Bible

 

Genesis 25

Studie

   

1 Abraham vero aliam duxit uxorem nomine Ceturam :

2 quæ peperit ei Zamran et Jecsan, et Madam, et Madian, et Jesboc, et Sue.

3 Jecsan quoque genuit Saba et Dadan. Filii Dadan fuerunt Assurim, et Latusim, et Loomin.

4 At vero ex Madian ortus est Epha, et Opher, et Henoch, et Abida, et Eldaa : omnes hi filii Ceturæ.

5 Deditque Abraham cuncta quæ possederat, Isaac :

6 filiis autem concubinarum largitus est munera, et separavit eos ab Isaac filio suo, dum adhuc ipse viveret, ad plagam orientalem.

7 Fuerunt autem dies vitæ Abrahæ, centum septuaginta quinque anni.

8 Et deficiens mortuus est in senectute bona, provectæque ætatis et plenus dierum : congregatusque est ad populum suum.

9 Et sepelierunt eum Isaac et Ismaël filii sui in spelunca duplici, quæ sita est in agro Ephron filii Seor Hethæi, e regione Mambre,

10 quem emerat a filiis Heth : ibi sepultus est ipse, et Sara uxor ejus.

11 Et post obitum illius benedixit Deus Isaac filio ejus, qui habitabat juxta puteum nomine Viventis et videntis.

12 Hæ sunt generationes Ismaël filii Abrahæ, quem peperit ei Agar Ægyptia, famula Saræ : et

13 hæc nomina filiorum ejus in vocabulis et generationibus suis. Primogenitus Ismaëlis Nabaioth, deinde Cedar, et Adbeel, et Mabsam,

14 Masma quoque, et Duma, et Massa,

15 Hadar, et Thema, et Jethur, et Naphis, et Cedma.

16 Isti sunt filii Ismaëlis : et hæc nomina per castella et oppida eorum, duodecim principes tribuum suarum.

17 Et facti sunt anni vitæ Ismaëlis centum triginta septem, deficiensque mortuus est, et appositus ad populum suum.

18 Habitavit autem ab Hevila usque Sur, quæ respicit Ægyptum introëuntibus Assyrios ; coram cunctis fratribus suis obiit.

19 Hæ quoque sunt generationes Isaac filii Abraham : Abraham genuit Isaac :

20 qui cum quadraginta esset annorum, duxit uxorem Rebeccam filiam Bathuelis Syri de Mesopotamia, sororem Laban.

21 Deprecatusque est Isaac Dominum pro uxore sua, eo quod esset sterilis : qui exaudivit eum, et dedit conceptum Rebeccæ.

22 Sed collidebantur in utero ejus parvuli ; quæ ait : Si sic mihi futurum erat, quid necesse fuit concipere ? perrexitque ut consuleret Dominum.

23 Qui respondens ait : Duæ gentes sunt in utero tuo, et duo populi ex ventre tuo dividentur, populusque populum superabit, et major serviet minori.

24 Jam tempus pariendi advenerat, et ecce gemini in utero ejus reperti sunt.

25 Qui prior egressus est, rufus erat, et totus in morem pellis hispidus : vocatumque est nomen ejus Esau. Protinus alter egrediens, plantam fratris tenebat manu : et idcirco appellavit eum Jacob.

26 Sexagenarius erat Isaac quando nati sunt ei parvuli.

27 Quibus adultis, factus est Esau vir gnarus venandi, et homo agricola : Jacob autem vir simplex habitabat in tabernaculis.

28 Isaac amabat Esau, eo quod de venationibus illius vesceretur : et Rebecca diligebat Jacob.

29 Coxit autem Jacob pulmentum : ad quem cum venisset Esau de agro lassus,

30 ait : Da mihi de coctione hac rufa, quia oppido lassus sum. Quam ob causam vocatum est nomen ejus Edom.

