Bible

 

Hoschea 13:12

Studie

       

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Explicata # 482

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

482. [Vers. 17.] "Quoniam Agnus, qui in medio throni, pascet eos." - Quod significet quod Dominus e caelo instruet illos, constat ex significatione "Agni", quod sit Dominus quoad Divinum Verum (de qua supra, n. 297, 343, 464 1 ); ex significatione "throni", quod sit caelum (de qua etiam supra, n. 253 [a]); "in medio throni" significat in universo caelo, nam "in medio" significat in omnibus et singulis seu in toto (videatur supra, n. 213); et ex significatione "pascere", quod sit instruere (de qua sequitur): ex his constat quod per quod "Agnus, qui in medio throni, pascet eos", significetur quod Dominus e caelo instruet illos. Hic dicitur quod "Agnus, qui in medio throni, pascet eos", et supra quod "Sedens super throno habitabit super illis"; ex quibus manifeSte patet quod per utrumque "Sedentem super throno" et per "Agnum in medio throni" intelligatur Dominus; sed quod per "Sedentem super throno intelligatur Dominus quoad Divinum Bonum, et per "Agnum in medio throni" Dominus quoad Divinum Verum; nam "habitare", quod dicitur de Sedente super throno, praedicatur de bono (videatur supra, n. 470); et "pascere", quod dicitur de Agno, praedicatur de veris, "pascere" enim significat instruere in veris.

[2] In Verbo Veteris Testamenti pluries dicitur "Jehovah" et "Deus", tum "Jehovah" et "Sanctus Israelis", ac per utrumque intelligitur solus Dominus; per "Jehovam" Dominus quoad Divinum Bonum, et per "Deum", tum per "Sanctum Israelis", Dominus quoad Divinum Verum; ita dicitur propter conjugium Divini Boni ac Divini Veri in singulis Verbi.

Quod "pascere" significet instruere, constare potest absque ulteriore expositione, quoniam in usu receptum est ex Verbo dicere "Pastor" de illis qui docent, et "Grex" de illis qui discunt; sed quod ita dicantur, [causa] nondum est 2 nota, quare dicetur. In caelo ubi omnia repraesentativa sunt quae coram oculis apparent, repraesentant enim sub apparentia naturali spiritualia quae angeli cogitant et quibus afficiuntur, ita sistuntur cogitationes et affectiones illorum coram oculis illorum in formis quales sunt in mundo, seu in formis naturalium similibus, et hoc ex correspondentia quae a Domino facta est inter spiritualia et naturalia (de qua correspondentia multis in locis actum est; et in opere De Caelo et Inferno n. 87-102, et n. 103-115). Ex correspondentia illa est quod in caelo appareant greges ex ovibus, agnis et capris, pascentes in viretis et quoque in hortis; quae apparentiae existunt ex cogitationibus illorum qui in bonis et veris ecclesiae sunt, et ex illis intelligenter et sapienter cogitant. Inde nunc est quod in Verbo toties dicatur "grex", tum quoque "pascuum", "pascere" et "pastor"; Verbum enim in littera est ex talibus quae coram oculis in caelo apparent, per quae significantur spiritualia quae correspondent.

[3] Quoniam notum est in ecclesia quod "pascere" significat instruere, "pascuum" instructionem, et "pastor" instructorem, velim solum aliqua loca inde absque ulteriore explicatione afferre, ubi "pascere" et "pascuum" nominantur:

- Apud Esaiam,

"Pascent greges tui in die illo in prato lato" (30:23);

apud eundem,

"Ut pastor gregem suum pascet, in brachium suum colliget agnos, ...lactantes leniter ducet" (40:11);

apud eundem,

"Dicet vinctis, Exite; eis qui in tenebris, Revelamini; super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum" (49:9);

apud Jeremiam,

"Contra pastores pascentes populum meum, vos dispersistis gregem meum;.... propter maledictionem luget terra, exaruerunt pascua deserti" (23:2, 10);

apud eundem,

"Pascet" Israel "in Carmele et Baschane" (50:19);

apud Ezechielem,

"Ego quaeram gregem meum, et perquiram eos, .... pascam eos super montibus Israelis, in alveis et in omnibus habitationibus terrae; in pascuo bono pascam eos, et in montibus altitudinis Israelis erit caula eorum; ibi cubabunt [in] caula bona, et pascuum pingue pascent super montibus Israelis" (34:11, 13, 14);

apud Hoscheam,

"Novi 3 te in deserto, in terra siccitatis; cum pascuum eorum...." (13:5, 6);

apud Joelem,

"Perplexa sunt armenta bovis, eo quod non pascuum illis, et greges pecudum desolati sunt" (1:18]);

apud eundem,

"Pasce populum tuum virga tua, gregem hereditatis tuae; .... pascant in Baschane et in Gileade" (7:14);

apud Zephaniam,

"Reliquiae Israelis.... pascent, et requiescent" (3:13);

apud Davidem,

"Jehovah Pastor meus, non carebo, in pascuis herbae cubare faciet me" (Psalmuss 23:1, 2):

apud eundem,

Dominus "elegit Davidem, ...a post lactantes adduxit eum ad pascendum Jacobum populum suum, et Israelem hereditatem suam, qui pavit eos in integritate cordis sui" (Psalmuss 78:70-72);

apud eundem,

Jehovah "fecit nos, .... populum suum, et gregem pascui sui"; [vel juxta Keri] "ideo nos populus Ejus, et grex pascui Ejus" (Psalmuss 100:3);

apud Johannem,

Jesus dixit Petro, "Amasne Me?" Dixit quod amet; dixit ei, "Pasce agnos meos": secundo dixit, "Pasce oves meas; et quoque tertio dixit, "Pasce oves meas" (21:15-17):

et in plurimis aliis locis, in quibus "pascere" etiam significat instruere in veris, et "pascuum" vera quibus instruuntur.

Poznámky pod čarou:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232  
  

Bible

 

Ezechiel 33

Studie

   

1 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Fili hominis, loquere ad filios populi tui, et dices ad eos : Terra, cum induxero super eam gladium, et tulerit populus terræ virum unum de novissimis suis, et constituerit eum super se speculatorem :

3 et ille viderit gladium venientem super terram, et cecinerit buccina, et annuntiaverit populo :

4 audiens autem, quisquis ille est, sonitum buccinæ, et non se observaverit, veneritque gladius, et tulerit eum, sanguis ipsius super caput ejus erit.

5 Sonum buccinæ audivit, et non se observavit : sanguis ejus in ipso erit ; si autem se custodierit, animam suam salvabit.

6 Quod si speculator viderit gladium venientem, et non insonuerit buccina, et populus se non custodierit, veneritque gladius, et tulerit de eis animam : ille quidem in iniquitate sua captus est, sanguinem autem ejus de manu speculatoris requiram.

7 Et tu, fili hominis, speculatorem dedi te domui Israël : audiens ergo ex ore meo sermonem, annuntiabis eis ex me.

8 Si me dicente ad impium : Impie, morte morieris : non fueris locutus ut se custodiat impius a via sua, ipse impius in iniquitate sua morietur, sanguinem autem ejus de manu tua requiram.

9 Si autem annuntiante te ad impium ut a viis suis convertatur, non fuerit conversus a via sua, ipse in iniquitate sua morietur, porro tu animam tuam liberasti.

10 Tu ergo, fili hominis, dic ad domum Israël : Sic locuti estis, dicentes : Iniquitates nostræ et peccata nostra super nos sunt, et in ipsis nos tabescimus : quomodo ergo vivere poterimus ?

11 Dic ad eos : Vivo ego, dicit Dominus Deus, nolo mortem impii, sed ut convertatur impius a via sua, et vivat. Convertimini, convertimini a viis vestris pessimis : et quare moriemini, domus Israël ?

12 Tu itaque, fili hominis, dic ad filios populi tui : Justitia justi non liberabit eum, in quacumque die peccaverit : et impietas impii non nocebit ei, in quacumque die conversus fuerit ab impietate sua : et justus non poterit vivere in justitia sua, in quacumque die peccaverit.

13 Etiamsi dixero justo quod vita vivat, et confisus in justitia sua fecerit iniquitatem, omnes justitiæ ejus oblivioni tradentur, et in iniquitate sua quam operatus est, in ipsa morietur.

14 Si autem dixero impio : Morte morieris : et egerit pœnitentiam a peccato suo, feceritque judicium et justitiam,

15 et pignus restituerit ille impius, rapinamque reddiderit, in mandatis vitæ ambulaverit, nec fecerit quidquam injustum, vita vivet, et non morietur.

16 Omnia peccata ejus, quæ peccavit, non imputabuntur ei : judicium et justitiam fecit : vita vivet.

17 Et dixerunt filii populi tui : Non est æqui ponderis via Domini : et ipsorum via injusta est.

18 Cum enim recesserit justus a justitia sua, feceritque iniquitates, morietur in eis.

19 Et cum recesserit impius ab impietate sua, feceritque judicium et justitiam, vivet in eis.

20 Et dicitis : Non est recta via Domini. Unumquemque juxta vias suas judicabo de vobis, domus Israël.

21 Et factum est in duodecimo anno, in decimo mense, in quinta mensis transmigrationis nostræ, venit ad me qui fugerat de Jerusalem, dicens : Vastata est civitas.

22 Manus autem Domini facta fuerat ad me vespere, antequam veniret qui fugerat : aperuitque os meum donec veniret ad me mane : et aperto ore meo, non silui amplius.

23 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

24 Fili hominis, qui habitant in ruinosis his super humum Israël, loquentes aiunt : Unus erat Abraham, et hæreditate possedit terram : nos autem multi sumus : nobis data est terra in possessionem.

25 Idcirco dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Qui in sanguine comeditis, et oculos vestros levatis ad immunditias vestras, et sanguinem funditis, numquid terram hæreditate possidebitis ?

26 stetistis in gladiis vestris, fecistis abominationes, et unusquisque uxorem proximi sui polluit : et terram hæreditate possidebitis ?

27 Hæc dices ad eos : Sic dicit Dominus Deus : Vivo ego, quia qui in ruinosis habitant, gladio cadent : et qui in agro est, bestiis tradetur ad devorandum : qui autem in præsidiis et speluncis sunt, peste morientur.

28 Et dabo terram in solitudinem et in desertum, et deficiet superba fortitudo ejus : et desolabuntur montes Israël, eo quod nullus sit qui per eos transeat :

29 et scient quia ego Dominus, cum dedero terram eorum desolatam et desertam, propter universas abominationes suas, quas operati sunt.

30 Et tu, fili hominis, filii populi tui, qui loquuntur de te juxta muros et in ostiis domorum, et dicunt unus ad alterum, vir ad proximum suum, loquentes : Venite, et audiamus quis sit sermo egrediens a Domino.

31 Et veniunt ad te, quasi si ingrediatur populus, et sedent coram te populus meus : et audiunt sermones tuos, et non faciunt eos, quia in canticum oris sui vertunt illos, et avaritiam suam sequitur cor eorum.

32 Et es eis quasi carmen musicum, quod suavi dulcique sono canitur : et audiunt verba tua, et non faciunt ea.

33 Et cum venerit quod prædictum est (ecce enim venit), tunc scient quod prophetes fuerit inter eos.