Bible

 

Genesis 34

Studie

   

1 Egressa est autem Dina filia Liæ ut videret mulieres regionis illius.

2 Quam cum vidisset Sichem filius Hemor Hevæi, princeps terræ illius, adamavit eam : et rapuit, et dormivit cum illa, vi opprimens virginem.

3 Et conglutinata est anima ejus cum ea, tristemque delinivit blanditiis.

4 Et pergens ad Hemor patrem suum : Accipe, inquit, mihi puellam hanc conjugem.

5 Quod cum audisset Jacob absentibus filiis, et in pastu pecorum occupatis, siluit donec redirent.

6 Egresso autem Hemor patre Sichem ut loqueretur ad Jacob,

7 ecce filii ejus veniebant de agro : auditoque quod acciderat, irati sunt valde, eo quod fœdam rem operatus esset in Israël et, violata filia Jacob, rem illicitam perpetrasset.

8 Locutus est itaque Hemor ad eos : Sichem filii mei adhæsit anima filiæ vestræ : date eam illi uxorem :

9 et jungamus vicissim connubia : filias vestras tradite nobis, et filias nostras accipite,

10 et habitate nobiscum : terra in potestate vestra est : exercete, negotiamini, et possidete eam.

11 Sed et Sichem ad patrem et ad fratres ejus ait : Inveniam gratiam coram vobis : et quæcumque statueritis, dabo :

12 augete dotem, et munera postulate, et libenter tribuam quod petieritis : tantum date mihi puellam hanc uxorem.

13 Responderunt filii Jacob Sichem et patri ejus in dolo, sævientes ob stuprum sororis :

14 Non possumus facere quod petitis, nec dare sororem nostram homini incircumciso : quod illicitum et nefarium est apud nos.

15 Sed in hoc valebimus fœderari, si volueritis esse similes nostri, et circumcidatur in vobis omne masculini sexus ;

16 tunc dabimus et accipiemus mutuo filias vestras ac nostras : et habitabimus vobiscum, erimusque unus populus.

17 Si autem circumcidi nolueritis, tollemus filiam nostram, et recedemus.

18 Placuit oblatio eorum Hemor, et Sichem filio ejus,

19 nec distulit adolescens quin statim quod petebatur expleret : amabat enim puellam valde, et ipse erat inclytus in omni domo patris sui.

20 Ingressique portam urbis, locuti sunt ad populum :

21 Viri isti pacifici sunt, et volunt habitare nobiscum : negotientur in terra, et exerceant eam, quæ spatiosa et lata cultoribus indiget : filias eorum accipiemus uxores, et nostras illis dabimus.

22 Unum est quo differtur tantum bonum : si circumcidamus masculos nostros, ritum gentis imitantes.

23 Et substantia eorum, et pecora, et cuncta quæ possident, nostra erunt : tantum in hoc acquiescamus, et habitantes simul, unum efficiemus populum.

24 Assensique sunt omnes, circumcisis cunctis maribus.

25 Et ecce, die tertio, quando gravissimus vulnerum dolor est : arreptis duo filii Jacob, Simeon et Levi fratres Dinæ, gladiis, ingressi sunt urbem confidenter : interfectisque omnibus masculis,

26 Hemor et Sichem pariter necaverunt, tollentes Dinam de domo Sichem sororem suam.

27 Quibus egressis, irruerunt super occisos ceteri filii Jacob : et depopulati sunt urbem in ultionem stupri.

28 Oves eorum, et armenta, et asinos, cunctaque vastantes quæ in domibus et in agris erant,

29 parvulos quoque eorum et uxores duxerunt captivas.

30 Quibus patratis audacter, Jacob dixit ad Simeon et Levi : Turbastis me, et odiosum fecistis me Chananæis, et Pherezæis habitatoribus terræ hujus : nos pauci sumus ; illi congregati percutient me, et delebor ego, et domus mea.

31 Responderunt : Numquid ut scorto abuti debuere sorore nostra ?

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4464

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4464. ‘Verumtamen in hoc consentiemus vobis, si sitis sicut nos’:

quod significet accessionem ad illorum religiosum, constat ex significatione ‘consentire’ quod sit accessio; et a significatione 'esse sicut illi' quod sit ut in solis externis essent, non autem in internis, tunc enim fuissent 1 sicut illi, videatur mox supra n. 2 4459 ostensum est ibi, nempe n. 4459, quid sit in solis externis esse et quid in internis; hic dicendum 3 cur homo in internis esse debet; cuivis notum esse potest, qui reflectit 4 , quod homo per interna communicationem habeat cum caelo, totum enim caelum est in internis; nisi homo quoad cogitationes et affectiones, hoc est, 5 quae sunt intellectus et quae sunt voluntatis, sit in caelo, non potest post mortem illuc venire, nam nihil communicationis est; homo in vita corporis sibi per vera quae sunt intellectus et bona quae sunt voluntatis, procurat sibi communicationem illam, et nisi tunc procuret illam sibi, postea non fit; nam post mortem aperiri mens ejus versus interiora nequit, si non aperta fuerit in vita corporis.

