Bible

 

Leviticus 26

Studie

   

1 Ego Dominus Deus vester : non facietis vobis idolum, et sculptile, nec titulos erigetis, nec insignem lapidem ponetis in terra vestra, ut adoretis eum. Ego enim sum Dominus Deus vester.

2 Custodite sabbata mea, et pavete ad sanctuarium meum. Ego Dominus.

3 Si in præceptis meis ambulaveritis, et mandata mea custodieritis, et feceritis ea, dabo vobis pluvias temporibus suis,

4 et terra gignet germen suum, et pomis arbores replebuntur.

5 Apprehendet messium tritura vindemiam, et vindemia occupabit sementem : et comedetis panem vestrum in saturitate, et absque pavore habitabitis in terra vestra.

6 Dabo pacem in finibus vestris : dormietis, et non erit qui exterreat. Auferam malas bestias, et gladius non transibit terminos vestros.

7 Persequemini inimicos vestros, et corruent coram vobis.

8 Persequentur quinque de vestris centum alienos, et centum de vobis decem millia : cadent inimici vestri gladio in conspectu vestro.

9 Respiciam vos, et crescere faciam : multiplicabimini, et firmabo pactum meum vobiscum.

10 Comedetis vetustissima veterum, et vetera novis supervenientibus projicietis.

11 Ponam tabernaculum meum in medio vestri, et non abjiciet vos anima mea.

12 Ambulabo inter vos, et ero Deus vester, vosque eritis populus meus.

13 Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægyptiorum, ne serviretis eis : et qui confregi catenas cervicum vestrarum, ut incederetis erecti.

14 Quod si non audieritis me, nec feceritis omnia mandata mea,

15 si spreveritis leges meas, et judicia mea contempseritis, ut non faciatis ea quæ a me constituta sunt, et ad irritum perducatis pactum meum :

16 ego quoque hæc faciam vobis : visitabo vos velociter in egestate, et ardore, qui conficiat oculos vestros, et consumat animas vestras. Frustra seretis sementem, quæ ab hostibus devorabitur.

17 Ponam faciem meam contra vos, et corruetis coram hostibus vestris, et subjiciemini his qui oderunt vos : fugietis, nemine persequente.

18 Sin autem nec sic obedieritis mihi, addam correptiones vestras septuplum propter peccata vestra,

19 et conteram superbiam duritiæ vestræ. Daboque vobis cælum desuper sicut ferrum, et terram æneam.

20 Consumetur incassum labor vester, non proferet terra germen, nec arbores poma præbebunt.

21 Si ambulaveritis ex adverso mihi, nec volueritis audire me, addam plagas vestras in septuplum propter peccata vestra :

22 immittamque in vos bestias agri, quæ consumant vos, et pecora vestra, et ad paucitatem cuncta redigant, desertæque fiant viæ vestræ.

23 Quod si nec sic volueritis recipere disciplinam, sed ambulaveritis ex adverso mihi :

24 ego quoque contra vos adversus incedam, et percutiam vos septies propter peccata vestra,

25 inducamque super vos gladium ultorem fœderis mei. Cumque confugeritis in urbes, mittam pestilentiam in medio vestri, et trademini in manibus hostium,

26 postquam confregero baculum panis vestri : ita ut decem mulieres in uno clibano coquant panes, et reddant eos ad pondus : et comedetis, et non saturabimini.

27 Sin autem nec per hæc audieritis me, sed ambulaveritis contra me :

28 et ego incedam adversus vos in furore contrario, et corripiam vos septem plagis propter peccata vestra :

29 ita ut comedatis carnes filiorum vestrorum et filiarum vestrarum.

30 Destruam excelsa vestra, et simulacra confringam. Cadetis inter ruinas idolorum vestrorum, et abominabitur vos anima mea,

31 in tantum ut urbes vestras redigam in solitudinem, et deserta faciam sanctuaria vestra, nec recipiam ultra odorem suavissimum.

32 Disperdamque terram vestram, et stupebunt super ea inimici vestri, cum habitatores illius fuerint.

33 Vos autem dispergam in gentes, et evaginabo post vos gladium, eritque terra vestra deserta, et civitates vestræ dirutæ.

34 Tunc placebunt terræ sabbata sua cunctis diebus solitudinis suæ : quando fueritis

35 in terra hostili, sabbatizabit, et requiescet in sabbatis solitudinis suæ, eo quod non requieverit in sabbatis vestris quando habitabatis in ea.

36 Et qui de vobis remanserint, dabo pavorem in cordibus eorum in regionibus hostium, terrebit eos sonitus folii volantis, et ita fugient quasi gladium : cadent, nullo persequente,

37 et corruent singuli super fratres suos, quasi bella fugientes, nemo vestrum inimicis audebit resistere.

38 Peribitis inter gentes, et hostilis vos terra consumet.

39 Quod si et de iis aliqui remanserint, tabescent in iniquitatibus suis, in terra inimicorum suorum, et propter peccata patrum suorum et sua affligentur :

40 donec confiteantur iniquitates suas, et majorum suorum, quibus prævaricati sunt in me, et ambulaverunt ex adverso mihi.

41 Ambulabo igitur et ego contra eos, et inducam illos in terram hostilem, donec erubescat incircumcisa mens eorum : tunc orabunt pro impietatibus suis.

42 Et recordabor fœderis mei, quod pepigi cum Jacob, et Isaac, et Abraham. Terræ quoque memor ero :

43 quæ cum relicta fuerit ab eis, complacebit sibi in sabbatis suis, patiens solitudinem propter illos. Ipsi vero rogabunt pro peccatis suis, eo quod abjecerint judicia mea, et leges meas despexerint.

