¹ Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

² Loquere filiis Israël : Anima, quæ peccaverit per ignorantiam, et de universis mandatis Domini, quæ præcepit ut non fierent, quippiam fecerit :

³ si sacerdos, qui unctus est, peccaverit, delinquere faciens populum, offeret pro peccato suo vitulum immaculatum Domino :

⁴ et adducet illum ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino, ponetque manum super caput ejus, et immolabit eum Domino.

⁵ Hauriet quoque de sanguine vituli, inferens illum in tabernaculum testimonii.

⁶ Cumque intinxerit digitum in sanguine, asperget eo septies coram Domino contra velum sanctuarii.

⁷ Ponetque de eodem sanguine super cornua altaris thymiamatis gratissimi Domino, quod est in tabernaculo testimonii : omnem autem reliquum sanguinem fundet in basim altaris holocausti in introitu tabernaculi.

⁸ Et adipem vituli auferet pro peccato, tam eum qui vitalia operit quam omnia quæ intrinsecus sunt :

⁹ duos renunculos et reticulum quod est super eos juxta ilia, et adipem jecoris cum renunculis,

¹⁰ sicut aufertur de vitulo hostiæ pacificorum : et adolebit ea super altare holocausti.

¹¹ Pellem vero et omnes carnes, cum capite et pedibus et intestinis et fimo,

¹² et reliquo corpore, efferet extra castra in locum mundum, ubi cineres effundi solent : incendetque ea super lignorum struem, quæ in loco effusorum cinerum cremabuntur.

¹³ Quod si omnis turba Israël ignoraverit, et per imperitiam fecerit quod contra mandatum Domini est,

¹⁴ et postea intellexerit peccatum suum, offeret pro peccato suo vitulum, adducetque eum ad ostium tabernaculi.

¹⁵ Et ponent seniores populi manus super caput ejus coram Domino. Immolatoque vitulo in conspectu Domini,

¹⁶ inferet sacerdos, qui unctus est, de sanguine ejus in tabernaculum testimonii,

¹⁷ tincto digito aspergens septies contra velum.

¹⁸ Ponetque de eodem sanguine in cornibus altaris, quod est coram Domino in tabernaculo testimonii : reliquum autem sanguinem fundet juxta basim altaris holocaustorum, quod est in ostio tabernaculi testimonii.

¹⁹ Omnemque ejus adipem tollet, et adolebit super altare :

²⁰ sic faciens et de hoc vitulo quomodo fecit et prius : et rogante pro eis sacerdote, propitius erit eis Dominus.

²¹ Ipsum autem vitulum efferet extra castra, atque comburet sicut et priorem vitulum : quia est pro peccato multitudinis.

²² Si peccaverit princeps, et fecerit unum e pluribus per ignorantiam, quod Domini lege prohibetur :

²³ et postea intellexerit peccatum suum, offeret hostiam Domino, hircum de capris immaculatum.

²⁴ Ponetque manum suam super caput ejus : cumque immolaverit eum loco ubi solet mactari holocaustum coram Domino, quia pro peccato est,

²⁵ tinget sacerdos digitum in sanguine hostiæ pro peccato, tangens cornua altaris holocausti, et reliquum fundens ad basim ejus.

²⁶ Adipem vero adolebit supra, sicut in victimis pacificorum fieri solet : rogabitque pro eo sacerdos, et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

²⁷ Quod si peccaverit anima per ignorantiam, de populo terræ, ut faciat quidquam de his, quæ Domini lege prohibentur, atque delinquat,

²⁸ et cognoverit peccatum suum, offeret capram immaculatam.

²⁹ Ponetque manum super caput hostiæ quæ pro peccato est, et immolabit eam in loco holocausti.

³⁰ Tolletque sacerdos de sanguine in digito suo : et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus.

³¹ Omnem autem adipem auferens, sicut auferri solet de victimis pacificorum, adolebit super altare in odorem suavitatis Domino : rogabitque pro eo, et dimittetur ei.

³² Sin autem de pecoribus obtulerit victimam pro peccato, ovem scilicet immaculatam :

³³ ponet manum super caput ejus, et immolabit eam in loco ubi solent cædi holocaustorum hostiæ.

³⁴ Sumetque sacerdos de sanguine ejus digito suo, et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus.

³⁵ Omnem quoque adipem auferens, sicut auferri solet adeps arietis, qui immolatur pro pacificis, cremabit super altare in incensum Domini : rogabitque pro eo, et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

¹ Locutusque est Dominus ad Moysen post mortem duorum filiorum Aaron, quando offerentes ignem alienum interfecti sunt :

² et præcepit ei, dicens : Loquere ad Aaron fratrem tuum, ne omni tempore ingrediatur sanctuarium, quod est intra velum coram propitiatorio quo tegitur arca, ut non moriatur (quia in nube apparebo super oraculum),

³ nisi hæc ante fecerit : vitulum pro peccato offeret, et arietem in holocaustum.

