Bible

 

Leviticus 5

Studie

   

1 Si peccaverit anima, et audierit vocem jurantis, testisque fuerit quod aut ipse vidit, aut conscius est : nisi indicaverit, portabit iniquitatem suam.

2 Anima quæ tetigerit aliquid immundum, sive quod occisum a bestia est, aut per se mortuum, aut quodlibet aliud reptile : et oblita fuerit immunditiæ suæ, rea est, et deliquit :

3 et si tetigerit quidquam de immunditia hominis juxta omnem impuritatem, qua pollui solet, oblitaque cognoverit postea, subjacebit delicto.

4 Anima, quæ juraverit, et protulerit labiis suis, ut vel male quid faceret, vel bene, et idipsum juramento et sermone firmaverit, oblitaque postea intellexerit delictum suum,

5 agat pœnitentiam pro peccato,

6 et offerat de gregibus agnam sive capram, orabitque pro ea sacerdos et pro peccato ejus.

7 Sin autem non potuerit offerre pecus, offerat duos turtures, vel duos pullos columbarum Domino, unum pro peccato, et alterum in holocaustum,

8 dabitque eos sacerdoti : qui primum offerens pro peccato, retorquebit caput ejus ad pennulas, ita ut collo hæreat, et non penitus abrumpatur.

9 Et asperget de sanguine ejus parietem altaris ; quidquid autem reliquum fuerit, faciet distillare ad fundamentum ejus, quia pro peccato est.

10 Alterum vero adolebit in holocaustum, ut fieri solet : rogabitque pro eo sacerdos et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

11 Quod si non quiverit manus ejus duos offerre turtures, aut duos pullos columbarum, offeret pro peccato suo similæ partem ephi decimam : non mittet in eam oleum, nec thuris aliquid imponet, quia pro peccato est.

12 Tradetque eam sacerdoti : qui plenum ex ea pugillum hauriens, cremabit super altare in monimentum ejus qui obtulerit,

13 rogans pro illo et expians : reliquam vero partem ipse habebit in munere.

14 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

15 Anima si prævaricans cæremonias, per errorem, in his quæ Domino sunt sanctificata, peccaverit, offeret pro delicto suo arietem immaculatum de gregibus, qui emi potest duobus siclis, juxta pondus sanctuarii :

16 ipsumque quod intulit damni restituet, et quintam partem ponet supra, tradens sacerdoti, qui rogabit pro eo offerens arietem, et dimittetur ei.

17 Anima si peccaverit per ignorantiam, feceritque unum ex his quæ Domini lege prohibentur, et peccati rea intellexerit iniquitatem suam,

18 offeret arietem immaculatum de gregibus sacerdoti, juxta mensuram æstimationemque peccati : qui orabit pro eo, quia nesciens fecerit : et dimittetur ei,

19 quia per errorem deliquit in Dominum.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10040

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10040. Quia caro juvenci cum pelle et fimo ejus extra castra comburebatur igne, constare potest quod per ‘carnem’ non bonum amoris sed malum amoris significaretur, secundum illa quae de ‘carne’ ejus supra n. 1 10035 dicta sunt, et de ‘castris’ nunc supra n. 2 10038. Quod autem concessum fuerit comedere carnem sacrificii, ut constare potest ex locis quae sequuntur, erat causa quia gens illa dum in cultu, fuit in externo absque interno, videantur citata n. 9320 fin. et n. 9380; et externum absque interno prorsus non sanctum est, quia tunc gestus modo agit, et os loquitur, at cor et anima abest; sed usque externum absque interno sanctum dicebatur, quia repraesentabat sancta interna; sancta interna sunt omnia quae amoris et fidei a Domino in Dominum; quia gens illa talis erat, non licebat ei comedere sanguinem et adipem, quoniam per ‘sanguinem’ significabatur Divinum Verum quod fidei, et per ‘adipem’ Divinum Bonum quod amoris, utrumque a Domino, videatur supra n. 10033; sed licebat illis comedere carnem sacrificii, quia per illam significabatur proprium hominis, 3 n. 10035, et proprium illius gentis erat colere externa ut sancta, et prorsus nihil facere interna, qui cultus, praeter repraesentativum, quod erat sanctum, erat idololatricus, videatur n. 4281, 4311; etiam caro repraesentative non aliud est, quando sanguis ejus repraesentabat Divinum Verum, et ‘adeps’ Divinum Bonum, n. 10033, nam tunc repraesentabat caro quoddam absque vita et anima quod vocatur mortuum, 4 quale est externum absque interno secundum haec apud Mosen,

Non comedes sanguinem, quia sanguis est anima; et non comedes animam cum carne, Deut. 12:23.

[2] Paene similis 5 cultus est 6 apud gentem 7 religionis Catholicae, prout vocatur, nempe externus absque interno, non enim vulgo datur scire interna Verbi, quia negatur ei legere Verbum; ideo quoque ex Providentia Divina Domini factum est quod in Sancta Cena daretur panis qui est caro, et non vinum quod est sanguis; et tamen sanguis est qui 8 vivificat carnem, sicut vinum panem; nam sicut panis absque vino non dat nutricionem corpori, ita nec bonum amoris quod significatur per panem et per carnem, absque vero fidei quod significatur per vinum et per sanguinem, dat nutricionem animae; ex Divina etiam Providentia Domini ibi factum est quod sacerdos ebiberet vinum, quia per id significatur nutricio animae per Divinum Verum absque bono amoris, quod est sanctum externum absque sancto interno; quod hoc ex Divina 9 Domini Providentia factum sit, non sciunt, ex causa quia idololatrice adorant externa, et sic non capiunt interna; quapropter si aliter, non secus ac Judaei, profanavissent sancta; per ebibere vinum solum, etiam significatur scire Divinum Verum solum, et non vulgus, nisi quantum et quale volunt; sicut etiam ibi fit. Quod in Sancta Cena caro et panis sint Divinum Bonum Divini Amoris Domini erga genus humanum, et reciprocum hominis in Dominum, et quod sanguis et vinum sint 10 Divinum Verum procedens ex Divino Bono Domini, ita verum fidei a Domino 11 in Dominum, videatur n. 3464, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 6135, 12 6377, 6789, 7850, 9127. Quod 13 carnem sacrificiorum attinet, quando illa educeretur extra castra, et combureretur igne, videatur Lev. 4:11, 12, 21; et quando et a quibus comederetur, Lev. 6:19-fin. [KJV 26-30], 7:6, 15-19, 19:5, 6; Deut. 12:7, 17, 18, 27, 27:6, 7.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The Manuscript inserts videatur supra.

4. The Manuscript inserts ita.

5. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

6. The Manuscript inserts etiam.

7. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

8. quod, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

9. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

10. The Manuscript deletes sint, and inserts sit.

11. The Manuscript places this after Dominum.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The Manuscript inserts ad.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.