Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Leviticus 7

Studie

   

1 Hæc quoque lex hostiæ pro delicto, Sancta sanctorum est :

2 idcirco ubi immolabitur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto : sanguis ejus per gyrum altaris fundetur.

3 Offerent ex ea caudam et adipem qui operit vitalia :

4 duos renunculos, et pinguedinem quæ juxta ilia est, reticulumque jecoris cum renunculis.

5 Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domini pro delicto.

6 Omnis masculus de sacerdotali genere, in loco sancto vescetur his carnibus, quia Sanctum sanctorum est.

7 Sicut pro peccato offertur hostia, ita et pro delicto : utriusque hostiæ lex una erit : ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.

8 Sacerdos qui offert holocausti victimam, habebit pellem ejus.

9 Et omne sacrificium similæ, quod coquitur in clibano, et quidquid in craticula, vel in sartagine præparatur, ejus erit sacerdotis a quo offertur :

10 sive oleo conspersa, sive arida fuerint, cunctis filiis Aaron mensura æqua per singulos dividetur.

11 Hæc est lex hostiæ pacificorum quæ offertur Domino.

12 Si pro gratiarum actione oblatio fuerit, offerent panes absque fermento conspersos oleo, et lagana azyma uncta oleo, coctamque similam, et collyridas olei admistione conspersas :

13 panes quoque fermentatos cum hostia gratiarum, quæ immolatur pro pacificis :

14 ex quibus unus pro primitiis offeretur Domino, et erit sacerdotis qui fundet hostiæ sanguinem,

15 cujus carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.

16 Si voto, vel sponte quispiam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die : sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est :

17 quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.

18 Si quis de carnibus victimæ pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio, nec proderit offerenti : quin potius quæcumque anima tali se edulio contaminaverit, prævaricationis rea erit.

19 Caro, quæ aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni : qui fuerit mundus, vescetur ex ea.

20 Anima polluta quæ ederit de carnibus hostiæ pacificorum, quæ oblata est Domino, peribit de populis suis.

21 Et quæ tetigerit immunditiam hominis, vel jumenti, sive omnis rei quæ polluere potest, et comederit de hujuscemodi carnibus, interibit de populis suis.

22 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

23 Loquere filiis Israël : Adipem ovis, et bovis, et capræ non comedetis.

24 Adipem cadaveris morticini, et ejus animalis, quod a bestia captum est, habebitis in varios usus.

25 Si quis adipem, qui offerri debet in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo.

26 Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus.

27 Omnis anima, quæ ederit sanguinem, peribit de populis suis.

28 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

29 Loquere filiis Israël, dicens : Qui offert victimam pacificorum Domino, offerat simul et sacrificium, id est, libamenta ejus.

30 Tenebit manibus adipem hostiæ, et pectusculum : cumque ambo oblata Domino consecraverit, tradet sacerdoti,

31 qui adolebit adipem super altare, pectusculum autem erit Aaron et filiorum ejus.

32 Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in primitias sacerdotis.

33 Qui obtulerit sanguinem et adipem filiorum Aaron, ipse habebit et armum dextrum in portione sua.

34 Pectusculum enim elevationis, et armum separationis, tuli a filiis Israël de hostiis eorum pacificis, et dedi Aaron sacerdoti, et filiis ejus, lege perpetua, ab omni populo Israël.

35 Hæc est unctio Aaron et filiorum ejus in cæremoniis Domini die qua obtulit eos Moyses, ut sacerdotio fungerentur,

36 et quæ præcepit eis dari Dominus a filiis Israël religione perpetua in generationibus suis.

37 Ista est lex holocausti, et sacrificii pro peccato atque delicto, et pro consecratione et pacificorum victimis,

38 quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandabit filiis Israël ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10040

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10040. Quia caro juvenci cum pelle et fimo ejus extra castra comburebatur igne, constare potest quod per ‘carnem’ non bonum amoris sed malum amoris significaretur, secundum illa quae de ‘carne’ ejus supra n. 1 10035 dicta sunt, et de ‘castris’ nunc supra n. 2 10038. Quod autem concessum fuerit comedere carnem sacrificii, ut constare potest ex locis quae sequuntur, erat causa quia gens illa dum in cultu, fuit in externo absque interno, videantur citata n. 9320 fin. et n. 9380; et externum absque interno prorsus non sanctum est, quia tunc gestus modo agit, et os loquitur, at cor et anima abest; sed usque externum absque interno sanctum dicebatur, quia repraesentabat sancta interna; sancta interna sunt omnia quae amoris et fidei a Domino in Dominum; quia gens illa talis erat, non licebat ei comedere sanguinem et adipem, quoniam per ‘sanguinem’ significabatur Divinum Verum quod fidei, et per ‘adipem’ Divinum Bonum quod amoris, utrumque a Domino, videatur supra n. 10033; sed licebat illis comedere carnem sacrificii, quia per illam significabatur proprium hominis, 3 n. 10035, et proprium illius gentis erat colere externa ut sancta, et prorsus nihil facere interna, qui cultus, praeter repraesentativum, quod erat sanctum, erat idololatricus, videatur n. 4281, 4311; etiam caro repraesentative non aliud est, quando sanguis ejus repraesentabat Divinum Verum, et ‘adeps’ Divinum Bonum, n. 10033, nam tunc repraesentabat caro quoddam absque vita et anima quod vocatur mortuum, 4 quale est externum absque interno secundum haec apud Mosen,

Non comedes sanguinem, quia sanguis est anima; et non comedes animam cum carne, Deut. 12:23.

[2] Paene similis 5 cultus est 6 apud gentem 7 religionis Catholicae, prout vocatur, nempe externus absque interno, non enim vulgo datur scire interna Verbi, quia negatur ei legere Verbum; ideo quoque ex Providentia Divina Domini factum est quod in Sancta Cena daretur panis qui est caro, et non vinum quod est sanguis; et tamen sanguis est qui 8 vivificat carnem, sicut vinum panem; nam sicut panis absque vino non dat nutricionem corpori, ita nec bonum amoris quod significatur per panem et per carnem, absque vero fidei quod significatur per vinum et per sanguinem, dat nutricionem animae; ex Divina etiam Providentia Domini ibi factum est quod sacerdos ebiberet vinum, quia per id significatur nutricio animae per Divinum Verum absque bono amoris, quod est sanctum externum absque sancto interno; quod hoc ex Divina 9 Domini Providentia factum sit, non sciunt, ex causa quia idololatrice adorant externa, et sic non capiunt interna; quapropter si aliter, non secus ac Judaei, profanavissent sancta; per ebibere vinum solum, etiam significatur scire Divinum Verum solum, et non vulgus, nisi quantum et quale volunt; sicut etiam ibi fit. Quod in Sancta Cena caro et panis sint Divinum Bonum Divini Amoris Domini erga genus humanum, et reciprocum hominis in Dominum, et quod sanguis et vinum sint 10 Divinum Verum procedens ex Divino Bono Domini, ita verum fidei a Domino 11 in Dominum, videatur n. 3464, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 6135, 12 6377, 6789, 7850, 9127. Quod 13 carnem sacrificiorum attinet, quando illa educeretur extra castra, et combureretur igne, videatur Lev. 4:11, 12, 21; et quando et a quibus comederetur, Lev. 6:19-fin. [KJV 26-30], 7:6, 15-19, 19:5, 6; Deut. 12:7, 17, 18, 27, 27:6, 7.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The Manuscript inserts videatur supra.

4. The Manuscript inserts ita.

5. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

6. The Manuscript inserts etiam.

7. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

8. quod, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

9. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

10. The Manuscript deletes sint, and inserts sit.

11. The Manuscript places this after Dominum.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The Manuscript inserts ad.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org