Bible

 

Hoschea 13:5

Studie

       

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

Ze Swedenborgových děl

 

Summaria Expositio Doctrinae Novae Ecclesiae, Quae per Novam Hierosolymam in Apocalypsi Intelligitur # 120

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 120  

120. TERTIUM MEMORABILE EX APOCALYPSI REVELATA. Quoniam a Domino datum est mihi videre Mirabilia, quae in Caelis et sub Caelis sunt, ex mandato me oportet memorare quod visum est. Visum est Palatium magnificum, et in ejus intimo Templum; in medio hujus erat Mensa ex auro, super qua erit Verbum, cui adstabant bini Angeli: circum illam erant Solia in triplici ordine; Solia primi ordinis erant obtecta panno holoserico purpurei coloris; Solia Secundi ordinis panno holoserico caerulei coloris; et Solia tertii ordinis panno albo. Sub tecto alte supra Mensam apparuit Aulaeum expansum, fulgens ex lapidibus pretiosis, e quorum splendore effulsit sicut Iris cum serenatur Caelum post pluviam. Subito tunc visi sunt totidem ex Clero sedentes super Soliis, omnes induti veste Ministerii sacerdotalis. Ad unum latus erat Cimeliarchium, ubi stetit Angelus custos, et inibi in pulchro ordine jacebant Vestes splendidae. Erat CONCILIUM CONVOCATUM A DOMINO; et audivi vocem e Caelo dicentem, DELIBERATE; sed dicebant, de qua re, dictum est de DOMINO SALVATORE, et de SPIRITU SANCTO. At cum de illis cogitabant, non erant in illustratione, quare supplicabant; et tunc Lux defluxit e Caelo, quae primum illuminabat Occipitia illorum, et postea Tempora, et demum Facies illorum; et tunc inchoabant; ac ut mandatum est, Primum de DOMINO SALVATORE: et Propositio ac Ventilatio Prima fuit, QUIS ASSUMSIT HUMANUM IN MARIA VIRGINE: et Angelus stans ad Mensam, super qua erat Verbum, legit coram illis haec apud Lucam "Angelus dixit ad Mariam, ecce concipies in Utero, et paries Filium, et vocabis Nomen ejus JESUM: Hic erit Magnus, et FILIUS ALTISSIMI vocabitur. Et Maria dixit ad Angelum, quomodo fiet hoc, quoniam virum non cognosco: et respondens Angelus dixit, SPIRITUS SANCTUS VENIET SUPER TE, ET VIRTUS ALTISSIMI OBUMBRABIT TE, unde quod nascitur ex te SANCTUM, vocabitur FILIUS DEI," Cap. 1: Vers. 31-32, 34-35: Tum etiam quae apud Matthaeum 1 Cap.: Vers. 20-25, et quae ibi in Versu 25, legit voce alta: praeter haec legit plura ex Evangelistis, ut Matthaeus 3:17. et Matthaeus 17:5, Johannes 20:31. et alibi, ubi Dominus quoad Humanum suum vocatur FILIUS DEI, et ubi Ipse ex Humano suo Jehovam vocat PATREM SUUM: ut et ex Prophetis, ubi praedicitur, quod Ipse Jehovah in Mundum venturus esset; inter quae