448. "Ex tribu Josephi duodecim millia signati." - Quod significet conjunctionem illorum qui in secundo caelo cum Domino, constat ex repraesentatione et inde significatione "Josephi" et ejus tribus, quod sit spirituale regni et ecclesiae Domini; quod hic per "Josephum" significetur conjunctio eorum qui in secundo caelo cum Domino, est quia per "Josephum" significatur regnum spirituale Domini, et hoc regnum constituit secundum caelum: sunt enim duo regna, ex quibus caelum, regnum caeleste et regnum spirituale; regnum caeleste consistit ex illis qui in tertio seu intimo caelo, et regnum spirituale ex illis qui in secundo seu medio caelo. Quod conjunctio eorum qui in eo sunt, per "Josephum" significetur, est quia id caelum per "Josephum" significatur, et quia in hac quarta classe tribuum agitur de conjunctione omnium qui in caelis sunt et in caelos veniunt cum Domino, et illa conjunctio significatur per "tribum Sebulonis", quae est prima tribus illius classis; et prima tribus cujusvis classis et seriei indicat rem de qua agitur in sequentibus, quam etiam in genere sequentes retinent, hic itaque conjunctionem: inde est quod "tribus Sebulonis" significet conjunctionem illorum qui in tertio caelo cum Domino, "tribus Josephi" conjunctionem illorum qui in secundo caelo cum Domino, et "tribus Benjaminis" conjunctionem illorum qui in primo caelo cum Domino.

[2] Quod "Josephus" repraesentaverit et inde in Verbo significet Dominum quoad Divinum spirituale, et in sensu respectivo regnum spirituale, constare potest ex omnibus illis quae in Verbo tam Historico quam Prophetico de illo memorata et dicta sunt: in Verbo Historico de Josepho dicitur

Quod somniaverit somnium, quod undecim manipuli circumdederint ejus manipulum, et incurvaverint se ei: tum quod sol et luna, et undecim stellae, ei se incurvaverint (Genesis 37:4-11);

per quae in sensu proximo intelligitur quod fratres ejus ac parentes venturi in Aegyptum, ac ut dominum terrae ibi veneraturi; sed in sensu spirituali per illa significatur quod ecclesia quae per Jacobum et per filios ejus repraesentabatur, se submissura Domino; nam per "Josephum", ut dictum est, repraesentatur Dominus quoad Divinum spirituale, et in sensu respectivo regnum spirituale Domini in caelo et in terra: regnum spirituale Domini in terra est ecclesia spiritualis; haec ecclesia est quae in sensu interno intelligitur per Jacobum et per ejus filios, quando fuerunt in Aegypto.

[3] Postea per "Josephum" describitur instauratio ecclesiae quae a filiis Israelis repraesentanda erat; quare etiam Josephus delatus est in Aegyptum, et dominatum super totam illam terram obtinuit, et illuc invitavit patrem suum et fratres suos, ac nutrivit eos; et quamdiu dominus terrae fuit, per terram Aegypti repraesentabatur ecclesia spiritualis in naturali, ac per Jacobum et filios ejus ecclesia spiritualis: sed finis repraesentationis ecclesiae spiritualis in naturali per Aegyptum fuit cum Moses natus est, ac incepit filios Israelis ex Aegypto educere. (Sed haec, quia plura sunt et varia, exposita sunt in Arcanis Caelestibus.)

[4] repraesentatio Domini quoad Divinum spirituale, et inde repraesentatio regni spiritualis Domini, continetur in his verbis apud Mosen,

"Dixit Pharao ad servos suos, Num inveniemus sicut hunc virum, in quo spiritus Dei? Et dixit Pharao ad Josephum, Postquam cognoscere fecit Deus tibimet omne hoc, nemo intelligens et sapiens sicut tu; tu eris super domo mea, et super ore tuo osculabitur omnis populus meus; tantum solio magnus ero prae te. Et dixit Pharao ad Josephum, vide, dedi te super omnem terram Aegypti: et removit Pharao annulum suum super manu sua, et dedit illum super manum Josephi, et vestivit eum vestibus byssi; et posuit torquem auri super collum ejus, et vehi fecit eum in curru secundario qui sibi, et clamaverunt ante eum Abrech, et dando eum super omnem terram Aegypti: et dixit Pharao ad Josephum, Ego Pharao; praeter te non extollet vir manum suam et pedem suum in omni terra Aegypti" (Genesis 41:38-44);

(quae explicata in Arcanis Caelestibus, a n. ¹ 5306, 5329 videantur).

[5] Dicitur quod per Josephum in supremo sensu repraesentetur Dominus quoad Divinum spirituale: quare primum dicetur quid per Divinum spirituale Domini intelligitur. Caelum distinguitur in duo regna, quorum unum vocatur regnum caeleste, et alterum regnum spirituale. Ipsum Divinum procedens a Domino facit caelum, et Divinum procedens a Domino est Divinum Bonum unitum Divino Vero. Omnes in caelo qui recipiunt Divinum Bonum plus quam Divinum Verum, illi constituunt regnum caeleste Domini; omnes autem qui recipiunt Divinum Verum plus quam Divinum Bonum, illi constituunt regnum spirituale Domini: quare Divinum Domini quod recipitur ab angelis in caelesti regno Domini, vocatur Divinum caeleste, ac Divinum Domini quod recipitur ab angelis in regno spirituali Domini, vocatur Divinum spirituale; at sciendum est quod Divinum a Domino procedens ita dicatur ex receptione, et non quod duo Divina, caeleste et spirituale, procedant; nam Divinum Bonum, quod a receptione vocatur Divinum caeleste, ac Divinum Verum, quod a receptione vocatur Divinum spirituale, ita unita procedunt ut non sint duo sed unum. (Verum haec amplius exposita videantur in opere De Caelo et Inferno 20-28, ubi actum est De duobus Regnis, in quae tres Caeli distincti sunt: et n. 13, 133, 139, ubi actum est de Divino procedente, quod sit Divinum Bonum unitum Divino Vero, et quod duo sint modo apud recipientes.)