⁴ Tunica linea vestietur, feminalibus lineis verenda celabit : accingetur zona linea, cidarim lineam imponet capiti : hæc enim vestimenta sunt sancta : quibus cunctis, cum lotus fuerit, induetur.

⁵ Suscipietque ab universa multitudine filiorum Israël duos hircos pro peccato, et unum arietem in holocaustum.

⁶ Cumque obtulerit vitulum, et oraverit pro se et pro domo sua,

⁷ duos hircos stare faciet coram Domino in ostio tabernaculi testimonii :

⁸ mittensque super utrumque sortem, unam Domino, alteram capro emissario :

⁹ cujus exierit sors Domino, offeret illum pro peccato :

¹⁰ cujus autem in caprum emissarium, statuet eum vivum coram Domino, ut fundat preces super eo, et emittat eum in solitudinem.

¹¹ His rite celebratis, offeret vitulum, et rogans pro se, et pro domo sua, immolabit eum :

¹² assumptoque thuribulo, quod de prunis altaris impleverit, et hauriens manu compositum thymiama in incensum, ultra velum intrabit in sancta :

¹³ ut, positis super ignem aromatibus, nebula eorum et vapor operiat oraculum quod est supra testimonium, et non moriatur.

¹⁴ Tollet quoque de sanguine vituli, et asperget digito septies contra propitiatorium ad orientem.

¹⁵ Cumque mactaverit hircum pro peccato populi, inferet sanguinem ejus intra velum, sicut præceptum est de sanguine vituli, ut aspergat e regione oraculi,

¹⁶ et expiet sanctuarium ab immunditiis filiorum Israël, et a prævaricationibus eorum, cunctisque peccatis. Juxta hunc ritum faciet tabernaculo testimonii, quod fixum est inter eos, in medio sordium habitationis eorum.

¹⁷ Nullus hominum sit in tabernaculo, quando pontifex sanctuarium ingreditur, ut roget pro se, et pro domo sua, et pro universo cœtu Israël, donec egrediatur.

¹⁸ Cum autem exierit ad altare quod coram Domino est, oret pro se, et sumptum sanguinem vituli atque hirci fundat super cornua ejus per gyrum :

¹⁹ aspergensque digito septies, expiet, et sanctificet illud ab immunditiis filiorum Israël.

²⁰ Postquam emundaverit sanctuarium, et tabernaculum, et altare, tunc offerat hircum viventem :

²¹ et posita utraque manu super caput ejus, confiteatur omnes iniquitates filiorum Israël, et universa delicta atque peccata eorum : quæ imprecans capiti ejus, emittet illum per hominem paratum, in desertum.

²² Cumque portaverit hircus omnes iniquitates eorum in terram solitariam, et dimissus fuerit in deserto,

²³ revertetur Aaron in tabernaculum testimonii, et depositis vestibus, quibus prius indutus erat, cum intraret sanctuarium, relictisque ibi,

²⁴ lavabit carnem suam in loco sancto, indueturque vestibus suis. Et postquam egressus obtulerit holocaustum suum, ac plebis, rogabit tam pro se quam pro populo :

²⁵ et adipem, qui oblatus est pro peccatis, adolebit super altare.

²⁶ Ille vero, qui dimiserit caprum emissarium, lavabit vestimenta sua, et corpus aqua, et sic ingredietur in castra.

²⁷ Vitulum autem, et hircum, qui pro peccato fuerant immolati, et quorum sanguis illatus est in sanctuarium, ut expiatio compleretur, asportabunt foras castra, et comburent igni tam pelles quam carnes eorum, ac fimum :

²⁸ et quicumque combusserit ea, lavabit vestimenta sua et carnem aqua, et sic ingredietur in castra.

²⁹ Eritque vobis hoc legitimum sempiternum : mense septimo, decima die mensis, affligetis animas vestras, nullumque opus facietis, sive indigena, sive advena qui peregrinatur inter vos.

³⁰ In hac die expiatio erit vestri, atque mundatio ab omnibus peccatis vestris : coram Domino mundabimini.

³¹ Sabbatum enim requietionis est, et affligetis animas vestras religione perpetua.

³² Expiabit autem sacerdos, qui unctus fuerit, et cujus manus initiatæ sunt ut sacerdotio fungatur pro patre suo : indueturque stola linea et vestibus sanctis,

³³ et expiabit sanctuarium et tabernaculum testimonii atque altare, sacerdotes quoque et universum populum.

³⁴ Eritque vobis hoc legitimum sempiternum, ut oretis pro filiis Israël, et pro cunctis peccatis eorum semel in anno. Fecit igitur sicut præceperat Dominus Moysi.