5215. ‘Et exustae euro’ quod significet plena cupiditatum, constat ex significatione ‘exuri euro’ quod sit consumi ab igne cupiditatum; ‘eurus’ enim et ‘oriens’ in genuino sensu est amor in Dominum et amor erga proximum, n. 101, 1250, 3249, 3708, ¹ 3762; inde in opposito est amor sui et amor mundi, proinde ² concupiscentiae et cupiditates, nam hae sunt amorum illorum; de his praedicatur ‘ignis’ ex causa de qua n. 5071, consequenter ‘exuri’.

[2] Sunt enim binae origines caloris, sicut quoque sunt binae origines lucis, una origo caloris est ex sole mundi, altera origo caloris est ex sole caeli, qui est Dominus; quod sol mundi calorem effundat in suum mundum et in omnia quae ibi sunt, notum est; quod autem sol caeli calorem infundat in universum caelum, non ita notum est; ³ at usque notum esse potest si modo reflectatur super calorem qui intrinsecus in homine est, et non commune habet cum calore mundi, hoc est, super calorem qui vitalis vocatur; inde sciri posset quod hic calor alius indolis sit quam calor mundi, quod nempe ille sit vivus, hic autem prorsus non vivus, et quod ille calor, quia vivus, accendat interiora hominis, nempe ejus voluntatem et intellectum, et quod det desiderare et amare, tum affici; inde quoque desideria, amores, affectiones sunt calores spirituales, et quoque ita vocantur; quod calores sint, manifeste patet, ex corporibus enim vivis ab undique exspirat calor, etiam in maximo frigore; et quoque cum increscunt desideria ⁴ et affectiones, hoc est, amores, tunc in eo gradu incalescit corpus; hic calor est qui in Verbo intelligitur per aestum, ignem, flammam, et ⁵ est in genuino sensu amor caelestis et spiritualis, ac in opposito sensu amor corporeus et terrestris; inde constare potest quod hic per ‘exuri euro’ significetur consumi igne cupiditatum, et cum praedicatur de scientificis quae ⁶ sunt ‘aristae graciles’, quod significetur quod plena sint cupiditatum.

[3] Quod per ‘eurum’ seu ventum orientis significentur illa quae cupiditatum et inde phantasiarum sunt, constat a locis in Verbo ubi nominatur, sicut apud Davidem,

Proficisci fecit eurum in caelis, et produxit virtute sua austrum; ac depluere fecit super illos sicut pulverem carnem, sicut arenam maris avem alae, Ps. 78:26, 27;

quod per ‘carnem quam ventus ille adduxit’ significatae sint concupiscentiae, et per ‘avem alae’ phantasiae inde, patet apud Mosen,

Num. 11:31-35, quod ubi plaga populi propter esum carnis, vocatum nomen loci illius ‘sepulcra concupiscentiae, quia ibi sepeliverunt populum concupiscentes’:

[4] apud Ezechielem,

Ecce vitis plantata num prosperabitur? nonne cum attigerit illam ventus orientalis (eurus) exarescet exarescendo? super areolis germinis illius exarescet, 17:10:

et apud eundem,

Vitis evulsa est in ira, in terram projecta est, et ventus orientis arefecit fructum ejus; divulsae sunt et exaruerunt unaquaevis ⁷ virga roboris ejus; ignis comedit unamquamque, ... exivit enim ignis e virga ramorum ejus, comedit fructum ejus, ut non sit in ea virga roboris, ... sceptrum ad dominandum, 19:12, 14;

ibi ‘ventus orientalis’ seu eurus pro illis quae sunt cupiditatum:

apud Esaiam,

Meditatus est de vento suo duro, in die euri, 27:8:

[5] apud Hoscheam,

Veniet eurus, ventus Jehovae a deserto ascendens, et exarescet scaturigo ejus, et exsiccabitur fons ejus, ille depraedabitur thesaurum omnis vasis desiderii, 13:15;

ibi quoque ‘ventus orientis’ seu ‘eurus’ pro illis quae sunt cupiditatum: similiter apud Jeremiam,

Sicut ventus orientalis dispergam eos coram hoste, 18:17:

