Bible

 

Genesis 37

Studie

   

1 Habitavit autem Jacob in terra Chanaan, in qua pater suus peregrinatus est.

2 Et hæ sunt generationes ejus : Joseph cum sedecim esset annorum, pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer : et erat cum filiis Balæ et Zelphæ uxorum patris sui : accusavitque fratres suos apud patrem crimine pessimo.

3 Israël autem diligebat Joseph super omnes filios suos, eo quod in senectute genuisset eum : fecitque ei tunicam polymitam.

4 Videntes autem fratres ejus quod a patre plus cunctis filiis amaretur, oderant eum, nec poterant ei quidquam pacifice loqui.

5 Accidit quoque ut visum somnium referret fratribus suis : quæ causa majoris odii seminarium fuit.

6 Dixitque ad eos : Audite somnium meum quod vidi :

7 putabam nos ligare manipulos in agro : et quasi consurgere manipulum meum, et stare, vestrosque manipulos circumstantes adorare manipulum meum.

8 Responderunt fratres ejus : Numquid rex noster eris ? aut subjiciemur ditioni tuæ ? Hæc ergo causa somniorum atque sermonum, invidiæ et odii fomitem ministravit.

9 Aliud quoque vidit somnium, quod narrans fratribus, ait : Vidi per somnium, quasi solem, et lunam, et stellas undecim adorare me.

10 Quod cum patri suo, et fratribus retulisset, increpavit eum pater suus, et dixit : Quid sibi vult hoc somnium quod vidisti ? num ego et mater tua, et fratres tui adorabimus te super terram ?

11 Invidebant ei igitur fratres sui : pater vero rem tacitus considerabat.

12 Cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sichem,

13 dixit ad eum Israël : Fratres tui pascunt oves in Sichimis : veni, mittam te ad eos. Quo respondente,

14 Præsto sum, ait ei : Vade, et vide si cuncta prospera sint erga fratres tuos, et pecora : et renuntia mihi quid agatur. Missus de valle Hebron, venit in Sichem :

15 invenitque eum vir errantem in agro, et interrogavit quid quæreret.

16 At ille respondit : Fratres meos quæro : indica mihi ubi pascant greges.

17 Dixitque ei vir : Recesserunt de loco isto : audivi autem eos dicentes : Eamus in Dothain. Perrexit ergo Joseph post fratres suos, et invenit eos in Dothain.

18 Qui cum vidissent eum procul, antequam accederet ad eos, cogitaverunt illum occidere :

19 et mutuo loquebantur : Ecce somniator venit :

20 venite, occidamus eum, et mittamus in cisternam veterem : dicemusque : Fera pessima devoravit eum : et tunc apparebit quid illi prosint somnia sua.

21 Audiens autem hoc Ruben, nitebatur liberare eum de manibus eorum, et dicebat :

22 Non interficiatis animam ejus, nec effundatis sanguinem : sed projicite eum in cisternam hanc, quæ est in solitudine, manusque vestras servate innoxias : hoc autem dicebat, volens eripere eum de manibus eorum, et reddere patri suo.

23 Confestim igitur ut pervenit ad fratres suos, nudaverunt eum tunica talari et polymita :

24 miseruntque eum in cisternam veterem, quæ non habebat aquam.

25 Et sedentes ut comederent panem, viderunt Ismaëlitas viatores venire de Galaad, et camelos eorum portantes aromata, et resinam, et stacten in Ægyptum.

26 Dixit ergo Judas fratribus suis : Quid nobis prodest si occiderimus fratrem nostrum, et celaverimus sanguinem ipsius ?

27 melius est ut venundetur Ismaëlitis, et manus nostræ non polluantur : frater enim et caro nostra est. Acquieverunt fratres sermonibus illius.

28 Et prætereuntibus Madianitis negotiatoribus, extrahentes eum de cisterna, vendiderunt eum Ismaëlitis, viginti argenteis : qui duxerunt eum in Ægyptum.

29 Reversusque Ruben ad cisternam, non invenit puerum :

30 et scissis vestibus pergens ad fratres suos, ait : Puer non comparet, et ego quo ibo ?

31 Tulerunt autem tunicam ejus, et in sanguine hædi, quem occiderant, tinxerunt :

32 mittentes qui ferrent ad patrem, et dicerent : Hanc invenimus : vide utrum tunica filii tui sit, an non.

