Bible

 

Exodus 28

Studie

   

1 και συ προσαγαγου προς σεαυτον τον τε ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου εκ των υιων ισραηλ ιερατευειν μοι ααρων και ναδαβ και αβιουδ και ελεαζαρ και ιθαμαρ υιους ααρων

2 και ποιησεις στολην αγιαν ααρων τω αδελφω σου εις τιμην και δοξαν

3 και συ λαλησον πασι τοις σοφοις τη διανοια ους ενεπλησα πνευματος αισθησεως και ποιησουσιν την στολην την αγιαν ααρων εις το αγιον εν η ιερατευσει μοι

4 και αυται αι στολαι ας ποιησουσιν το περιστηθιον και την επωμιδα και τον ποδηρη και χιτωνα κοσυμβωτον και κιδαριν και ζωνην και ποιησουσιν στολας αγιας ααρων και τοις υιοις αυτου εις το ιερατευειν μοι

5 και αυτοι λημψονται το χρυσιον και την υακινθον και την πορφυραν και το κοκκινον και την βυσσον

6 και ποιησουσιν την επωμιδα εκ βυσσου κεκλωσμενης εργον υφαντον ποικιλτου

7 δυο επωμιδες συνεχουσαι εσονται αυτω ετερα την ετεραν επι τοις δυσι μερεσιν εξηρτημεναι

8 και το υφασμα των επωμιδων ο εστιν επ' αυτω κατα την ποιησιν εξ αυτου εσται εκ χρυσιου και υακινθου και πορφυρας και κοκκινου διανενησμενου και βυσσου κεκλωσμενης

9 και λημψη τους δυο λιθους λιθους σμαραγδου και γλυψεις εν αυτοις τα ονοματα των υιων ισραηλ

10 εξ ονοματα επι τον λιθον τον ενα και τα εξ ονοματα τα λοιπα επι τον λιθον τον δευτερον κατα τας γενεσεις αυτων

11 εργον λιθουργικης τεχνης γλυμμα σφραγιδος διαγλυψεις τους δυο λιθους επι τοις ονομασιν των υιων ισραηλ

12 και θησεις τους δυο λιθους επι των ωμων της επωμιδος λιθοι μνημοσυνου εισιν τοις υιοις ισραηλ και αναλημψεται ααρων τα ονοματα των υιων ισραηλ εναντι κυριου επι των δυο ωμων αυτου μνημοσυνον περι αυτων

13 και ποιησεις ασπιδισκας εκ χρυσιου καθαρου

14 και ποιησεις δυο κροσσωτα εκ χρυσιου καθαρου καταμεμιγμενα εν ανθεσιν εργον πλοκης και επιθησεις τα κροσσωτα τα πεπλεγμενα επι τας ασπιδισκας κατα τας παρωμιδας αυτων εκ των εμπροσθιων

15 και ποιησεις λογειον των κρισεων εργον ποικιλτου κατα τον ρυθμον της επωμιδος ποιησεις αυτο εκ χρυσιου και υακινθου και πορφυρας και κοκκινου κεκλωσμενου και βυσσου κεκλωσμενης ποιησεις αυτο

16 τετραγωνον εσται διπλουν σπιθαμης το μηκος και σπιθαμης το ευρος

17 και καθυφανεις εν αυτω υφασμα καταλιθον τετραστιχον στιχος λιθων εσται σαρδιον τοπαζιον και σμαραγδος ο στιχος ο εις

18 και ο στιχος ο δευτερος ανθραξ και σαπφειρος και ιασπις

19 και ο στιχος ο τριτος λιγυριον αχατης και αμεθυστος

20 και ο στιχος ο τεταρτος χρυσολιθος και βηρυλλιον και ονυχιον περικεκαλυμμενα χρυσιω συνδεδεμενα εν χρυσιω εστωσαν κατα στιχον αυτων

21 και οι λιθοι εστωσαν εκ των ονοματων των υιων ισραηλ δεκα δυο κατα τα ονοματα αυτων γλυφαι σφραγιδων εκαστος κατα το ονομα εστωσαν εις δεκα δυο φυλας

22 και ποιησεις επι το λογειον κροσσους συμπεπλεγμενους εργον αλυσιδωτον εκ χρυσιου καθαρου

29 και λημψεται ααρων τα ονοματα των υιων ισραηλ επι του λογειου της κρισεως επι του στηθους εισιοντι εις το αγιον μνημοσυνον εναντι του θεου

29a και θησεις επι το λογειον της κρισεως τους κροσσους τα αλυσιδωτα επ' αμφοτερων των κλιτων του λογειου επιθησεις και τας δυο ασπιδισκας επιθησεις επ' αμφοτερους τους ωμους της επωμιδος κατα προσωπον

30 και επιθησεις επι το λογειον της κρισεως την δηλωσιν και την αληθειαν και εσται επι του στηθους ααρων οταν εισπορευηται εις το αγιον εναντιον κυριου και οισει ααρων τας κρισεις των υιων ισραηλ επι του στηθους εναντιον κυριου δια παντος

31 και ποιησεις υποδυτην ποδηρη ολον υακινθινον

32 και εσται το περιστομιον εξ αυτου μεσον ωαν εχον κυκλω του περιστομιου εργον υφαντου την συμβολην συνυφασμενην εξ αυτου ινα μη ραγη

33 και ποιησεις επι το λωμα του υποδυτου κατωθεν ωσει εξανθουσης ροας ροισκους εξ υακινθου και πορφυρας και κοκκινου διανενησμενου και βυσσου κεκλωσμενης επι του λωματος του υποδυτου κυκλω το αυτο δε ειδος ροισκους χρυσους και κωδωνας ανα μεσον τουτων περικυκλω

34 παρα ροισκον χρυσουν κωδωνα και ανθινον επι του λωματος του υποδυτου κυκλω

35 και εσται ααρων εν τω λειτουργειν ακουστη η φωνη αυτου εισιοντι εις το αγιον εναντιον κυριου και εξιοντι ινα μη αποθανη

36 και ποιησεις πεταλον χρυσουν καθαρον και εκτυπωσεις εν αυτω εκτυπωμα σφραγιδος αγιασμα κυριου

37 και επιθησεις αυτο επι υακινθου κεκλωσμενης και εσται επι της μιτρας κατα προσωπον της μιτρας εσται

38 και εσται επι του μετωπου ααρων και εξαρει ααρων τα αμαρτηματα των αγιων οσα αν αγιασωσιν οι υιοι ισραηλ παντος δοματος των αγιων αυτων και εσται επι του μετωπου ααρων δια παντος δεκτον αυτοις εναντι κυριου

39 και οι κοσυμβοι των χιτωνων εκ βυσσου και ποιησεις κιδαριν βυσσινην και ζωνην ποιησεις εργον ποικιλτου

40 και τοις υιοις ααρων ποιησεις χιτωνας και ζωνας και κιδαρεις ποιησεις αυτοις εις τιμην και δοξαν

41 και ενδυσεις αυτα ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου και χρισεις αυτους και εμπλησεις αυτων τας χειρας και αγιασεις αυτους ινα ιερατευωσιν μοι

42 και ποιησεις αυτοις περισκελη λινα καλυψαι ασχημοσυνην χρωτος αυτων απο οσφυος εως μηρων εσται

43 και εξει ααρων αυτα και οι υιοι αυτου ως αν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου η οταν προσπορευωνται λειτουργειν προς το θυσιαστηριον του αγιου και ουκ επαξονται προς εαυτους αμαρτιαν ινα μη αποθανωσιν νομιμον αιωνιον αυτω και τω σπερματι αυτου μετ' αυτον

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9922

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9922. In the midst of them round about. That this signifies from what is within the memory-knowledges of good on every side, is evident from the signification of “in the midst,” as being that which is within (see n. 1074, 2940, 2973, 5897); thus “in the midst,” when said of the hearing and perception of doctrine and of worship, which are signified by “the bells,” denotes from what is within; from the signification of “the pomegranates,” in the midst of which were the bells, as being the memory-knowledges of good (n. 9918); and from the signification of “round about,” as being on every side (as above, n. 9920). The reason why the bells were placed in the midst of the pomegranates, was that the memory-knowledges which are signified by “the pomegranates,” are recipients, and are as it were vessels, of truth and good (n. 1469, 1496, 3068, 5373, 5489, 7770); and the doctrine and worship which are signified by “the bells,” must be from the good and truth which are within the memory-knowledges, as in their vessels; if the doctrine and the worship are not from good and truth, but only from memory-knowledges, they have nothing of life. It is said that the doctrine and worship must be from the good and truth which are within the memory-knowledges; but not from the memory-knowledges apart from the good and truth.

[2] But as few can apprehend how the case herein is, it shall be unfolded to the apprehension insofar as this can be done. All things of the external or natural memory are called “memory-knowledges;” for there is an external memory, which is the memory of things in the natural world; and there is an internal memory, which is the memory of things in the spiritual world (n. 2469-2494, 2831, 5212, 9394, 9723, 9841). The things which have been inscribed on the internal memory are not called memory-knowledges, because they are things of the man’s life; but they are called truths of faith and goods of love. These are the things which must be within memory-knowledges. For there is in man an external, which is called the external man; and an internal, which is called the internal man. The internal must be in the external, as the soul is in its body; thus the things which are in the internal man must be in those which are in the external man, for then there is a soul or life in the latter. Wherefore if there are no internal things, that is, things of the internal man, in the external things, there is no soul, and consequently no life, in them. And as the good of love and of faith is internal, it follows that this good must be in the external things, thus in the memory-knowledges; for as before said, the memory-knowledges are recipients and as it were vessels of internal things. Consequently the doctrine and the worship must be from what is within the recipients or vessels, and they are not in recipients and vessels which are empty or void of what is internal. From all this it is evident how it is to be understood that all things of doctrine and of worship must be from the interior things of the memory-knowledges of good, which is signified by the bells of gold being in the midst of the pomegranates.

[3] Be it known further that there are memory-knowledges of good, and memory-knowledges of truth; and that the truths in them are again vessels recipient of good, for the truths of faith are vessels of the good of love. For the illustration of this subject see what has been already said and shown about memory-knowledges, namely: That memory-knowledges are things of the memory in the natural man (n. 3293, 3309, 3310, 4967, 5212, 5774, 5874, 5886, 5889, 5934): That the internal man is opened by means of memory-knowledges (n. 1495, 1548, 1563, 1895, 1940, 3085, 3086, 5276, 5871, 5874, 5901): That memory-knowledges are means for growing wise, and also means for becoming insane (n. 4156, 4760, 8628, 8629): That memory-knowledges are vessels of truth, and truths are vessels of good (n. 1469, 1496, 3068, 3079, 3318, 5489, 5881, 6023, 6071, 6077, 6750, 7770, 8005, 9394, 9724): That memory-knowledges are of service to the internal man (n. 1486, 1616, 2576, 3019, 3020, 3665, 5201, 5213, 6052, 6068, 6084, 9394): That when memory-knowledges, which are things of the external memory, become of the life, they vanish out of the external memory; but remain inscribed on the internal memory (n. 9394, 9723, 9841): That the man who is in the truths of faith from the good of charity, can be raised above memory-knowledges (n. 6383, 6384): That this is called being raised above the things of the senses (n. 5089, 5094, 6183, 6313, 6315, 9730): That when a man dies he carries with him into the other life the memory-knowledges, that is, the things of the external memory; but that they are then quiescent; and in what manner (n. 2475-2486, 6931).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Bible

 

Exodus 28:41

Studie

       

41 You shall put them on Aaron your brother, and on his sons with him, and shall anoint them, and consecrate them, and sanctify them, that they may minister to me in the priest's office.