44 Et tamen etiam cum essent in terra hostili, non penitus abjeci eos, neque sic despexi ut consumerentur, et irritum facerent pactum meum cum eis. Ego enim sum Dominus Deus eorum,

45 et recordabor fœderis mei pristini, quando eduxi eos de terra Ægypti in conspectu gentium, ut essem Deus eorum. Ego Dominus. Hæc sunt judicia atque præcepta et leges quas dedit Dominus inter se et filios Israël in monte Sinai per manum Moysi.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8972

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8972. 1 Vers. I. Et haec judicia quae pones coram illis significat vera exteriora, qualia erunt in statu civili ubi Ecclesia repraesentativa quae fluunt ex veris internis quae sunt ordinis in caelis; quod haec significentur per ‘judicia quae ponerentur coram filiis Israelis’, constat ex significatione ‘judiciorum’ quos sint vera, de qua n. 2235, 6397, 7206, 8685, 8695. Quod ‘judicia’ sint vera, est quia omne judicium fit per vera, inde per ‘facere judicium’ in 2 Verbo significatur facere verum, hoc est, judicare secundum vera. At per judicia in plurali significantur leges civiles, ita vera exteriora qualia sunt in statu civili; ubi Ecclesia repraesentativa, dicitur ex causa quia interius in se 3 continent et involvunt 4 illa vera quae sunt ordinis in caelis, prout constare potest a sensu interno illorum.

[2] Leges quae a Domino latae et mandatae sunt filiis Israelis, distinguebantur in praecepta, judicia, et statuta; praecepta dicebantur quae erant vitae, judicia quae erant status civilis, et statuta quae erant cultus. Quod judicia in specie attinet, sunt talia quae continentur in hoc capite et quoque in aliquibus sequentibus; serviverant illa pro legibus in Ecclesia ubi interna, quae sunt caeli et Ecclesiae, per externa repraesentabantur, non autem serviunt pro legibus in Ecclesia ubi interna per externa non amplius repraesentantur, ut in Ecclesia Christiana; causa est quia homini hujus Ecclesiae interna revelata sunt, et ideo per interna fit communicatio cum caelo, non autem per externa, ut prius; ea causa est quod homo Ecclesiae Christianae non teneatur observare illa quae judicia et statuta vocantur in externa forma, sed in interna; sanctitas usque illis manet, quia in se continent sancta, sicut etiam omnibus et singulis in 5 Verbo quae de sacrificiis mandata sunt; haec tametsi abrogata sunt, usque sancta 6 Verbi sunt ex Divinis quae in illis et quae 7 repraesentabant, nam cum leguntur ab homine Christiano, Divina quae in illis, et quae 8 repraesentabantur, appercipiuntur in caelis, ac implent angelos sancto, et tunc simul hominem qui legit per influxum ab angelis, et magis si ipse homo tunc simul cogitat de Divinis quae in illis; inde patet quod Verbum etiam Veteris Testamenti sanctissimum sit.

[3] Quod leges a Domino latae et mandatae filiis Israelis distinctae fuerint in praecepta quae vitae, in judicia quae status civilis, et in statuta quae cultus, patet apud Moschen, Jehovah dixit ad Moschen, Abi, dic illis, Redite vobis in tentoria vestra; tu autem hic sta Mecum ut loquar ad te omnia praecepta, et statuta, et judicia, quae docebis eos, ut faciant ea Deut. 5:[27, ] 28 [KJV 5:30, 31]:

apud eundem,

Ceterum 9 haec sunt praecepta, statuta, et judicia, qua praecepit Jehovah Deus vester ad docendum vos, Deut. 6:1:

apud eundem,

Ideo custodies 10 praecepta et statuta et judicia, quae Ego praecipiens tibi hodie ad faciendum ea, Deut. 7:11:

apud Davidem,

Si 11 deserent filii ejus legem Meam, et in judiciis Meis non ambulant, si statuta Mea profanant, et praecepta Mea non servant: visitabo virga praevaricationem eorum, Ps. 89:31-33 [KJV Ps. 89:30-32].

[4] Praeterea omnes leges, quatenus Ecclesiae repraesentativae erant, in genere vocabantur judicia et statuta, ut apud Moschen,

12 Jam ergo, Israel, audi statuta et judicia quae Ego docturus vos ut faciatis. Quae gens magna, cui statuta et judicia justa, sicut omnis lex haec quam Ego daturus coram vobis hodie? Deut. 4:1, [8, ] 5:1:

apud Ezechielem,

Hierosolyma mutavit judicia Mea in impietatem prae gentibus, et statuta Mea prae terris quae circum eam, nam judicia Mea repudiarunt, et in statutis Meis non ambularunt, 5:6, 7:

apud eundem,

In statutis Meis ambulent, et judicia Mea custodiant, ad faciendum veritatem, 18:9;

praeter pluries alibi, ut Lev. 18:5, 19:37, 20:22, 25:18, 26:15; Deut. 26:17, Ezech. 11:12, 20, 20:11, 13, 25, 37:24.

Poznámky pod čarou:

1. The Expositio Generalis in the Manuscript of verses 1-17 is not the basis of Arcana Coelestia 8972, 8973, 8992, 9006, 9017. This material, and still earlier forms of verses 3-5, are referred to in notes below as P2 and P1 respectively. verse 1 of P2 reads: Et haec judicia, quae pones coram illis, significat vera exteriora qualia erunt in statu civili ubi Ecclesia repraesentativa, quae fluunt ex veris internis quae sunt ordinis in coelis.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The Manuscript inserts repraesentant, hoc est, .

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. repraesentabant altered to repraesentant

8. repraesentant altered to repraesentabant

9. hoc est Praecepta altered to hoc est Praeceptum. Hebrew (hammitzwah) is singular.

10. Praeceptum altered to Praeceptum

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.