[6] Quod Dominus quoad Divinum spirituale, et inde regnum spirituale significetur per "Josephum", constat adhuc ex sequentibus his locis: - In benedictione filiorum Israelis a patre,

"Filius fecundae Josephus, filius fecundae juxta fontem, filiae, incedit super murum; et exacerbabunt illum, et jaculabuntur, et odio habebunt illum sagittarii; et sedebit in valido arcus sui, et roborabuntur brachia manuum illius a manibus potentis Jacobi; inde Pastor Lapis Israelis a Deo patris tui, et juvabit te, et cum Schaddai, et benedicet tibi benedictionibus caeli desuper, benedictionibus abyssi jacentis infra, benedictionibus uberum et uteri: benedictiones patris tui praevalebunt super benedictionibus genitorum meorum, usque ad desiderium collium saeculi; erunt capiti Josephi, et vertici Naziraei fratrum illius" (Genesis 49:22-26):

"filius fecundae Josephus" significat regnum spirituale et ecclesiam spiritualem Domini, ac in supremo sensu Dominum quoad Divinum spirituale; "filius fecundae supra fontem", significat fructificationem a veris quae ex Verbo ("filius fecundae" est fructificatio a veris, et "fons" est Verbum): "filiae, incedit super muro", significat ad pugnandum ex veris quae ex bono contra falsa quae ex malo; "murus" est verum tutans: "et exacerbabunt illum" significat resistentiam a falsis; "et jaculabuntur" significat quod ex falsis pugnabunt; "et odio habebunt illum sagittarii" significat quod omni hostilitate a falsis doctrinae, "jacula" enim et "sagittae", ita "jaculatores" et "sagittarii", significant pugnam ex veris contra falsa doctrinae, hic autem ex falsiS doctrinae contra vera: "et sedebit in valido arcus", significat quod tutus erit ex veris doctrinae pugnantibus contra falsa; "arcus" est doctrina: "et roborabuntur brachia manuum ejus" significat potentiam virium pugnandi; "a manibus potentis Jacobi" significat ab omnipotentia Divini Humani Domini: "exinde Pastor Lapis Israelis" significat quod inde omne bonum et verum spirituale in regno; "a Deo patris tui" significat quod Deus Antiquae Ecclesiae; "et cum Schaddai?" significat Dominum benefactorem post tentationes; "et benedicet tibi benedictionibus caeli desuper" significat bonis et veris ab interiori; "benedictionibus abyssi cubantis infra" significat cognitionibus veri et boni, ac scientificis confirmantibus, ab exteriori; "benedictionibus uberum et uteri" significat affectiones earum spirituales et conjunctionem: "benedictiones patris tui praevalebunt super benedictionibus genitorum meorum" significat quod ecclesia illa, quae per "Josephum" significatur, sit ex vero et bono spirituali; "usque ad desiderium collium saeculi" significat ex amore mutuo caelesti; "erunt capiti Josephi" significat quod illa quoad interiora; "et vertici Naziraei fratrum ejus" significat et quoad exteriora. (Sed haec amplius explicata in Arcanis Caelestibus n. 6416-6438, videantur.)

[7] In benedictione filiorum Israelis a Mose,

"Josepho dixit, Benedicta a Jehovah terra illius, de pretiosis caeli, de rore, de abysso etiam jacente infra, et de pretiosis proventuum solis, et de pretiosis producti mensium, et de primitiis montium orientis, et de pretiosis collium saeculi, et de pretiosis terrae et plenitudinis ejus; et beneplacitum habitantis in rubo, venient capiti Josephi, et vertici Naziraei fratrum ejus" (Deutr, 33:13-17):

describitur ibi ecclesia spiritualis Domini apud illos qui in doctrina veri sunt ex Verbo, et in vita secundum illam: "terra Josephi" significat illam ecclesiam; "benedicta de pretiosis caeli, de rore, de abysso etiam jacente infra", significat ex Divinis veris ex Verbo in spirituali homine, et ex influxu ejus in naturalem: "pretiosa caeli" sunt Divina vera spiritualia seu quae in spirituali homine, "ros" significat influxum inde, et "abyssus jacens infra" significat naturalem hominem ubi cognitiones veri et boni ad perceptionem, ac scientifica confirmantia: "de pretiosis proventuum solis, et de pretiosis producti mensium", significat ex veris profluentibus ex caelesti regno Domini, et ex veris profluentibus ex spirituali regno Domini; "pretiosa solis" sunt vera ex regno caelesti, "pretiosa mensium" sunt vera ex regno spirituali, "proventus" et "productum" sunt quae profluunt: "de primitiis montium orientis, et de pretiosis collium saeculi", significat vera genuina qualia fuerunt in Antiquissima Ecclesia, et qualia in Antiqua; "montes orientis" significant Antiquissimam Ecclesiam quae fuit in amore in Dominum; illa ecclesia describitur per "montes orientis", quia "mons" significat amorem et "oriens" Dominum; "colles saeculi" significant Antiquam Ecclesiam quae fuit in charitate erga proximum; haec ecclesia describitur per "colles saeculi", quia "colles" significant charitatem erga proximum: (quod "montes" et "colles" illa significent, videatur supra, n. 405): "et de pretiosis terrae et plenitudinis ejus" significat ecclesiam externam spiritualem, quae est apud, illos qui vivunt secundum cognitiones veri ac boni; "terra est ecclesia illa, et "plenitudo" sunt cognitiones in externo homine: "et beneplacitum habitantis in rubo" significat Dominum quoad Divinum spirituale, quod ab Ipso illa omnia: "venient capiti Josephi, et vertici Naziraei fratrum ejus", significat quoad interiora et quoad exteriora (ut supra).

[8] Apud Sachariam,

"Potentem faciam domum Jehudae, et domum Josephi salvabo;.... hinc erunt sicut potens Ephraim, et laetabitur cor eorum sicut vino" (10:6, 7):

per "domum Jehudae" hic intelligitur ecclesia quae in amore in Dominum, quae vocatur ecclesia caelestis; et per "Josephum" intelligitur ecclesia quae in bono charitatis et veris fidei, quae vocatur ecclesia spiritualis; quoniam vera illius ecclesiae potentiam ex bono habent, ideo dicitur quod "erunt sicut potens Ephraim", nam "Ephraim" significat verum ex bono in naturali homine, cui vero est potentia: gaudium eorum ex veris significatur per quod "laetabitur cor eorum sicut vino"; "vinum" significat verum ex bono.

