Bible

 

Genesis 35

Studie

   

1 Interea locutus est Deus ad Jacob : Surge, et ascende Bethel, et habita ibi, facque altare Deo qui apparuit tibi quando fugiebas Esau fratrem tuum.

2 Jacob vero convocata omni domo sua, ait : Abjicite deos alienos qui in medio vestri sunt, et mundamini, ac mutate vestimenta vestra.

3 Surgite, et ascendamus in Bethel, ut faciamus ibi altare Deo : qui exaudivit me in die tribulationis meæ, et socius fuit itineris mei.

4 Dederunt ergo ei omnes deos alienos quos habebant, et inaures quæ erant in auribus eorum : at ille infodit ea subter terebinthum, quæ est post urbem Sichem.

5 Cumque profecti essent, terror Dei invasit omnes per circuitum civitates, et non sunt ausi persequi recedentes.

6 Venit igitur Jacob Luzam, quæ est in terra Chanaan, cognomento Bethel : ipse et omnis populus cum eo.

7 Ædificavitque ibi altare, et appellavit nomen loci illius, Domus Dei : ibi enim apparuit ei Deus cum fugeret fratrem suum.

8 Eodem tempore mortua est Debora nutrix Rebeccæ, et sepulta est ad radices Bethel subter quercum : vocatumque est nomen loci illius, Quercus fletus.

9 Apparuit autem iterum Deus Jacob postquam reversus est de Mespotamia Syriæ, benedixitque ei

10 dicens : Non vocaberis ultra Jacob, sed Israël erit nomen tuum. Et appellavit eum Israël,

11 dixitque ei : Ego Deus omnipotens : cresce, et multiplicare : gentes et populi nationum ex te erunt, reges de lumbis tuis egredientur,

12 terramque quam dedi Abraham et Isaac, dabo tibi et semini tuo post te.

13 Et recessit ab eo.

14 Ille vero erexit titulum lapideum in loco quo locutus fuerat ei Deus : libans super eum libamina, et effundens oleum :

15 vocansque nomen loci illius Bethel.

16 Egressus autem inde, venit verno tempore ad terram quæ ducit Ephratam : in qua cum parturiret Rachel,

17 ob difficultatem partus periclitari cœpit. Dixitque ei obstetrix : Noli timere, quia et hunc habebis filium.

18 Egrediente autem anima præ dolore, et imminente jam morte, vocavit nomen filii sui Benomi, id est, Filius doloris mei : pater vero appellavit eum Benjamin, id est, Filius dextræ.

19 Mortua est ergo Rachel, et sepulta est in via quæ ducit Ephratam, hæc est Bethlehem.

20 Erexitque Jacob titulum super sepulchrum ejus : hic est titulus monumenti Rachel, usque in præsentem diem.

21 Egressus inde, fixit tabernaculum trans Turrem gregis.

22 Cumque habitaret in illa regione, abiit Ruben, et dormivit cum Bala concubina patris sui : quod illum minime latuit. Erant autem filii Jacob duodecim.

23 Filii Liæ : primogenitus Ruben, et Simeon, et Levi, et Judas, et Issachar, et Zabulon.

24 Filii Rachel : Joseph et Benjamin.

25 Filii Balæ ancillæ Rachelis : Dan et Nephthali.

26 Filii Zelphæ ancillæ Liæ : Gad et Aser : hi sunt filii Jacob, qui nati sunt ei in Mesopotamia Syriæ.

27 Venit etiam ad Isaac patrem suum in Mambre, civitatem Arbee, hæc est Hebron, in qua peregrinatus est Abraham et Isaac.

28 Et completi sunt dies Isaac centum octoginta annorum.

29 Consumptusque ætate mortuus est : et appositus est populo suo senex et plenus dierum : et sepelierunt eum Esau et Jacob filii sui.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2838

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2838. ‘Quod dicitur hodie’: quod significet perpetuum, constat a significatione ‘hodie’ in Verbo, de qua sequitur: aliquoties legitur in Verbo, usque ad hunc diem, seu ad hodie; ut 1 prius, Hic pater Moabi ad hunc usque diem; et pater Ammonis ad hunc usque diem, Gen. 19:37, 38: et 2 dein Nomen urbis Beersheba usque ad hunc diem, Gen. 26:33:

3 tum Non edunt filii Israelis nervum 4 emoti, qui super vola femoris, usque ad diem hunc, Gen. 32:32: 5 ut et 6

Haec statua sepulcri Rachelis, usque ad diem, Gen. 35:20.

Posuit Josephus in statutum, usque ad diem hunc, 47:26;

haec in sensu historico spectant tempus quando Moses vixit, sed in sensu interno per ‘hunc diem’ et per ‘hodie’ significatur status perpetuum et aeternum; quod ‘dies’ sit status, videatur n. 23, 487, 488, 493, 893, ita quoque ‘hodie’ quod est tempus praesens; quod temporis est in mundo, hoc aeternum est in caelo; ut hoc significaretur, adjectum est hodie, vel ad hunc diem, tametsi appareat iis qui in sensu historico sunt, tanquam nihil praeterea involveret; similiter dicitur alibi in Verbo, ut Jos. 4:9; 6:25; 7:26; Jud. 1:21, 26;

et aliis in locis.

[2] Quod ‘hodie’ significet perpetuum et aeternum, constare potest apud Davidem,

Narrabo statutum, Jehovah dixit ad me, Filius Meus Tu, Ego hodie genui Te, Ps. 2:7;

ubi manifeste ‘hodie’ pro 7 aeterno:

apud eundem In aeternum Jehovah Verbum Tuum consistit in 8 caelis, In generationem et generationem veritas Tua; stabilivisti terram, et stat, ad judicia Tua stant hodie, Ps. 119:89-91;

ubi etiam manifeste ‘hodie’ pro aeterno:

apud Jeremiam,

Antequam formavi te in ventre, novi te, et antequam exires ex utero, sanctificabam te, prophetam gentibus dedi te, ... praefeci te die hoc (hodie) super gentes et super regna; ... et dedi te hodie in urbem munitam, et in columnam ferri, et in muros aeris, 1:5, 10, 18; ibi in sensu litterae agitur de Jeremia, sed in sensu interno intelligitur Dominus; ‘praefeci te die hoc, seu hodie, super gentes et super regna, et dedi te hodie in urbem munitam’ pro ab aeterno; de Domino non aliud quam aeternum praedicari potest:

[3] apud Mosen,

Vos stantes hodie omnes vos coram Jehovah Deo vestro, ad transeundum in foedus Jehovae Dei tui, et in adjuramentum Ipsius, quod Jehovah Deus tuus excidit tecum hodie, propterea ut constituat te hodie Sibi in populum, et Ipse erit tibi in Deum; ... et quidem non cum vobis solis, ... sed cum qui hic cum nobis stant hodie coram Jehovah Deo nostro, et cum qui non cum nobis hodie, Deut. 29:9, 11, 12, [Deut. 29:13], Deut. 29:14 [KJV Deut. 29:10, 12-15];

hic in sensu litterae est ‘hodie’ tempus praesens cum Moses locutus ad populum, sed ‘usque quod’ involvat tempus sequens et perpetuum, constare potest, nam pangere foedus cum aliquo, et cum illis qui ibi et non ibi, involvit perpetuum; ipsum perpetuum est quod intelligitur in sensu interno.

[4] Quod ‘quotidie et hodie’ significent perpetuum, constat etiam a sacrificio quod fiebat quovis die, hoc propter significationem diei, quotidie et hodie, dicebatur sacrificium juge, seu perpetuum, Num. 28:3, 23; Dan. 8:13; 11:31; 12:2.

Hoc adhuc evidentius patet a manna quae pluebat ex caelo, de qua ita apud Mosen,

Ecce Ego pluere faciens panem e caelo, et exibit populus, et colligent rem die in diem, ... et non relinquetur de eo ad mane:... quod reliquerunt ad mane, produxit vermes, et computruit; ... praeter quod die ante sabbatum, Exod. 16:4, 19, 20, 23; hoc ideo, quia ‘manna’ significabat Divinum Humanum Domini, Joh. 6:31, 32, 49, 50, 58; et quia Divinum Humanum Domini, significabat cibum caelestem, qui non alius est quam amor et charitas cum fidei bonis et veris; hic cibus in caelis quovis momento angelis a Domino datur, ita in perpetuum et in aeternum, videatur n. 2493 hoc quoque est, quod intelligitur in Oratione Domini per Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, Matth. 6:11; Luc. 11:3; hoc est, omni instanti in aeternum.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript has in praecedentibus

2. The Manuscript has in sequentibus

3. The Manuscript has et dein

4. The Manuscript has luxati

5. The Manuscript has tum

6. The Manuscript inserts illius.

7. The Manuscript inserts ab.

8. The Manuscript has caelo

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.