548. "Sed ut cruciarent menses quinque." - Quod significet quod intellectus a falsis mali caligaret et abstraheretur a videndo verum quamdiu in illo statu sunt, constat ex significatione "cruciare", quod sit quoad intellectum caligare et abstraheretur a videndo verum (de qua sequitur); et ex significatione "mensium quinque", quod sit quamdiu in illo statu sunt.

Quod "cruciare" hic significet caligare quoad intellectum, et abstrahi a videndo verum, est quia hoc dicitur de locustis et illarum potestate laedendi, quae sicut scorpii; et per "locustas" intelligitur ultimum vitae hominis, quod vocatur sensuale, et per "potestatem laedendi, sicut scorpii", significatur persuasivum, quod tale est ut auferat intellectui lucem veri, ac inducat tenebras infernales; quare sequitur nunc quod "cruciatus illarum esset sicut cruciatus scorpii cum percutit hominem", per "scorpium" enim significatur tale persuasivum (videatur supra, n. 544). Dicitur hoc "cruciare", quia supra dicitur quod "locustae laederent homines", at "non occiderent"; et qui laedit et non occidit, is cruciat; et quoque persuasivum, quod est sensuali homini qui in falsis mali est, laedit intellectum caligando et abstrahendo a videndo verum, tametsi illum non deprivat facultate intelligendi et percipiendi: et quia comparatur cum dolore a scorpio, dum percutit hominem, dicitur "cruciare."

[2] Quod "menses quinque" ¹ significent quamdiu homines in illo statu sunt, est quia "mensis" significat statum, et "quinque" significant aliquid, et inde quoque tamdiu.

Quod "menses" significent status, est quia omnia tempora in Verbo, sicut "Saecula", "anni", "septimanae", "dies", "horae", significant status vitae (videatur in opere De Caelo et Inferno 162-169); inde quoque "menses." Quod "quinque" significent aliquid, constare potest a locis in Verbo ubi is numerus occurrit; numeri enim "decem", "centum", "mille", significant multum et omne; inde "quinque" significant aliquid; exsurgunt enim illi numeri qui significant multum, a numero quinque qui significat aliquid, et numeri compositi et derivati trahunt suam significationem a numeris simplicibus a quibus per multiplicationem componuntur et derivantur (videatur supra, n 429, 430 [a, b]).

Quod "quinque" etiam significent quamdiu, est quia dicitur "menses quinque", et per "menses" ibi significatur status durationis. Quod hoc per "menses quinque" significetur, apparet remotum, ex causa quia homo, quamdiu vivit in mundo, est in cogitatione naturali; et cogitatio naturalis trahit suas ideas ex spatiis et temporibus, et quoque ex numeris et mensuris; haec enim propria Naturae sunt, quia in Natura sunt omnia determinata per illa; spiritualis autem cogitatio est absque idea determinata spatii, temporis, numeri et mensurae: inde est quod appareat sicut remotum et alienum homini in mundo quod "menses quinque" significent quamdiu ille status est, hoc est, quamdiu status persuasionis falsi est; nam tamdiu intellectus caligat et abstrahitur a videndo verum; at cum persuasio falsi removetur, venit homo in facultatem videndi verum, si videre vult, quae facultas cuivis homini datur.

[3] Quod "quinque" in Verbo significent aliquid et aliquos, tum omnes tales, ac similia, constare potest a sequentibus locis:

- Apud Matthaeum,

Jesus dixit, quod regnum caelorum simile sit decem virginibus, quarum "quinque erant prudentes, quinque stultae" (Matthaeum 25:1, 2);

quod Dominus comparaverit regnum caelorum decem virginibus, est quia "regnum caelorum" significat ecclesiam, similiter "virgo"; et "decem virgines" significant omnes qui ab ecclesia: quod dixerit quod "quinque essent prudentes et quinque stultae", erat quia "quinque" significant quosdam ex illis, seu omnes qui tales ab una parte.

Quod "virgo" significet ecclesiam, constare potest ex pluribus locis in Verbo ubi dicitur "virgo Zion", "virgo Hierosolyma", "virgo Israel", per quas significatur ecclesia.

