Bible

 

Exodus 20

Studie

   

1 και ελαλησεν κυριος παντας τους λογους τουτους λεγων

2 εγω ειμι κυριος ο θεος σου οστις εξηγαγον σε εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας

3 ουκ εσονται σοι θεοι ετεροι πλην εμου

4 ου ποιησεις σεαυτω ειδωλον ουδε παντος ομοιωμα οσα εν τω ουρανω ανω και οσα εν τη γη κατω και οσα εν τοις υδασιν υποκατω της γης

5 ου προσκυνησεις αυτοις ουδε μη λατρευσης αυτοις εγω γαρ ειμι κυριος ο θεος σου θεος ζηλωτης αποδιδους αμαρτιας πατερων επι τεκνα εως τριτης και τεταρτης γενεας τοις μισουσιν με

6 και ποιων ελεος εις χιλιαδας τοις αγαπωσιν με και τοις φυλασσουσιν τα προσταγματα μου

7 ου λημψη το ονομα κυριου του θεου σου επι ματαιω ου γαρ μη καθαριση κυριος τον λαμβανοντα το ονομα αυτου επι ματαιω

8 μνησθητι την ημεραν των σαββατων αγιαζειν αυτην

9 εξ ημερας εργα και ποιησεις παντα τα εργα σου

10 τη δε ημερα τη εβδομη σαββατα κυριω τω θεω σου ου ποιησεις εν αυτη παν εργον συ και ο υιος σου και η θυγατηρ σου ο παις σου και η παιδισκη σου ο βους σου και το υποζυγιον σου και παν κτηνος σου και ο προσηλυτος ο παροικων εν σοι

11 εν γαρ εξ ημεραις εποιησεν κυριος τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις και κατεπαυσεν τη ημερα τη εβδομη δια τουτο ευλογησεν κυριος την ημεραν την εβδομην και ηγιασεν αυτην

12 τιμα τον πατερα σου και την μητερα ινα ευ σοι γενηται και ινα μακροχρονιος γενη επι της γης της αγαθης ης κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι

13 ου μοιχευσεις

14 ου κλεψεις

15 ου φονευσεις

16 ου ψευδομαρτυρησεις κατα του πλησιον σου μαρτυριαν ψευδη

17 ουκ επιθυμησεις την γυναικα του πλησιον σου ουκ επιθυμησεις την οικιαν του πλησιον σου ουτε τον αγρον αυτου ουτε τον παιδα αυτου ουτε την παιδισκην αυτου ουτε του βοος αυτου ουτε του υποζυγιου αυτου ουτε παντος κτηνους αυτου ουτε οσα τω πλησιον σου εστιν

18 και πας ο λαος εωρα την φωνην και τας λαμπαδας και την φωνην της σαλπιγγος και το ορος το καπνιζον φοβηθεντες δε πας ο λαος εστησαν μακροθεν

19 και ειπαν προς μωυσην λαλησον συ ημιν και μη λαλειτω προς ημας ο θεος μηποτε αποθανωμεν

20 και λεγει αυτοις μωυσης θαρσειτε ενεκεν γαρ του πειρασαι υμας παρεγενηθη ο θεος προς υμας οπως αν γενηται ο φοβος αυτου εν υμιν ινα μη αμαρτανητε

21 ειστηκει δε ο λαος μακροθεν μωυσης δε εισηλθεν εις τον γνοφον ου ην ο θεος

22 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ταδε ερεις τω οικω ιακωβ και αναγγελεις τοις υιοις ισραηλ υμεις εωρακατε οτι εκ του ουρανου λελαληκα προς υμας

23 ου ποιησετε εαυτοις θεους αργυρους και θεους χρυσους ου ποιησετε υμιν αυτοις

24 θυσιαστηριον εκ γης ποιησετε μοι και θυσετε επ' αυτου τα ολοκαυτωματα και τα σωτηρια υμων τα προβατα και τους μοσχους υμων εν παντι τοπω ου εαν επονομασω το ονομα μου εκει και ηξω προς σε και ευλογησω σε

25 εαν δε θυσιαστηριον εκ λιθων ποιης μοι ουκ οικοδομησεις αυτους τμητους το γαρ εγχειριδιον σου επιβεβληκας επ' αυτους και μεμιανται

26 ουκ αναβηση εν αναβαθμισιν επι το θυσιαστηριον μου οπως αν μη αποκαλυψης την ασχημοσυνην σου επ' αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8889

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8889. 'And the seventh day is a sabbath to Jehovah your God' means when good has been implanted and so the marriage exists. This is clear from the meaning of 'the sabbath' as the heavenly marriage, dealt with above in 8886, thus good which has been implanted through truths and after that given form by them. For good with a person is not spiritual good until it has been given form by truths. And when it has been given form the heavenly marriage exists, since this marriage is good and truth joined together and constitutes heaven itself with a person. All this also goes to explain why 'the seventh day' means a holy state, state being meant by 'day', see 8888, and holy by 'seven', 395, 433, 716, 881, 5265.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6472

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6472. The nature of the influx of both kinds of life - the life of thought and the life of the will coming from the Lord - has been made known to me through revelation. That is to say, I have been shown that the Lord flows in in two ways - indirectly by way of heaven, and from Himself directly - and that the influx from Himself is both into the rational levels of a person's mind, which are his interior ones, and into the natural levels of it, which are his exterior ones. What flows in from the Lord is the good of love and the truth of faith, for what goes forth from the Lord is Divine Truth holding Divine Good within it. But the way a person receives them varies, that is to say, his particular character determines how they are received.

[2] The Lord does not compel a person to accept what flows in from Himself but leads him in freedom; and so far as the person allows He leads him by means of freedom to good. Thus the Lord leads a person in accordance with his delights. He also leads him in accordance with his illusions and resulting false assumptions; but from these He gradually leads him away, though it seems to the person as though he leads himself away. Thus the Lord does not shatter those assumptions, for that would violate the person's freedom, which must of necessity exist if a person is to be reformed, 1937, 1947, 2875, 2876, 2881, 3145, 3146, 3158, 4031. The fact that the Lord flows into a person in this way - not only indirectly by way of heaven, but also from Himself directly, both into the interior levels of a person's mind and into the exterior ones - is an arcanum that has remained unknown up to now.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.