1
Post hæc erat dies festus Judæorum, et ascendit Jesus Jerosolymam.
2
Est autem Jerosolymis probatica piscina, quæ cognominatur hebraice Bethsaida, quinque porticus habens.
3
In his jacebat multitudo magna languentium, cæcorum, claudorum, aridorum, exspectantium aquæ motum.
4
Angelus autem Domini descendebat secundum tempus in piscinam, et movebatur aqua. Et qui prior descendisset in piscinam post motionem aquæ, sanus fiebat a quacumque detinebatur infirmitate.
5
Erat autem quidam homo ibi triginta et octo annos habens in infirmitate sua.
6
Hunc autem cum vidisset Jesus jacentem, et cognovisset quia jam multum tempus haberet, dicit ei : Vis sanus fieri ?
7
Respondit ei languidus : Domine, hominem non habeo, ut, cum turbata fuerit aqua, mittat me in piscinam : dum venio enim ego, alius ante me descendit.
8
Dicit ei Jesus : Surge, tolle grabatum tuum et ambula.
9
Et statim sanus factus est homo ille : et sustulit grabatum suum, et ambulabat. Erat autem sabbatum in die illo.
10
Dicebant ergo Judæi illi qui sanatus fuerat : Sabbatum est, non licet tibi tollere grabatum tuum.
11
Respondit eis : Qui me sanum fecit, ille mihi dixit : Tolle grabatum tuum et ambula.
12
Interrogaverunt ergo eum : Quis est ille homo qui dixit tibi : Tolle grabatum tuum et ambula ?
13
Is autem qui sanus fuerat effectus, nesciebat quis esset. Jesus enim declinavit a turba constituta in loco.
14
Postea invenit eum Jesus in templo, et dixit illi : Ecce sanus factus es ; jam noli peccare, ne deterius tibi aliquid contingat.
15
Abiit ille homo, et nuntiavit Judæis quia Jesus esset, qui fecit eum sanum.
16
Propterea persequebantur Judæi Jesum, quia hæc faciebat in sabbato.
17
Jesus autem respondit eis : Pater meus usque modo operatur, et ego operor.
18
Propterea ergo magis quærebant eum Judæi interficere : quia non solum solvebat sabbatum, sed et patrem suum dicebat Deum, æqualem se faciens Deo. Respondit itaque Jesus, et dixit eis :
19
Amen, Amen dico vobis : non potest Filius a se facere quidquam, nisi quod viderit Patrem facientem : quæcumque enim ille fecerit, hæc et Filius similiter facit.
20
Pater enim diligit Filium, et omnia demonstrat ei quæ ipse facit : et majora his demonstrabit ei opera, ut vos miremini.
21
Sicut enim Pater suscitat mortuos, et vivificat, sic et Filius, quos vult, vivificat.
22
Neque enim Pater judicat quemquam : sed omne judicium dedit Filio,
23
ut omnes honorificent Filium, sicut honorificant Patrem ; qui non honorificat Filium, non honorificat Patrem, qui misit illum.
24
Amen, Amen dico vobis, quia qui verbum meum audit, et credit ei qui misit me, habet vitam æternam, et in judicium non venit, sed transiit a morte in vitam.
25
Amen, Amen dico vobis, quia venit hora, et nunc est, quando mortui audient vocem Filii Dei : et qui audierint, vivent.
26
Sicut enim Pater habet vitam in semetipso, sic dedit et Filio habere vitam in semetipso :
27
et potestatem dedit ei judicium facere, quia Filius hominis est.
28
Nolite mirari hoc, quia venit hora in qua omnes qui in monumentis sunt audient vocem Filii Dei :
29
et procedent qui bona fecerunt, in resurrectionem vitæ ; qui vero mala egerunt, in resurrectionem judicii.
30
Non possum ego a meipso facere quidquam. Sicut audio, judico : et judicium meum justum est, quia non quæro voluntatem meam, sed voluntatem ejus qui misit me.
31
Si ego testimonium perhibeo de meipso, testimonium meum non est verum.
32
Alius est qui testimonium perhibet de me : et scio quia verum est testimonium, quod perhibet de me.
33
Vos misistis ad Joannem, et testimonium perhibuit veritati.
34
Ego autem non ab homine testimonium accipio : sed hæc dico ut vos salvi sitis.
35
Ille erat lucerna ardens et lucens : vos autem voluistis ad horam exsultare in luce ejus.
36
Ego autem habeo testimonium majus Joanne. Opera enim quæ dedit mihi Pater ut perficiam ea : ipsa opera, quæ ego facio, testimonium perhibent de me, quia Pater misit me :
37
et qui misit me Pater, ipse testimonium perhibuit de me : neque vocem ejus umquam audistis, neque speciem ejus vidistis :
38
et verbum ejus non habetis in vobis manens : quia quem misit ille, huic vos non creditis.
39
Scrutamini Scripturas, quia vos putatis in ipsis vitam æternam habere : et illæ sunt quæ testimonium perhibent de me :
40
et non vultis venire ad me ut vitam habeatis.
41
Claritatem ab hominibus non accipio.
42
Sed cognovi vos, quia dilectionem Dei non habetis in vobis.
43
Ego veni in nomine Patris mei, et non accipitis me ; si alius venerit in nomine suo, illum accipietis.
44
Quomodo vos potestis credere, qui gloriam ab invicem accipitis, et gloriam quæ a solo Deo est, non quæritis ?
45
Nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem : est qui accusat vos Moyses, in quo vos speratis.
46
Si enim crederetis Moysi, crederetis forsitan et mihi : de me enim ille scripsit.
47
Si autem illius litteris non creditis, quomodo verbis meis credetis ?