[9] Apud Ezechielem,

Jehovah dixit, "Fili hominis, sume tibi lignum unum, et scribe super illud, Jehudae et filiis Israelis et sociis ejus: deinde sume tibi lignum unum, et scribe super illud, Josephi, lignum Ephraimi, et omnis domus Israelis.... ; postea conjunge illa unum cum altero tibi in lignum unum, ut sint unum ambo in manu ² mea. .... Ego accepturus lignum Josephi quod in manu Ephraimi et tribuum Israelis sociorum ejus, et addam illos super lignum Jehudae, et faciam eos in lignum unum, et erunt unum in manu mea et faciam eos in gentem unam in terra, in montibus Israelis, et Rex unus erit omnibus illis in Regem, et non erunt amplius duae gentes, et non dividentur amplius in duo regna iterum" (37:16, 17, 19, 22):

per "Jehudam" etiam hic significatur ecclesia caelestis quae in bono amoris, et per "Josephum" ac "Ephraimum" significatur ecclesia spiritualis quae in bono charitatis et in veris fidei: quod binae illae ecclesiae apud Dominum una ecclesia erunt, sicut bonum et verum sunt, intelligitur per "Faciam eos in lignum unum, et unum erunt in manu mea, et faciam eos in gentem unam in terra, et Rex unus erit omnibus illis in Regem; et non erunt amplius duae gentes, et non dividentur amplius in duo regna." (Sed etiam haec videantur explicata supra, n. 433 [b] .)

[10] Apud Davidem,

Deus "redemisti brachio tuo populum tuum, filios Jacobi et Josephi" (Psalmuss 77:16 [B.A. 15]):

per "filios Jacobi et Josephi" intelliguntur illi qui in bono vitae secundum religiosum suum sunt; per "Jacobum", in Verbo intelligitur ecclesia externa, quae est apud illos qui in bono vitae sunt; et per "Josephum" hic intelliguntur Menasseh et Ephraim, nam dicitur "Redemisti filios Josephi", per quos intelliguntur qui quoad externum hominem in bono et vero Sunt, ita quoad vitam; (quod Menasseh et Ephraim, qui "filii Josephi", illos significent, videatur supra, n. 440); "redimere illos brachio" significat ex omnipotentia salvare, nam illi qui tales fuerunt, salvati sunt a Domino per adventum Ipsius in mundum; non enim aliter salvari potuerunt.

[11] Apud Obadiam,

"In monte Zionis erit ereptio, et erit sanctitas?; tunc heres erit domus Jacobi hereditatum eorum; et fiet domus Jacobi ignis, et domus Josephi flamma, et domus Esavi in stipulam, ut accendant hos et comedant hos, ut non sit residuus domui Esavi" (vers. [17,] 18, 18):

per "Esavum" et ejus "domum" intelliguntur illi qui credunt se intelligentes et sapientes esse non ex Domino sed ex semet; nam in versu octavo in eo capite dicitur, "Perdam sapientes ex Edomo, et intelligentes ex monte Esavi"; qui sunt qui se confirmaverunt in talibus quae favent amoribus suis ex sensu litterae Verbi: per "domum Jacobi" et per "domum Josephi" intelliguntur qui in bono vitae secundum vera doctrinae sunt; per "domum Jacobi" qui in bono vitae, et per "domum Josephi" qui in veris doctrinae: per "montem Zionis" ubi erit "ereptio et sanctitas", significatur amor in Dominum, a quo salvatio et a quo Divinum Verum: quod "domus Jacobi heres erit hereditatum domus et montis Esavi", et quod "domus Jacobi erit illi ignis, et domus Josephi flamma", significat quod loco illorum qui per "Esavum" intelliguntur successuri qui in bono vitae secundum vera doctrinae sunt; nam in mundo spirituali fit ita, quod qui in fastu ex propria intelligentia fuerunt, et se confirmaverunt ex Verbo in talibus quae favent amoribus sui et mundi, occupent tractus et montes, et sibi faciunt ibi instar caeli, credentes quod caelum illis sit prae aliis; sed exacto tempore ejiciuntur locis suis, et ibi succedunt qui in bono vitae secundum vera doctrinae ex Domino sunt (de qua re videatur opusculum De Ultimo Judicio); inde constare potest quid in sensu interno significatur per quod "domus Jacobi erit heres hereditatum eorum", et quod "erit ignis, domus Josephi flamma, et domus Esavi stipula."

[12] Apud Amosum,

"Qui modulantur super nablio, sicut David excogitant sibi instrumenta cantus, qui bibunt ex scyphis vini, et primitiis oleorum se ungunt, sed super confractione Josephi non afficiuntur dolore" (6:5, 6):

agitur ibi de illis qui affectiones bonas in externis simulant, et ex Verbo plura adducunt ad confirmandum, et tamen interius mali Sunt; simulare in externis affectiones bonas significatur per "modulari super nablio, excogitare sibi instrumenta cantus, ac primitiis oleorum se ungere"; adducere plura ex Verbo ut appareant, significatur per "bibere ex scyphis vini"; quod nihil curent vera doctrinae ecclesiae, si vel ecclesia per falsa periret, significatur per "super confractione Josephi non afficiuntur dolore"; per "Josephum" intelligitur ecclesia spiritualis, quae est apud illos qui in veris doctrinae sunt.

[13] Apud Davidem,

"Pastor Israelis, adverte aurem, ducens sicut gregem Josephum; insidens cherubis, effulge; coram Ephraim, Benjamin et Menasse ex- cita potentiam tuam, ac ito in salutem nobis" (Psalmuss 80:2, 3 [B.A. 1, 2]):

per "Josephum" etiam hic significatur ecclesia spiritualis, quae est apud illos qui in veris ex bono sunt, hoc est, in veris doctrinae etiam quoad vitam: quid per "Ephraim", "Benjamin" et "Menasse" ibi intelligitur, explicatum est supra (n. 440 [b]).

[14] Apud Amosum,

"Sic dixit Jehovah domui Israelis, Quaerite Me et vivetis;.... ne ³ invadat sicut ignis domum Josephi, et comedet et nemo exstinguens:.... odio habete malum, et diligite bonum, et stabilite in porta judicium, forte miserebitur Jehovah [Deus] Zebaoth reliquiarum Josephi" (5:4, 6, 15):

per "domum Israelis" significatur ecclesia spiritualis, et per "domum Josephi" ecclesia illa quoad vera doctrinae; quod peritura sint vera doctrinae nisi in affectione boni et veri sint et in vita secundum illa, intelligitur per. "ne ⁴ invadat sicut ignis domum Josephi"; et [per] quod "Jehovah miserturus sit reliquiarum ejus", [intelligitur] et conservaturus apud illos vera doctrinae residua; si vivunt secundum bona et vera ex Verbo, intelligitur per "odio habete malum, diligite bonum, et stabilite in porta judicium."

