323. "Habentes unusquisque citharas." - Quod significet confessionem ex veris spiritualibus, constat ex significatione "citharae", quod sit confessio ex veris spiritualibus. Quod per "citharas" id significetur, est quia cithara erat instrumentum chordaceum, et per illa instrumenta significantur spiritualia, seu quae veri sunt; at per instrumenta inflatoria significantur caelestia, seu illa quae boni sunt. Quod talia per instrumenta musica significentur, est ex sonis; nam sonus correspondet affectionibus; etiam in caelo percipiuntur affectiones ex sonis: et quia variae affectiones sunt, et varii soni eduntur per instrumenta musica, ideo haec ex correspondentia et inde concordantia significant illas. In genere, significant instrumenta chordacea talia quae sunt affectionum veri, et instrumenta inflatoria talia quae sunt affectionum boni; seu quod idem, quaedam instrumentapertinent ad classem spiritualem, quaedam autem ad classem caelestem. Quod soni correspondeant affectionibus, ex multa experientia mihi patuit, et quoque quod soni musici, et quod secundum sonos et eorum varietates afficiantur angeli; sed omnem illam experientiam in medium afferre, prolixum foret: id modo, quod in genere observatum est, memorare velim; quod nempe soni discreti excitent affectiones veri, seu quod illis afficiantur qui in affectionibus veri sunt, et quod soni continui excitent affectiones boni, seu quod illis afficiantur qui in affectionibus boni sunt: sive dicas affectiones veri sive spiritualia, idem est; ut et sive dicas affectiones boni sive caelestia, etiam idem est. (Sed haec melius comprehendi possunt ex illis quae de sonis et de correspondentia eorum cum affectionibus ab experientia tradita sunt in opere De Caelo et Inferno 241.)

Ex his nunc constare potest, cur in Verbo, et praecipue apud Davidem, tot genera instrumentorum musicorum nominantur, ut nablia, citharae, fistulae, cymbala, tympana, buccinae, organa, et alia; quod nempepropter correspondentiam cum affectionibus, et simul cum articulationibus, quae sunt voces quae continent res et inde fluunt.

[2] Quod "citharae" imprimis significent affectiones veri, quia excitant illas, proinde etiam confessionem, quae fit ex veris spiritualibus hilari corde, constare potest ex sequentibus his locis:

Apud Esaiam,

"Lugebit mustum, languescet vitis, gement omnes laeti corde, cessabit gaudium tympanorum, cessabit tumultus hilarium, cessabit gaudium citharae; cum cantu non bibent vinum" (24:7-9);

agitur ibi de vastatione ecclesiae spiritualis, seu ejus boni et veri; bonum spirituale quod cessaturum significatur per quod "lugebit mustum", et "cessabit gaudium tympanorum"; et quod verum ejus cessaturum significatur per "languescet vitis" et "cessabit gaudium citharae"; per "mustum" enim significatur bonum spirituale, ejus gaudium per "tympanum"; et per "vitem" significatur verum spirituale, et ejus gaudium per "citharam: quia affectio illorum est quae cessatura, ideo dicitur, "Gement omnes laeti corde et cessabit tumultus hilarium"; per "laetitias" et "hilaritates" in Verbo significantur laetitiae et hilaritates spirituales, quae omnes sunt ex affectionibus veri et boni; adjicitur "cum cantu non bibent vinum", quia per "cantum" significatur testificatio laetitiae ex affectione veri, et per "vinum" significatur verum.

[3] Apud Davidem,

"Confitemini Jehovae in cithara, in nablio decachordii psallite Ipsi; cantate Ipsi canticum novum, reddite egregie pulsare cum clangore; quia rectum est Verbum Jehovae, et opus Ipsius in veritate" (Psalmuss 33:2-4):

quia "cithara" significat confessionem ex veris spiritualibus, ideo dicitur "Confitemini Jehovae in cithara"; "nablium decachordii" significat bonum spirituale correspondens, ideo dicitur "In nablio decachordii psallite Ipsi", ac ideo quoque dicitur "quia rectum est Verbum Jehovae, et omne opus Ipsius in veritate"; verum boni significatur per "rectum est Verbum Jehovae", et bonum veri per "opus Ipsius in veritate"; verum boni est verum quod procedit ex bono, et bonum veri est bonum quod producitur perverum.

