Bible

 

Exodus 16

Studie

   

1 απηραν δε εξ αιλιμ και ηλθοσαν πασα συναγωγη υιων ισραηλ εις την ερημον σιν ο εστιν ανα μεσον αιλιμ και ανα μεσον σινα τη δε πεντεκαιδεκατη ημερα τω μηνι τω δευτερω εξεληλυθοτων αυτων εκ γης αιγυπτου

2 διεγογγυζεν πασα συναγωγη υιων ισραηλ επι μωυσην και ααρων

3 και ειπαν προς αυτους οι υιοι ισραηλ οφελον απεθανομεν πληγεντες υπο κυριου εν γη αιγυπτω οταν εκαθισαμεν επι των λεβητων των κρεων και ησθιομεν αρτους εις πλησμονην οτι εξηγαγετε ημας εις την ερημον ταυτην αποκτειναι πασαν την συναγωγην ταυτην εν λιμω

4 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ιδου εγω υω υμιν αρτους εκ του ουρανου και εξελευσεται ο λαος και συλλεξουσιν το της ημερας εις ημεραν οπως πειρασω αυτους ει πορευσονται τω νομω μου η ου

5 και εσται τη ημερα τη εκτη και ετοιμασουσιν ο εαν εισενεγκωσιν και εσται διπλουν ο εαν συναγαγωσιν το καθ' ημεραν εις ημεραν

6 και ειπεν μωυσης και ααρων προς πασαν συναγωγην υιων ισραηλ εσπερας γνωσεσθε οτι κυριος εξηγαγεν υμας εκ γης αιγυπτου

7 και πρωι οψεσθε την δοξαν κυριου εν τω εισακουσαι τον γογγυσμον υμων επι τω θεω ημεις δε τι εσμεν οτι διαγογγυζετε καθ' ημων

8 και ειπεν μωυσης εν τω διδοναι κυριον υμιν εσπερας κρεα φαγειν και αρτους το πρωι εις πλησμονην δια το εισακουσαι κυριον τον γογγυσμον υμων ον υμεις διαγογγυζετε καθ' ημων ημεις δε τι εσμεν ου γαρ καθ' ημων ο γογγυσμος υμων εστιν αλλ' η κατα του θεου

9 ειπεν δε μωυσης προς ααρων ειπον παση συναγωγη υιων ισραηλ προσελθατε εναντιον του θεου εισακηκοεν γαρ υμων τον γογγυσμον

10 ηνικα δε ελαλει ααρων παση συναγωγη υιων ισραηλ και επεστραφησαν εις την ερημον και η δοξα κυριου ωφθη εν νεφελη

11 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

12 εισακηκοα τον γογγυσμον των υιων ισραηλ λαλησον προς αυτους λεγων το προς εσπεραν εδεσθε κρεα και το πρωι πλησθησεσθε αρτων και γνωσεσθε οτι εγω κυριος ο θεος υμων

13 εγενετο δε εσπερα και ανεβη ορτυγομητρα και εκαλυψεν την παρεμβολην το πρωι εγενετο καταπαυομενης της δροσου κυκλω της παρεμβολης

14 και ιδου επι προσωπον της ερημου λεπτον ωσει κοριον λευκον ωσει παγος επι της γης

15 ιδοντες δε αυτο οι υιοι ισραηλ ειπαν ετερος τω ετερω τι εστιν τουτο ου γαρ ηδεισαν τι ην ειπεν δε μωυσης προς αυτους ουτος ο αρτος ον εδωκεν κυριος υμιν φαγειν

16 τουτο το ρημα ο συνεταξεν κυριος συναγαγετε απ' αυτου εκαστος εις τους καθηκοντας γομορ κατα κεφαλην κατα αριθμον ψυχων υμων εκαστος συν τοις συσκηνιοις υμων συλλεξατε

17 εποιησαν δε ουτως οι υιοι ισραηλ και συνελεξαν ο το πολυ και ο το ελαττον

18 και μετρησαντες τω γομορ ουκ επλεονασεν ο το πολυ και ο το ελαττον ουκ ηλαττονησεν εκαστος εις τους καθηκοντας παρ' εαυτω συνελεξαν

19 ειπεν δε μωυσης προς αυτους μηδεις καταλιπετω απ' αυτου εις το πρωι

20 και ουκ εισηκουσαν μωυση αλλα κατελιπον τινες απ' αυτου εις το πρωι και εξεζεσεν σκωληκας και επωζεσεν και επικρανθη επ' αυτοις μωυσης

21 και συνελεξαν αυτο πρωι πρωι εκαστος το καθηκον αυτω ηνικα δε διεθερμαινεν ο ηλιος ετηκετο

22 εγενετο δε τη ημερα τη εκτη συνελεξαν τα δεοντα διπλα δυο γομορ τω ενι εισηλθοσαν δε παντες οι αρχοντες της συναγωγης και ανηγγειλαν μωυσει

23 ειπεν δε μωυσης προς αυτους τουτο το ρημα εστιν ο ελαλησεν κυριος σαββατα αναπαυσις αγια τω κυριω αυριον οσα εαν πεσσητε πεσσετε και οσα εαν εψητε εψετε και παν το πλεοναζον καταλιπετε αυτο εις αποθηκην εις το πρωι

24 και κατελιποσαν απ' αυτου εις το πρωι καθαπερ συνεταξεν αυτοις μωυσης και ουκ επωζεσεν ουδε σκωληξ εγενετο εν αυτω

25 ειπεν δε μωυσης φαγετε σημερον εστιν γαρ σαββατα σημερον τω κυριω ουχ ευρεθησεται εν τω πεδιω

26 εξ ημερας συλλεξετε τη δε ημερα τη εβδομη σαββατα οτι ουκ εσται εν αυτη

27 εγενετο δε εν τη ημερα τη εβδομη εξηλθοσαν τινες εκ του λαου συλλεξαι και ουχ ευρον

28 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εως τινος ου βουλεσθε εισακουειν τας εντολας μου και τον νομον μου

29 ιδετε ο γαρ κυριος εδωκεν υμιν την ημεραν ταυτην τα σαββατα δια τουτο αυτος εδωκεν υμιν τη ημερα τη εκτη αρτους δυο ημερων καθησεσθε εκαστος εις τους οικους υμων μηδεις εκπορευεσθω εκ του τοπου αυτου τη ημερα τη εβδομη

30 και εσαββατισεν ο λαος τη ημερα τη εβδομη

31 και επωνομασαν οι υιοι ισραηλ το ονομα αυτου μαν ην δε ως σπερμα κοριου λευκον το δε γευμα αυτου ως εγκρις εν μελιτι

32 ειπεν δε μωυσης τουτο το ρημα ο συνεταξεν κυριος πλησατε το γομορ του μαν εις αποθηκην εις τας γενεας υμων ινα ιδωσιν τον αρτον ον εφαγετε υμεις εν τη ερημω ως εξηγαγεν υμας κυριος εκ γης αιγυπτου

33 και ειπεν μωυσης προς ααρων λαβε σταμνον χρυσουν ενα και εμβαλε εις αυτον πληρες το γομορ του μαν και αποθησεις αυτο εναντιον του θεου εις διατηρησιν εις τας γενεας υμων

34 ον τροπον συνεταξεν κυριος τω μωυση και απεθετο ααρων εναντιον του μαρτυριου εις διατηρησιν

35 οι δε υιοι ισραηλ εφαγον το μαν ετη τεσσαρακοντα εως ηλθον εις γην οικουμενην το μαν εφαγοσαν εως παρεγενοντο εις μερος της φοινικης

36 το δε γομορ το δεκατον των τριων μετρων ην

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8528

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8528. 'When I brought you out of the land of Egypt' means after their deliverance from molestations. This is clear from the meaning of 'bringing out' as delivering; and from the meaning of 'the land of Egypt' as molestations, dealt with in 7278. The reason why 'the land of Egypt' means molestations is that 'the Egyptians' and 'Pharaoh' mean those who molested the upright in the next life, and who also engage in molestation at the present day, 7097, 7220, 7228, 7317, 8148.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7097

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7097. 'I do not know Jehovah' means that they have no interest in the Lord. This is clear from the meaning of 'not knowing' as having no interest in, for a person who has no interest in something says that he knows nothing about it; and 'Jehovah' is used to mean the Lord, see above in 7091. The implications of this, of Pharaoh's saying that he does not know Jehovah, are as follows: The Egyptians had known Jehovah since ancient times, the reason being that the Ancient Church had existed in Egypt also, as may be plainly recognized from the fact that they were in possession of the representatives and meaningful signs of that Church. Egyptian hieroglyphics are nothing else, for these served to denote spiritual realities; and people knew that they did in actual fact correspond to those realities. But because they began to use such representatives and signs in their sacred worship, to treat them as objects of worship and also at length to turn them into magic, and in so doing to become linked to the devil's crew in hell, they completely destroyed the Ancient Church among themselves. This is why in the Word 'the Egyptians' means facts known to the Church that have been perverted, and also falsities that are opposed to the truths of the Church.

[2] Once the worship of God had become perverted in this way in Egypt, then they were no longer allowed to worship Jehovah either, or at length even to know that Jehovah had been the God of the Ancient Church; and the reason why this happened was to prevent them from profaning the name of Jehovah. The fact that the name of Jehovah was also known at that time, before it was revealed once again to Abraham's descendants through Moses on Mount Horeb, is plainly evident from Balaam, who was from Syria. He not only knew Jehovah but also worshipped Him and offered sacrifice to Him, Numbers 22-24. From all this one may now see why Pharaoh said, 'Who is Jehovah whose voice I am to hear, [telling me] to send the people away? I do not know Jehovah.'

[3] But since 'Pharaoh' represents those in hell who are steeped in falsities and molest those belonging to the spiritual Church, what is involved in all this needs to be stated. Those in hell who molest members of the spiritual Church consist for the most part of the kind of people who have said that faith alone saves and yet have led a life contrary to faith. And since the life they have led, thus the evil which they have contemplated, planned, and carried out, remains after death of the body, therefore to defend the evils assimilated into their life they either employ the things which they have said were matters of faith or else reject them altogether. But to prevent them from misusing the truths of faith, these are taken away from them. And when those truths have been taken they seize on falsities, which are completely contrary to the truths of faith, and then use the falsities to molest those guided by truths. Doing this is then for them the delight of life. Quite a number of them, to acquire power, also learn magic. This is done by those who used various tricks which they devised in the world to deceive their neighbour, and being successful then attributed everything to their own prudence.

[4] Those who have become like this acknowledge the Father as the Creator of all things, but they do not acknowledge the Lord. Regarding the Lord they use similar words to Pharaoh's here regarding Jehovah, 'Who is Jehovah? I do not know Jehovah'. Indeed just as the whole sphere pervading heaven is full of an acknowledgement of and love for the Lord, so the whole sphere pervading the hells is full of a denial of the Lord and of hatred towards Him. Nor can they bear to hear His name mentioned. Those in hell are by nature such that admonitions and threats do not make them leave off, so great is the delight of their life to molest the upright and draw them away from their acknowledgement of the Lord and faith in Him. That delight is intensified by the admonitions they receive to leave off, for they lead them to imagine that those whom they molest will shortly be done for. These are the ones whom 'Pharaoh' and 'the Egyptians' are used to mean specifically.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.