[4] Simile significatur per "decem" et "quinque" in parabola Domini

De homine nobili qui dedit minas servis suis ut negotiarentur, et quod unus ex mina acquisiverit decem minas, et quod alter ex mina acquisiverit quinque minas, et quod ideo potestatem habituri super tot urbes (Luca 19:13-20):

numerus decem et numerus quinque dicti sunt a Domino, quia "decem" significant multum, et "quinque" aliquid; per "negotiationem" autem illorum significatur acquisitio et comparatio intelligentiae caelestis; et per "potestatem super urbes" significatur intelligentia et sapientia, "urbs" enim in Verbo significat doctrinam, at potestatem super illam habere significat intelligens et sapiens esse, et "super decem urbes" significat multum, et "super quinque" aliquid.

[5] Etiam aliqui et omnes qui tales significantur per "quinque" in parabola Domini

De divite et Lazaro, quod dives dixerit Abrahamo se habere quinque fratres, et rogaverit ut Lazarus ad illos mitteretur (Luca 16:27, 28):

dixit dives quod haberet quinque fratres, quia per "quinque" significantur omnes qui tales sunt. Similiter in parabola Domini de illis qui invitati ad cenam magnam,

Quod unus se excusaverit, quia emerat quinque juga boum, ad quae probanda abiret (Luca 14:19):

per "boves" in Verbo significantur affectiones naturales, et per "quinque juga boum" significantur omnes illae affectiones, seu cupiditates quae abducunt a caelo; caelum et ecclesia quoad nutritionem spiritualem seu instructionem significatur per "cenam magnam", ad quam invitati sunt. Quis non videre potest quod numerus "quinque" in quatuor illis parabolis arcanum involvat, quia a Domino dictus est.

[6] Similiter apud Esaiam,

"In die illo erunt quinque urbes in terra Aegypti loquentes labiis Canaanis, et jurantes Jehovae Zebaoth:.... in die illo erit altare Jehovae in medio terrae Aegypti" (19:18, 19):

"in die illo" significat adventum Domini; et "quinque urbes in terra Aegypti loquentes labiis Canaanis" significat quod aliqui tunc qui naturales sunt fient spirituales, et agnoscent genuinae doctrinae vera, et quod ex bono charitatis colent Dominum; (sed haec singillatim explicata videantur supra, n. 223 [c] ;) hic itaque dicuntur "quinque urbes", ut intelligantur aliqui tunc, et quoque vera doctrinae aliqua.

[7] Apud eundem,

"Relinquentur in eo racemationes sicut in decussione oleae, duae tres baccae in capite rami, quatuor quinque in ramis fructiferae" (17:6);

et apud Lucam,

Jesus dixit, "Erunt ex nunc quinque in domo una divisi, tres contra duos, et duo contra tres" (Lucam 12:52):

quod in his locis "quinque" etiam significent aliquos et omnes qui tales, videatur supra (n. 532), ubi bina illa loca explicata sunt. Lex lata est apud filios Israelis,

Quod qui bovem furatus fuerit, vel mactaverit, vel vendiderit, rependet quinque boves (Exod. 21:3-7 ² [B.A. 22:1]):

per "bovem" ibi in sensu spirituali intelligitur bonum naturalis hominis; quod "rependet quinque boves pro bove" significat quod emendabit quantum satis quae perverterat et exstinxerat; "furari" est auferre, "mactare" est exstinguere, et "vendere" est pervertere.

[8] Per "partem quintam" etiam significatur quantum satis Leviticus 5:16, 24 [B.A. 16, 5] ; cap. 22:14; 27:13, 15, 19, 27, 31; Numeri 5:6-8: similiter per "quintas",

Quas Pharao sumeret ex terra Aegypti in septem annis saturitatis (Genesis 41:34; Genesis 47:24):

pariter per "ad quintam, "

Ad quam Abnerus percussit Asahelem posteriore hastae parte (2 Samuelis 2:23);

"ad quintam" significat quantum satis ad mortem; idem enim numerus qui significat aliquid et omne quod ab una parte, etiam significat quantum satis cum praedicatur de quantitate, et tamdiu quando predicatur de tempore.