[4] Apud eundem,

"Mitte lucem tuam et veritatem tuam, hae ducant me, deducant ad montem sanctitatis et ad habitacula tua, .... ut confitear Tibi in cithara, Deus, Deus mi" (Psalmuss 43:3, 4);

quod "cithara" significet confessionem ex veris spiritualibus, patet, nam dicitur "ut confitear Tibi in cithara, Deus, Deus mi"; et quoque praemittitur, "Mitte lucem tuam et veritatem tuam, hae ducant me."

[5] Apud eundem,

"Confitebor Tibi instrumento nablii, veritatem tuam Deus mi; canam Tibi in cithara, Sancte Israelis" (Psalmuss 71:22);

quia per "nablium" significatur bonum spirituale seu bonum veri, et per "citharam" verum spirituale seu verum boni, et ex utroque fit confessio, ideo dicitur, "Confitebor Tibi instrumento nablii, et canam Tibi [in] cithara."

[6] Apud eundem,

"Cantabo et psallam, excita me gloria mea, excita me nablium et cithara, .... confitebor Tibi inter gentes Domine, psallam Te inter populos" (Psalmuss 57:8-10 [B.A. 7-9); Psalmuss 108:2-4 [B.A. 1-3]):

confessio et glorificatio ex bono veri seu ex bono spirituali et ex vero boni seu ex vero spirituali exprimuntur in singulis ibi; bonum veri exprimitur per "cantare", "excitari nablio", et "confiteri inter gentes"; et verum boni per "psallere", "excitari cithara", et "psallere inter populos"; per "gentes" enim in Verbo intelliguntur qui in bono sunt, et per "populos" qui in vero sunt, hic in vero spirituali: quod ita dicatur, est quia in Verbo ubi dicitur de bono etiam dicitur de vero, et hoc propter conjugium illorum in singulis ibi (de quo videatur supra, n. 238 fin. , 288 (b)).

[7] Apud eundem,

"Respondete Jehovae per confessionem, psallite Deo nostro in cithara" (Psalmuss 147:7);

etiam hic confessio ex bono spirituali et ex vero spirituali exprimitur per "Respondete Jehovae per confessionem, et psallite Deo nostro in cithara"; ex bono spirituali per "respondere Jehovae", et ex vero spirituali per "psallere Deo in cithara"; "Jehovah" etiam dicitur ubi agitur de bono, ac "Deus" ubi agitur de vero (videatur n. 709, 732, 2586, 2769, 2807, 2822, 3921, 4287, 4402, 7010, 9167).

[8] Apud Ezechielem,

"Cessare faciam strepitum canticorum tuorum, et vox cithararum tuarum non audietur amplius, dabo te in ariditatem petrae" (26:13, 14);

haec de Tyro, per quam significatur ecclesia quoad cognitiones boni et veri; vastatio ejus describitur per illa verba, vastatio quoad cognitiones boni per "cessare faciam strepitum canticorum tuorum", et vastatio quoad cognitiones veri per quod "vox cithararum non audietur amplius"; desolatio omnis veri per "dabo te in ariditatem petrae" ("petra" significat verum, et "ariditas" ejus desolationem).

