Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Leviticus 4

Studie

   

1 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

2 Loquere filiis Israël : Anima, quæ peccaverit per ignorantiam, et de universis mandatis Domini, quæ præcepit ut non fierent, quippiam fecerit :

3 si sacerdos, qui unctus est, peccaverit, delinquere faciens populum, offeret pro peccato suo vitulum immaculatum Domino :

4 et adducet illum ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino, ponetque manum super caput ejus, et immolabit eum Domino.

5 Hauriet quoque de sanguine vituli, inferens illum in tabernaculum testimonii.

6 Cumque intinxerit digitum in sanguine, asperget eo septies coram Domino contra velum sanctuarii.

7 Ponetque de eodem sanguine super cornua altaris thymiamatis gratissimi Domino, quod est in tabernaculo testimonii : omnem autem reliquum sanguinem fundet in basim altaris holocausti in introitu tabernaculi.

8 Et adipem vituli auferet pro peccato, tam eum qui vitalia operit quam omnia quæ intrinsecus sunt :

9 duos renunculos et reticulum quod est super eos juxta ilia, et adipem jecoris cum renunculis,

10 sicut aufertur de vitulo hostiæ pacificorum : et adolebit ea super altare holocausti.

11 Pellem vero et omnes carnes, cum capite et pedibus et intestinis et fimo,

12 et reliquo corpore, efferet extra castra in locum mundum, ubi cineres effundi solent : incendetque ea super lignorum struem, quæ in loco effusorum cinerum cremabuntur.

13 Quod si omnis turba Israël ignoraverit, et per imperitiam fecerit quod contra mandatum Domini est,

14 et postea intellexerit peccatum suum, offeret pro peccato suo vitulum, adducetque eum ad ostium tabernaculi.

15 Et ponent seniores populi manus super caput ejus coram Domino. Immolatoque vitulo in conspectu Domini,

16 inferet sacerdos, qui unctus est, de sanguine ejus in tabernaculum testimonii,

17 tincto digito aspergens septies contra velum.

18 Ponetque de eodem sanguine in cornibus altaris, quod est coram Domino in tabernaculo testimonii : reliquum autem sanguinem fundet juxta basim altaris holocaustorum, quod est in ostio tabernaculi testimonii.

19 Omnemque ejus adipem tollet, et adolebit super altare :

20 sic faciens et de hoc vitulo quomodo fecit et prius : et rogante pro eis sacerdote, propitius erit eis Dominus.

21 Ipsum autem vitulum efferet extra castra, atque comburet sicut et priorem vitulum : quia est pro peccato multitudinis.

22 Si peccaverit princeps, et fecerit unum e pluribus per ignorantiam, quod Domini lege prohibetur :

23 et postea intellexerit peccatum suum, offeret hostiam Domino, hircum de capris immaculatum.

24 Ponetque manum suam super caput ejus : cumque immolaverit eum loco ubi solet mactari holocaustum coram Domino, quia pro peccato est,

25 tinget sacerdos digitum in sanguine hostiæ pro peccato, tangens cornua altaris holocausti, et reliquum fundens ad basim ejus.

26 Adipem vero adolebit supra, sicut in victimis pacificorum fieri solet : rogabitque pro eo sacerdos, et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

27 Quod si peccaverit anima per ignorantiam, de populo terræ, ut faciat quidquam de his, quæ Domini lege prohibentur, atque delinquat,

28 et cognoverit peccatum suum, offeret capram immaculatam.

29 Ponetque manum super caput hostiæ quæ pro peccato est, et immolabit eam in loco holocausti.

30 Tolletque sacerdos de sanguine in digito suo : et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus.

31 Omnem autem adipem auferens, sicut auferri solet de victimis pacificorum, adolebit super altare in odorem suavitatis Domino : rogabitque pro eo, et dimittetur ei.

32 Sin autem de pecoribus obtulerit victimam pro peccato, ovem scilicet immaculatam :

33 ponet manum super caput ejus, et immolabit eam in loco ubi solent cædi holocaustorum hostiæ.

34 Sumetque sacerdos de sanguine ejus digito suo, et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus.

35 Omnem quoque adipem auferens, sicut auferri solet adeps arietis, qui immolatur pro pacificis, cremabit super altare in incensum Domini : rogabitque pro eo, et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Revelata # 278

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

278. "Quae sunt preces sanctorum," significat cogitationes quae sunt fidei ex affectionibus quae sunt charitatis, apud illos qui ex bonis et veris spiritualibus colunt Domini. - Per "preces" intelliguntur illa quae fidei sunt, et simul illa quae charitatis sunt, apud illos qui preces fundunt, quoniam preces absque illis non sunt preces, sed soni vacui: quod "sancti" significent illos qui in bonis et veris spiritualibus sunt, videatur supra (173). Quod suffitus dicantur "preces sanctorum," est causa, quia odores fragrantes correspondent affectionibus boni et veri; inde est, quod toties dicatur in Verbo "Odor gratus, ac "Odor quietis Jehovae" (ut Exodus 29:18, 25, 41; 1 Leviticus 1:9, 13, 17; 2:2, 9, 12; 3:5; 4:31; 6:8, 14 (B.A. 15, 21)); 2 8:28; 23:12-13, 18; 3 26:31; Numeri 15:3, 7; 28:6, 8, 13; 29:2, 6, 8, 13, 36; 4 Ezechiel 20:41; Hoschea 14:7).

Similia significantur per "preces," quae vocantur "suffitus," in sequentibus in Apocalypsi:

Angelus stans ad Altare, habens phialam auream," et dati sunt ei Suffitus multi, ut offeret cum Precibus sanctorum omnium super altare aureum: et ascendit fumus Suffituum cum precibus sanctorum e manu Angeli ad conspectum Dei," (8:3-5);

et apud Davidem;

"Attende aurem ad vocem meam: acceptae sunt Preces meae, Suffimentum coram Te," (Psalm. 141:1-2).

Poznámky pod čarou:

1. 18 pro "10"

2. 12 pro "10"

3. 28:13 pro "28:8, 14"

4. 15:3, 7 pro "15:5" et 28:6, 8, 13 pro "Numeri 6:6, 8, 13"

  
/ 962  
  

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Revelata # 173

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

173. "Haec dicit Sanctus Verus," significat Dominum quoad Divinum Verum. - Quod sit Dominus, patet; quod "Sanctus Verus" sit Dominus quoad Divinum Verum, est quia Dominus vocatur "Sanctus" ex Divino Suo Vero, et "Justus" ex Divino Suo Bono; inde est quod Divinum Ipsius procedens, quod est Divina Veritas, dicatur "Spiritus Sanctus," ac Spiritus Sanctus hic est "Sanctus Verus." In Verbo saepius dicitur "Sanctum," et ubivis de Vero; et quia omne Verum, quod in se verum est, est ex Bono et a Domino, est id Verum quod Sanctum vocatur; at Bonum, ex quo est Verum, vocatur Justum; inde est, quod Angeli qui in veris sapientiae sunt et vocantur spirituales, dicantur "Sancti," et Angeli qui in bono amoris sunt, et vocantur caelestes, dicantur "Justi;" similiter homines in Ecclesia. Inde quoque est, quod Prophetae et Apostoli dicantur "Sancti," per "Prophetas" enim et "Apostolos" significantur vera Doctrinae Ecclesiae. Inde etiam est, quod Verbum dicatur Sanctum, Verbum enim est Divinum Verum; tum quod Lex in arca in Tabernaculo, dicta sit Sanctum sanctorum, et quoque Sanctuarium. Inde etiam est, quod Hierosolyma dicatur sancta, per "Hierosolymam" enim significatur Ecclesia quae in Divinis veris est. Inde etiam est quod Altare, Tabernaculum, Vestes Aharonis et filiorum ejus, dicta fuerint sancta postquam uncta fuerunt oleo, oleum enim significat bonum amoris, et hoc sanctificat, et omne sanctificatum se refert ad verum. Quod Dominus sit Solus Sanctus quia est Ipsum Divinum Verum, patet ex his:

"Quis non glorificet Nomen Tuum, Domine, quia es Solus Sanctus' (Apocalypsis 15:4);

"Redemptor tuus Sanctus Israelis, Deus totius terrae vocabitur," (Esaias 54:5);

"Sic dixit Jehovah, Redemptor Israelis, Sanctus Ipsius," (Esaias 49:7);

"Quod ad Redemptorem nostrum, Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius, Sanctus Israelis," (Esaias 47:4);

"Dixit Jehovah, Redemptor vester, Sanctus Israelis," (Esaias 43:14);

"In die illo innitentur Jehovae Sancto Israelis, in veritate," (Esaias 10:20).

(Praeter alibi, ut Esaias 4; 5:19; 12:6; 17:7; 29:19; 30:11-12; 41:16; 45:11, 25; 48:17; 55:5; 60:9; 1 Jeremias 50:29; 2 Daniel 4:10, 20 (B.A. 13, 23) Psalm. 78:41).

Quoniam Dominus est Ipsum Sanctum, ideo Angelus dixit ad Mariam,

"Sanctum Quod nascetur ex te, vocabitur Filius Dei," (Luca 1:35);

et Dominus de Se Ipso,

"Pater Sanctifica illos in Veritate, Verbum Tuum Veritas est; pro illis Sanctifico Ne Ipsum, ut etiam illi sint Sanctificati in Veritate," (Johannes 17:17, 19); 3

ex his patet, quod Veritas quae a Domino est, sit ipsa Sanctitas, quia Ipse est Solus Sanctus; de quo ita Dominus:

"Quando venerit Spiritus Veritatis, ducet vos in omnem veritatem; non loquetur ex Se Ipso, ex Meo accipiet et annuntiabit vobis," (Johannes 16:13-15);

"Paracletus Spiritus Sanctus, ille vos docebit omnia," (Johannes 14:26);

quod "Spiritus Sanctus" sit Vita Sapientiae Domini, ita Divina Veritas, in Doctrina Novae Hierosolymae de Domino (51) videatur. Ex his constare potest, quod "Sanctus Verus" sit Dominus quoad Divinum Verum. Quod "Sanctum" dicatur de Vero, ac "Justum" de Bono, patet ex locis in Verbo ubi utrumque dicitur; ut ex his:

"Qui Justus est justificetur adhuc, qui Sanctus est sanctificetur adhuc," (Apocalypsis 22:11);

"Justae et Verae sunt viae Tuae, Rex Sanctorum," (Apocalypsis 15:3); "Ad serviendum Ipsi in Sanctitate et Justitia," (Luca 1:(74,) 75);

"Herodes timebat Johannem, sciens quod esset vir Justus et Sanctus," (Marcus 6:20);

"Byssinum sunt Justitiae Sanctorum," (Apocalypsis 19:8).

Poznámky pod čarou:

1. xlv. pro "xliv."

2. l. pro "i."

3. xvii. pro "xviii."

  
/ 962  
  

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org