31 Cui dixit Jacob : Vende mihi primogenita tua.

32 Ille respondit : En morior, quid mihi proderunt primogenita ?

33 Ait Jacob : Jura ergo mihi. Juravit ei Esau et vendidit primogenita.

34 Et sic, accepto pane et lentis edulio, comedit et bibit, et abiit, parvipendens quod primogenita vendidisset.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3241

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3241. ‘Et filii Dedanis fuerunt Asshurim, et Letushim, et Leummim’: quod significet ab altera sorte derivationes, constare potest ea repraesentatione ‘Dedanis’ quod sint illi qui in fidei bono, proprie qui in fidei vero ex bono, n. 3240 fin. : quod ex altera sorte derivationes sint, patet: sunt imprimis fidei vera ex bono quae per tres illos significantur; at quid per 1 unumquemvis, quidem dici potest, sed non confirmari per Verbum alibi, nam non amplius memorantur.

[2] In regno Domini sunt innumerabiles varietates quoad bona et vera, ex innumerabilibus illis usque unum caelum constituitur; sunt enim tot varietates ut nusquam una societas sit prorsus similis alteri, hoc est, in eodem bono ac vero, videatur n. 684, 685, 690; unum ibi constituitur ex pluribus variis ita a Domino dispositis ut concordent; concordantia seu harmonia plurium inditur a Domino per quod omnes se ad Ipsum referant, n. 551; se habet hoc sicut organa, 2 membra et viscera corporis, illorum nullum est prorsus simile alteri, sed omnia inter se varia at usque unum faciunt, et quidem per id quod Omnia referant se ad unam animam, et per hanc ad caelum, et sic ad Dominum; nam omne inconnexum a Domino est nihil inde constare potest quod differentiae veri et boni in specie innumerabiles sint; sed genera illorum, et quidem communissima, quae sunt 3 Ecclesiae spiritualis, significantur per hos filios et nepotes Abrahami 4 .

[3] Qui ab Ecclesia spirituali sunt, quia nullam perceptionem habent, sicut qui ab Ecclesia caelesti, quid bonum et verum, sed quae didicerunt, pro veris agnoscunt, ideo continue in lite sunt de illis, ac ratiocinantur num ita sit, ac unusquisque manet in illo doctrinali, et vocat verum, quod ejus Ecclesiae est, inde tot differentiae sunt; praeter quod plerique concludant de bonis et veris ab apparentiis et fallaciis, unus dissimiliter ac alter, sed nullus ex aliqua perceptione, immo quid perceptio, 5 non sciunt: quia intellectus illorum ita obscuratus est quoad bona et vera fidei, non mirum est quod dissensiones 6 sint de omnium essentialissimo, nempe de Domini Divino, Humano, et Sancto procedente; caelestes percipiunt quod non tria sint sed unum, spirituales autem manent in idea trium, at volunt ut cogitent quod sint unum; cum itaque de essentialissimo dissensiones 7 sunt, constare potest quod doctrinalium varietates et differentiae innumerabiles sint 8 ; inde sciri potest unde derivationes quae significantur per illos qui hic nominantur: at licet tot varietates et differentiae doctrinalium sunt, seu tot derivationes, usque tamen simul unam formant Ecclesiam quando omnes charitatem pro essentiali Ecclesiae agnoscunt, seu quod idem, quando vitam spectant ut finem doctrinae, hoc est, quaerunt quomodo homo Ecclesiae vivit, non ita quomodo sentit, nam quisque secundum vitae bonum non secundum doctrinae verum 9 a vitae bono separatum, donatur a Domino 10 sorte in altera vita.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript has unumquemque

2. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

3. Regni spiritualis in the Manuscript, Ecclesiae spirituales, in the First Latin Edition

4. The Manuscript inserts ex Keturah.

5. The Manuscript has ignorant

6. The Manuscript inserts etiam.

7. The Manuscript has sint

8. The Manuscript inserts ac perplura ab una origine descendant.

9. The Manuscript has ab illo

10. The Manuscript has quisque sorte sua

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.