[9] Apud Davidem,

"Clangite Jehovae omnis terra, personate, jubilate et cantate, cantate Jehovae cithara, cithara et voce cantus, tubis et voce buccinae, clangite coram Rege Jehovah" (Psalmuss 98:4-6);

varia genera affectionum ex quibus confessio et glorificati Domini, hic exprimuntur per varia genera sonorum et instrumentorum; per varia genera sonorum per "clangere", "personare", "jubilare" et "cantare", et per varia genera instrumentorum per "citharas", "tubas" et "buccinas"; sed significationes singulorum exponere, non hujus loci est, solum quid "cithara." "Cantare Jehovae cithara, cithara et voce cantus", significat confessionem ex affectione boni et veri spiritualis; omnis enim affectio, quia est amoris, cum cadit in sonum, sonat sibi convenienter; unde etiam ex sono qui in loquela, et in quo voces loquelae quasi fluunt, auditur alterius affectio, quae etiam inde noscitur a socio; et manifeste in mundo spirituali, ubi omnes soni loquelae manifestant affectiones.

[10] Similiter alibi apud Davidem, ut in his sequentibus:

"Jubilate Deo robori nostro; acclamate Deo Jacobi; extollite cantum, et date tympanum, citharam jucundam cum nablio, clangite in mense buccina" (Psalmuss 81:2-4 [B.A. 1-3]);

"Bonum confiteri Jehovae, et canere nomini tuo, Altissime, .... super decachordio, et super nablio, et super higgaion in cithara" (Psalmuss 92:2-4 [B.A. 1-3]);

"Filii Zionis exultent in Rege suo, laudent nomen Ipsius in chorea, cum tympano et cithara psallant Ipsi" (Psalmuss 149:2, 3);

"Laudate" Deum "cum clangore buccinae; laudate Ipsum in nablio et cithara, laudate Ipsum cum tympano et chorea; laudate Ipsum cum fidibus et organo; laudate Ipsum cum cymbalis soni, laudate Ipsum cum cymbalis clangoris" (Psalmuss 150:3-5).

[11] Quia instrumenta musica et quoque choreae significabant gaudia et laetitias quae resultant ex affectionibus, et quoque ipsas affectiones mentis quas soni illorum in simplici et in composito producunt, ideo,

"David et universa Domus Israelis ludebant coram Jehovah super omnis generis lignis [abietum] , et super citharis et cum nabliis, et cum tympanis et cum dulciariis et cum cymbalis" (2 Samuelis 6:5).

[12] Quoniam "cithara" significat confessionem ex veris spiritualibus, ac vera spiritualia sunt quibus afficiuntur angeli qui in regno spirituali Domini Sunt, et quae falsa mali dissipant, et cum illis ipsos spiritus qui in iis sunt, ideo,

Cum malus spiritus erat super Saule, "David sumpsit citharam et pulsavit manu sua, et sic quies data Sauli, .... et recessit ab eo malus spiritus" (1 Samuelis 16:14-16, 23);

hoc factum est quia reges repraesentabant Dominum quoad regnum spirituale, et inde significabant vera spiritualia (videatur supra, n. 31(b)), at Saul tunc falsa veris illis opposita; quae per sonum citharae dissipabantur, quia "cithara" significabat affectionem veri spiritualem: sed tunc ita factum est, quia apud filios Israelis omnia erant repraesentativa et inde significativa; aliter hodie. Ex illis locis quae nunc adducta sunt, constare potest quid "cithara" significat, praeter etiam in aliis locis (Ut Esaias 30:31, 32; Psalmuss 49:4, 5 [B.A. 3, 4); Psalmuss 137:1, 2:1 Samuelis 10:5: Apocalypsis 14:2; 18:22; Hiob 30:31).

[13] Quoniam pleraque in Verbo etiam opposita significant, ita etiam instrumenta musica, in quo sensu significant laetitias et gaudia resultantia ex affectionibus falsi et mali, ita quoque "cithara" confessionem falsi, et inde exultationem super destructionem veri:

-Ut apud Esaiam,

"A fine septuaginta annorum erit canticum Tyri juxta canticum meretricis; accipe citharam, ambula in urbe, meretrix oblivioni tradita, eleganter pulsa, multiplica cantum" (23:15, 16);

per "Tyrum" significatur ecclesia quoad cognitiones veri et boni spiritualis, ut supra; hic ecclesia in qua illae falsificatae sunt; "meretrix" significat falsificationem veri (videatur supra, n. 141); et per "accipere citharam, ambulare in urbe, eleganter pulsare, et multiplicare cantum", significatur exultatio et gloriatio falsi super destructionem veri.