[15] Apud Davidem,

"Extollite cantum, et date tympanum, citharam amoenam cum nablio, clangite in mense buccina, in feria ad diem festi nostri; quia statutum Israeli hoc, .... testimonium Josepho posuit, in exeundo illo contra terram Aegypti; labia non noveram audivi" (Psalmuss 81:3-6 [B.A. 2-5]):

"extollere cantum, dare tympanum, citharam amoenam cum nablio", significat confessionem ex veris spiritualibus et caelestibus, et jucunda affectionis veri et boni (videatur supra, 323 [b] 326 [d]): "clangite in mense buccina, in feria ad diem festi nostri", significat cultum ex jucundo affectionum illarum; "statutum Israeli hoc, et testimonium Josepho posuit" significat quod illa essent novae ecclesiae apud filios Israelis institutae quae in veris doctrinae; "in exeundo Illo contra terram Aegypti, labia non noveram audivi", significat quando vetus ecclesia destructa est, in qua tunc falsa doctrinae ("labia non nota" significant falsa doctrinae): Aegyptus enim, quando Josephus erat dominus ibi, repraesentabat ecclesiam quae in cognitionibus veri et boni, et in scientiis confirmantibus; at cum incipiebant filios Israelis odio habere et male tractare, tunc repraesentabat Aegyptus ecclesiam destructam, in qua mere falsa; nam dicitur quod

Surrexerit rex novus super Aegyptios, qui non novit Josephum (Exodus 1:8):

quare etiam Aegyptii cum Pharaone, qui persecuti sunt filios Israelis, submersi sunt in mare Suph.

[16] Quod per "Josephum" in sensu supremo intelligatur Dominus quoad Divinum spirituale, constat etiam apud Davidem,

"In servum Venditus est Josephus, afflixerunt in compede pedem ejus, in ferrum venit anima ejus, usque ad tempus quo veniret verbum ejus, et sermo Jehovae probavit eum; misit rex et solvit eum, dominator gentium aperuit eum; posuit in dominum domui suae, et dominantem in omnem possessionem suam, ad vinciendum principes illius juxta arbitrium suum, et seniores illius ut erudiret: tunc Venit Israel in Aegyptum, et Jacob peregrinus factus est in terra Chami" (Psalmuss 105:17-23):

describitur per "Josephum" Dominus, quomodo cum in mundum venit receptus est, et quomodo tentatus, et dein quod factus sit Dominus caeli et terrae, ac subjugaverit inferna, ordinaverit caelos et instauraverit ecclesiam: quomodo receptus et tentatus, describitur per quod "in servum venditus sit", "afflixerint in compede pedem ejus", et quod in "ferrum veniret anima ejus"; quod "in servum venditus sit" significat quod tam vilis aestimatus sit; quod "afflixerint [in] compede pedem ejus" significat quod sicut vinctus et in carcere quia non amplius bonum naturale; quod "in ferrum veniret anima ejus" significat quod ita quia non amplius verum naturale sed falsum: quod vicerit inferna per Divinum Verum ⁵ ex Divino suo, describitur per "usque ad tempus quo veniret verbum ejus, et sermo Jehovae probavit eum"; "verbum illius" significat Divinum Verum, et "sermo Jehovae" Divinum Bonum ex quo Divinum Verum: quod sic Dominus comparaverit Humano suo ex Divino suo potestatem super omnia caeli et terrae, describitur per quod "misit rex et solvit eum, dominator gentium aperuit eum, posuit in dominum domui suae, et dominantem in omnem possessionem suam"; per "regem" qui misit et per "dominatorem gentium", qui aperuit, significatur Divinum Verum ac Divinum Bonum quae in Ipso et ab Ipso; per "regem" Divinum Verum et per "dominatorem Divinum Bonum"; nam Dominus ex Divino Vero in Verbo vocatur "Rex", et ex Divino Bono "Dominus", tum "Dominator": per "domum" super qua positus, significatur caelum et ecclesia quoad bonum, et per "possessionem" caelum et ecclesia quoad verum: (per haec simile significatur quod per Ipsius Domini verba, quod omnia Patris sua sint et omnia sua Patris, et quod data sit Ipsi potestas super caelum et terram, Johannes 17:10; Matth. 28:18 ⁶ ): quod ex Divino suo detineat caelos a falsis et teneat in veris, et sic det ⁷ illis intelligentiam et sapientiam, describitur per quod "vinciret principes ad arbitrium, et seniores illius erudiret"; per "principes" significantur illi qui in veris, et per "seniores" qui in intelligentia et sapientia: quod tunc ecclesia in terris ab Ipso instaurata sit, intelligitur per "tunc venit Israel in Aegyptum"; per "Israelem" significatur ecclesia, instauratio enim ecclesiae a Domino repraesentata est per filios Israelis quod venirent in Aegyptum, tum quod Dominus cum infans in Aegyptum deductus sit (Matthaeus 2:14, 15; Hoschea 11:1): quod omnia ecclesiae tunc perierint, intelligitur per quod "Jacob peregrinus factus sit in terra Chami"; per "Jacobum" significatur ecclesia apud omnes qui in bono vitae sunt, et per "terram Chami" significatur ecclesia destructa.

[17] Hic et alibi in Verbo per "Israelem" et "Jacobum" non intelliguntur filii Israelis et posteri Jacobi, sed omnes illi, ubicunque erant et sunt, apud quos ecclesia; sicut per "Jehudam" in Verbo non intelligitur gens Judaica, sed ecclesia ab illis qui in amore in Dominum sunt (de qua re supra, n. 433); nam apud filios Israelis seu posteros Jacobi non fuit aliqua ecclesia, sed solum repraesentabatur ecclesia; quare per illos significantur omnes qui ab ecclesia sunt, et hoc non solum in propheticis Verbi sed etiam in historicis ejus, ut in praecedentibus ostensum est: quare etiam per "Josephum" et ejus tribum non Josephus et Josephi tribus intelligitur, sed in supremo sensu Dominus quoad Divinum spirituale, et inde in sensu respectivo regnum spirituale Domini in caelis et in terris, tum quoque illa quae faciunt regnum illud, quae sunt vera doctrinae.

[18] Quoniam apud Ezechielem describitur nova ecclesia Spiritualis a Domino instauranda, quae ecclesia cum ejus doctrina intelligitur per "novam urbem", "novum templum", et "novam terram", ideo dicitur,

"Hic terminus ad quem hereditabitis terram, juxta duodecim tribus Israelis, Josepho funes" (47:13):

per "Josephum" significatur Ecclesia spiritualis, et per "funes" conjunctio, et praedicatio ex illa tribu ad reliquas, et reliquarum ad illam; ac per "duodecim tribus Israelis" significantur omnia ecclesiae illius.

