Bible

Genesis 32

¹ Jacob quoque abiit itinere quo cœperat : fueruntque ei obviam angeli Dei.

² Quos cum vidisset, ait : Castra Dei sunt hæc : et appellavit nomen loci illius Mahanaim, id est, Castra.

³ Misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir, in regionem Edom :

⁴ præcepitque eis, dicens : Sic loquimini domino meo Esau : Hæc dicit frater tuus Jacob : Apud Laban peregrinatus sum, et fui usque in præsentem diem.

⁵ Habeo boves, et asinos, et oves, et servos, et ancillas : mittoque nunc legationem ad dominum meum, ut inveniam gratiam in conspectu tuo.

⁶ Reversique sunt nuntii ad Jacob, dicentes : Venimus ad Esau fratrem tuum, et ecce properat tibi in occursum cum quadringentis viris.

⁷ Timuit Jacob valde : et perterritus divisit populum qui secum erat, greges quoque et oves, et boves, et camelos, in duas turmas,

⁸ dicens : Si venerit Esau ad unam turmam, et percusserit eam, alia turma, quæ relicta est, salvabitur.

⁹ Dixitque Jacob : Deus patris mei Abraham, et Deus patris mei Isaac : Domine qui dixisti mihi : Revertere in terram tuam, et in locum nativitatis tuæ, et benefaciam tibi :

¹⁰ minor sum cunctis miserationibus tuis, et veritate tua quam explevisti servo tuo. In baculo meo transivi Jordanem istum : et nunc cum duabus turmis regredior.

¹¹ Erue me de manu fratris mei Esau, quia valde eum timeo : ne forte veniens percutiat matrem cum filiis.

¹² Tu locutus es quod benefaceres mihi, et dilatares semen meum sicut arenam maris, quæ præ multitudine numerari non potest.

¹³ Cumque dormisset ibi nocte illa, separavit de his quæ habebat, munera Esau fratri suo,

¹⁴ capras ducentas, hircos viginti, oves ducentas, et arietes viginti,

¹⁵ camelos fœtas cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta, et tauros viginti, asinas viginti et pullos earum decem.

¹⁶ Et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges, dixitque pueris suis : Antecedite me, et sit spatium inter gregem et gregem.

¹⁷ Et præcepit priori, dicens : Si obvium habueris fratrem meum Esau, et interrogaverit te : Cujus es ? aut, Quo vadis ? aut, Cujus sunt ista quæ sequeris ?

¹⁸ respondebis : Servi tui Jacob, munera misit domino meo Esau, ipse quoque post nos venit.

¹⁹ Similiter dedit mandata secundo, et tertio, et cunctis qui sequebantur greges, dicens : Iisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum.

²⁰ Et addetis : Ipse quoque servus tuus Jacob iter nostrum insequitur. Dixit enim : Placabo illum muneribus quæ præcedunt, et postea videbo illum : forsitan propitiabitur mihi.

²¹ Præcesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris.

²² Cumque mature surrexisset, tulit duas uxores suas, et totidem famulas cum undecim filiis, et transivit vadum Jaboc.

²³ Traductisque omnibus quæ ad se pertinebant,

²⁴ mansit solus : et ecce vir luctabatur cum eo usque mane.

²⁵ Qui cum videret quod eum superare non posset, tetigit nervum femoris ejus, et statim emarcuit.

²⁶ Dixitque ad eum : Dimitte me : jam enim ascendit aurora. Respondit : Non dimittam te, nisi benedixeris mihi.

²⁷ Ait ergo : Quod nomen est tibi ? Respondit : Jacob.

²⁸ At ille : Nequaquam, inquit, Jacob appellabitur nomen tuum, sed Israël : quoniam si contra Deum fortis fuisti, quanto magis contra homines prævalebis ?

²⁹ Interrogavit eum Jacob : Dic mihi, quo appellaris nomine ? Respondit : Cur quæris nomen meum ? Et benedixit ei in eodem loco.

³⁰ Vocavitque Jacob nomen loci illius Phanuel, dicens : Vidi Deum facie ad faciem, et salva facta est anima mea.

³¹ Ortusque est ei statim sol, postquam transgressus est Phanuel : ipse vero claudicabat pede.

³² Quam ob causam non comedunt nervum filii Israël, qui emarcuit in femore Jacob, usque in præsentem diem : eo quod tetigerit nervum femoris ejus, et obstupuerit.

Ze Swedenborgových děl

Arcana Coelestia # 4249

Prostudujte si tuto pasáž

4249. ‘Et timuit Jacob valde, et angustia fuit ei’: quod significet statum cum mutatur, constat ex eo quod timor et angustia sint primum tentationum; et quod praecedant ¹ cum invertitur seu mutatur status. Arcana quae amplius in his latent, nempe quod ‘Esau obviam iverit Jacobo cum quadringentis viris’, et quod ‘inde Jacobo timor et angustia’, non facile ad captum exponi possunt, sunt enim interiora; solum hoc licet afferre: cum bonum priorem locum sumit ac sibi vera subordinat, quod fit cum homo tentationes spirituales subit, tunc bonum quod ab interiore influit, secum habet vera perplura, quae apud hominem recondita sunt in ejus interiore homine; illa ad intuitionem et captum ejus non possunt venire antequam bonum primas agit, tunc enim a bono illustrari incipit naturale, inde apparet quaenam ibi concordant et quaenam discordant, inde timor et angustia quae praecedunt ² tentationem spiritualem; spiritualis enim tentatio agit in conscientiam, quae est interioris hominis, quare etiam homo non scit cum ³ tentationem illam intrat unde ei timor et angustia, sed angeli qui apud hominem ⁴ , probe hoc norunt; tentatio enim inde est quod angeli teneant hominem in bonis et veris, spiritus autem mali in malis et falsis ⁵ ;

[2] quae enim apud spiritus et angelos qui apud hominem, existunt, illa non aliter percipiuntur apud hominem quam quod in ipso sint; quae enim interius existunt, putat homo dum in corpore vivit et non credit quod omnia influant, quod non causae sint extra illum, quae producunt ⁶ , sed quod omnes causae sint intra illum, et ejus propriae, cum tamen non ita est; quicquid enim homo cogitat et quicquid vult, hoc est, omnis ejus cogitatio et omnis ejus affectio, vel est ex inferno, vel est ex caelo; cum mala cogitat et vult, et falsis inde delectatur, sciat quod cogitationes et affectiones ejus sint ex inferno, et ⁷ dum bona cogitat et vult, et veris inde delectatur, quod a caelo, hoc est, per caelum a Domino; sed cogitationes et affectiones quae apud hominem, apparent ut plurimum sub alia specie, sicut pugna malorum spirituum cum angelis ex illis quae sunt apud hominem regenerandum, sub specie timoris et angustiae, ac tentationis:

[3] haec non possunt non ut paradoxa apparere homini, quia homo Ecclesiae paene omnis hodie credit, quod omne verum quod cogitat et bonum quod vult et facit, sit a semet, tametsi aliter dicit cum ex doctrinali fidei loquitur; immo talis est ut si quis diceret ad illum quod spiritus ab inferno sint qui influunt in cogitationem et voluntatem ejus cum mala cogitat et vult, et quod angeli e caelo, cum bona, quod tunc haereret mirabundus quod aliquis tale statuat, diceret enim quod sentiat vitam in se, et quod cogitet ex se et velit ex se; ex illo sensitivo credit, non autem ex doctrinali, cum tamen doctrinale est verum, et sensitivum ⁸ fallax: ab experientia plurium ⁹ nunc annorum paene continua, hoc scire datum est, ac ita scire ut prorsus nullum dubium ¹⁰ sit relictum.

Poznámky pod čarou:

1. ita praecedit

2. praecedit

3. dum

4. illum

5. The Manuscript inserts inde timor et angustia apud hominem, et inde tentatio;

6. The Manuscript inserts illa.

7. at cum

8. The Manuscript inserts est.

9. plurimum, in the First Latin Edition

10. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Bible

Genesis 32

Studie