33 Quam cum agnovisset pater, ait : Tunica filii mei est : fera pessima comedit eum, bestia devoravit Joseph.

34 Scissisque vestibus, indutus est cilicio, lugens filium suum multo tempore.

35 Congregatis autem cunctis liberis ejus ut lenirent dolorem patris, noluit consolationem accipere, sed ait : Descendam ad filium meum lugens in infernum. Et illo perseverante in fletu,

36 Madianitæ vendiderunt Joseph in Ægypto Putiphari eunucho Pharaonis, magistro militum.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4882

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4882. ‘Et ivit’: quod significet vitam, constat ex significatione ‘ire’ quod sit vivere, de qua n. 3335, 3690. Quod ‘ire’ in sensu interno sit vivere, apparet quidem remotius seu abstractius a cogitationis ideis in quibus est homo, et hoc ex causa quia homo in spatio et in tempore est, et ab illis formaverat cogitationis suae ideas, sicut ideam de ire, progredi, proficisci, peregrinari, moveri; haec quia in spatio existunt et quoque in tempore, et inde spatium et tempus ideis de illis injuncta sunt, ideo homo aegre capere potest quod per illa significentur status vitae; at cum idea de illis sejungitur seu exuitur tunc resultat spirituale quod significatur; nam in mundo spirituali seu in caelo non aliquid spatii et temporis intrat ideas, sed loco illorum quae sunt status vitae, n. 1274, 1382, 2625, 2788, 2837, 3356, 3404, 3827, 4814; apparet quidem spiritibus et angelis quod etiam progrediantur et moveantur a loco in locum, et quidem prorsus sicut apparet hominibus, sed usque sunt mutationes status vitae quae apparentiam illam producunt; sicut 1 apparet illis aeque ac hominibus quod vivant a se, cum tamen non vivunt a se sed a Divino Domini a Quo omne vitae; hae apparentiae cum apud angelos, vocantur reales, quia apparent sicut realiter sint;

[2]. quandoque cum spiritibus de his apparentiis locutus sum, et qui non in bono sunt, proinde nec in vero, non volunt audire quod apparentia sit quod vivant a se, volunt enim 2 ut vivant a se, sed praeter quod illis per vivam experientiam ostensum sit quod non a se vivant, et 3 quod progressiones a loco in locum sint mutationes et progressiones status vitae, 4 etiam dictum est quod satis illis esse possit quod non aliter sciant quam quod vita illis sit ex se, et quod non plus habere possent si foret illa in illis ex se; at quod usque praestet scire quomodo se res habet, quia tunc in vero sunt, et si in vero etiam in luce caeli sunt, nam lux caeli est ipsum verum quod a Divino 5 Domini; ita quoque nec 6 vindicarent sibi bonum; malum etiam sic nec adhaereret illis; angeli in illo vero sunt non solum scientia sed etiam perceptione.

[3]. 7 Quod tempora et spatia in mundo spirituali sint status vitae, et quod omne vitae sit a Domino, constare potest ab hac experientia: unusquisque spiritus et angelus ad dextram 8 videt bonos, et ad sinistram malos, et hoc ad 9 quamcumvis plagam se vertit; si versus orientem spectat, apparent ei ita boni et mali, similiter si ad occidentem, et quoque si ad meridiem vel ad septentrionem; ita apud 10 unumquemque spiritum 11 seu angelum; ut si bini essent, et unus eorum spectaret versus orientem et alter versus occidentem, usque 12 utrisque apparent boni a dextris et mali a sinistris; similiter apparet illis qui 13 sunt remoti ab illis qui videntur, etiamsi forent a tergo 14 horum; inde manifeste concludi potest quod omne vitae sit a Domino, seu quod Dominus sit in cujusvis vita, nam Dominus ibi ut sol apparet, et ab Ipsius dextris sunt boni seu oves, et ab Ipsius sinistris sunt mali seu hirci; inde simile est apud unumquemvis, ex causa ut dictum, quia Dominus est omne vitae; hoc non potest aliter quam ut paradoxon apparere homini, quia homo quamdiu in mundo est, ideas ex mundanis habet, consequenter ex 15 spatio et tempore; at in mundo spirituali, ut dictum supra, non sunt ideae ex spatio et 16 tempore, sed ex statu affectionum et inde cogitationum; ex eo etiam est quod spatia et tempora in Verbo significent status.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts etiam.

2. quod

3. The Manuscript inserts quodque, possibly intended quoquo.

4. sed illis

5. seu Domino

6. vindicant

7. At head of separate sheet is a deleted heading, as follows: Quod omne vitae Domino ostensum per quod situs omnium similis sit, utcunque vertit se spiritus

8. The Manuscript inserts suam.

9. quamcunque

10. unumquemvis

11. et

12. utrique

13. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

14. illorum

15. spatiis

16. The Manuscript inserts ex.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.