[6] apud Davidem,

Per ventum orientalem confringes naves Tarshish, Ps. 48:8 [KJV Ps. 48:7]:

apud Esaiam,

Deseruisti populum Tuum, domum Jacobi, quia repleti sunt ⁸ euro, et divinatores ⁹ sicut Philistaei, 2:6:

apud Hoscheam,

Ephraim pascens ventum, et persequitur eurum, omni die mendacium et vastationem multiplicat, 12:2 [KJV 1];

‘ventus’ hic pro phantasiis, et ‘eurus’ pro cupiditatibus: simile etiam per ‘ventum orientalem’ in sensu interno intelligitur, per quem ‘productae sunt locustae’, et per ¹⁰ quem ‘locustae conjectae in mare’, Exod. 10:13, 19;

et quoque per quem divisae sunt aquae maris Suph, Exod. 14:21.

Poznámky pod čarou:

10153. ‘Et habitabo in medio filiorum Israelis’: quod significet praesentiam Domini et influxum Ipsius per bonum in caelo et in Ecclesia, constat ex significatione ‘habitare’ cum de Domino, quod sit praesens esse et influere; quod sit per Divinum Bonum, est quia ‘habitare’ praedicatur de bono, videatur n. 2268, 2451, 2712, 3613, 8269, 8309; ideo quoque ‘in medio’ dicitur quia per ‘medium’ significatur intimum, et intimum est bonum; quod id per ‘medium’ significetur, videatur n. 2940, 2973, 5897, 6084, 6103; et ex repraesentatione ‘filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia, de qua n. 9340.

[2] Quod per ‘habitare in medio’ cum de Domino, significetur praesentia Ipsius et influxus per Divinum Bonum, est quia Dominus influit et praesens est apud hominem in ejus bono quod recipit a Domino; bonum enim facit ipsum hominem; nam quisque talis est, quale ejus bonum; per bonum intelligitur amor, nam omne quod amatur vocatur bonum; quod amor seu bonum ejus faciat hominem, scit unusquisque qui alterum explorat, nam cum ¹ illum exploraverat, ducit illum per ejus amorem quocumque vult, usque adeo ut cum in amore suo tenetur, non amplius sui juris sit, et tunc rationes quae contra amorem sunt, ad nihil valent, at quae cum amore sunt, ad omnia valent.

[3] Quod ita sit, etiam patet manifeste in altera vita; ibi spiritus omnes noscuntur ex suis amoribus, et cum in illis tenentur, non possunt quicquam facere contra illos, nam facere contra illos est facere contra semet; sunt ideo ² formae suorum amorum; qui in caelis sunt, sunt formae charitatis et amoris caelestis, tanta pulchritudine ut describi nequeant; qui autem in infernis sunt, sunt formae suorum amorum, qui sunt sui et mundi, consequenter etiam formae odii et vindictae, ita ³ talia monstra ut nec describi possint.

[4] Cum itaque totus homo est qualis ejus amor, patet quod Dominus non possit praesens esse in amore malo sed in amore bono apud hominem, ita in bono ejus; creditur quod Dominus in vero quod vocatur fidei praesens sit, sed non praesens est in vero absque bono, at ^{4 5} ubi bonum est, ibi praesens est in vero per bonum, et tantum in vero quantum ducit ad bonum, et quantum procedit a bono; verum absque bono non dici potest esse intus in homine, est solum ⁶ in memoria ejus ut scientificum quod non intrat hominem et facit illum priusquam fit vitae; et tunc fit vitae cum amat illud, et ex amore vivit secundum illud; cum hoc fit, tunc Dominus habitat apud illum; hoc ⁷ etiam Dominus docet apud Johannem, Qui habet praecepta Mea et facit illa, ille est qui amat Me, et Ego amabo illum, et manifestabo illi Me Ipsum; et Pater Meus amabit illum, et ad illum veniemus, et mansionem apud illum faciemus, 14:21, 23;

‘manifestare Se Ipsum’ est illustrare in veris fidei ex Verbo, ‘venire ad illum’ est praesens esse, et ‘mansionem facere apud illum’ est habitare in ejus bono.

Poznámky pod čarou: