Bible

 

Leviticus 19

Studie

   

1 Locutus est Dominus ad Moysen, dicens :

2 Loquere ad omnem cœtum filiorum Israël, et dices ad eos : Sancti estote, quia ego sanctus sum, Dominus Deus vester.

3 Unusquisque patrem suum, et matrem suam timeat. Sabbata mea custodite. Ego Dominus Deus vester.

4 Nolite converti ad idola, nec deos conflatiles faciatis vobis. Ego Dominus Deus vester.

5 Si immolaveritis hostiam pacificorum Domino, ut sit placabilis,

6 eo die quo fuerit immolata, comedetis eam, et die altero : quidquid autem residuum fuerit in diem tertium, igne comburetis.

7 Si quis post biduum comederit ex ea, profanus erit, et impietatis reus :

8 portabitque iniquitatem suam, quia sanctum Domini polluit, et peribit anima illa de populo suo.

9 Cumque messueris segetes terræ tuæ, non tondebis usque ad solum superficiem terræ, nec remanentes spicas colliges,

10 neque in vinea tua racemos et grana decidentia congregabis : sed pauperibus et peregrinis carpenda dimittes. Ego Dominus Deus vester.

11 Non facietis furtum. Non mentiemini, nec decipiet unusquisque proximum suum.

12 Non perjurabis in nomine meo, nec pollues nomen Dei tui. Ego Dominus.

13 Non facies calumniam proximo tuo nec vi opprimes eum. Non morabitur opus mercenarii tui apud te usque mane.

14 Non maledices surdo, nec coram cæco pones offendiculum : sed timebis Dominum Deum tuum, quia ego sum Dominus.

15 Non facies quod iniquum est, nec injuste judicabis. Non consideres personam pauperis, nec honores vultum potentis. Juste judica proximo tuo.

16 Non eris criminator, nec susurro in populo. Non stabis contra sanguinem proximi tui. Ego Dominus.

17 Non oderis fratrem tuum in corde tuo, sed publice argue eum, ne habeas super illo peccatum.

18 Non quæras ultionem, nec memor eris injuriæ civium tuorum. Diliges amicum tuum sicut teipsum. Ego Dominus.

19 Leges meas custodite. Jumentum tuum non facies coire cum alterius generis animantibus. Agrum tuum non seres diverso semine. Veste, quæ ex duobus texta est, non indueris.

20 Homo, si dormierit cum muliere coitu seminis, quæ sit ancilla etiam nubilis, et tamen pretio non redempta, nec libertate donata : vapulabunt ambo, et non morientur, quia non fuit libera.

21 Pro delicto autem suo offeret Domino ad ostium tabernaculi testimonii arietem :

22 orabitque pro eo sacerdos, et pro peccato ejus coram Domino, et repropitiabitur ei, dimitteturque peccatum.

23 Quando ingressi fueritis terram, et plantaveritis in ea ligna pomifera, auferetis præputia eorum : poma, quæ germinant, immunda erunt vobis, nec edetis ex eis.

24 Quarto autem anno omnis fructus eorum sanctificabitur, laudabilis Domino.

25 Quinto autem anno comedetis fructus, congregantes poma, quæ proferunt. Ego Dominus Deus vester.

26 Non comedetis cum sanguine. Non augurabimini, nec observabitis somnia.

27 Neque in rotundum attondebitis comam, nec radetis barbam.

28 Et super mortuo non incidetis carnem vestram, neque figuras aliquas aut stigmata facietis vobis. Ego Dominus.

29 Ne prostituas filiam tuam, ne contaminetur terra et impleatur piaculo.

30 Sabbata mea custodite, et sanctuarium meum metuite. Ego Dominus.

31 Non declinetis ad magos, nec ab ariolis aliquid sciscitemini, ut polluamini per eos. Ego Dominus Deus vester.

32 Coram cano capite consurge, et honora personam senis : et time Dominum Deum tuum. Ego Dominus.

33 Si habitaverit advena in terra vestra, et moratus fuerit inter vos, non exprobretis ei :

34 sed sit inter vos quasi indigena, et diligetis eum quasi vosmetipsos : fuistis enim et vos advenæ in terra Ægypti. Ego Dominus Deus vester.

35 Nolite facere iniquum aliquid in judicio, in regula, in pondere, in mensura.

36 Statera justa, et æqua sint pondera, justus modius, æquusque sextarius. Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti.

37 Custodite omnia præcepta mea, et universa judicia, et facite ea. Ego Dominus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5212

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5212. ‘Et ecce septem aristae ascendentes in calamo uno’: quod significet scientifica quae naturalis, conjuncta, constat a significatione ‘aristarum’ seu spicarum quod sint scientifica naturalis, de qua sequitur, et ex significatione ‘in calamo uno’ quod sint conjuncta, quae enim in uno calamo sunt, illa quoad originem conjuncta sunt. Quod ‘aristae’ seu spicae significent scientifica, est quia ‘frumentum’ significat bonum naturalis, n. 3580, sunt enim scientifica continentia boni naturalis, sicut sunt aristae frumenti; in genere enim omnia vera sunt vasa boni, ita quoque scientifica, nam haec sunt vera infima; vera infima seu vera exterioris naturalis vocantur scientifica quia sunt in memoria naturali seu externa hominis, et quia participant quoad plurimam partem de luce mundi, et inde sisti et repraesentari possunt coram aliis per formas vocum, seu per ideas formatas in voces per talia quae sunt mundi et ejus lucis; quae autem sunt in memoria interiore, non vocantur scientifica sed vera, quatenus participant de luce caeli, nec nisi quam per illam lucem intelligibilia sunt, et per formas vocum seu per ideas formatas in voces per talia quae sunt caeli et ejus lucis enuntiabilia. Scientifica quae hic per ‘aristas’ seu spicas significantur, sunt scientifica Ecclesiae, de quibus videatur n. 4749, 4844, 4964, 4965.

[2] Quod duo somnia essent, unum de septem vaccis, alterum de septem aristis, erat quia in sensu interno agitur de utroque naturali, interiore et exteriore, et in sequentibus de utriusque renascentia; per ‘septem vaccas’ significata sunt illa quae interioris naturalis sunt, et appellata sunt vera naturalis, n. 5198, et per ‘septem aristas’ vera exterioris naturalis, et appellantur scientifica.

[3] Scientifica interiora et exteriora 1 significantur per ‘spicas fluvii Euphratis usque ad fluvium Aegypti’ apud Esaiam,

Erit porro in die illo, excutiet Jehovah de spica fluvii usque ad fluvium Aegypti, et vos colligemini alteri unus, filii Israelis: erit porro in die illo, clangetur buccina magna, et venient pereuntes in terra Asshuris, et expulsi in terra Aegypti, et incurvabunt se Jehovae in monte sanctitatis, in Hierosolyma, 27:12, 13;

pereuntes in terra Asshuris' pro veris interioribus, et ‘expulsi in terra Aegypti’ pro veris exterioribus seu scientificis.

[4] Comparatio cum gramine, spica, frumento involvit quoque renascentiam hominis per scientifica, vera fidei et bona charitatis, apud Marcum, Jesus dixit, Ita se habet regnum Dei, quemadmodum cum homo projicit semen super terram, dormit dein, et surgit noctu et die, semen vero germinat et crescit, dum nescit ipse; ultronea enim terra fructum fert, primo gramen, dein spicam, deinde frumentum in spica; cum autem productus fuerit fructus, statim 2 immittet falcem quia institit messis, 4:26-29;

‘regnum Dei’ quod comparatur gramini, spicae et frumento, est caelum apud hominem per regenerationem; qui enim regeneratus est, in se habet regnum Dei et fit in imagine regnum Dei seu caelum; ‘gramen’ est primum scientificum, ‘spica’ est inde scientificum veri, ‘frumentum’ est inde bonum. Etiam leges latae de ‘spicilegiis’, Lev. 19:9, 23:22;

tum de ‘libertate avellendi spicas e segete socii’, Deut. 23:26 [KJV Deut. 23:25]; et quoque de ‘non edendo pane, spica tosta, nec virente, antequam munus Dei attulerint’, Lev. 23:14, repraesentabant talia quaesignificantur per ‘spicas’.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript places this after Aegypti.

2. immittit

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.