[9] Quia numerus ille significat aliquid et omne unius partis, inde etiam significat parum et paucos cum sequitur aut praecedit quantitas magna etiam per numeros designata; nam tunc omne unius partis est respective paucum:

- Ut apud Esaiam,

"Mille unum coram increpatione unius, coram increpatione quinorum fugietis" (30:17);

et apud Mosen,

Quod quinque persequerentur centum, et centum myriadem, inter maledictiones (Leviticus 26:8);

et apud Evangelistas,

Quod Dominus cibaverit quinque millia hominum ex quinque panibus et duobus piscibus (Matthaeus 14:15-22; Marcus 6:38-43; Luca 9:13-16; Johannes 6:13):

quod tunc sustulerint "duodecim cophinos fragmentorum" significat plenum, ita plenam instructionem et plenam benedictionem.

[10] Per "quinque" etiam significantur pauci apud Lucam,

"Nonne quinque passeres venduntur assariis duobus? unus tamen ex illis non est oblivioni datus coram Deo:.... ideo ne timete, multis passeribus praestatis" (12:6, 7):

quod dicantur "quinque passeres" est quia intelligitur paucum et parvi pretii respective ad homines, nam sequitur quod illi "multis passeribus praestent." Quisque videre potest, quod is numerus toties a Domino non dictus fuisset nisi esset significativus. Quoniam "quinque" significant omne unius partis, ideo quoque mandatum est

Ut super habitaculum facerent decem aulaea, et quinque aulaea essent conjuncta quodvis ad alterum, et quinque aulaea essent conjuncta quodvis ad alterum (Exodus 26:1, 3);

quod "decem" significent omnia in toto complexu, et "quinque" omne unius et alterius partis, videatur in Arcanis Caelestibus, (n. 9595 et 9604).

Poznámky pod čarou:

223. "Et nomen civitatis Dei mei, Novae Hierosolymae quae descendit e caelo a Deo meo." - Quod significet doctrinam novae ecclesiae quae est in caelis, constat ex significatione "civitatis Dei mei", quod sit doctrina Divini Veri (de qua sequitur); ex significatione "Novae Hierosolymae", quod sit ecclesia quoad doctrinam (de qua in opusculo De Nova Hierosolyma, n. 6); et ex significatione "quae descendit e caelo a Deo meo", quod sit quae ex caelo a Divino Vero ibi: quod per "Deum" in Verbo intelligatur Divinum Verum, videatur supra (n. 220(a), 222(a)); et quia Divinum Verum quod in caelo est, et quod inde descendit, est a Solo Domino, ideo vocat Dominus illud Deum suum. Quod per "civitatem Dei mei" significetur doctrina Divini Veri, apparet primo intuitu remotum, quia mens aegre potest cogitare doctrinam cum nominatur "civitas", sicut etiam cogitare ecclesiam cum nominatur "terra"; at usque non aliud per "civitates" aut "urbes" in Verbo in sensu ejus spirituali intelligitur: causa est quia idea civitatis seu urbis est mere naturalis, at idea doctrinae in civitate est spiritualis. Angeli, quia spirituales sunt, non possunt habere ideam civitatis aliam quam gentis quoad doctrinam inibi, sicut nec aliam terrae quam gentis quoad ecclesiam seu quoad religiosum ibi; causa etiam est, quod societates in quas caeli distincti sunt ut plurimum sint civitates, et omnes inter se differunt quoad receptionem Divini Veri in bono; inde etiam est quod angeli ideam doctrinae veri habeant cum nominatur "civitas." (Quod caeli distincti sint in societates secundum differentias boni amoris et fidei, videatur in opere De Caelo et Inferno 41-50; et quod habitacula eorum disposita sint in formas civitatum, n. 184 ibi.)

[2] Quod per "civitates" seu "urbes" in Verbo significentur doctrinae, constare potest a pluribus locis ibi, quorum solum sequentia velim in medium afferre:

- Apud Jeremiam,

"Ecce dedi te in urbem munitam... contra universam terram" (1:18);

haec dicta sunt ad Prophetam, quia per "prophetam" in Verbo significatur docens Verum, et in sensu abstracto doctrina veri; quia haec significatur per "prophetam", ideo dicitur ad hunc, "Dedi te in urbem munitam", per quam ideo significatur doctrina veri tutans contra falsa. (Quod per "prophetam" in Verbo significetur docens verum, et in sensu abstracto doctrina veri, videatur n. 2534, 7269.)

Apud eundem,

"Descendit... corona decoris vestri; urbes meridiei clausae sunt" (13:18, 19);

agitur ibi de falsificatione veri, et per quod "descendat corona decoris" intelligitur quod intelligentia; et per quod "clausae sint urbes meridiei", intelligitur quod omnia vera doctrinae quae alioqui essent in luce.

(Quod "corona" sit intelligentia et sapientia, videatur supra, n. 126, 218; et quod meridies sit status lucis, in opere De Caelo et Inferno 148, 149, 151.)

[3] Apud Esaiam,

"Fecisti... consilia a longinquo, veritatem, fidelitatem; et posuisti de urbe in acervum, urbem munitam in ruinam, palatium alienorum de urbe, ut in perpetuum non aedificetur: propterea honorabunt Te populus validus, urbs gentium fortium timebunt Te" (25:1-3);

agitur ibi de vastatione ecclesiae prioris et de instauratione novae; vastatio ecclesiae quoad doctrinam intelligitur per "Posuisti de urbe in acervum, urbem munitam in ruinam, palatium alienorum de urbe"; et instauratio novae ecclesiae quoad doctrinam intelligitur per "Honorabunt Te populus validus, et urbs gentium fortium timebunt Te."

Apud eundem,

"In die illo cantabitur canticum in terra Jehudae, Urbs Valida nobis, salutem ponet muros et antemurale; aperite portas ut ingrediatur gens justa custodiens fidelitates" (26:1, 2);

"urbs valida" hic significat doctrinam genuini veri, quam falsa non possunt destruere; "muri et antemurale" significant vera tutantia, "portae" significant admissionem (ut supra, n. 208); "gens justa custodiens fidelitates" sunt illi qui in bono et inde in veris.

[4] Apud eundem,

"Quomodo cecidisti de caelo, Lucifer...; excisus es in terram, ... qui posuit orbem in desertum, urbes ejus destruxit:.... parate filiis ejus mactationem ut non resurgant, et possideant terram, ac impleantur facies terrae urbibus" (14:12, 17, 21);

per "Luciferum" ibi intelligitur Babel, ubi omne verum doctrinae ecclesiae vel falsificatum vel annihilatum est; quod "posuerit orbem in desertum et urbes ejus destruxerit", significat quod ecclesiam et doctrinalia ejus; "parate filiis ejus mactationem ut non resurgant", significat quod falsa ejus destruenda sint; "et possideant terram, et impleantur facies terrae urbibus", significat ut ecclesia sit et doctrina ibi.

In Apocalypsi,

" ¹ facta est urbs magna in tres partes, et urbes gentium corruerunt" (16:18, 19);

etiam ibi de Babele; ejus falsorum doctrina est quae intelligitur per "urbem ² factam in tres partes", et inde doctrina malorum per "urbes gentium" quae "corruerunt."

[5] Apud Davidem,

"Redempti Jehovae... errarunt in deserto, in solitudine ³ viae, urbem habitationis non invenerunt; famelici et sitibundi, ... duxit eos in viam rectam, ut irent ad urbem habitationis" (Psalmuss 107:2, 4, 5, 7);

"errare in deserto et in solitudine ⁴ viae", est in penuria cognitionum veri et boni; "non invenire urbem habitationis", est non doctrinam veri secundum quam vivant; "famelici et sitibundi" sunt qui in desiderio sciendi bonum et verum; "ducere eos in viam rectam, ut irent ad urbem habitationis", est in genuinum verum et in doctrinam vitae.

Apud Esaiam,

"Dixi, Quousque Domine? Qui dixit, Usque dum devastabuntur urbes ut sint sine habitatore, et domus ut non sit in iis homo, et terra redigatur in solitudinem" (6:11);

agitur ibi de vastatione totali ecclesiae; "urbes" sunt vera doctrinae, "domus" sunt bona ejus, "terra" est ecclesia.