Poznámky pod čarou:

316. "Habentem cornua septem." - Quod significet cui omnipotentia, constat ex significatione " ¹ cornus", quod sit potentia veri contra falsum, at cum de Domino, quod sit omnis potentia seu omnipotentia; quod Agnus visus sit habere cornua numero "septem", erat quia per "septem" significantur omnia, et praedicantur de sancto (videatur supra, n. 257).

Quod "cornu" et "cornua" significent potentiam, est quia potentia animalium cornutorum, ut boum, arietum, hircorum, et aliorum, in cornibus consistit.

Quod "cornu" seu "cornua" significent potentiam veri contra falsum, ac in supremo sensu, ubi de Domino, omnipotentiam, ac in opposito sensu potentiam falsi contra verum, constat ex pluribus locis in Verbo; et quia inde patet quid significant "cornua" in Verbo, quorum mentio toties fit apud Danielem, et quoque in Apocalypsi, et quia adhuc in usu sunt in coronatione regum, velim illa in medium afferre:-

[2] Apud Ezechielem,

"In die illo crescere faciam cornu domui Israelis, et tibi dabo apertionem oris in medio eorum, ut cognoscant quod Ego Jehovah" (29:21);

"crescere faciam cornu domui Israelis", significat verum in abundantia; "domus Israelis" est ecclesia; quia id significatur per "cornu" et ejus crescentiam, ideo etiam dicitur, "Et tibi dabo apertionem oris", per quod intelligitur praedicatio veri.

[3] In Libro Primo Samuelis,

"Exaltavit se cornu in Jehovah, dilatatum est os meum contra inimico meos, quia laetata sum in salute tua. .... Dabit robur ² Regi suo, et exaltabit cornu Uncti sui" (2:1, 10);

propheticum Channae: per "Exaltavit se cornu in Jehovah" significatur quod illam impleverit Divinum Verum, et id potens reddiderit contra falsa: et quia id significatur, ideo dicitur "Dilatatum est os meum contra inimicos meos"; "dilatatio oris" est praedicatio veri cum potentia, et "inimici" sunt falsa quae Divinum Verum dispergunt: per "dabit robur ³ Regi suo, et exaltabit cornu Uncti sui", significatur omnipotentia Domini ex Divino Bono per Divinum Verum, nam "robur" in Verbo dicitur de potentia boni, et "cornu" de potentia veri, et "Unctus Jehovae" est Dominus quoad Divinum Humanum cui omnipotentia (videatur n. 3008, 3009, 9954).

[4] Apud Davidem,

Jehovah "exaltavit cornu populi sui, laudem omnibus sanctis suis, filiis Israelis, populo propinquo suo" (Psalmuss 148:14);

per "Exaltavit cornu populi sui", significatur quod impleverit Divinis veris: quare dicitur, "laudem sanctis suis, filiis Israelis, et populo propinquo suo"; "sancti" enim dicuntur qui in Divinis veris sunt, quoniam Divinum Verum est quod vocatur "sanctum" (videatur supra, n. 204); "Israel" est ecclesia quae in veris, "filii ejus" sunt vera, ac "populus" etiam praedicatur de illis qui in veris sunt, et "propinquus" dicitur qui per illa conjunctus est Domino.

[5] Apud eundem,

"Jehovah Deus Zebaoth, .... decus fortitudinis eorum Tu, et per beneplacitum tuum exaltabis cornu nostrum" (8, 17]);

"exaltare cornu" etiam hic significat implere Divino Vero et per id potentia facere contra falsa; quare dicitur, "Jehovah Deus Zebaoth, ... decus fortitudinis eorum Tu"; "decus" etiam in Verbo dicitur de ecclesia et de doctrina veri ibi.

[6] Apud eundem,

"Bonus vir miserans et mutuo dans;.... justitia ejus stat in perpetuum, cornu ejus exaltabitur cum gloria" (Psalmuss 112:5, 9);

quod "cornu" significet Divinum Verum, patet ex eo, quod dicatur "Justitia ejus stat in perpetuum, et cornu ejus exaltabitur cum gloria"; "justitia" in Verbo dicitur de bono, quare "cornu" de vero, nam in singulis Verbi est conjugium boni et veri; etiam "gloria" significat Divinum Verum.

[7] Apud Habakuk,

"Splendor" Jehovae Dei "sicut lux erit, cornua e manu Ipsius Ipsi, et ibi occultatio roboris Ipsius" (3:4);

quia "cornua" significant Divinum Verum cum potentia, ideo dicitur "Splendor" Jehovae Dei "sicut lux, et in cornibus occultatio roboris Ipsius"; per "splendorem" Jehovae et "lucem" significatur Divinum Verum; et per "occultationem roboris Ipsius in cornibus" significatur omnipotentia Divini Boni per Divinum Verum, nam omnis potentia boni est per verum, et in Divino Vero latet omnipotentia quae est Divini Boni.

[8] Apud Davidem,

"Inveni Davidem servum meum, oleo sanctitatis unxi eum, cum quo manus mea firma erit, et brachium meum corroborabit Eum:.... veritas et misericordia mea cum Illo et in nomine meo exaltabitur cornu Ejus " (Psalmuss 89:21, 22, 25 [B.A. 20, 21, 24]);

per "Davidem" intelligitur Dominus quoad Divinum Verum (videatur supra, n. 205); et per "exaltabitur cornu Ipsius" intelligitur Ipsius Divina potentia quae Ipsi est per Divinum Verum ex Divino Bono; quare dicitur, "Veritas et misericordia mea cum Illo"; "misericordia" in Verbo, cum de Jehovah seu Domino, significat Divinum Bonum Divini Amoris: quia per "Davidem" intelligitur Dominus quoad Divinum Verum procedens ex Divino Humano Ipsius, ideo dicitur, "David servus meus"; per "servum" in Verbo non intelligitur servus in communi sensu, sed quicquid inservit, ac praedicatur de Vero quia inservit bono ad usum, hic ad potentiam.

[9] Apud eundem,

"Germinare faciam cornu Davidi, disponam lucernam Uncto meo" (Psalmuss 132:17);

etiam hic per "Davidem" intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, et quoque per "Unctum"; per "germinare facere cornu Ipsi", significatur multiplicatio Divini Veri in caelis et in terris ab Ipso; quapropter etiam dicitur", Disponam lucernam Uncto meo", per quod simile intelligitur: quod Dominus quoad Divinum Verum procedens ex Divino Bono Ipsius dicatur "Lucerna", videatur supra (n. 62).

[10] Apud eundem,

"Jehovah robur meum, .... petra mea, propugnaculum meum, .... Deus rupes mea in qua confido, scutum meum et cornu salutis meae" (Psalmuss 18:2, 3 [B.A. 1, 2] ; 2 Sam. 22 [2,] 3);

"robur" et "petra", cum de Jehovah seu Domino, ut hic, significant omnipotentiam; "propugnaculum" et "rupes" in qua confidit, significant tutelam; "scutum" et "cornu salutis" significant salvationem inde: "robur", "propugnaculum" et "scutum" in Verbo praedicantur de Divino Bono; "petra", "rupes" et "cornu" praedicantur de Divino Vero; inde per illa significatur omnipotentia, tutela et salvatio quae sunt Divino Bono per Divinum Verum.

[11] Apud Lucam,

"Benedictus" Dominus Deus Israelis, quod inviserit et redemerit populum suum, et erexerit cornu salutis in domo Davidis.... ; ut servaret nos ex inimicis nostris" (1:68, 69, 71 ⁴ );

propheticum Zachariae de Domino et Ipsius adventu: "cornu salutis in domo Davidis" significat omnipotentiam salvandi per Divinum Verum ex Divino Bono; "cornu" est illa omnipotentia, "domus Davidis" est ecclesia Domini: "inimici", ex quibus servaret, sunt falsa mali; sunt enim haec inimici ex quibus Dominus servat illos qui Ipsum recipiunt; quod non alii inimici fuerint a quibus Dominus servavit illos qui ibi intelliguntur per populum Ipsius, notum est.

[12] Apud Micham,

"Surge et tritura, filia Zionis, quia cornu tuum faciam ferrum, et ungulas tuas faciam aes, ut comminuas populos multos" (4:13):

"Surge et tritura, filia Zionis", significat dissipationem mali apud illos qui ab ecclesia ("triturare" est dissipare, et "filia Zionis" est ecclesia quae in affectione boni); "cornu tuum faciam ferrum", significat Divinum Verum validum et potens: simile significat "ungulas tuas faciam aes"; "ungulae" sunt vera in ultimis: "ut comminuas populos multos", significat ut dispergas falsa, "populi" enim praedicantur de veris, et in opposito sensu de falsis.

[13] Apud Sachariam,

"Vidi et ecce quatuor cornua, .... quae disperserunt Jehudam, Israelem et Hierosolymam. Ostendit mihi...quatuor fabros, ...et dixit, Ista cornua quae disperserunt Jehudam, sicut vir non tollit caput suum, venerunt hi ad terrendum illos, ad dejiciendum cornua gentium, attollentium cornu contra terram Jehudae, ad dispergendum eam" (2:1-4 [B.A. 1:18-21]);

describitur per illa vastatio ecclesiae, et dein restauratio ejus: per "Jehudam, Israelem et Hierosolymam" significatur ecclesia et ejus doctrina; "cornua" quae disperserunt illos, significant falsa mali quae ecclesiam vastarunt; "fabri" significant similia quae ferrum, nempe verum in ultimis quod validum et potens, ita similia quae "cornu ferreum"; quare dicitur de illis, "Venerunt hi...ad dejiciendum cornua gentium, attollentium cornu contra terram Jehudae"; "cornua gentium" sunt falsa mali quae vastarunt ecclesiam, quae dissipanda sunt ut restauretur.

[14] In Threnis,

"Dominus.... destruxit in excandescentia sua munimenta filiae Jehudae, projecit in terram, profanavit regnum et principes ejus, abscidit in excandescentia irae omne cornu Israelis" (Threnis 2:2, 3);

agitur ibi de vastatione ecclesiae totali: ultimum tempus quando devastata est, significatur per "excandescentiam irae Domini"; et vastatio ejus totalis describitur per quod "destruxerit munimenta filiae Jehudae, projecerit in terram, profanaverit regnum et principes ejus"; "filia Jehudae" est ecclesia, "munimenta" ejus sunt vera ex bono, "regnum et principes" sunt vera doctrinae ejus: inde patet quid significatur per "abscidit omne cornu Israelis", quod nempe omnem potentiam veri ecclesiae resistendi contra falsa mali.

[15] Apud Danielem,

Danieli visae in somnio "quatuor bestiae ascendentes ex mari;".... quarta robusta valde, cui dentes ferri, comedit et contrivit, .... et decem cornua illi: "et attendi, et ecce aliud cornu parvum ascendit inter ea, et tria de cornibus prioribus eradicata sunt coram eo; oculi sicut oculi hominis in cornu hoc, et os loquens magna:.... vidi quod cornu hoc faceret bellum cum sanctis, et praevaluisset eis, .... et quod verba contra Altissimum loqueretur:.... quoad cornua decem, sunt decem reges et tres reges humiliabit" (7:3, 7, 8, 20, 21, 23, [25,] 30):

quod per "cornua" hic intelligantur falsa quae destruunt vera ecclesiae, seu potentia falsorum contra vera, patet; per "bestiam ascendentem ex mari" significatur amor sui, ex quo omnia mala; hic, amor imperandi super caelum et terram, cui inserviunt sancta pro mediis; qualis amor est qui intelligitur per "Babylonem" in Apocalypsi.

Quod "ex mari" visa sit ascendere, est quia per "mare" significatur naturalis homo separatus a spirituali, ille enim tunc talis est ut nihil plus cupiat quam imperare omnibus, et imperium confirmare ex sensu litterae Verbi; "decem cornua" significant falsa omnis generis, nam "decem" sunt omnia; quare etiam dicitur quod "decem cornua decem reges sint", "reges" enim significant vera, et in opposito sensu, ut hic, falsa. "Cornu parvum" quod ascendit inter ea, coram quo tria de cornibus prioribus eradicata. sunt, significat plenariam perversionem Verbi per applicationem sensus litterae ejus ad confirmandum amorem dominii. Hoc cornu dicitur "parvum", quia non apparet quod pervertatur Verbum; et quod non apparet coram visu spiritus hominis seu coram intellectu ejus, hoc animadvertitur vel sicut nullum vel sicut parvum; in mundo spirituali talis apparentia est non apprehensibilium nisi a paucis. "Cornua tria" quae coram illo eradicata sunt, significant vera Verbi ibi, quae sic per falsificationes destructa sunt; illa vera etiam significantur per "tres reges" quos humiliavit; per "tria" non significantur tria sed plenarium, ita quod vera plane destructa sint. Quia cornu illud significat perversionem Verbi quoad sensum litterae ejus, et hic sensus apparet coram oculis hominum sicut ita et non aliter intelligendus, ita a nemine contradicendus, ideo dicitur de cornu hoc, quod "oculi sicut oculi hominis in illo, et os loquens magna"; "oculi" significant intellectum, et "oculi sicut oculi hominis" intellectum sicut veri, et "os" significat inde cogitationem et loquelam. Ex his nunc videri potest quid per omnia et singula ibi intelligitur, ut quid per quod "bestia ascendens ex mari, cui decem cornua et dentes ferri, comederit et contriverit", per quod "cornu parvum ascenderit inter illa, coram quo tria de cornibus eradicata sunt, in quo oculi sicut oculi hominis, et os loquens magna", et per quod "faceret bellum cum sanctis et praevaluisset eis", et quod "loqueretur verba contra Altissimum", et quod "cornua" totidem essent "reges."

[16] Apud eundem,

"Vidi in visione.... arietem unum, .... cui duo cornua, et cornua alta, unum tamen altius altero, sed altum ascenderat posterius; feriebat versus occidentem, septentrionem et meridiem. .... Tunc ecce hircus caprarum venit ab occidente super facies omnis terrae: .... huic cornu aspectus inter oculos ejus:.... hic cucurrit cum ariete in furore roboris sui, .... et fregit duo cornua ejus et projecit eum in terram, et conculcavit eum:.... sed fractum est cornu magnum hirci, et ascenderunt quatuor loco ejus, juxta quatuor ventos caelorum: mox ex uno de illis exivit cornu unum de exiguo, et crevit valde versus meridiem, et versus ortum et versus decus, et crevit usque ad exercitum caelorum, et dejecit in terram de exercitu, .... et conculcavit ea, immo usque ad Principem exercitus se extulit;.... et projectum est habitaculum sanctuarii Ejus, quia projecit veritatem in terram" (8 ⁵ 21221, 25):

hic describitur alterum quod vastat ecclesiam, nempe sola fides. Per "arietem" significatur bonum charitatis et inde fides, et per "hircum" fides separata a charitate, seu sola fides, seu quod idem, illi qui in eis sunt: per "cornua" eorum significantur vera ex bono et falsa ex malo, pugnantia; vera ex bono per "cornua arietis", et falsa ex malo per "cornua hirci": per quod arieti fuerint "duo cornua alta, unum altius altero, et altius ascendens posterius", significatur verum fidei ex bono charitatis; et hoc visum est secundum influxum boni et veri apud hominem et spiritum, omne enim bonum recipitur posterius, et omne verum anterius, quoniam cerebellum formatum est ad recipiendum bonum quod voluntatis, ac cerebrum ad recipiendum verum quod intellectus: per "occidentem, septentrionem et meridiem" quo feriebat, significantur bona et vera quae recipiunt illi qui in charitate et inde fide sunt, per quae dispergunt mala et falsa: per "hircum caprarum", quod "venerit [ab occidente] super facies omnis terrae", significatur fides separata a charitate oriunda a malo vitae; "hircus caprarum" est illa fides, "occidens" est malum vitae, et "terra" est ecclesia: quod "ei cornu aspectus inter oculos", significat quod ex propria intelligentia: quod "cucurrerit cum ariete in furore roboris sui, et fregerit duo cornua ejus, et projecerit eum in terram, et conculcaverit eum", significat quod prorsus destruxerit charitatem et inde fidem, destructa enim charitate etiam destruitur fides, quoniam haec ex illa est: quod "fractum sit cornu magnum hirci", et quod "ascenderint quatuor loco ejus, juxta quatuor ventos caelorum", significat omnia falsa conjuncta malis inde; "cornua" significant falsa mali, "quatuor" conjunctionem illorum, et "quatuor venti caelorum" omnia tam falsa quam mala: quod "ex uno de illis exiverit cornu unum de exiguo", significat justificationem per illam, haec enim nascitur a principio de sola fide; "de exiguo" dicitur quia hoc non apparet sicut falsum: quod hoc cornu "creverit valde versus meridiem, et versus ortum et versus decus, et creverit usque ad exercitum caelorum, et dejecerit in terram de exercitu, et conculcaverit ea", significat quod destruxerit omnia vera et bona ecclesiae; "meridies" est ubi verum est in luce, "ortus et decus" sunt ubi bonum est in claro per verum, "exercitus caelorum" sunt omnia vera et bona caeli et ecclesiae, "dejicere exercitum in terram, et conculcare ea", significat prorsus destruere: quod usque "ad Principem exercitus se extulerit", et quod "projectum sit habitaculum sanctuarii Ejus", significat negationem Divini Humani Domini, et inde ecclesiae vastationem; "Princeps exercitus" est Dominus quoad Divinum Humanum, quia ex illo procedunt omnia vera et bona quae faciunt ecclesiam; "habitaculum sanctuarii" est ecclesia ubi illa sunt; quod sint vera, quae intelliguntur, destructa a falsis, patet, nam dicitur, "Projecit veritatem in terram." Quod talia significentur per "arietem" et "hircum" et per eorum "cornua", patet manifeste ex apparentiis in mundo spirituali; nam quando tales ibi qui se confirmaverunt in doctrina de sola fide, et de justificatione per illam, disceptant cum illis qui in doctrina de charitate et inde fide sunt, tunc ⁶ aliis qui e longinquo stant apparent hirci aut hircus cum similibus cornibus, et cum simili insultu et furore contra arietes seu arietem, et quoque apparet quod stellas sub pedibus suis conculcet; haec visa quoque mihi sunt, et simul astantibus, qui inde confirmati sunt quod talia intelligantur apud Danielem; et quoque quod similia intelligantur

per "oves a dextris" et per "hircos a sinistris" (Matthaeus 25:32 ad fin. ):

nempe per "oves" illi qui in bono charitatis sunt, et per "hircos" qui in sola fide. Ab his quae ex Daniele allata sunt, aliquatenus constare potest quid significatur in Apocalypsi, per

Quod draco visus sit habere cornua decem (12:3);

Quod bestia e mari ascendens visa sit quoque habere cornua decem (13:1);

Et quod visa sit mulier insidens bestiae coccineae habenti capita septem et cornua decem; de qua dixit angelus", Decem cornua, quae vidisti, decem reges sunt" (17:3, 7, 12);

sed de his in explicatione eorum in sequentibus.

[17] Quod potentia falsi contra verum significetur per "cornu" et "cornua", etiam patet a sequentibus his locis:

Apud Jeremiam,

"Excisum est cornu Moabi, et brachium ejus fractum est" (48:25);

per "Moabum" significantur qui in bonis spuriis et inde in veris falsificatis, quae in se sunt falsa; destructio horum falsorum significatur per "excisum est cornu Moabi", et destructio illorum malorum per "brachium ejus est fractum."

[18] In Threnis,

Jehovah "laetificavit super te hostem, exaltavit cornu inimicorum tuorum" (2:17 ⁷ );

per "hostem" intelligitur malum, et per "inimicos" falsa mali; "exaltare cornu inimicorum" est ut falsa valeant super vera et destruant ea.

[19] Apud Ezechielem,

"Latere et humero impellitis, cornibus vestris feritis omnes oves infirmatas, donec disperseritis eas foras" (34:21);

"latere et humero impellere", est omni vi et conatu; "cornibus ferire oves infirmatas donec disperseritis eas foras", significat per falsa destruere probos qui nondum in veris ex bono sunt, at usque desiderant esse.

[20] Apud Amos,

"Die quo visitaturus sum praevaricationes Israelis super illum, visitabo super altaria Bethelis, ut exscindantur cornua altaris, et cadant in terram" (3:14);

per "altaria Bethelis" significatur cultus ex malo, et per "cornua altaris" significantur falsa ejus mali; quae quod destruenda significatur per quod "cornua exscindentur, et cadent in terram."

[21] Apud eundem,

"Qui laetantur super non re; qui dicunt, Nonne per fortitudinem nostram sumpsimus nobis cornua?" (6:13);

per "fortitudinem nostram sumere cornua", significat per vires propriae intelligentiae assumere falsa per quae destruentur vera.

[22] Apud Davidem,

"Dixi gloriabundis, Ne gloriemini, et impiis, Ne attollite cornu, ne attollite in altum cornu vestrum, ne loquimini collo duro: .... omnia cornua impiorum amputabo; exaltabuntur cornua justi" (Psalmuss 75:5, 6, 11 [B.A. 4, 5, 10]);

per "attollere cornu in altum", significatur fortiter defendere falsum contra verum; quare etiam dicitur, "Ne loquimini collo duro"; per "amputare cornua eorum", significatur falsa eorum destruere; et per "exaltare cornua justi" significatur potentia et valida reddere vera boni.

[23] Quia per "alta reddere" et per "exaltare cornua" significatur implere veris, et ea potentia et valida reddere contra falsa, ideo etiam illa vera vocata sunt "cornua monocerotis", ex causa quia haec alta sunt:

-Ut apud Mosen,

"Primogenito bovis ejus honor illi, et cornua monocerotis cornua ejus; his populos feriet una ad fines terrae; et hi myriades Ephraimi et chiliades Menascheh" (Deuteronomius 33:17);

haec de Josepho, per quem in supremo sensu repraesentatur Dominus quoad Divinum spirituale, seu quoad Divinum Verum in caelo; inde per "Josephum" etiam significantur qui in regno spirituali Domini sunt (videatur n. 3969, 3971, 4669, 6417): "primogenitum bovis honor illi", significat bonum amoris spiritualis; "cornua monocerotis cornua ejus", significant vera in sua plenitudine et in sua potentia inde; "ferire populos ad fines terrae", significat instruere veris omnes qui ab ecclesia, et per illa dissipare falsa; per "myriades Ephraimi et chiliades Menascheh", significatur copia et abundantia veri ac inde sapientiae, et copia et abundantia boni et inde amoris; "Ephraim" in Verbo significat intellectuale ecclesiae quod est veri, et "Menascheh" significat voluntarium ecclesiae quod est boni (videatur n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, 6296), et per "myriades et chiliades" significantur plurima, ita copia et abundantia.

[24] Apud Davidem,

"Serva me ex ore leonis, et ex cornibus monocerotum exaudi me" (Psalmuss 22:22 [B.A. 21]);

per "leonem" significatur falsum fortiter destruens verum; et per "cornua monocerotum" significantur vera quae praevalent contra falsa.

[25] Apud eundem,

"Sicut monocerotis cornu meum" (Psalmuss 92:11 [B.A. 10]);

"sicut monocerotis cornu" significat verum quoad plenitudinem et potentiam.

[26] In Apocalypsi,

"Et sextus angelus clanxit, et audivi vocem ex quatuor cornibus altaris aurei, quod est in conspectu Dei" (9:13):

altare suffitus, quod etiam vocabatur "altare aureum", erat repraesentativum auditionis et receptionis omnium cultus, quae ex amore et charitate a Domino, ita repraesentativum talium cultus quae elevantur a Domino; cornua altaris repraesentabant vera procedentia ex bono amoris; inde patet, cur audita est vox ex quatuor cornibus altaris, vera enim sunt per quae bonum agit et loquitur.

[27] Quoniam altaria repraesentabant cultum Domini ex bono amoris, et omnis cultus qui vere cultus fit ex bono amoris per vera, ideo altaribus erant cornua. Quod altari suffitus, constat apud Mosen:

Facies quatuor cornua super altari suffitus, ex illo erunt, et obduces illa auro (Exodus 30:2, 3, 10; 37:25, 26);

et quod altari holocausti, alibi apud eundem,

"Facies cornua super quatuor angulis" altaris holocausti, "ex ipso erunt cornua ejus" (Exodus 27:2; 38:2):

quod cornua ex ipso altari essent, significabat quod vera, quae cornua repraesentabant, procedent ex bono amoris quod ipsum altare repraesentabat, omne enim verum est ex bono; quod essent quatuor et in singulis angulis, significabat quod essent pro quatuor plagis in caelo, per quas significantur omnia veri ex bono.

[28] Quoniam omnes expiationes et purificationes fiunt per vera ex bono, ideo expiabatur super cornibus altarium,

Super cornibus altaris suffimenti (Exodus 30:10; Leviticus 4:7);

Et super cornibus altaris holocausti (Leviticus 4:25, 30, 34; 8:15; 9:9; 16:18).

Et quia omnis Divina tutela est per vera ex bono,

Ideo etiam qui fecerunt mala, et timuerunt mortem, apprehenderunt cornua altaris, et servati sunt (1 Regnum 1:50, 51, 53);

Sed qui meditato et ex voluntate malum fecerunt, non servati sunt (1 Regnum 2:28-31).

Porro quia "cornua" significabant vera ex bono, ideo etiam, cum ungebantur reges, fiebat hoc per oleum ex cornu:

Quod ita unctus sit David, videatur 1 Samuelis 16:1, 13;

Et quod ita Salomo, 1 Regnum 1:39;

"oleum" significabat bonum amoris. Ex hac significatione cornuum, quam antiqui noverunt, receptum fuit facere cornua germinantia et fragrantia; inde vox "cornucopia."

Poznámky pod čarou: