10129. ‘Et erit altare sanctum sanctorum’: quod significet regnum caeleste, ubi Dominus in bono amoris est praesens, constat ex significatione ‘altaris’ quod sit repraesentativum Domini quoad Divinum Bonum, de qua n. 9388, 9389, 9714, 9964, hic quoad Divinum Bonum in caelo et in Ecclesia, n. 10123, et ex significatione ‘sancti sanctorum’ quod sit bonum caeleste, seu bonum amoris a Domino; quod sit regnum caeleste, quod hic per ‘altare’, et bonum ibi quod per ‘sanctum sanctorum’ significetur, est quia in illo regno recipitur bonum amoris a Domino in Dominum, quod est bonum caeleste ¹ ; sunt enim duo regna in quae caeli distincti sunt, regnum caeleste et regnum spirituale; in regno caelesti recipitur bonum amoris a Domino in Dominum et in regno spirituali recipitur bonum charitatis erga proximum a Domino, videantur citata n. 9277, et n. 9680, 10068;

[2] per ‘altare’ repraesentatur regnum caeleste, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono amoris est praesens, et per ‘tentorium conventus extra velum’ repraesentatur regnum spirituale, seu quod idem, repraesentatur Dominus ubi in bono charitatis erga proximum est praesens; bonum regni spiritualis seu bonum spirituale vocatur sanctum, at bonum regni caelestis seu bonum caeleste vocatur sanctum sanctorum; quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, dicatur sanctum sanctorum, est quia Dominus per id bonum immediate influit in caelos, at per ² bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, mediate per illud, videatur n. 9473, 9683, 9873, 9992, 10005. Dicitur influere, quia Dominus est supra caelos ³ et inde influit, n. 10106, est tamen usque ut praesens in caelis.

[3] Quod bonum caeleste, quod est bonum amoris a Domino in Dominum, intelligatur per ‘sanctum sanctorum’, constat ex locis in Verbo ubi ‘sanctum sanctorum’ dicitur, ut apud Moschen, Distinguet ⁴ vobis velum inter sanctum et inter sanctum sanctorum; et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum, Exod. 26:33, 34;

inde patet quod sanctum dicatur id tentorii quod extra velum erat, ac sanctum sanctorum quod intra velum; quod tentorium seu habitaculum extra velum repraesentaverit regnum spirituale Domini, seu medium caelum, ac quod tentorium seu habitaculum intra velum repraesentaverit regnum caeleste Domini, seu intimum caelum, videatur n. 9457, 9481, 9485, 10001, 10025; vocatur etiam id tentorii quod intra velum sanctuarium sanctitatis, Lev. 16:33. Quia per arcam, in qua testimonium, et super qua propitiatorium ⁵ , repraesentabatur intimum caelum, ubi bonum caeleste regnat, ideo adytum templi, ubi arca foederis, etiam dicitur sanctum sanctorum, 1 Reg. 6:16, 8:6 ⁶ .

[4] Panis et minhah, quia significabant bonum amoris a Domino in Dominum ⁷ , quod est bonum caeleste, etiam dicuntur ‘sanctum sanctorum’, apud Moschen, Panis facierum seu propositionis ab Aharone et filiis ejus comedetur in loco sancto, quia sanctum sanctorum ille de ignitis Jehovae, Lev. 24:9;

quod ‘panis facierum’ seu propositionis significet bonum caeleste ⁸ , videatur n. 9545 apud eundem,

Residuum de minhah erit Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum de ignitis Jehovae, Lev. 2:3, 10;

quod ‘minhah’, quae erat panis azymus, placentae ⁹ , et lagana azyma mixta oleo, sint bonum caeleste seu bonum amoris, videatur n. 4581, 9992, 10079, et quod ‘ignitum Jehovae’ sit Divinus Amor, n. 10055:

[5] apud eundem,

Omnis minhah, sacrificium peccati et sacrificium reatus, quod ¹⁰ Aharoni et filiis ejus, sanctum sanctorum Jehovae, Num. 18:9, 10 ¹¹ ;

quod etiam illa dicta fuerint ‘sanctum sanctorum’, erat causa quia sacrificia illa significabant purificationem a malis, et omnis purificatio a malis fit in statu boni innocentiae, quod bonum etiam est bonum caeleste; quapropter in sacrificiis peccati et reatus ¹² offerebantur agnae vel agni, aut arietes, aut juvenci, aut turtures, ut constat ex Lev. iv et v, et per illa animalia id bonum significatur; quod per agnos, videatur n. 3994, 3519, 7840, quod per arietes, n. 10042, quod per juvencos, n. 9391, quod per turtures, patet a locis in Verbo ubi nominantur, quod purificatio a malis ac regeneratio fiat in statu innocentiae, n. 10021; ideo dicuntur illa sacrificia sanctum sanctorum etiam Lev. 6:18 [KJV 25], 7:6, 10:17, 14:13:

apud eundem,

Minhah comedetur juxta altare, quia sanctum sanctorum illa, Lev. 10:12.

[6] Quod altare holocausti repraesentaret Dominum quoad bonum amoris ¹³ , ac receptivum ab angelis et hominibus, supra ostensum est; ideo de eo dicitur ita apud Moschen, Unges altare holocausti, et omnia vasa ejus, labrum ejus, et basin ejus, et sanctificabis ea, ut sint sanctum sanctorum; omnis qui tetigerit ea sanctificabit se, Exod. 30:[28, ] 29.

[7] Suffimentum, de quo dabatur ante testimonium in tentorio conventus, etiam dicitur sanctum sanctorum, Exod. 30:36, quia significabat bonum caeleste in ultimis, et quoque ¹⁴ quae procedunt ex illo bono ¹⁵ , n. 9475 apud Ezechielem,

Haec lex domus, super capite montis omnis terminus ejus circumcirca, sanctum sanctorum, 43:12;

quod ‘domus ¹⁶ cum termino circum illam’ dicatur sanctum sanctorum, est quia per ‘domum Dei’ significantur regnum caeleste, ac in supremo sensu Dominus quoad bonum amoris, n. 3720; inde etiam dicitur ‘super capite montis’, nam per ‘caput montis’ simile significatur, n. 6435, 9422, 9434:

[8] apud Danielem,

Septimanae septuaginta decisae sunt super populum et super urbem sanctam, ¹⁷ ad obsignandum visionem et prophetam, et ad ungendum sanctum sanctorum, 9:24;

ibi de Adventu Domini, qui solus Unctus Jehovae est, ac solus Sanctus, et quoque quoad Humanum Suum est Divinum Bonum Divini Amoris, ita sanctum sanctorum; quod Dominus quoad Divinum Humanum solus sit Unctus Jehovae, videatur n. 9954, et quod solus Sanctus, n. 9229, et quod sit Divinum Bonum Divini Amoris, citata n. 9199 fin. ;

[9] quod bonum caeleste sit sanctum sanctorum, at bonum spirituale sanctum, est quia bonum caeleste est bonum intimum, ideo quoque id bonum est bonum intimi caeli, at ¹⁸ bonum spirituale est bonum inde procedens, et ideo est bonum medii caeli, et hoc bonum tantum est bonum, et inde tantum est sanctum, quantum in se habet bonum caeleste, influit enim hoc in illud, et concipit illud, et gignit illud sicut pater filium; per bonum caeleste intelligitur bonum amoris a Domino in Dominum, et per bonum spirituale intelligitur bonum charitatis erga proximum a Domino;

[10] ipsum bonum amoris in Dominum a Domino; est sanctum sanctorum, quia Dominus per id Se immediate conjungit, at bonum charitatis erga proximum est sanctum, quia Dominus per id Se mediate conjungit, et tantum conjungit, quantum in se habet bonum amoris a Domino ¹⁹ . Est bonum amoris in Dominum a Domino in omni bono charitatis quod genuinum est, et quoque in omni bono fidei quod genuinum, nam influit a Domino; nemo enim potest amare proximum, et ex amore ei facere bonum ex se sed ex Domino, et nemo potest credere in Deum ex se sed ²⁰ ex Domino; idcirco cum agnoscitur Dominus et amatur proximus, tunc Dominus est in amore erga proximum, utcumque homo id nescit; hoc quoque intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,

²¹ Respondebunt ²² justi, Domine, quando Te vidimus esurientem, et nutrivimus Te, aut sitientem et potavimus Te? quando vidimus Te aegrotum et in custodia et venimus ad Te? sed Rex dicet illis, Amen dico vobis, In quantum fecistis uni ex his fratribus Meis minimis Mihi fecistis, 25:37-40 ²³ ; inde patet quod Dominus sit in bono charitatis, ac sit bonum illud, etiam nescientibus illis qui in eo bono sunt; per ‘fratres’ in sensu proximo intelliguntur qui in bono charitatis sunt, et in sensu abstracto a persona ‘fratres Domini’ sunt ipsa bona charitatis, videantur ²⁴ n. 5063-5071.

Poznámky pod čarou:

9807. ‘Et filios ejus’: quod significet Divinum Verum ex Divino Bono procedens, constat ex significatione ‘filiorum’ quod sint ¹ vera de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704, hic Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, quia erant filii Aharonis et per Aharonem ut summum sacerdotem ² repraesentabatur Dominus quoad Divinum Bonum, ³ quemadmodum mox supra ostensum est. Quod ‘filii’ sint vera, est quia omnia in Verbi sensu interno spiritualia sunt, et ‘filii’ in sensu spirituali sunt qui nascuntur e novo a Domino, ita qui in veris ex bono sunt, consequenter abstracte a personis, ipsa vera quae ex bono; haec itaque sunt quae per ⁴ filios Dei, filios regis, et filios regni, in Verbo intelliguntur; sunt etiam filii novae nativitatis seu regenerationis; vera ⁵ etiam et bona apud hominem regeneratum seu e novo a Domino natum se prorsus habent sicut familiae in ampla et longa serie ab uno patre; sunt quae ibi referunt filios et filias, quae nepotes et neptes, quae generos et nurus, ⁶ et sic affinitates plurium graduum, ⁷ ac ita generum; vera et bona ita disposita, sunt quae in spirituali sensu sunt filii, ⁸ filiae, nepotes, neptes, generi, nurus, verbo, affines varii gradus et inde varii generis ⁹ ; quod generationes spirituales in tali ordine sint, ostensum est per vivam experientiam, et simul dictum quod ideo vera et bona apud hominem regeneratum in tali ordine sint, quia societates angelicae in caelo in tali sunt, ac vera et bona apud hominem societatibus illis correspondent; quapropter etiam homo, cujus vera et bona in tali correspondentia sunt, est caelum in minima forma , n. 9279.

[2] Qui scit quod per filios significentur vera ¹⁰ et per filias bona, plura arcana in Verbo imprimis prophetico ¹¹ videre potest quae alioquin laterent abscondita; sicut etiam quid in specie intelligitur per Filium hominis, quem Se Dominus saepe ¹² in Verbo vocat; quod intelligatur Divinum Verum procedens a Divino Humano Ipsius, constat a locis ubi nominatur; quae adducere licet, ut simul confirmetur, quod ‘Filius’ sit verum, ut apud Johannem, Turba dixit ad Jesum, Quomodo Tu dicis, Oportet exaltari Filium hominis? quis est hic Filius hominis? respondit illis Jesus, Adhuc breve tempus lux vobiscum est, ambulate quousque lucem habetis, ne tenebrae vos apprehendant; quousque lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis, 12:34-36;

ex his patet quod per ‘Filium hominis’ simile quod per ‘lucem’ significetur, nam cum quaerebant, Quis hic Filius hominis? respondit Dominus quod Ipse esset lux in quam crederent; quod lux sit Divinum Verum, videantur citata, n. 9548, 9684; ita quoque Filius ¹³ hominis:

[3] apud Lucam,

Beati quando odio habebunt vos homines propter Filium hominis, 6:22;

propter Filium hominis' est propter Divinum Verum, quod procedit a Domino; Divinum ¹⁴ Verum est omne fidei et amoris in Dominum propter illa ‘odio haberi’ est beatitudo:

apud eundem,

Venient dies cum desiderabitis unum dierum Filii hominis videre, sed non videbitis; tunc ¹⁵ dicent vobis, Ecce hic aut ecce illic; ne abite nec investigate, 17:22;

‘desiderare unum dierum Filii hominis videre’ ¹⁶ est unum statuum veri Divini quod genuinum; agitur ibi de fine Ecclesiae, quando nulla amplius fides quia nulla charitas, quo tempore periturum omne genuinum verum Divinum; et quia verum Divinum significatur per ‘Filium hominis’, ideo dicitur, ‘tunc dicent, Ecce hic aut ecce illic; ne investigate’ quod de vero Divino a Domino, non autem de Ipso Doctrina Novae Hierosolymae de Domino 4 ¹⁷ dici potest:

[4] apud eundem,

Filius hominis veniens num inveniet fidem super terra? 18:8;

¹⁶ hoc est, cum ¹⁸ verum Divinum e caelo revelabitur, quod non credetur ‘Filius hominis’ etiam hic est Dominus quoad ¹⁹ verum Divinum seu ²⁰ verum Divinum procedens a Domino; adventus Domini est revelatio ²¹ veri Divini in fine Ecclesiae:

[5] apud Matthaeum,

Sicut fulgur exit ab oriente, et apparet usque ad occidentem, ita erit adventus Filii hominis: tunc apparebit signum; et tunc plangent omnes tribus terrae, et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute et gloria, 24:27, 30;

‘adventus Filii hominis’ pro revelatione ²² veri Divini in consummatione saeculi, hoc est, in fine Ecclesiae, ‘omnes tribus terrae quae tunc plangent’ sunt omnia vera et bona fidei et amoris a Domino sic in Dominum in complexu, ‘nubes caeli, in ²³ quibus venturus’ est sensus ²⁴ litteralis Verbi, ‘virtus et gloria’ est sensus internus, in quo sensu intime agitur de solo Domino; porro videantur illa explicata n. 4060:

[6] similiter alibi apud eundem,

Dico vobis, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem ex dextris potentiae, et venientem super nubibus caeli, 26:64:

et apud Lucam, Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei, ²⁵ 22:69;

‘Filius hominis’ pro Divino Vero procedente a Domino, ‘sedere a dextris potentiae’ pro quod ²⁶ Ipsi omnipotentia, nam Divino Bono est omnipotentia per Divinum Verum; quod dicatur quod ‘ex nunc id visuri essent’ significat quod Divinum Verum in sua omnipotentia esset cum Dominus in mundo vicerat inferna, ac omnia ibi et in caelis in ordinem redegerat; et quod sic salvari possent qui Ipsum fide et amore ²⁷ reciperent, videatur n. 9715; quod ‘sedere a dextris’ ²⁸ sit omnipotentia, videatur n. 3387, 4592, 4933 fin. , 7518, 8281, 9133, quod omnis potentia boni sit per verum, n. 6344, ²⁹ 6423, 8304, 9327, 9410, 9639, 9643, quod ipsa potentia Divina sit Divinum Verum, n. 6948; ‘nubes in quibus venturus Filius hominis’, hoc est, Divinum Verum, quod ³⁰ sint Verbum in littera, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8443, 8781, et quod ‘gloria’ sit ipsum Divinum Verum quale in sensu Verbi interno, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4809, 5922, ³¹ 8267, 9429.

[7] Ex his nunc constare potest quid significatur per haec in Apocalypsi,

Vidi cum ecce nubes alba, et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, 14:14:

et apud Danielem,

Videns fui in visionibus noctis, et ecce cum nubibus caelorum sicut Filius hominis venit, 7:13:

apud Johannem, Pater dedit Ipsi etiam judicium faciendi, quia Filius hominis est, 5:27; ³² quoniam omne judicium fit ex vero, ideo dicitur quod datum ³³ Domino judicium facere quia Filius hominis est; ‘Filius hominis’ ³⁴ est, ut dictum, Divinum Verum, ‘Pater’ a Quo id procedit, est Divinum Bonum, n. 2803, 3704, 7499, 8328, 8897; quia Divino Vero est ‘judicium facere’, ideo dicitur quod Cum venturus Filius hominis, sedebit super throno gloria Suae, Matth. 19:28, 25:31: et quod Filius hominis reddet unicuique secundum facta sua, ³⁵ 16:27:

[8] apud Matthaeum, Qui seminat bonum semen est Filius hominis, ager est mundus semen sunt filii regni, zizania sunt filii mali, 13:37, 38;

‘bonum semen’ est verum Divinum, ideo dicitur quod ‘Filius hominis’ id seminet; ‘filii regni’ sunt vera Divina in caelo et in Ecclesia, ‘filius’ enim est verum, n. 489, 491, 533, 1147, 2623, ac in opposito sensu falsum, quod etiam est ‘filius mali’; ³⁶ ‘regnum’ est caelum, ut et Ecclesia:

[9] apud Johannem,

Nemo ascendit in caelum nisi qui e caelo descendit, Filii hominis qui in caelis est, 3:13;

quod ‘Filius hominis’ sit Divinum Verum in caelis, inde patet; nam hoc descendit et sic ascendit, nemo enim ascendere potest in caelum nisi Divinum Verum in illum descenderit e caelo, nam influxus est Divinum non autem vicissim; quia Dominus id verum est, ideo ³⁷ Se vocat ‘Filium hominis qui in caelis’:

apud Matthaeum,

Filius hominis non habet ubi caput inclinet, 8:20;

‘Filius hominis’ pro Divino Vero, ‘non habere ubi caput inclinet’ pro quod non locum ullibi, seu apud ullum hominem eo tempore.

[10] Quod Filius hominis passurus sit, et ³⁸ occideretur, Matth. 17:12, 22, ³⁹ 20:18, 26:2, 24, 45; Marcus 8:31, 9:12, 31; et alibi, involvit quod ita cum Divino Vero actum sit, proinde cum Domino, Qui ipsum Divinum ⁴⁰ Verum erat, quod etiam Ipse dicit apud Johannem,

Ego sum via, et veritas, et vita, 14:6:

apud Jeremiam,

Non habitabit ibi vir, nec commorabitur in ea Filius homini 49:18, 33:

et apud eundem,

In urbibus non habitabit vir ullus, neque ⁴¹ transibit per eas Filius hominis, 51:43;

qui non scit Verbi sensum spiritualem, credet quod per ‘urbes’ hic intelligantur urbes, et per ‘virum’ perque ‘filium hominis’ vir et ⁴² filius; et quod urbes sic desolarentur ut nullus ibi; sed est status Ecclesiae quoad doctrinam veri qui per illa describitur; ‘urbes’ enim sunt doctrinalia Ecclesiae, videatur n. 432, x2449, 3216, 4492, 4493, ‘vir’ est ipsum ejus verum conjunctum bono, n. 3134, 7716, 9007, ita ‘filius hominis’ est verum ⁴³ .

[11] Quia per ‘filium hominis’ significabatur Divinum Verum procedens a Domino, ideo ⁴⁴ quoque prophetae, per quos id revelabatur, vocabantur filii hominis, prout Daniel 8:17 ibi; et Ezechiel 2:1, 3, 6, 8, 3:1, 3, 4, 10, 17, 25; 4:1, 16; 8:5, 6, 8, 12, 15; 12:2, 3, 9, 18, 22, 27; et pluries alibi.

[12] Sicut pleraque in Verbo sensum etiam oppositum habent, ita quoque significatio filii hominis, qui in eo sensu est falsum oppositum vero, ut apud Esaiam,

Quid tu quod times ⁴⁵ ab homine, moritur, et a filio hominis, gramen datur, 51:12;

‘gramen datum filio hominis’ est scientificum per quod falsum: apud Davidem,

Ne confidite in principibus, in filio hominis, cui non salus, Ps. 146:3;

‘principes’ sunt primaria vera, n. 2089, 5044, ita in opposito sensu primaria falsa, et ‘filius hominis’ est ipsum falsum.

Poznámky pod čarou: