Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Ezechiel 44

Studie

   

1 Et convertit me ad viam portæ sanctuarii exterioris, quæ respiciebat ad orientem : et erat clausa.

2 Et dixit Dominus ad me : Porta hæc clausa erit : non aperietur, et vir non transibit per eam, quoniam Dominus Deus Israël ingressus est per eam : eritque clausa

3 principi. Princeps ipse sedebit in ea, ut comedat panem coram Domino : per viam portæ vestibuli ingredietur, et per viam ejus egredietur.

4 Et adduxit me per viam portæ aquilonis in conspectu domus : et vidi, et ecce implevit gloria Domini domum Domini : et cecidi in faciem meam.

5 Et dixit ad me Dominus : Fili hominis, pone cor tuum, et vide oculis tuis, et auribus tuis audi omnia quæ ego loquor ad te de universis cæremoniis domus Domini, et de cunctis legibus ejus : et pones cor tuum in viis templi per omnes exitus sanctuarii.

6 Et dices ad exasperantem me domum Israël : Hæc dicit Dominus Deus : Sufficiant vobis omnia scelera vestra, domus Israël :

7 eo quod inducitis filios alienos incircumcisos corde, et incircumcisos carne, ut sint in sanctuario meo, et polluant domum meam : et offertis panes meos, adipem et sanguinem, et dissolvitis pactum meum in omnibus sceleribus vestris.

8 Et non servastis præcepta sanctuarii mei, et posuistis custodes observationum mearum in sanctuario meo vobismetipsis.

9 Hæc dicit Dominus Deus : Omnis alienigena incircumcisus corde, et incircumcisus carne, non ingredietur sanctuarium meum : omnis filius alienus qui est in medio filiorum Israël.

10 Sed et Levitæ qui longe recesserunt a me in errore filiorum Israël, et erraverunt a me post idola sua, et portaverunt iniquitatem suam,

11 erunt in sanctuario meo æditui, et janitores portarum domus, et ministri domus : ipsi mactabunt holocausta et victimas populi, et ipsi stabunt in conspectu eorum ut ministrent eis.

12 Pro eo quod ministraverunt illis in conspectu idolorum suorum, et facti sunt domui Israël in offendiculum iniquitatis : idcirco levavi manum meam super eos, ait Dominus Deus, et portabunt iniquitatem suam.

13 Et non appropinquabunt ad me ut sacerdotio fungantur mihi, neque accedent ad omne sanctuarium meum juxta Sancta sanctorum : sed portabunt confusionem suam, et scelera sua quæ fecerunt.

14 Et dabo eos janitores domus in omni ministerio ejus, et in universis quæ fient in ea.

15 Sacerdotes autem et Levitæ, filii Sadoc, qui custodierunt cæremonias sanctuarii mei, cum errarent filii Israël a me, ipsi accedent ad me ut ministrent mihi : et stabunt in conspectu meo, ut offerant mihi adipem et sanguinem, ait Dominus Deus.

16 Ipsi ingredientur sanctuarium meum, et ipsi accedent ad mensam meam, ut ministrent mihi, et custodiant cæremonias meas.

17 Cumque ingredientur portas atrii interioris, vestibus lineis induentur : nec ascendet super eos quidquam laneum, quando ministrant in portis atrii interioris et intrinsecus.

18 Vittæ lineæ erunt in capitibus eorum, et feminalia linea erunt in lumbis eorum, et non accingentur in sudore.

19 Cumque egredientur atrium exterius ad populum, exuent se vestimentis suis, in quibus ministraverant, et reponent ea in gazophylacio sanctuarii : et vestient se vestimentis aliis, et non sanctificabunt populum in vestibus suis.

20 Caput autem suum non radent neque comam nutrient : sed tondentes attondent capita sua.

21 Et vinum non bibet omnis sacerdos, quando ingressurus est atrium interius.

22 Et viduam et repudiatam non accipient uxores, sed virgines de semine domus Israël : sed et viduam quæ fuerit vidua a sacerdote, accipient.

23 Et populum meum docebunt quid sit inter sanctum et pollutum, et inter mundum et immundum ostendent eis.

24 Et cum fuerit controversia, stabunt in judiciis meis, et judicabunt : leges meas et præcepta mea in omnibus solemnitatibus meis custodient, et sabbata mea sanctificabunt.

25 Et ad mortuum hominem non ingredientur, ne polluantur, nisi ad patrem et matrem, et filium et filiam, et fratrem, et sororem quæ alterum virum non habuerit : in quibus contaminabuntur.

26 Et postquam fuerit emundatus, septem dies numerabuntur ei.

27 Et in die introitus sui in sanctuarium ad atrium interius, ut ministret mihi in sanctuario, offeret pro peccato suo, ait Dominus Deus.

28 Non erit autem eis hæreditas : ego hæreditas eorum ; et possessionem non dabitis eis in Israël : ego enim possessio eorum.

29 Victimam et pro peccato et pro delicto ipsi comedent, et omne votum in Israël ipsorum erit.

30 Et primitiva omnium primogenitorum, et omnia libamenta ex omnibus quæ offeruntur, sacerdotum erunt : et primitiva ciborum vestrorum dabitis sacerdoti, ut reponat benedictionem domui tuæ.

31 Omne morticinum, et captum a bestia, de avibus et de pecoribus, non comedent sacerdotes.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4434

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4434. ‘Et adhaerebat anima illius in Dinam’: quod significet propensionem ad conjunctionem, constat a significatione ‘adhaerere anima’ quod sit propensio; quod ad conjunctionem, patet quia quae amoris conjugialis sunt, in sensu interno involvunt conjunctionem spiritualem, quae est veri cum bono ac boni cum vero; quod illa quae amoris conjugialis sunt, in sensu interno involvant conjunctionem illam, est causa quia amor conjugialis ex conjugio veri et boni ac boni et veri, ducit originem, videatur n. 2618, 2727-2729, 2737, 2803, 3132; inde quoque adulterationes boni intelliguntur per ‘adulteria’, et falsificationes veri per ‘scortationes’ in Verbo, n. 2466, 2729, 2750, 3399; ex his 1 constare potest quod per omnia haec quae de Shechemo et de Dinah in hoc capite memorantur, non aliud in sensu interno intelligatur quam conjunctio veri quae repraesentatur per ‘Shechemum’, cum affectione veri quae per ‘Dinam’, ita quod per haec verba, ‘Adhaerebat anima ejus in Dinam’, significetur propensio ad conjunctionem.

[2] Quia in toto hoc capite agitur de amore Shechemi 2 erga Dinam, et quod ambiret illam in mulierem, et quia per illa quae amoris conjugialis sunt, significatur conjunctio spiritualis, licet ex Verbo confirmare quod conjugia et quae conjugiorum sunt, ibi non aliud involvant;

apud Johannem, Gaudeamus et exsultemus, et demus gloriam Ipsi, quia venit tempus nuptiarum Agni, et Uxor Ipsius paravit se 3 ... beati 4 qui ad cenam nuptiarum Agni vocati, Apoc.

19:7, 9:

apud eundem,

Vidi civitatem sanctam, Hierosolymam novam, descendentem a Deo e caelo, paratam sicut sponsam ornatam marito suo....

Unus de septem angelis... locutus est mecum, dicens, Veni, ostendam tibi sponsam, Agni uxorem; abstulit me in spiritu super montem magnum et altum, et ostendit mihi civitatem magnam, sanctam Hierosolymam descendentem e caelo a Deo, Apoc. 21:2, 9, 10; quod per sponsale et conjugiale hic non aliud significetur quam conjunctio Domini cum Ecclesia, et hoc per verum et bonum, patet manifeste; civitas enim sancta et Hierosolyma nova non aliud est quam Ecclesia; quod ‘civitas’ sit Ecclesiae verum, videatur n. 402, 2268, 5 2449, 2451, 2712, 2943, 3216; quod 6 ‘Hierosolyma’ sit Ecclesia spiritualis, n. 402, 2117, 3654:

[3] apud Malachiam, Perfide egit Jehudah, et abominatio facta est in Israele, et in Hierosolyma, nam profanavit Jehudah sanctitatem Jehovae, quia amavit et desponsavit sibi filiam dei alieni.... Jehovah testificatus est inter te et inter uxorem juventutis tuae, contra quam tu perfide egisti, ii

11, 14, 15;

ubi ‘amare et desponsare filiam dei alieni’ est conjungere se cum falso, loco veri quod est ‘uxor juventutis’:

[4] apud Ezechielem,

Sumpsisti filios tuos et filias tuas, quas peperisti Mihi, et sacrificasti ad devorandum. Num parum de scortationibus tuis?... filia matris tuae tu fastidientis maritum suum et filios suos, et soror tu sororum tuarum, quae fastidiverunt maritos suos et filios suos, 16:20, 45;

ibi de abominationibus Hierosolymae quae quia erant ex malis et falsis, describuntur in illo capite per talia quae conjugiis contraria sunt, scilicet per adulteria et scortationes; ‘mariti, quos fastidiverunt’, sunt bona, ‘filii’ sunt vera, et ‘filiae’ affectiones illorum:

[5] apud Esaiam,

Canta sterilis non pepererat, persona cantu et jubila non parturivit, quia multi filii desolatae prae filiis maritatae.... Opprobrii viduitatis tuae non recordaberis amplius, quia mariti tui factores tui, Jehovah Zebaoth nomen Ipsius, et Redemptor tuus Sanctus Israelis, Deus totius terrae vocatur: nam sicut mulierem relictam et afflictam spiritu vocavit te Jehovah, et mulierem juventutis cum repudiatur, dixit Deus tuus.... Omnes filii tui docti a Jehovah, et multa 7 pax filiorum tuorum, 54:1,

[4], 5, 6,

13; quia per ‘conjugium’ significatur conjunctio veri et boni ac boni et veri, constare potest quid significatur per maritum et uxorem, per filios et filias, per viduas, per repudiatas, perque parere, parturire, desolari, sterilis esse 8 , nam haec sunt conjugii; de singulis illis, quid in sensu spirituali significant 9 , in explicationibus multoties ostensum est:

[6] apud eundem,

Propter Zionem non tacebo, et propter Hierosolymam non quiescam, ... non dicetur tibi amplius deserta, ... sed terrae tuae vocabitur maritata, nam beneplacebit Jehovae in te, et terra tua maritabitur, quia maritabit juvenis virginem, maritabunt te filii tui, et gaudium sponsi super sponsa, gaudebit super te Deus tuus, 62:1, 4, 5; qui non sensum internum Verbi novit, opinari potest quod talia in Verbo solum sint comparativa qualia in sermone vulgari plura, et inde quod Ecclesia comparetur filiae, virgini, uxori, ita quae fidei et charitatis sunt, illis quae conjugii; sed in Verbo omnia sunt repraesentativa spiritualium et caelestium, et reales correspondentiae, descendit enim Verbum e caelo, et quia descendit inde, in sua origine est Divinum caeleste et spirituale, cui illa quae sunt sensus litterae correspondent; inde est quod quae conjugii caelestis sunt, quod est conjunctio boni et veri, cadant in correspondentia, ita in illa quae sunt conjugiorum in terra.

[7] Inde quoque est quod Dominus assimilaverit regnum caelorum, hoc est, regnum Ipsius in caelo, et regnum Ipsius in terra quod est Ecclesia, cum Homine rege, qui fecit nuptias filio suo, ac invitavit plures ad illas, Matth. 22:2 seq. :

et quoque cum Decem virginibus, quae accipientes lampadas, exiverunt in occursum sponsi, Matth. 25:1 seq. :

et quoque Dominus illos qui ab Ecclesia vocavit filios nuptiarum, Dixit Jesus, Num possunt filii nuptiarum lugere, quamdiu cum illis est sponsus? venient vero dies, quando auferetur ab iis sponsus, et tunc jejunabunt, Matth. 9:15.

[8] Inde quoque affectio boni et affectio veri dicitur ‘gaudium et laetitia sponsi et sponsae’, quia gaudium caeleste est ex affectionibus et in affectionibus illis; ut apud Esaiam,

Maritabunt te filii tui, et erit gaudium sponsi super sponsa, gaudebit super te Jehovah Deus tuus, 10 62:5:

apud Jeremiam,

Vox gaudii et vox laetitiae, et vox sponsi et vox sponsae, vox dicentium, Confitemini Jehovae, quia bonus Jehovah, 33:11:

apud eundem,

Cessare faciam ex urbibus Jehudae et ex plateis Hierosolymae vocem gaudii et vocem laetitiae, vocem sponsi et vocem sponsi, quia in vastitatem evadet terra, 7:34; 16:9; 25:10:

et apud Johannem, Lux lucernae non lucebit in Babylone amplius, et vox sponsae et sponsae non audietur in illa amplius, Apoc. 18:23 11 .

[9] Omnia conjugia in terra per amorem vere conjugialem correspondent conjugio caelesti quod est boni et veri, ideo leges in Verbo de desponsationibus et conjugiis latae prorsus correspondent legibus spiritualibus conjugii caelestis; ut quod ‘unam solum uxorem ducerent’, Marcus 10:2-8; Luc. 16:18;

in conjugio enim caelesti se ita habet, nempe quod bonum non conjungi queat nisi suo vero, et verum suo bono; si alii vero quam suo, bonum nusquam subsisteret, sed distraheretur et sic periret; ‘uxor’ in 12 Ecclesia spirituali repraesentat bonum et ‘vir’ repraesentat verum, at in Ecclesia caelesti ‘maritus’ repraesentat bonum et ‘uxor’ verum; et, quod arcanum, non solum illa repraesentant, sed etiam illis actualiter correspondent. s} Leges quoque 13 quae de conjugiis latae sunt in Veteri Testamento similiter correspondentiam habent cum legibus conjugii caelestis, ut quae

Exod. 21:7-11; 22:15, 16 [KJV 16, 17]; 34:16; Num. 35:16;

Deut. 7:3, 4; 22:28, 29;

et quoque leges de gradibus vetitis,

Lev. 18:6-20;

de quibus singulis, ex Divina Domini Misericordia, alibi: quod 14 gradus 15 et leges conjugiorum ex legibus veri et boni quae sunt conjugii caelestis, ducant originem, et se ad illas referant, patet apud Ezechielem,

Sacerdotes Levitae viduam aut repudiatam non accipient sibi in uxores, sed virgines de semine domus Israelis; et viduam quae fuerit vidua a sacerdote, accipient, 44:22;

ibi agitur de civitate sancta Hierosolyma nova et de Canaane caelesti, quae quod sint regnum Domini et Ecclesia Ipsius, constat, proinde quod non per ‘Levitas’ Levitae, nec per ‘viduam et repudiatam’ vidua et repudiata, significentur, sed talia quibus correspondent. 16

Poznámky pod čarou:

1. inde

2. conjugiali, in the First Latin Edition The Manuscript’s reading Shechemi seems correct, as it supplies the subject for ambiret. the First Latin Edition’s reading probably arose from confusion with amoris conjugiali in the next line.

3. seipsam

4. sicuti in the Manuscript, sicut in the First Latin Edition, probably a miscopying of beati, which all Swedenborg’s many other references to this text have.

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. The Manuscript inserts et.

7. nulla, in the First Latin Edition

8. The Manuscript inserts et per plura.

9. significetur

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The Manuscript inserts enim.

13. etiam

14. remainder of [ ] is a marginal addition in the Manuscript

15. The Manuscript inserts etiam.

16. et Hierosolyma nova, et evidenter de Regno Domini, quod non Levitae, nec vidua, nec repudiata, patet, sed quod talia quibus correspondent. Note that this ispartofthevisions of God seen upon a very high mountain' (Ezek. 40:2).

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org