Bible

 

Hoschea 14

Studie

   

1 Pereat Samaria, quoniam ad amaritudinem concitavit Deum suum ! in gladio pereant, parvuli eorum elidantur, et fœtæ ejus discindantur !

2 Convertere, Israël, ad Dominum Deum tuum, quoniam corruisti in iniquitate tua.

3 Tollite vobiscum verba, et convertimini ad Dominum ; et dicite ei : Omnem aufer iniquitatem, accipe bonum, et reddemus vitulos labiorum nostrorum.

4 Assur non salvabit nos : super equum non ascendemus, nec dicemus ultra, Dii nostri opera manuum nostrarum : quia ejus, qui in te est, misereberis pupilli.

5 Sanabo contritiones eorum ; diligam eos spontanee : quia aversus est furor meus ab eis.

6 Ero quasi ros ; Israël germinabit sicut lilium, et erumpet radix ejus ut Libani.

7 Ibunt rami ejus, et erit quasi oliva gloria ejus, et odor ejus ut Libani.

8 Convertentur sedentes in umbra ejus ; vivent tritico, et germinabunt quasi vinea ; memoriale ejus sicut vinum Libani.

9 Ephraim, quid mihi ultra idola ? Ego exaudiam, et dirigam eum ego ut abietem virentem ; ex me fructus tuus inventus est.

10 Quis sapiens, et intelliget ista ? intelligens, et sciet hæc ? quia rectæ viæ Domini, et justi ambulabunt in eis ; prævaricatores vero corruent in eis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5215

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5215. ‘Et exustae euro’ quod significet plena cupiditatum, constat ex significatione ‘exuri euro’ quod sit consumi ab igne cupiditatum; ‘eurus’ enim et ‘oriens’ in genuino sensu est amor in Dominum et amor erga proximum, n. 101, 1250, 3249, 3708, 1 3762; inde in opposito est amor sui et amor mundi, proinde 2 concupiscentiae et cupiditates, nam hae sunt amorum illorum; de his praedicatur ‘ignis’ ex causa de qua n. 5071, consequenter ‘exuri’.

[2] Sunt enim binae origines caloris, sicut quoque sunt binae origines lucis, una origo caloris est ex sole mundi, altera origo caloris est ex sole caeli, qui est Dominus; quod sol mundi calorem effundat in suum mundum et in omnia quae ibi sunt, notum est; quod autem sol caeli calorem infundat in universum caelum, non ita notum est; 3 at usque notum esse potest si modo reflectatur super calorem qui intrinsecus in homine est, et non commune habet cum calore mundi, hoc est, super calorem qui vitalis vocatur; inde sciri posset quod hic calor alius indolis sit quam calor mundi, quod nempe ille sit vivus, hic autem prorsus non vivus, et quod ille calor, quia vivus, accendat interiora hominis, nempe ejus voluntatem et intellectum, et quod det desiderare et amare, tum affici; inde quoque desideria, amores, affectiones sunt calores spirituales, et quoque ita vocantur; quod calores sint, manifeste patet, ex corporibus enim vivis ab undique exspirat calor, etiam in maximo frigore; et quoque cum increscunt desideria 4 et affectiones, hoc est, amores, tunc in eo gradu incalescit corpus; hic calor est qui in Verbo intelligitur per aestum, ignem, flammam, et 5 est in genuino sensu amor caelestis et spiritualis, ac in opposito sensu amor corporeus et terrestris; inde constare potest quod hic per ‘exuri euro’ significetur consumi igne cupiditatum, et cum praedicatur de scientificis quae 6 sunt ‘aristae graciles’, quod significetur quod plena sint cupiditatum.

[3] Quod per ‘eurum’ seu ventum orientis significentur illa quae cupiditatum et inde phantasiarum sunt, constat a locis in Verbo ubi nominatur, sicut apud Davidem,

Proficisci fecit eurum in caelis, et produxit virtute sua austrum; ac depluere fecit super illos sicut pulverem carnem, sicut arenam maris avem alae, Ps. 78:26, 27;

quod per ‘carnem quam ventus ille adduxit’ significatae sint concupiscentiae, et per ‘avem alae’ phantasiae inde, patet apud Mosen,

Num. 11:31-35, quod ubi plaga populi propter esum carnis, vocatum nomen loci illius ‘sepulcra concupiscentiae, quia ibi sepeliverunt populum concupiscentes’:

[4] apud Ezechielem,

Ecce vitis plantata num prosperabitur? nonne cum attigerit illam ventus orientalis (eurus) exarescet exarescendo? super areolis germinis illius exarescet, 17:10:

et apud eundem,

Vitis evulsa est in ira, in terram projecta est, et ventus orientis arefecit fructum ejus; divulsae sunt et exaruerunt unaquaevis 7 virga roboris ejus; ignis comedit unamquamque, ... exivit enim ignis e virga ramorum ejus, comedit fructum ejus, ut non sit in ea virga roboris, ... sceptrum ad dominandum, 19:12, 14;

ibi ‘ventus orientalis’ seu eurus pro illis quae sunt cupiditatum:

apud Esaiam,

Meditatus est de vento suo duro, in die euri, 27:8:

[5] apud Hoscheam,

Veniet eurus, ventus Jehovae a deserto ascendens, et exarescet scaturigo ejus, et exsiccabitur fons ejus, ille depraedabitur thesaurum omnis vasis desiderii, 13:15;

ibi quoque ‘ventus orientis’ seu ‘eurus’ pro illis quae sunt cupiditatum: similiter apud Jeremiam,

Sicut ventus orientalis dispergam eos coram hoste, 18:17:

[6] apud Davidem,

Per ventum orientalem confringes naves Tarshish, Ps. 48:8 [KJV Ps. 48:7]:

apud Esaiam,

Deseruisti populum Tuum, domum Jacobi, quia repleti sunt 8 euro, et divinatores 9 sicut Philistaei, 2:6:

apud Hoscheam,

Ephraim pascens ventum, et persequitur eurum, omni die mendacium et vastationem multiplicat, 12:2 [KJV 1];

‘ventus’ hic pro phantasiis, et ‘eurus’ pro cupiditatibus: simile etiam per ‘ventum orientalem’ in sensu interno intelligitur, per quem ‘productae sunt locustae’, et per 10 quem ‘locustae conjectae in mare’, Exod. 10:13, 19;

et quoque per quem divisae sunt aquae maris Suph, Exod. 14:21.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript inserts affectiones illorum.

3. sed

4. vel

5. consequenter

6. per aristas graciles significantur

7. (virga) in the Manuscript, Schmidius

8. The Manuscript inserts ab.

9. sunt, in the First Latin Edition

10. But see Arcana Coelestia 7702

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3242

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3242. ‘Et filii Midianis, Ephah et Epher, et Hanoch, et Abida, et Eldaah’: quod significet a tertia sorte derivationes, constare potest a repraesentatione ‘Midianis’ quod sint illi qui in vero fidei, de qua 1 infra, et cum illi qui in vero fidei sunt ‘Midian’, sequitur quod ‘filii’ sint derivationes inde. Cum illis qui in vero fidei sunt, ita se habet: in regnum Domini nullus admittitur nisi qui in bono fidei est, bonum enim fidei est vitae, fidei vita manet, non autem fidei doctrina nisi quantum haec cum vita unum facit; at usque qui in vero fidei sunt, hoc est, qui profitentur fidem, et eam dicunt essentialem, ex eo quod ita didicerunt, et tamen usque in bono vitae sunt, hoc est, qui corde sunt Christiani, non ore, illi in spirituali regno Domini sunt; facile enim aliquis persuaderi potest quod fides sit essentiale, cum ita traditur a magistris, et 2 is in puerili aetate imbuitur opinione illa, et 3 quia illi qui doctissimi audiunt, et antistites, ita dicunt, 4 quorum quidam timent dicere vitae bonum, quia vita illos damnat, praeterea etiam quia illa quae sunt fidei, perceptibiliter influunt, non ita illa quae sunt charitatis: qui ergo in vero fidei sunt, et usque in bono vitae, illi sunt qui vocantur ‘Midian’; vero autem secundum quae vivunt, sunt ‘filii Midianis’:

[2] sicut illi qui in vero fidei 5 conjuncto bono ejus, 6 sunt ‘Midian’ ita quoque in opposito sensu illi qui in falso sunt ex eo quod bonum vitae non illis; ut ex sequentibus constare potest;

apud Esaiam,

Turma camelorum obteget te, dromades Midianis et Ephae, omnes e Sheba venient; aurum et tus portabunt, et laudes Jehovae annuntiabunt, 60:6;

ubi de regno spirituali Domini, ‘dromades Midianis et Ephae’ pro doctrinalibus; doctrinalia boni sunt ‘aurum’, doctrinalia veri sunt ‘tus’, utraque sunt ‘laudes Jehovae’; inde etiam patet, 7 quid Ephah significat. Quod per ‘Midianitas’ qui extraxerunt Josephum e fovea, ac vendiderunt Jishmaelitis, et in Aegyptum Potiphari, Gen. 37:28, 36, significentur illi qui in vero simplicis boni, videbitur, ex Divina Domini Misericordia, in sequentibus ad versus illos.

[3] Quod etiam per ‘Midianem’ significentur illi qui in falso, quia 8 bonum vitae non illis, constare potest ex illis quae de Midiane apud Mosen dicuntur, quod nempe, Seniores Moab et seniores Midianis, cum praestigiis in manu, iverint ad Bileamum, et locuti sint ad illum verba Balaki, Num. 22:4, 7, seq.

‘Moabus’ in bono sensu pro illis qui in bono naturali sunt et se facile seduci patiuntur, at in opposito pro illis qui adulterant bona, n. 2468; ‘Midian’ bono sensu pro illis qui in vero simplicis boni, ut dictum, et ita se facile persuaderi sinunt; in opposito, ut hic, pro illis qui falsificant vera; falsificationes significantur per ‘praestigias in manu’, 9 et facta ex falsis per quod miserint ad Bileamum contra filios Israelis, qui sunt bona et inde vera fidei.

[4] Scortationes filiorum Israelis cum Midianitarum feminis, propter quas plaga, quae sedata per quod Pinhasus transfoderit Midianitidem et virum Israelis in lupanari; Num. 25:6-8, seq. , simile significant, nam per ‘scortationes’ repraesentabantur falsificationes veri, n. 2466, 2729; et quia falsificatione veri 10 sunt quae in sensu interno significantur per scortationes, ideo ex mandato, Duodecim mille ex filiis Israelis percusserunt illos, occiderunt eorum reges, et omnem masculum, ac mulieres, quas captivas duxerunt, quae cognoverant virum; et 11 praedam inter se diviserunt Num. 25:16, 17; 25:16 ad fin. ,

quod ‘duodecim mille’ essent, erat quia duodecim significant omnia fidei, n. 577, 2089, 2129 f, 2130 f, per quae falsa destruuntur; ‘reges’ quos occiderunt, sunt falsa, etiam ‘masculus’; ‘mulieres, quae cognoverant virum’ sunt affectiones falsi, ‘praeda, quae aurum, argentum pecora’ sunt vera quae falsificata, inde patet quod omnia et singula ibi sint repraesentativa punitionis et destructionis falsi per vera.

[5] Similiter quae de Midianitis referuntur in libro Judicum, nempe, Quod filii Israelis, quia fecerunt malum in oculis Jehovah dati sint in manum Midianis septem annis; et quod filii Israeli propter Midianem fecerint sibi speluncas in montibus, et antra et munitiones; et quando Israel fecit sementem, quod Midian et Amalek, et filii orientis ascenderint et corruperint proventum terrae illorum; ac dein quod liberati a Gideone per trecentos qui lamberunt lingua aquas sicut canis, et quod domum missi, qui procubuerunt super genua et biberunt, praeter plura, de quibus cap. 6, 7, 8; ibi quoque omnia et singula sunt repraesentativa falsificationes veri, et propter id punitiones, usque ad illud quod destruerentur per talia quae significantur per ‘lambere lingua aquas ut canis’; quid autem singula in sensu interno significant, prolixum nimis foret hic explicare; ex Divina Domini Misericordia, suo loco dicetur:

apud Habakkuk,

Vidit et dissipavit gentes, et dispersi sunt montes temporis, et humiliarunt se colles saeculi; sub 12 aven vidi tentoria Kushanis, contremuerunt cortinae terrae Midianis, Hab. 3:6, 7; ibi de Adventu Domini; ‘tentoria Kushanis’ pro religioso ex malo: ‘cortinae terrae Midianis’ pro religioso ex falso.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript has mox

2. The Manuscript inserts sic.

3. The Manuscript has cum

4. The Manuscript has imprimis quia illa quae sunt veri fidei, seu doctrinae, perceptibiliter influunt, non ita illa quae sunt boni fidei seu charitatis, et praeterea timent illidicerevitaebonum, quorum vita damnat, volentes quod etiam qui pessimae vitae sunt, salventur

5. conjunctio, in the First Latin Edition

6. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

7. The Manuscript has quod etiam Epha sit simile

8. The Manuscript has bonum vitae non illis but deletes vitae; the First Latin Edition has bonae vitae non illis; the Second Latin Edition changes bonae to bona.

9. The Manuscript has et per quod egerint contra filios Israelis, qui sunt bona et inde vera fidei, mittendo ad Bileamum.

10. The Manuscript has per Midianitas significatae sunt, inde

11. praeter, in the First Latin Edition

12. Hebrew (aven) is usually translated 'affliction. ' Swedenborg here copies Schmidius

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.