[2] Non novit homo quod secundum vitam affectionum 6 ejus, sphaera quaedam spiritualis illum circumdat, quae sphaera perceptibilior est angelis quam est sphaera odoris exquisitissimo sensui 7 in mundo; si vita illius fuerit in solis externis, scilicet in voluptatibus 8 ex odiis contra proximum, ex vindictis et ex crudelitate inde, ex adulteriis 9 , ex eminentia sui 10 et inde contemptu aliorum ex rapinis clandestinis, ex avaritia, ex dolis, et ex 11 luxuria, ac similibus, sphaera spiritualis quae illum circumfundit, est tam tetra sicut est in mundo sphaera odoris ex cadaveribus, ex stercoribus, ex quisquiliis graveolentibus 12 , et similibus; hanc sphaeram homo qui vitam talem egerat, secum fert post mortem; et quia totus quantus in illa sphaera est, non potest alibi esse quam in inferno, ubi tales sphaerae sunt; de sphaeris in altera vita et unde illae, videatur n. 1048, 1053, 1316, 1504-1519, 1695, 2401, 2489.

[3] Qui autem in internis sunt scilicet qui jucundum habuerunt in benevolentia et charitate erga proximum, et maxime qui beatum in amore in Dominum, illos circum fundit sphaera grata et amoena, quae est ipsa caelestis, quapropter illi 13 in caelo sunt. Sphaerae quae percipiuntur in altera vita, oriuntur omnes ex amoribus et inde affectionibus in quibus fuerant, consequenter ex vita, nam amores et inde affectiones faciunt ipsam vitam; et quia oriuntur ex amoribus et inde affectionibus, oriuntur ex intentionibus et finibus 14 propter quos homo ita vult et ita agit, nam quisque pro fine habet quod amat, idcirco fines determinant vitam hominis, illius quale constituunt, inde imprimis est sphaera ejus; haec percipit exquisitissime in caelo, ex causa quia universum caelum in sphaera finium est; ex his 15 patet qualis homo qui in internis est et qualis qui in externis, et cur non in solis externis sed in internis esse debet.

[4] Sed haec homo qui in solis externis est, utcumque acumine ingenii de rebus in vita civili pollet, et utcumque ex scientificis eruditionis famam sibi comparaverat, non curat, quia est talis ut nihil credat dari quod non oculis videt et tactu sentit, proinde nec caelum nec infernum; et si diceretur ei quod statim post mortem in alteram vitam venturus sit, ac ibi perfectius quam in corpore visurus, auditurus, locuturus, et sensu tactus gavisurus, rejiceret sicut aliquod paradoxon 16 aut phantasma; cum tamen actualiter 17 se ita habet; similiter si quis diceret quod anima seu spiritus qui vivit post mortem, sit ipse homo, non autem corpus quod circumfert in mundo:

[5] inde consequitur quod qui in solis externis sunt, nihil curent quid de internis dicitur 18 , cum tamen haec faciunt illos beatos et felices in regno in quod venturi sunt, 19 in quo victuri in aeternum; maxima pars Christianorum in tali incredulitate sunt 20 : quod in tali incredulitate sint, scire mihi datum est ex illis qui ex Christiano orbe in alteram vitam venerunt, cum quibus locutus ‘sum’; in altera enim vita non occultare possunt quae cogitarunt, quia cogitationes ibi evidenter patent, nec occultare possunt quid pro finibus habuerunt, hoc est, quid amaverunt, quia id per sphaeram se manifestat.

Poznámky pod čarou:

1. forent

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The Manuscript inserts est.

4. si expendit

5. The Manuscript inserts quoad illa.

6. affectionis

7. exquisitissimi sensus odoris

8. The Manuscript inserts solis.

9. The Manuscript places this after proximum.

10. super alios

11. exque

12. graveolentis

13. etiam

14. The Manuscript has ex finibus, deleted finibus, and inserts intentionibus aut finibus.

15. inde

16. paradoxum

17. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

18. dicatur

19. The Manuscript inserts et.

20. The Manuscript inserts tametsi illi prae omnibus de caelo et de inferno ex Verbo instructi sunt 271

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.