[14] Et apud eundem,

"Vae surgentibus mane sub auroram, siceram prosequuntur, commorantibus in crepusculum, vinum incendat eum, estque cithara et nablium et tympanum et fistula et vinum, convivia eorum; opus autem Jehovae non introspiciunt, et factum manuum Ipsius non vident" (5:11, 12);

"cithara", "nablium", "tympanum", "fistula" et quoque "vinum", in opposito sensu; in quo per illa significantur exultationes et gloriationes ex falsis mali: quod talia significentur, patet, nam dicitur, "Vae illis, .... opus Jehovae non introspiciunt, et factum manuum Ipsius non vident."

3862. Supra n. 3858 ostensum est quod ‘duodecim tribus’ significaverint omnia veri et boni, seu fidei et amoris, nunc quia de singulis Jacobi filiis, ex quibus tribus nominatae sunt, agitur, ideo hic alterum arcanum aperiendum est, quid nempe involvunt.

Quod omnis calor caelestis et spiritualis, seu amor et charitas, in externa forma in caelo percipiatur sicut flammeum a sole, et quod omnis lux caelestis et spiritualis, seu fides, in externa forma in caelo appareat sicut lux quae a sole, tum quod calor ille caelestis et spiritualis in se habeat sapientiam, et quod lux inde in se habeat intelligentiam, et hoc quia a Domino, Qui ibi est Sol, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619-1632, 2441, 2495, 2776, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, 3223, 3338, 3339 3341, 3413, 3485, 3636, 3643; inde patet quod omne bonum sit ex calore qui a Domino ut Sole, et quod omne verum sit ex luce inde; et quoque inde patet quod omnes affectiones quae sunt amoris seu boni, sint variationes caloris illius caelestis et spiritualis qui a Domino, et quod inde sint mutationes status; et quod omnes cogitationes quae sunt fidei seu veri, sint variegationes lucis illius caelestis et spiritualis quae a Domino, et quod inde sit intelligentia; in his sunt omnes angeli qui in caelo; eorum affectiones et cogitationes non aliunde sunt, et non aliud; hoc patet ab eorum loquelis, quae quia inde ¹ , sunt variegationes seu modificationes caelestis lucis ² in qua caelestis calor, quare etiam ineffabiles sunt, et tali varietate ac plenitudine ut incomprehensibiles, n. 3342, 3344, 3345.

[2] Ut haec repraesentative sisterentur in mundo, singulis Jacobi filiis indita sunt nomina, ³ quae universalia boni et veri, seu amoris et fidei, significarent, ita universalia quoad variationes caloris caelestis et spiritualis, et quoad variegationes lucis inde; ipse ordo universalium illorum est qui determinat flammam et splendorem inde; cum ordo incohat ab amore, tunc flammeum apparet omne quod in genuino ordine inde sequitur, cum autem ordo incohat a fide, tunc lucidum apparet omne quod in genuino ordine sequitur, sed cum omni differentia secundum illa quae sequuntur; ⁴ at si non secundum genuinum ordinem, quod obscurum cum omni differentia; sed de ordine et inde differentia, in sequentibus, ex Divina Domini Misericordia, dicetur; inde nunc est quod Dominus per Urim et Thummim dederit responsa, et quod secundum statum rei responsa tulerint, per luces et earum exsplendescentiam ex lapidibus pretiosis et pellucidis, quibus nomina duodecim tribuum inscripta fuerunt; nam, ut dictum, nominibus inscripta fuerunt universalia amoris et fidei quae in regno Domini, proinde universalia flammae et lucis, per quas illa quae amoris et fidei sunt, in caelo repraesentantur.

[3] Primum itaque ex Verbo licet confirmare quod ordo nominum in quo nominantur tribus, varius sit in Verbo, et hoc secundum statum rei de quo ibi agitur; et quod inde sciri possit quod responsa a Domino per Urim et Thummim data, fuerint exsplendescentiae lucis secundum status rei ex ordine; omnis enim lux caeli variatur secundum status rei, et status rei secundum ordinem boni et veri, quid autem veri et boni per unumquemvis significatur, patebit ab explicatione, quod nempe per Reuben significetur fides a Domino, per Shimeonem fides voluntatis quae a Domino; per Levi amor spiritualis seu charitas; per Jehudam Divinum amoris et caeleste regnum Domini, quid autem per octo reliquos, in capite sequente dicetur. Ordo eorum secundum nativitatem est qui hic describitur, in quo ita sequuntur: Reuben, Shimeon, Levi, Jehudas, Dan, Naphtali, Gad, Asher, Jisaschar, Zebulon, Joseph, Benjamin; videatur hujus capitis vers. 32-35; 30:6, 8, 11, 13, 18, 20, 24; 35:18; qui ordo est secundum statum rei de ⁵ qua hic agitur, qui est regenerationis hominis, tunc enim a vero fidei incohatur quod est ‘Reuben’, et progressus fit inde ad velle verum quod est ‘Shimeon’: inde ad charitatem ⁶ quae est Levi; ita ad Dominum, Qui in supremo sensu est ‘Jehudas’; quod conceptio et partus spiritualis seu regeneratio sit ab externo ad internum, mox supra n. 3860 dictum, hoc est, a vero fidei ad bonum amoris.

[4] Antequam venit Jacob ad Jishakum patrem suum in Mamre Kiriath Arba, in hoc ordine nominantur: Reuben Shimeon, Levi, Jehudas, Jisaschar, Zebulon, Joseph, Benjamin, Dan, Naphtali, Gad, Asher, Gen. 35:23-26, ubi primo loco sunt qui a Leah et Rachele, et postremo qui ab ancillis, et hoc secundum statum rei, de qua ibi agitur. Alio adhuc ordine recensentur, cum profecti venerunt Aegyptum, de ⁷ quo Gen. 46:9-19;

et alio ordine cum ante mortem benedicti a Jacobo, tunc Israele, Gen. 49:3-27 et alio cum benedicti a Mose, Deut. 33:6-24. In hoc ordine fuerunt cum castrametati sunt circum Tentorium conventus: ad orientem Judas, Jisaschar, Zebulon; ad meridiem, Reuben, Shimeon, Gad; ad occidentem, Ephraim, Menasheh, Benjamin; ad septentrionem, Dan, Asher, Naphtali, Num. 2:1 ad fin. ⁸ Quo ordine steterunt ad benedicendum populo super monte Gerizim, et ad maledicendum super monte Ebal, videatur Deut. 27:12, 13. Cum principes viri singuli: de tribu mitterentur ad explorandum terram, recensentur hoc ordine: Reuben, Shimeon, Jehudah, Jisaschar, Ephraim, Benjamin, Zebulon, Joseph seu Menasheh, Dan, Asher, Naphtali, Gad, Num. xiii

4-16. Alio autem ordine principes qui in hereditatem darent terram, Num. 34:19-29. Quo ordine jacta et exiit sors cum terra data in hereditatem, videatur Jos. xiii-xix.

[5] Ubi de terminis terrae novae seu sanctae quam hereditaturae tribus, apud Ezechielem agitur, memorantur hoc ordine: Dan, Asher, Naphtali, Menasheh, Ephraim, Reuben, Jehudah, Benjamin, Shimeon, Jisaschar, Zebulon, Gad, omnes ab angulo ad orientem ad angulum maris seu occidentis, praeter Gadem qui ad angulum meridiei versus meridiem Ezech. 48:1-7, 23-26 ⁹ : et ubi de portis civitatis novae seu sanctae, hoc ordine: versus septentrionem tres portae Reubenis, Jehudae, Levi; versus orientem tres portae, Josephi, Benjaminis, Danis; versus meridiem tres portae, Shimeonis, Jisascharis, Zebulonis; versus occidentem tres portae, Gadis, Asheris, Naphtali, Ezech. 48:31-34. Ordo obsignatorum, duodecim millia e quavis tribu, videatur Apoc. 7:5-8. In his omnibus locis recensitio tribuum se habet prorsus secundum statum rei de qua ‘ibi’ agitur, cui ordo correspondet; ipse status rei patet ab illis quae ibi praecedunt et quae sequuntur.