[6] Apud eundem,

"Evacuabitur terra, ... confundetur terra, ... profanabitur terra sub habitatoribus suis;... frangetur urbs inanis, claudetur omnis domus... clamor super vino in plateis;... reliquum in urbe vastitas, et usque ad devastationem contundetur porta" (24:3, 4, [5,] 10-12);

agitur etiam hic de devastatione ecclesiae; "terra" quae evacuabitur, confundetur et profanabitur, est ecclesia; "urbs" est verum doctrinae; "domus" est bonum ejus; "vinum" super quo "clamor in plateis", est verum falsificatum doctrinae super quo contestatio et indignatio.

[7] Apud Zephaniam,

"Exscindam gentes, ... desolabo plateas earum, et devastabuntur urbes earum" (3:6);

"gentes" sunt qui in malis; "desolare plateas" est vera; "devastare urbes" est doctrinas.

Apud Jeremiam,

"Ascendit leo ex Vepreto... ad redigendum terram tuam in Vastitatem, urbes tuae destruentur;... vidi Carmelum desertum, et omnes urbes ejus desolatas... propter hoc lugebit terra, ... prae voce equitis et sagittariorum fugiens tota urbs;... tota urbs deserta, neque habitans in ea vir" (4:7, 26-29);

"leo ex vepreto", est falsum ex malo; "terra" est ecclesia; "urbes" sunt vera doctrinae; "Carmelus" est ecclesia spiritualis; "vox equitis et sagittariorum" propter quam fugiet urbs, est ratiocinatio et pugna ex falsis.

[8] Apud eundem,

"Veniet vastator super omnem urbem, ut urbs non evadat, et pereat vallis et perdatur planities" (48:8);

per haec etiam describitur vastatio totalis ecclesiae, usque dum nihil veri doctrinae supersit.

Apud eundem,

"Ecce aquae ascendentes ex septentrione, quae fient in flumen inundans, et inundabunt terram..., urbem et habitantes in ea" (47:2);

per "flumen inundans" etiam significatur vastatio.

Apud eundem,

"Si sanctificetis diem Sabbati, ... intrabunt per portas urbis hujus reges et principes, ... equitantes in curru et super equis, ... et habitabitur urbs haec in saeculum" (17:24, 25);

per "sanctificationem Sabbati" in sensu spirituali significatur agnitio sancta Divini Humani Domini et Ipsius conjunctionis cum caelo et ecclesia; per "reges et principes" qui intrabunt per portas urbis significantur vera ecclesiae; quod "equitabunt in curru et super equis", significat quod in veris doctrinae ac in intelligentia erunt; "urbs", quae hic est Hierosolyma, est ecclesia quoad doctrinam: talis est sensus horum verborum spiritualis, ita talis in caelo.

[9] Apud Sachariam,

"Sic dixit Jehovah, Revertar Zionem, et habitabo in medio Hierosolymae; unde vocabitur Hierosolyma urbs veritatis;... et implebuntur plateae urbis pueris et puellis ludentibus in plateis" (8:3-5);

hic per "Zionem" non intelligitur Zion, nec per "Hierosolymam" Hierosolyma, sed per "Zionem" ecclesia caelestis, et per "Hierosolymam" ecclesia illa quoad doctrinam veri; inde est quod dicatur "urbs veritatis"; per "plateas urbis significantur vera doctrinae; per "pueros et puellas ludentes in plateis", significantur affectiones veri et boni. (Quod per "Zionem" significetur ecclesia caelestis, videatur n. 2362, 9055; quod per Hierosolymam" ecclesia quoad doctrinam, n. 402, 3654, 9166, et in opusculo De Nova Hierosolyma, n. 6; quod per "plateas" significentur vera doctrinae, n. 2336; quod per "pueros et puellas" significantur affectiones veri et boni in quibus innocentia, n. 3067, 3110, 3179, 5236, 6742; quod "ludere" sit quod est festivitatis interioris quae est affectionis veri et boni, n. 10416.)