etiam haec duo; apud Esajam "Dicetur in die illo, ecce DEUS NOSTER HIC, Quem expectavimus ut liberet 1 nos; HIC JEHOVAH Quem exspectavimus, exultemus et laetemur in Salute Ipsius" 25:9. "Vox clamantis in deserto, parate viam JEHOVAE, complanate in solitudine semitam DEO NOSTRO; revelabitur enim gloria JEHOVAE, et videbunt omnis caro simul: ecce DOMINUS JEHOVIH IN FORTI VENIT; sicut Pastor gregem suum pascet," Esaias 40:3, 5, 10-11. Et Angelus dixit, quoniam Ipse Jehovah In Mundum venit, et assumsit Humanum, et per id Redemit et Salvavit homines, ideo Ipse apud Prophetas vocatur SALVATOR ET REDEMPTOR; et tunc coram illis legit haec sequentia "Tantummodo inter te DEUS, ET PRAETEREA NON DEUS, profecto Tu DEUS occultus, DEUS ISRAELIS SALVATOR, Esaias 45:14-15. Nonne EGO JEHOVAH ET NON AMPLIUS DEUS PRAETER ME, Deus justus, ET SALVATOR [NON] PRAETER ME, Esaias 45:21-22. EGO JEHOVAH ET NON PRAETER ME SALVATOR, Esaias 43:11. Ego Jehovah Deus tuus, et Deum praeter Me non agnosces, ET SALVATOR NON PRAETER ME, Hoschea 13:4. Ut sciat omnis caro, quod Ego JEHOVAH SALVATOR TUUS ET REDEMPTOR TUUS, Esaias 49:26. Cap. 60:16. QUOD AD REDEMPTOREM NOSTRUM, JEHOVAH ZEBAOTH NOMEN IPSIUS, Esaias 47:4. REDEMPTOR EORUM, FORTIS JEHOVAH ZEBAOTH NOMEN IPSIUS, Jeremias 50:34. JEHOVAH PETRA MEA ET REDEMPTOR MEUS, Psalm. 19:15 [NCBSP: 14. Sic dixit JEHOVAH REDEMPTOR TUUS, Sanctus Israelis, Ego JEHOVAH DEUS TUUS, Esaias 48:17. Cap. 43:14. 2 Cap. 49:7. Cap. 54:8. Tu Jehovah Pater noster; REDEMPTOR NOSTER a saeculo Nomen tuum, Esaias 63:16. Sic dixit JEHOVAH, REDEMPTOR TUUS EGO JEHOVAH faciens omnia, et Solus a Me Ipso, Esaias 44:24. Sic dixit Jehovah Rex Israelis, ET REDEMPTOR EJUS JEHOVAH ZEBAOTH, Ego Primus et Ultimus, et praeter Me non Deus, Esaias 44:6. Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius, ET REDEMPTOR TUUS, Sanctus Israelis, DEUS TOTIUS TERRAE VOCABITUR, Esaias 54:5. Ecce dies venient, cum suscitabo Davidi germen justum, qui regnabit Rex, et hoc Nomen Ipsius, JEHOVAH JUSTITIA NOSTRA, Jeremias 23:5-6. Cap. 33:15-16. In die illo erit Jehovah in Regem super totam Terram; IN DIE ILLO ERIT JEHOVAH UNUS, ET NOMEN IPSIUS UNUM," Sacharia 14:9. Ex his et illis sedentes super soliis confirmati unanimiter dixerunt, quod Ipse Jehovah assumserit Humanum ad redimendum et salvandum homines. Sed tunc audita est vox ex Romano Catholicis, qui occultaverant se post Altare, dicens, quomodo potest Jehovah Pater Homo fieri, estne Creator universi; et convertit se unus ex Sedentibus super soliis secundi ordinis, et dixit, Quis tunc; et ille post Altare tunc stans juxta Altare respondit, FILIUS AB AETERNO; sed responsum tulit, estne Filius ab aeterno secundum vestram Confessionem etiam Creator universi; et quid Filius aut Deus natus ab aeterno; et quomodo potest Divina Essentia, quae est Una et Individua, separari, ac unum ejus descendere, et non simul Totum. ALTERA VENTILATIO DE DOMINO ERAT, Annon sic Pater et Ipse unum sunt, sicut Anima et Corpus unum sunt; dixerunt quod hoc consequens sit, quia a Patre est Anima. Tunc unus ex illis, qui sedebant super soliis in tertio ordine, legebat ex Symbolica Fide, quae Athanasiana vocatur, haec "Tametsi noster Dominus Jesus Christus Filius Dei est Deus et Homo, usque non sunt duo, sed est unus Christus, imo est prorsus Unus, est UNA PERSONA; QUONIAM SICUT ANIMA ET CORPUS FACIUNT UNUM HOMINEM, ITA DEUS ET HOMO EST UNUS CHRISTUS:" dixit Legens, quod haec Fides recepta sit in Universo Christiano Orbe, etiam a Romano-Catholicis: et dixerunt, quid pluribus opus est, sunt Deus Pater et Ipse unum, sicut Anima et Corpus unum sunt: et dixerunt, quia ita est, videmus quod Humanum Domini sit Divinum, quia est Humanum Jehovae; tum quod Dominus quoad Divinum Humanum adeundus sit, et quod sic et non aliter adiri possit Divinum quod Pater vocatur. Hoc illorum Conclusum confirmavit Angelus per plura ex Verbo, inter quae fuerunt haec; apud Esajam "Puer natus est nobis, Filiis datus est nobis, Cujus Nomen, Mirabilis, Consiliarius, DEUS, Heros, PATER AETERNITATIS, Princeps pacis," 9:5. apud Eundem "Abraham non cognoscit nos, et Israel non agnoscit nos, TU JEHOVAH PATER NOSTER, REDEMPTOR NOSTER A SAECULO NOMEN TUUM," 63:16. Et apud Johannem "JESUS DIXIT, qui credit in Me, credit in Ipsum qui misit Me, et qui VIDET ME, VIDET IPSUM, Qui MISIT ME, Johannes 12:44-45. Dixit Philippus ad Jesum, monstra nobis Patrem, dicit illi Jesus, QUI VIDIT ME VIDIT PATREM, quomodo ergo tu dicis, monstra nobis Patrem nonne credis quod EGO IN PATRE ET PATER IN ME; CREDITE MIHI QUOD EGO IN PATRE, ET PATER IN ME, Johannes 14:8-9. Jesus dixit, EGO ET PATER UNUM SUMUS, Johannes 10:30. Tum, OMNIA QUAE PATER HABET MEA SUNT, ET OMNIA MEA PATRIS, Johannes 16:15. Cap. 17:10. demum, Jesus dixit, EGO SUM VIA, VERITAS, ET VITA, NEMO VENIT AD PATREM NISI PER ME," Cap. 14:6. His auditis, dixerunt omnes uno ore et corde, quod Humanum Domini sit Divinum, et quod Hoc adeundum sit, ut adeatur Pater; quoniam Jehovah Deus, Qui est Dominus ab aeterno, per Illud se misit in Mundum, et se fecit Visibilem oculis hominum, et sic accessibilem: pariter fecit se visibilem et sic accessibilem in Forma Humana Antiquis, sed tunc per Angelum.

Post haec sequebatur Deliberatio de SPIRITU SANCTO: et primum detecta est plurium idea de DEO PATRE, FILIO, ET SPIRITU SANCTO, quae erat, sicut Deus Pater sederet in alto, et Filius ad dextram Ejus, et a se emitterent Spiritum Sanctum ad illustrandum et docendum homines. At tunc audita est vox e Caelo, dicens, non sustinemus illam cogitationis ideam; quis non scit, quod Jehovah Deus sit Omnipraesens; qui hoc scit et agnoscit, etiam agnoscet, quod Ipse illustret et doceat, et quod non sit Deus medians, distinctus ab Ipso, et minus a duobus, ut Persona a Persona; quare removeatur prior idea, quae est vana, et recipiatur haec, quae est justa, et videbitis hoc clare. Sed tunc iterum audita est vox a Romano Catholicis, qui se post Altare Templi occultaverant, dicens, quid tunc est SPIRITUS SANCTUS, qui in Verbo nominatur apud Evangelistas, et apud Paulum, a Quo tot docti e Clero, imprimis a nostro, se dicunt duci; quis hodie in Christiano Orbe Spiritum Sanctum, et ejus operationes negat: ad haec convertit se unus ex illis qui super soliis secundi ordinis sedebant, et dixit; vos dicitis quod Spiritus Sanctus sit Persona per se, et Deus per se; sed quid est persona exiens et procedens a persona, nisi operatio exiens et procedens; non potest una persona ex altera per alteram exire et procedere, sed operatio potest; aut quid est Deus exiens et procedens a Deo, nisi Divinum exiens et procedens, non potest unus Deus ab altero per alterum exire et procedere, sed Divinum potest: estne Divina Essentia una et individua, et quia Divina Essentia, seu Divinum Esse est Deus, estne Deus unus et individuus. His auditis sedentes super soliis unanimiter concluserunt, quod Spiritus Sanctus non sit Persona per se, ita nec Deus per se, sed quod sit Sanctum Divinum exiens et procedens ex Unico Deo Omnipraesente, Qui est Dominus. Ad haec dixerunt Angeli stantes ad Mensam auream, super qua erat Verbum, BENE; non legitur ullibi in Veteri Foedere, quod Prophetae loquuti sint Verbum ex Spiritu Sancto, sed ex Jehovah Domino; et ubi in Novo Foedere dicitur Spiritus Sanctus, intelligitur Divinum procedens, quod est Divinum illustrans, docens, vivificans, reformans et regenerans. Post haec successit altera Ventilatio de SPIRITU SANCTO, quae erat, a Quo procedit Divinum, quod vocatur Spiritus Sanctus, num ex Divino quod Pater vocatur, vel ex Divino Humano quod Filius: et cum hoc ventilabant, affulsit Lux e Caelo, ex qua viderunt, quod Sanctum Divinum, quod intelligitur per Spiritum Sanctum, procedat ex Divino in Domino per Ipsius Humanum glorificatum, quod est Divinum Humanum; comparative sicut omne Activum procedit ex Anima per Corpus apud hominem. Hoc Angelus stans ad Mensam confirmavit per haec "Ille, Quem misit Pater, verba Dei loquitur, NON EX MENSURA DEDIT ILLI SPIRITUM; Pater amat Filium, et omnia dedit in manum Ipsius, Johannes 3:34-35. Exibit virga de trunco Jischaji, 3 quiescet super Ipso SPIRITUS JEHOVAE, SPIRITUS SAPIENTIAE ET INTELLIGENTIAE, SPIRITUS CONSILII ET VIRTUTIS, Esaias 11:1-2. Quod SPIRITUS JEHOVAE datus sit super Illum, et quod esset in illo, Esaias 42:1. Cap. 59:19-20. Cap. 61:1. Luca 4:18. Quando venerit SPIRITUS SANCTUS, Quem Ego missurus sum vobis a Patre, Johannes 15:26, Ille Me glorificabit, quia EX MEO accipiet, et annuntiabit vobis; omnia quaecunque Pater habet, Mea sunt, propter hoc dixi, quod EX MEO accepturus sit, et annuntiaturus vobis, Johannes 16:14-15. Si abivero, mittam Paracletum ad vos, Johannes 16:7. Paracletus est SPIRITUS SANCTUS, Johannes 14:26. NONDUM ERAT SPIRITUS SANCTUS, QUIA JESUS NONDUM GLORIFICATUS ERAT, Johannes 7:39; Post Glorificationem autem, Jesus inspiravit, et dixit Discipulis, ACCIPITE SPIRITUM SANCTUM, Johannes 20:22. et in Apocalypsi, Quis non glorificet Nomen tuum, Domine, quia SOLUS SANCTUS ES," Cap. 15:4. Quoniam Divina Operatio Domini ex Divina Omnipraesentia Ipsius per Spiritum Sanctum intelligitur, ideo cum ad Discipulos loquutus est de Spiritu Sancto, Quem a Deo Patre missurus est, etiam dicit, Non relinquam vos orphanos, ABEO ET VENIO AD VOS; et in die illo cognoscetis, quod EGO in Patre meo, et vos in Me, et Ego in vobis, Johannes 14:18, 20, 28; et mox antequam abivit e Mundo, dixit, Ecce Ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad Consummationem saeculi, Matthaeus 28:20. His coram illis lectis, dixit Angelus, ex his et pluribus aliis ex Verbo, patet, quod Divinum, quod vocatur Spiritus Sanctus, procedat ex Divino in Domino per Divinum Humanum Ipsius. Ad haec sedentes super soliis dixerunt, Hoc est DIVINA VERITAS.

Demum factum est Decretum, hoc: Quod ex deliberatis in hoc Concilio clare viderimus, et inde pro Sancta Veritate agnoscamus, quod in Domino Deo Salvatore Jesu Christo sit Divina Trinitas, quae est, Divinum a Quo quod vocatur Pater, Divinum Humanum quod est Filius, et Divinum procedens quod est Spiritus Sanctus: conclamantes, Quod IN JESU CHRISTO OMNIS PLENITUDO DIVINITATIS HABITET CORPORALITER, Colossenses 2:9. Ita est Unus Deus in Ecclesia.

Postquam haec in Magnifico illo Concilio conclusa sunt, surrexerunt, et venit Angelus custos ex Cimeliarchio, et apportabat cuivis ex illis, qui super soliis consederunt, Vestes splendidas, hic et ibi intertextas filis aureis, et dixit, accipite VESTES NUPTIALES. Et deducti sunt in gloria in Novum Caelum Christianum, cum quo Ecclesia Domini in Terris, quae est Nova Hierosolyma, conjuncta erit.

SACHAR. 14:7 Cap., 8-9.

Erit Dies unus qui notus est JEHOVAE, non Dies nec Nox, quia circa tempus Vesperae erit Lux. Fiet in Die illo, exibunt Aquae vivae ex Hierosolyma: Et JEHOVAH erit in Regem super totam 4 Terram: in Die illo erit JEHOVAH Unus, et Nomen Ipsius Unum.

FINIS.

Poznámky pod čarou:

1. liberet pro liheret.

2. 14 pro 24.

3. Jischaji pro Jishaji.

4. totam pro tetam.

  
/ 120  

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1661

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1661. 'And so it was in the days of Amraphel king of Shinar, Arioch king of Ellasar, Chedorlaomer king of Elam, and Tidal king of Goiim' means just so many kinds of apparent goods and truths which are not in themselves goods and truths, and which were present with the Lord's external Man. This becomes clear from the meaning of all these in the internal sense, and also from what follows. For the subject is the Lord's conflict against evils and falsities, here His first conflict which came during His childhood and earliest adolescence. That conflict He first entered into and endured after He had been endowed with knowledge and cognitions, hence the expression 'in the days of' these kings.

[2] Nobody can possibly fight against evils and falsities until he knows what evil and falsity are, not therefore until he has received instruction. A person does not know what evil is, still less what falsity is, before he is capable of understanding and of forming judgements for himself, which is the reason why a person does not enter into temptations until he has reached the age of maturity. Thus everyone is tempted in adult life, but the Lord was tempted even in childhood.

[3] Everyone fights first of all from the goods and truths he has received by means of cognitions, and it is from them and by means of them that he forms judgements concerning evils and falsities. Everyone furthermore when he first starts to fight imagines that these goods and truths from which he fights are his own, that is, he ascribes them to himself, and at the same time ascribes to himself the power by which he resists. This is allowed because a person cannot at the time know anything different. Before anyone has been regenerated he cannot possibly know, so as to be able to say that he knows, acknowledges, and believes, that no good or truth at all comes from self, but that everything good and true comes from the Lord; nor can he possibly know that he is unable by his own power to resist any evil or falsity. Indeed he does not know that evil spirits are activating and implanting the evils and falsities, still less that he is in communication with hell by means of evil spirits, and that hell presses on him like the sea against every part of a dike, which he can by no means resist by his own strength. Yet because he cannot do otherwise, until he has been regenerated, than imagine that he resists by his own strength, this too is permitted; and in this condition he is admitted into conflicts, or temptations. Subsequently however he becomes more and more enlightened.

[4] When a person's state is such that he imagines that good and truth originate in himself and that the power to resist is his own, the goods and truths from which he fights against evils and falsities are not really goods and truths, however much they appear to be so, for they have that which is his own within them, and he places self-merit in victory, boasting as though it were he that had overcome evil and falsity, when in fact it is the Lord alone who fights and overcomes. That this is indeed so none can know except those who are being regenerated by means of temptations.

[5] Because the Lord in earliest childhood was led into very serious conflicts against evils and falsities it was inevitable that at that time even He should think that way. This happened both because it was according to Divine order that His Human Essence should through continuous conflicts and victories be brought to the Divine Essence and united to it, and because the goods and truths from which He fought against evils and falsities belonged to the External Man. And because those goods and truths were not completely Divine they are for that reason called appearances of good and truth. His Divine Essence brought the Human Essence to itself in this way in order that it might overcome by its own power. The arcana here however are more than can possibly be described. In short, in those first conflicts the goods and truths residing with the Lord from which He fought were permeated by things inherited from the mother, and insofar as they were permeated by things inherited from the mother they were not Divine. Gradually however, as He overcame evil and falsity they were purified and made Divine.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.