας ο απτομενος αυτων αγιασθησεται

³⁰ και ααρων και τους υιους αυτου χρισεις και αγιασεις αυτους ιερατευειν μοι

³¹ και τοις υιοις ισραηλ λαλησεις λεγων ελαιον αλειμμα χρισεως αγιον εσται τουτο υμιν εις τας γενεας υμων

³² επι σαρκα ανθρωπου ου χρισθησεται και κατα την συνθεσιν ταυτην ου ποιησετε υμιν εαυτοις ωσαυτως αγιον εστιν και αγιασμα εσται υμιν

³³ ος αν ποιηση ωσαυτως και ος αν δω απ' αυτου αλλογενει εξολεθρευθησεται εκ του λαου αυτου

³⁴ και ειπεν κυριος προς μωυσην λαβε σεαυτω ηδυσματα στακτην ονυχα χαλβανην ηδυσμου και λιβανον διαφανη ισον ισω εσται

³⁵ και ποιησουσιν εν αυτω θυμιαμα μυρεψικον εργον μυρεψου μεμιγμενον καθαρον εργον αγιον

³⁶ και συγκοψεις εκ τουτων λεπτον και θησεις απεναντι των μαρτυριων εν τη σκηνη του μαρτυριου οθεν γνωσθησομαι σοι εκειθεν αγιον των αγιων εσται υμιν

³⁷ θυμιαμα κατα την συνθεσιν ταυτην ου ποιησετε υμιν αυτοις αγιασμα εσται υμιν κυριω

³⁸ ος αν ποιηση ωσαυτως ωστε οσφραινεσθαι εν αυτω απολειται εκ του λαου αυτου

¹ Yahweh spoke to Moses, saying,

² "On the first day of the first month you shall raise up the tabernacle of the Tent of Meeting.

³ You shall put the ark of the testimony in it, and you shall screen the ark with the veil.

⁴ You shall bring in the table, and set in order the things that are on it. You shall bring in the lampstand, and light its lamps.

⁵ You shall set the golden altar for incense before the ark of the testimony, and put the screen of the door to the tabernacle.

⁶ "You shall set the altar of burnt offering before the door of the tabernacle of the Tent of Meeting.

⁷ You shall set the basin between the Tent of Meeting and the altar, and shall put water therein.

⁸ You shall set up the court around it, and hang up the screen of the gate of the court.

⁹ "You shall take the anointing oil, and anoint the tabernacle, and all that is in it, and shall make it holy, and all its furniture: and it will be holy.

¹⁰ You shall anoint the altar of burnt offering, with all its vessels, and sanctify the altar: and the altar will be most holy.

¹¹ You shall anoint the basin and its base, and sanctify it.

¹² "You shall bring Aaron and his sons to the door of the Tent of Meeting, and shall wash them with water.

¹³ You shall put on Aaron the holy garments; and you shall anoint him, and sanctify him, that he may minister to me in the priest's office.

¹⁴ You shall bring his sons, and put coats on them.

¹⁵ You shall anoint them, as you anointed their father, that they may minister to me in the priest's office. Their anointing shall be to them for an everlasting priesthood throughout their generations."

¹⁶ Moses did so. According to all that Yahweh commanded him, so he did.

¹⁷ It happened in the first month in the second year, on the first day of the month, that the tabernacle was raised up.

¹⁸ Moses raised up the tabernacle, and laid its sockets, and set up its boards, and put in its bars, and raised up its pillars.

¹⁹ He spread the covering over the tent, and put the roof of the tabernacle above on it, as Yahweh commanded Moses.

²⁰ He took and put the testimony into the ark, and set the poles on the ark, and put the mercy seat above on the ark.

²¹ He brought the ark into the tabernacle, and set up the veil of the screen, and screened the ark of the testimony, as Yahweh commanded Moses.

²² He put the table in the Tent of Meeting, on the side of the tabernacle northward, outside of the veil.

²³ He set the bread in order on it before Yahweh, as Yahweh commanded Moses.

²⁴ He put the lampstand in the Tent of Meeting, opposite the table, on the side of the tabernacle southward.

²⁵ He lit the lamps before Yahweh, as Yahweh commanded Moses.

²⁶ He put the golden altar in the Tent of Meeting before the veil;

²⁷ and he burnt incense of sweet spices on it, as Yahweh commanded Moses.

²⁸ He put up the screen of the door to the tabernacle.

²⁹ He set the altar of burnt offering at the door of the tabernacle of the Tent of Meeting, and offered on it the burnt offering and the meal offering, as Yahweh commanded Moses.

³⁰ He set the basin between the Tent of Meeting and the altar, and put water therein, with which to wash.

³¹ Moses, Aaron, and his sons washed their hands and their feet there.

³² When they went into the Tent of Meeting, and when they came near to the altar, they washed, as Yahweh commanded Moses.

³³ He raised up the court around the tabernacle and the altar, and set up the screen of the gate of the court. So Moses finished the work.

³⁴ Then the cloud covered the Tent of Meeting, and the glory of Yahweh filled the tabernacle.

³⁵ Moses wasn't able to enter into the Tent of Meeting, because the cloud stayed on it, and Yahweh's glory filled the tabernacle.

³⁶ When the cloud was taken up from over the tabernacle, the children of Israel went onward, throughout all their journeys;

³⁷ but if the cloud wasn't taken up, then they didn't travel until the day that it was taken up.

³⁸ For the cloud of Yahweh was on the tabernacle by day, and there was fire in the cloud by night, in the sight of all the house of Israel, throughout all their journeys.