[10] Quia "Zion" significat ecclesiam caelestem, et "Hierosolyma" ecclesiam quoad doctrinam veri, ideo Zion vocatur "urbs Jehovae", et Hierosolyma "urbs sancta", "urbs Dei", et "urbs magni Regis":

- Ut apud Esaiam,

"Vocabunt te, urbs Jehovae, Zion Sancti Israelis" (60:14);

apud Ezechielem,

Propheta vidit super monte alto structuram urbis a meridie, et angelus mensus est murum, portas, thalamos, porticum portae; et nomen urbis Jehovah ibi (40:1, seq.; cap. 48:35):

apud Esaiam,

"Ecce Jehovah audiri fecit usque ad extremitatem terrae; dicite filiae Zionis, Ecce salus tua venit;... tu vocaberis quaesita urbs" (62:11, 12):

apud Davidem,

"Quemadmodum audivimus, ita vidimus in urbe Jehovae Zebaoth, in urbe Dei nostri, Deus stabiliat eam in aeternum" (Psalmuss 48:9 [B.A. 8]).

(Quid ecclesia caelestis, et ecclesia spiritualis, videatur in opera De, Caelo et Inferno, n. 20-28.) Quod binae illae urbes dicantur "urbes sanctae", apud Esaiam,

"Urbes sanctae tuae factae sunt in desertum; Zion facta est desertum, Hierosolyma Vastitas" (64 [B.A. 10]).

Quod Hierosolyma in Specie dicatur "urbs sancta", in Apocalypsi,

Gentes "civitatem sanctam conculcabunt" (11:2 ⁵ );

alibi,

"Ego vidi sanctam civitatem... descendentem a Deo e caelo" (21:2);

apud Matthaeum,

"Diabolus assumpsit Jesum in sanctam urbem" (4:5);

et apud eundem,

"Egressi e monumentis... ingressi sunt in sanctam urbem" (27:53).

[11] Hierosolyma "sancta urbs" dicta est, quia significabat ecclesiam quoad doctrinam veri, ac Divinum Verum procedens a Domino est quod vocatur "sanctum" (videatur n. 6788, 8302, ⁶ 9229, 9820, 10361); quod illa urbs absque illa repraesentatione et inde significatione nullatenus sancta fuerit, sed potius profana, constare potest ex eo, quod Dominum rejecerint et ibi crucifixerint; quare etiam vocatur "Sodoma et Aegyptus" (Apocalypsis 11:8). Sed quia significabat ecclesiam quoad doctrinam veri, dicta fuit non modo "civitas sancta", sed etiam "civitas Dei", et "civitas magni Regis":

- Apud Davidem,

"Fluvius cujus rivi laetificarunt urbem Dei, sanctum habitationis Altissimi; Deus in medio ejus" (Psalmuss 46:5, 6 [B.A. 4, 5]);

apud eundem,

"Magnus Jehovah... in urbe Dei nostri;... pulcher tractu, ... urbe magni Regis" (Psalm. 48:2-3fff1 [B.A. 1, 2]);

et apud Matthaeum,

"Non jurabis per terram, quia scabellum est pedum Dei; neque per Hierosolymam, quia urbs est magni Regis" (5:35).

Quod Hierosolyma dicta sit "urbs Dei", erat quia per "Deum" in Verbo Veteris Testamenti intelligitur Divinum Verum procedens a Domino (videatur supra, n. 220(a), 222(a)); quod Hierosolyma dicta sit "urbs magni Regis", erat quia per "Regem", cum de Domino, similiter significatur Divinum Verum ab Ipso procedens (videatur etiam supra, n. 31): inde nunc est quod Hierosolyma dicatur "urbs veritatis" (Sacharia 8:3).

[12] Apud Esaiam,

"Sic dixit Jehovah, Redemptor tuus et Formator ab utero, ... Irrita reddo signa mendacium rejiciens sapientes retro, et scientiam eorum stultam faciens dicens Hierosolymae habitaberis, et urbibus Jehudae aedificabimini, et vastitates ejus erigam" (44:24-26):

agitur ibi de rejectione ecclesiae cujus doctrina est ex propria intelligentia, et de instauratione novae cujus doctrina est a Domino; doctrina ex propria intelligentia intelligitur per "Irrita reddo signa mendacium, rejiciens sapientes retro, et scientiam eorum stultam faciens"; et doctrina quae ex Domino, per "dicens Hierosolymae habitaberis, et urbibus Jehudae aedificabimini."

[13] Apud Jeremiam,

"Nonne Vides quid illi faciunt in urbibus Jehudae, et in plateis Hierosolymae?... Cessare faciam ex urbibus Jehudae et ex plateis Hierosolymae vocem gaudii et vocem laetitiae, vocem sponsi et vocem sponsae, quia in vastitatem evadet terra" (7:17, 34);

"urbes Jehudae et plateae Hierosolymae" etiam hic significant vera doctrinae; "vox gaudii et vox laetitiae" est jucundum ex affectione boni et veri; "vox sponsi et vox sponsae" sunt ipsae illae affectiones, quae quod desiturae intelligitur per quod "in vastitatem evadet terra"; "terra" est ecclesia.

[14] Apud Esaiam,

Commiscebo Aegyptum cum Aegypto, ut pugnent vir contra fratrem suum, et vir contra socium suum, urbs contra urbem, regnum contra regnum.... In die illo erunt quinque urbes in terra Aegypti, loquentes labio canaanis, et jurantes Jehovae Zebaoth;.... in die illo erit altare Jehovae in medio Aegypti" (19:2, 18, 19);

per "Aegyptum" intelligitur naturalis homo et ejus scientificum; per quod "pugnent vir contra fratrem et socius contra socium", intelligitur quod contra bonum et verum; "urbs contra urbem, et regnum contra regnum", significat quod doctrina contra doctrinam et ecclesia contra ecclesiam; "in die illo" significat adventum Domini et tunc statum eorum qui naturales sunt et in veris scientificis; "quinque urbes in terra Aegypti loquentes labio Canaanis", significant vera doctrinae in copia quae genuina ecclesiae ("quinque" sunt plura aut in copia, "urbes" sunt vera doctrinae, "labium Canaanis" significat genuina vera ecclesiae); "altare Jehovae" ibi significat cultum ex bono amoris.

[15] Apud eundem,

"Devastatae sunt semitae, cessavit transiens viam, ... fastidivit urbes, non reputat hominem, luget, languescit terra, Libanus emarcuit" (33:8, 9);

"semitae" quae devastatae, et "via" quae non transitur, sunt vera ducentia ad caelum, quae sunt vera ecclesiae; "fastidire urbes" est vera doctrinae; "non reputare hominem" est verum et bonum; "terra" quae luget et languescit est ecclesia quoad bonum; "Libanus" qui emarcuit est ecclesia quoad verum.

[16] Apud eundem,

"Canta sterilis, non pepererat..., quia multi sunt filii desolatae prae filiis maritatae;... amplifica locum tentorii tui... semen tuum gentes hereditabit, et urbes desolatas habitari facient" (54 [1, 2,] 3);

"sterilis" quae non pepererat significat gentes apud quas nondum vera ex Verbo; "filii desolatae" sunt vera quae accepturi; "filii maritatae" sunt vera apud illos qui in ecclesia; "amplificare locum tentorii" est quod illis cultus ex bono; "semen" est verum inde; "gentes" quas hereditabit sunt bona; "urbes" quae habitabuntur sunt doctrinae inde.

[17] Apud Jeremiam,

"Adducam super eos omne bonum, ... agros argento ement, idque scribendo in libello, ... in urbibus Jehudae et in urbibus montis, et in urbibus planitiei, et in urbibus meridiei" (32:42, 44; cap. 33:13 ⁷ ):

haec dicuntur de illis in ecclesia qui in bono et inde veris sunt; "agros argento emere" est comparare sibi bonum ecclesiae per vera; "scribere in libello" est implantare vitae; "urbes Jehudae et urbes montis" sunt vera doctrinae quae illis qui e regno caelesti Domini sunt; "urbes planitiei et urbes meridiei" sunt vera doctrinae quae illis qui in regno spirituali Domini sunt.