[6] Qualis ordo lapidum pretiosorum in Urim et Thummim fuerit, in Verbo memoratur et describitur, sed quibusnam tribubus singuli lapides corresponderent, non memoratur; erant enim omnia lucis e flamma caelesti, hoc est, omnia veri ex bono, seu omnia fidei ex amore, quae repraesentabant, et quia haec repraesentabant, ipsa lux caelestis miraculose translucebat secundum statum rei, de qua interrogabatur et responsum dabatur, ‘fulgens et splendens’ pro affirmativo boni et veri, praeter variegationes quoad colores secundum differentias status boni et veri, sicut in caelo in quo per luces et earum discriminationes omnia caelestia et spiritualia exprimuntur ¹⁰ , et hoc modo ineffabili et prorsus incomprehensibili ab homine, nam, ut aliquoties ostensum, luci caelesti inest vita a Domino, proinde sapientia et intelligentia; inde lucis discriminationibus omne quod est vitae ¹¹ , hoc est, omne quod est sapientiae et intelligentiae, ac flammae, fulguris et splendoris discriminationibus omne quod est vitae boni, et vitae veri ex bono, seu amoris in Dominum et fidei inde; hoc nunc fuit Urina et Thummim, quod super pectorali ephodi et super corde Aharonis; quod patet etiam ex eo quod Urim et Thummim significent luces et perfectiones, et quod pectorale super quo erat, vocabatur pectorale judicii, ex eo quod judicium sit intelligentia et sapientia, n. 2235; quod hoc super corde Aharonis, erat quia per ‘cor’ significatur amor Divinus, n. 3635, et ad finem hujus capitis; inde etiam lapides illi pretiosi erant in fundis auri, ‘aurum’ enim in sensu interno est bonum quod est amoris, n. 113, 1551, 1552, et ‘lapis pretiosus’ verum quod pellucet ex bono, n. 114.

[7] De Urim et Thummim ita apud Mosen,

Facies pectorale judicii, opus excogitationis, sicut opus ephodi facies illud, ex auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et xylino intertexto facies illud; quadratum erit duplicatum, ... et implebis in illo impleturas lapidis, quatuor ordines lapidis erunt; ... fundae ex auro erunt in impleturis eorum et lapides erunt juxta nomina filiorum Israelis, duodecim juxta nomina eorum; sculpturae sigilli singuli juxta nomen suum erunt pro duodecim tribubus, Exod. 28:15-21; 39:8-14;

lapides quinam in unoquovis ordine, etiam ibi designantur; et porro, Non recedet pectorale a super ephodo; et portabit Aharon nomina filiorum Israelis in pectorali judicii super corde suo, in ingrediendo illo ad sanctum, in memoriale coram Jehovah jugiter et dabis ad pectorale judicii Urim et Thummim, et erunt super corde Aharonis in ingrediendo illo coram Jehovah; et portabit Aharon judicium filiorum Israelis super corde suo coram Jehovah jugiter, Exod. 28:28-30; Lev. 8:7, 8.

Quod Jehovah seu Dominus per Urim interrogatus sit et responsa dederit, apud Mosen,

Dixit Jehovah ad Mosen, Sume Joshuam filium Nunis, ... dabis de gloria tua super eum, ut oboediat omnis congregati filiorum Israelis: coram Eleazare sacerdote stabit, et interrogabit eum in judicio Urim coram Jehovah, Num. 27:18, 20, 21:

et apud Samuelem, Interrogavit Shaul Jehovam, et non respondit illi Jehovah etiam per somnia, nec per Urim, nec per prophetas, I Sam. 28:6.

Poznámky pod čarou: