⁶ Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

¹¹ Sicut aquila provocans ad volandum pullos suos, et super eos volitans, expandit alas suas, et assumpsit eum, atque portavit in humeris suis.

¹⁵ Incrassatus est dilectus, et recalcitravit : incrassatus, impinguatus, dilatatus, dereliquit Deum factorem suum, et recessit a Deo salutari suo.

¹⁶ Provocaverunt eum in diis alienis, et in abominationibus ad iracundiam concitaverunt.

¹⁷ Immolaverunt dæmoniis et non Deo, diis quos ignorabant : novi recentesque venerunt, quos non coluerunt patres eorum :

¹⁸ Deum qui te genuit dereliquisti, et oblitus es Domini creatoris tui.

¹⁹ Vidit Dominus, et ad iracundiam concitatus est : quia provocaverunt eum filii sui et filiæ.

²⁰ Et ait : Abscondam faciem meam ab eis, et considerabo novissima eorum : generatio enim perversa est, et infideles filii.

²¹ Ipsi me provocaverunt in eo qui non erat Deus, et irritaverunt in vanitatibus suis : et ego provocabo eos in eo qui non est populus, et in gente stulta irritabo illos.

²² Ignis succensus est in furore meo, et ardebit usque ad inferni novissima : devorabitque terram cum germine suo, et montium fundamenta comburet.

²³ Congregabo super eos mala, et sagittas meas complebo in eis.

²⁴ Consumentur fame, et devorabunt eos aves morsu amarissimo : dentes bestiarum immittam in eos, cum furore trahentium super terram, atque serpentium.

²⁵ Foris vastabit eos gladius, et intus pavor, juvenem simul ac virginem, lactentem cum homine sene.

²⁶ Dixi : Ubinam sunt ? cessare faciam ex hominibus memoriam eorum.

²⁷ Sed propter iram inimicorum distuli : ne forte superbirent hostes eorum, et dicerent : Manus nostra excelsa, et non Dominus, fecit hæc omnia.

²⁸ Gens absque consilio est, et sine prudentia.

²⁹ Utinam saperent, et intelligerent, ac novissima providerent.

³⁰ Quomodo persequatur unus mille, et duo fugent decem millia ? nonne ideo, quia Deus suus vendidit eos, et Dominus conclusit illos ?

³¹ Non enim est Deus noster ut dii eorum : et inimici nostri sunt judices.

³² De vinea Sodomorum, vinea eorum, et de suburbanis Gomorrhæ : uva eorum, uva fellis, et botri amarissimi.

³³ Fel draconum vinum eorum, et venenum aspidum insanabile.

³⁴ Nonne hæc condita sunt apud me, et signata in thesauris meis ?

³⁵ Mea est ultio, et ego retribuam in tempore, ut labatur pes eorum : juxta est dies perditionis, et adesse festinant tempora.

³⁶ Judicabit Dominus populum suum, et in servis suis miserebitur : videbit quod infirmata sit manus, et clausi quoque defecerunt, residuique consumpti sunt.

³⁷ Et dicet : Ubi sunt dii eorum, in quibus habebant fiduciam ?

³⁸ de quorum victimis comedebant adipes, et bibebant vinum libaminum : surgant, et opitulentur vobis, et in necessitate vos protegant.

³⁹ Videte quod ego sim solus, et non sit alius Deus præter me : ego occidam, et ego vivere faciam : percutiam, et ego sanabo, et non est qui de manu mea possit eruere.

⁴⁰ Levabo ad cælum manum meam, et dicam : Vivo ego in æternum.

⁴¹ Si acuero ut fulgur gladium meum, et arripuerit judicium manus mea : reddam ultionem hostibus meis, et his qui oderunt me retribuam.

⁴² Inebriabo sagittas meas sanguine, et gladius meus devorabit carnes ; de cruore occisorum, de captivitate, nudati inimicorum capitis.

⁴³ Laudate, gentes, populum ejus, quia sanguinem servorum suorum ulciscetur : et vindictam retribuet in hostes eorum, et propitius erit terræ populi sui.