[18] Apud Matthaeum,

"Vos estis lux mundi; non potest urbs quae in monte exposita est occulta esse; nec accendunt lucernam et ponunt illam subter modium" (5:14, 15):

haec dicta sunt ad discipulos, per quos omnia vera et bona in complexu significantur; quapropter dicitur "Vos estis lux mundi", per "lucem" enim significatur Divinum Verum et inde intelligentia; quia illa significata sunt per "Vos estis lux mundi", ideo dicitur, "non potest urbs in monte posita occulta esse, nec accendi lucerna et poni subter modium"; per "urbem" enim "in monte positam" significatur verum doctrinae ex bono amoris, et per "lucernam" in genere verum ex bono et inde intelligentia.

[19] Apud eundem,

"Omne regnum divisum contra se desolatur, et omnis urbs et domus divisa contra se non consistit" (12:25);

per "regnum in spirituali sensu significatur ecclesia, per "urbem" et "domum" ejus doctrinae verum et bonum, quae non consistunt sed dilabuntur si non unanimiter concordant.

[20] Apud eundem,

Jesus mittit duodecim discipulos iis dicens, "In viam gentium non abitote, et in urbem Samaritanorum non ingredimini; abitote potius ad oves deperditas domus Israelis" (10:5, 6);

"via gentium" in quam non abirent, significat falsum ex malo; "urbs Samaritanorum" quam non ingrederentur, significat falsam doctrinam eorum qui rejiciunt Dominum; "oves deperditas domus Israelis" significant illos qui in bono charitatis sunt et inde fide ("Israel" sunt omnes illi ubicunque sunt).

Quod "urbs Samaritanorum" significet falsam doctrinam eorum qui rejiciunt Dominum, est quia Samaritani non admiserunt Ipsum (videatur Luca 9:52-56).

[21] Apud eundem,

Jesus dixit, "Quando persequuntur vos in urbe una, ⁸ fugite in aliam" (10:23);

per "urbem" hic quoque intelligitur doctrina falsi ex malo; quod ubi illa, et non admitteretur doctrina veri, intelligitur per quod "si persequerentur in urbe una fugerent in aliam."

[22] Apud Lucam,

"Paterfamilias indignatus dixit servo, Abi ocius in plateas et vicos urbis, ac pauperes, mancos, claudos et caecos introduc huc" (14:21);

quod "abirent in plateas et vicos urbis" significat quod inquirerent ubi sunt qui recipiunt vera doctrinae; "plateae" enim et "vici" sunt vera doctrinae (ut supra), et "urbs" est doctrina; "pauperes", "manci", "claudi" et "caeci" significant illos qui non in veris et bonis sunt, sed usque desiderant illa. (Quinam in specie significantur per "pauperes", quinam per "mancos", "claudos", et "caecos", videatur ex Arcanis Caelestibus in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 107.)

[23] Apud eundem,

Homo nobilis abiens ut acciperet sibi regnum, ... dedit servis suis decem minas ad negotiandum; cum rediit vocari jussit servos. "Accessit primus dicens, ... Mina tua lucrata est decem minas: cui dixit, Bone serve, quia super minimo fidelis fuisti, habebis potestatem super decem urbes. Mox venit secundus dicens, Domine, mina tua fecit quinque minas: cui dixit, Tu quoque esto super quinque urbes" (19:12-19, seq.);

per haec in sensu spirituali plura significantur quam ut paucis exponi possit; solum quod per "urbes" ibi non intelligantur urbes, sed doctrinalia veri et boni, et per "habere potestatem super illas" intelligitur intelligentia et sapientia, per "decem" multa, et per "quinque" aliqua.

(Quod "decem" in Verbo significent multum, videatur n. 1988, 3107, 4638, 9757; et quod "quinque" aliquid, n. 4638, 9604.) Ex his nunc constare potest quod per "nomen civitatis Dei mei, Novae Hierosolymae quae descendit e caelo a Deo meo", significetur doctrina Novae Ecclesiae, quae est in caelis. (Quae doctrina etiam data est in peculiari opusculo quae inscribitur De Nova Hierosolyma et ejus Doctrina Caelesti.)

Poznámky pod čarou: