Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Exodus 23

Studie

   

1 ου παραδεξη ακοην ματαιαν ου συγκαταθηση μετα του αδικου γενεσθαι μαρτυς αδικος

2 ουκ εση μετα πλειονων επι κακια ου προστεθηση μετα πληθους εκκλιναι μετα πλειονων ωστε εκκλιναι κρισιν

3 και πενητα ουκ ελεησεις εν κρισει

4 εαν δε συναντησης τω βοι του εχθρου σου η τω υποζυγιω αυτου πλανωμενοις αποστρεψας αποδωσεις αυτω

5 εαν δε ιδης το υποζυγιον του εχθρου σου πεπτωκος υπο τον γομον αυτου ου παρελευση αυτο αλλα συνεγερεις αυτο μετ' αυτου

6 ου διαστρεψεις κριμα πενητος εν κρισει αυτου

7 απο παντος ρηματος αδικου αποστηση αθωον και δικαιον ουκ αποκτενεις και ου δικαιωσεις τον ασεβη ενεκεν δωρων

8 και δωρα ου λημψη τα γαρ δωρα εκτυφλοι οφθαλμους βλεποντων και λυμαινεται ρηματα δικαια

9 και προσηλυτον ου θλιψετε υμεις γαρ οιδατε την ψυχην του προσηλυτου αυτοι γαρ προσηλυτοι ητε εν γη αιγυπτω

10 εξ ετη σπερεις την γην σου και συναξεις τα γενηματα αυτης

11 τω δε εβδομω αφεσιν ποιησεις και ανησεις αυτην και εδονται οι πτωχοι του εθνους σου τα δε υπολειπομενα εδεται τα αγρια θηρια ουτως ποιησεις τον αμπελωνα σου και τον ελαιωνα σου

12 εξ ημερας ποιησεις τα εργα σου τη δε ημερα τη εβδομη αναπαυσις ινα αναπαυσηται ο βους σου και το υποζυγιον σου και ινα αναψυξη ο υιος της παιδισκης σου και ο προσηλυτος

13 παντα οσα ειρηκα προς υμας φυλαξασθε και ονομα θεων ετερων ουκ αναμνησθησεσθε ουδε μη ακουσθη εκ του στοματος υμων

14 τρεις καιρους του ενιαυτου εορτασατε μοι

15 την εορτην των αζυμων φυλαξασθε ποιειν επτα ημερας εδεσθε αζυμα καθαπερ ενετειλαμην σοι κατα τον καιρον του μηνος των νεων εν γαρ αυτω εξηλθες εξ αιγυπτου ουκ οφθηση ενωπιον μου κενος

16 και εορτην θερισμου πρωτογενηματων ποιησεις των εργων σου ων εαν σπειρης εν τω αγρω σου και εορτην συντελειας επ' εξοδου του ενιαυτου εν τη συναγωγη των εργων σου των εκ του αγρου σου

17 τρεις καιρους του ενιαυτου οφθησεται παν αρσενικον σου ενωπιον κυριου του θεου σου

18 οταν γαρ εκβαλω εθνη απο προσωπου σου και εμπλατυνω τα ορια σου ου θυσεις επι ζυμη αιμα θυσιασματος μου ουδε μη κοιμηθη στεαρ της εορτης μου εως πρωι

19 τας απαρχας των πρωτογενηματων της γης σου εισοισεις εις τον οικον κυριου του θεου σου ουχ εψησεις αρνα εν γαλακτι μητρος αυτου

20 και ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ινα φυλαξη σε εν τη οδω οπως εισαγαγη σε εις την γην ην ητοιμασα σοι

21 προσεχε σεαυτω και εισακουε αυτου και μη απειθει αυτω ου γαρ μη υποστειληται σε το γαρ ονομα μου εστιν επ' αυτω

22 εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και ποιησης παντα οσα αν εντειλωμαι σοι και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ εαν ακοη ακουσητε της φωνης μου και ποιησης παντα οσα αν ειπω σοι εχθρευσω τοις εχθροις σου και αντικεισομαι τοις αντικειμενοις σοι

23 πορευσεται γαρ ο αγγελος μου ηγουμενος σου και εισαξει σε προς τον αμορραιον και χετταιον και φερεζαιον και χαναναιον και γεργεσαιον και ευαιον και ιεβουσαιον και εκτριψω αυτους

24 ου προσκυνησεις τοις θεοις αυτων ουδε μη λατρευσης αυτοις ου ποιησεις κατα τα εργα αυτων αλλα καθαιρεσει καθελεις και συντριβων συντριψεις τας στηλας αυτων

25 και λατρευσεις κυριω τω θεω σου και ευλογησω τον αρτον σου και τον οινον σου και το υδωρ σου και αποστρεψω μαλακιαν αφ' υμων

26 ουκ εσται αγονος ουδε στειρα επι της γης σου τον αριθμον των ημερων σου αναπληρωσω

27 και τον φοβον αποστελω ηγουμενον σου και εκστησω παντα τα εθνη εις ους συ εισπορευη εις αυτους και δωσω παντας τους υπεναντιους σου φυγαδας

28 και αποστελω τας σφηκιας προτερας σου και εκβαλει τους αμορραιους και τους ευαιους και τους χαναναιους και τους χετταιους απο σου

29 ουκ εκβαλω αυτους εν ενιαυτω ενι ινα μη γενηται η γη ερημος και πολλα γενηται επι σε τα θηρια της γης

30 κατα μικρον μικρον εκβαλω αυτους απο σου εως αν αυξηθης και κληρονομησης την γην

31 και θησω τα ορια σου απο της ερυθρας θαλασσης εως της θαλασσης της φυλιστιιμ και απο της ερημου εως του μεγαλου ποταμου ευφρατου και παραδωσω εις τας χειρας υμων τους εγκαθημενους εν τη γη και εκβαλω αυτους απο σου

32 ου συγκαταθηση αυτοις και τοις θεοις αυτων διαθηκην

33 και ουκ εγκαθησονται εν τη γη σου ινα μη αμαρτειν σε ποιησωσιν προς με εαν γαρ δουλευσης τοις θεοις αυτων ουτοι εσονται σοι προσκομμα

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9292

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9292. Because in it thou camest forth out of Egypt. That this signifies liberation from infestation by falsities, is evident from what has been said and shown about the going forth of the sons of Israel out of Egypt, in n. 7107, 7110, 7126, 7142, 7220, 7228, 7240, 7278, 7317, 8866, 9197, where it may be seen that by the sojourning of the sons of Israel in Egypt was signified the infestation by the infernals of the spiritual, that is, of those who were of the Lord’s spiritual church, and their protection by the Lord; and that by their “going forth out of Egypt” was signified their liberation from that infestation; in commemoration of which was instituted the passover, which was the feast of unleavened things (n. 7093, 7867, 7995).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3833

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3833. And it came to pass in the evening. That this signifies the state as yet obscure, is evident from the signification of “evening,” as being an obscure state (see n. 3056). Among the ancients, who were in congruent rituals, the feasts that were made in the evening, that is, the suppers, signified nothing else than the state of initiation which precedes conjunction, which state relatively to the state of conjunction is obscure. For during man’s initiation into truth and thence into good, all that he learns is obscure to him; but when good is being conjoined with him, and he regards truth therefrom, it then becomes clear to him, and this successively more and more; for now he is no longer in doubt as to whether a thing exists, or whether it is so; but he knows that it exists, and that it is so.

[2] When man is in this state, he then begins to know innumerable things, for he now proceeds from the good and truth which he believes and perceives as from a center to the circumferences; and in proportion as he proceeds, in the same proportion he sees the things which are round about, and successively more and more widely, for he is constantly pushing out and widening the boundaries. Thenceforth also he commences from every subject in the space within the boundaries; and from these as from new centers he throws out new circumferences, and so on. In this way the light of truth from good increases immeasurably, and becomes like a continuous lucidity, for the man is then in the light of heaven, which is from the Lord. But with those who are in doubt and in discussion as to whether a thing exists, and whether it is so, these innumerable, nay, illimitable things do not appear one whit; to them all things in both general and particular are utterly obscure, and are scarcely regarded as one really existing thing, but rather as one thing the existence of which is doubtful. In such a state is human wisdom and intelligence at this day, when he is deemed wise who can reason with ingenuity as to whether a thing exists; and he is deemed still wiser who can reason that it does not exist.

[3] For example take the proposition that there is an internal sense of the Word, which is called mystical: until this is believed, it is impossible for men to know the least of the innumerable things which are in the internal sense, and which are so many as to fill the whole heaven with an infinite variety. Another example is that the man who reasons concerning the Divine Providence, as to whether it is only universal, and not in the singulars, cannot possibly know the innumerable arcana of Providence, which are as many in number as are the contingencies of everyone’s life from first to last, and from the creation of the world to its end; nay, even to eternity. Again: he who reasons as to whether it is possible for anyone to be in good, seeing that the will of man is radically depraved, can never know all the arcana relating to regeneration, nor even that a new will is implanted by the Lord, nor the arcana relating to this implantation; and so with everything else. From this it may be known in what obscurity such persons are, and that they do not even see, much less touch, the first threshold of wisdom.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org