Coronis # 25
25. (i.) Primus status Antiquissimae hujus Ecclesiae, seu Ortus et Mane ejus, describitur in primo capite Geneseos, per haec:
"Dixit Deus, Faciamus hominem in imagine nostra, secundum similitudinem nostram. ....Et creavit Deus hominem in imagine sua; in imagine Dei creavit eum; masculum et feminam creavit eos" (vers. 26, 27);
tum etiam per haec in secundo capite:
"Formavit Jehovah Deus hominem pulverem de terra, et inspiravit in nares ejus animam vitarum, et factus est homo in animam viventem" (vers. 7).
Quod ortus seu mane ejus describatur per quod factus seu creatus sit "in imagine Dei," est quia omnis homo dum primum nascitur et est infans interius est "imago Dei," est enim ei indita facultas recipiendi et sibi applicandi illa quae a Deo procedunt; et quia exterius etiam formatus est "pulvis e terra," et inde ei inest inclinatio lambere illum pulverem, sicut serpens (Genesis 3:14), ideo si manet externus seu naturalis homo, et non fit simul internus seu spiritualis, disperdit imaginem Dei, et induit imaginem Serpentis qui Adamum seduxit. Vicissim autem homo qui conatur et allaborat fieri "imago Dei," is externum hominem apud se domat, [et] fit interius in naturali spiritualis, ita spiritualis naturalis; et hoc fit per novam creationem, hoc est, regenerationem a Domino. Hic homo est "imago Dei," quia vult et credit se vivere a Deo, et non a se; vicissim homo est imago Serpentis dum vult et credit se vivere a se et non a Deo. Quid 1 homo nisi "imago Dei" dum vult et credit quod sit in Domino et Dominus in illo (Johannes 6:56; cap. 14:20; cap. 15:4, 5, 7; cap. 17:26), et quod nihil possit facere a se ipso (Johannes 3:27; cap. 15:5)?
Quid 2 homo nisi "imago Dei" dum per novam generationem fit "filius Dei" (Johannes 1:12, 13)? Quis non scit quod patris imago sit in filio? Quod ortus seu mane hujus Ecclesiae describatur per quod Jehovah Deus "inspiraverit in nares animam vitarum," et quod sic "factus sit in animam viventem," est quia per "vitas" in plurali intelligatur amor et sapientia, quae duo sunt essentialiter Deus: quantum enim homo recipit et sibi applicat duo illa essentialia vitae a Deo jugiter procedentia, et in animas hominum jugiter influentia, tantum fit "anima vivens;" "vitae 3 " enim idem sunt cum amore et sapientia. Ex his patet quod ortus et mane vitae hominum Antiquissimae Ecclesiae, qui simul sumpti repraesentantur per "Adamum," per illa duo oracula vitae describatur.
Poznámky pod čarou:
1. This reference has been corrected to match chapter/verse numbering in the English Bible text.
2. This reference has been corrected to match chapter/verse numbering in the English Bible text.
3. This reference has been corrected to match chapter/verse numbering in the English Bible text.
Johannes 1
1
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum.
2
Hoc erat in principio apud Deum.
3
Omnia per ipsum facta sunt : et sine ipso factum est nihil, quod factum est.
4
In ipso vita erat, et vita erat lux hominum :
5
et lux in tenebris lucet, et tenebræ eam non comprehenderunt.
6
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Joannes.
7
Hic venit in testimonium ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum.
8
Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine.
9
Erat lux vera, quæ illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum.
10
In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit.
11
In propria venit, et sui eum non receperunt.
12
Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his qui credunt in nomine ejus :
13
qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt.
14
Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis : et vidimus gloriam ejus, gloriam quasi unigeniti a Patre plenum gratiæ et veritatis.
15
Joannes testimonium perhibet de ipso, et clamat dicens : Hic erat quem dixi : Qui post me venturus est, ante me factus est : quia prior me erat.
16
Et de plenitudine ejus nos omnes accepimus, et gratiam pro gratia :
17
quia lex per Moysen data est, gratia et veritas per Jesum Christum facta est.
18
Deum nemo vidit umquam : unigenitus Filius, qui est in sinu Patris, ipse enarravit.
19
Et hoc est testimonium Joannis, quando miserunt Judæi ab Jerosolymis sacerdotes et Levitas ad eum ut interrogarent eum : Tu quis es ?
20
Et confessus est, et non negavit, et confessus est : Quia non sum ego Christus.
21
Et interrogaverunt eum : Quid ergo ? Elias es tu ? Et dixit : Non sum. Propheta es tu ? Et respondit : Non.
22
Dixerunt ergo ei : Quis es ut responsum demus his qui miserunt nos ? quid dicis de teipso ?
23
Ait : Ego vox clamantis in deserto : Dirigite viam Domini, sicut dixit Isaias propheta.
24
Et qui missi fuerant, erant ex pharisæis.
25
Et interrogaverunt eum, et dixerunt ei : Quid ergo baptizas, si tu non es Christus, neque Elias, neque propheta ?
26
Respondit eis Joannes, dicens : Ego baptizo in aqua : medius autem vestrum stetit, quem vos nescitis.
27
Ipse est qui post me venturus est, qui ante me factus est : cujus ego non sum dignus ut solvam ejus corrigiam calceamenti.
28
Hæc in Bethania facta sunt trans Jordanem, ubi erat Joannes baptizans.
29
Altera die vidit Joannes Jesum venientem ad se, et ait : Ecce agnus Dei, ecce qui tollit peccatum mundi.
30
Hic est de quo dixi : Post me venit vir qui ante me factus est : quia prior me erat :
31
et ego nesciebam eum, sed ut manifestetur in Israël, propterea veni ego in aqua baptizans.
32
Et testimonium perhibuit Joannes, dicens : Quia vidi Spiritum descendentem quasi columbam de cælo, et mansit super eum.
33
Et ego nesciebam eum : sed qui misit me baptizare in aqua, ille mihi dixit : Super quem videris Spiritum descendentem, et manentem Super eum, hic est qui baptizat in Spiritu Sancto.
34
Et ego vidi : et testimonium perhibui quia hic est Filius Dei.
35
Altera die iterum stabat Joannes, et ex discipulis ejus duo.
36
Et respiciens Jesum ambulantem, dicit : Ecce agnus Dei.
37
Et audierunt eum duo discipuli loquentem, et secuti sunt Jesum.
38
Conversus autem Jesus, et videns eos sequentes se, dicit eis : Quid quæritis ? Qui dixerunt ei : Rabbi (quod dicitur interpretatum Magister), ubi habitas ?
39
Dicit eis : Venite et videte. Venerunt, et viderunt ubi maneret, et apud eum manserunt die illo : hora autem erat quasi decima.
40
Erat autem Andreas, frater Simonis Petri, unus ex duobus qui audierant a Joanne, et secuti fuerant eum.
41
Invenit hic primum fratrem suum Simonem, et dicit ei : Invenimus Messiam (quod est interpretatum Christus).
42
Et adduxit eum ad Jesum. Intuitus autem eum Jesus, dixit : Tu es Simon, filius Jona ; tu vocaberis Cephas, quod interpretatur Petrus.
43
In crastinam voluit exire in Galilæam, et invenit Philippum. Et dicit ei Jesus : Sequere me.
44
Erat autem Philippus a Bethsaida, civitate Andreæ et Petri.
45
Invenit Philippus Nathanaël, et dicit ei : Quem scripsit Moyses in lege, et prophetæ, invenimus Jesum filium Joseph a Nazareth.
46
Et dixit ei Nathanaël : A Nazareth potest aliquid boni esse ? Dicit ei Philippus : Veni et vide.
47
Vidit Jesus Nathanaël venientem ad se, et dicit de eo : Ecce vere Israëlita, in quo dolus non est.
48
Dicit ei Nathanaël : Unde me nosti ? Respondit Jesus, et dixit ei : Priusquam te Philippus vocavit, cum esses sub ficu, vidi te.
49
Respondit ei Nathanaël, et ait : Rabbi, tu es Filius Dei, tu es rex Israël.
50
Respondit Jesus, et dixit ei : Quia dixi tibi : Vidi te sub ficu, credis ; majus his videbis.
51
Et dicit ei : Amen, Amen dico vobis, videbitis cælum apertum, et angelos Dei ascendentes, et descendentes supra Filium hominis.
