9393. ‘Et accepit Moscheh dimidium sanguinis’: quod significet Divinum Verum quod factum vitae et cultus, constat ex significatione ‘sanguinis’ quod sit Divinum Verum procedens a Domino, de qua n. 4735, ¹ 6978, 7317, 7326, 7850, 9127; quod sit Divinum Verum quod factum vitae et cultus, est quia erat ille sanguis quem Moscheh sparsit super populum, vers. 8, per quem sanguinem significatur Divinum Verum receptum ab homine, ita quod factum vitae et cultus; nam id Verum dicitur receptum ab homine quod fit vitae et sic cultus; et tunc fit vitae et cultus quando homo afficitur illo, seu amat illud, seu, quod idem est, vult illud, et ex velle, ita ex amore et affectione, facit illud; prius quidem est apud hominem in ejus memoria, et inde evocatur quandoque ad visum internum seu intellectum, a quo iterum relabitur in memoriam; sed quamdiu verum Divinum non interius intraverat, est quidem apud hominem ² at usque non implantatum ³ vitae et voluntati, nam vita hominis est ejus voluntas; quapropter cum verum evocatur e memoria in intellectum, et ab intellectu intrat voluntatem, et a voluntate exit in actum, tunc ⁴ verum fit vitae hominis et vocatur bonum; ex his patet quid intelligitur per Divinum Verum factum vitae; similiter se habet cum ⁵ vero quod fit cultus; cultus ⁶ ex vero quod solum haeret in memoria et inde apparet in intellectu, non est cultus, sed cultus ex vero quod exit ex voluntate, ita ex affectione et amore, est cultus; hic cultus in Verbo vocatur cultus ex corde: ille autem cultus solius oris.

[2] Ostensum quidem est prius in locis supra citatis quod ‘sanguis’ sit Divinum Verum procedens a Domino; sed quia plerique ab Ecclesia hodie non aliud per sanguinem in Sancta Cena capiunt quam sanguinem Domini effusum super cruce, et in generaliore sensu ipsam passionem crucis, ideo licet adhuc paucis ostendere quod non ⁷ sit sanguis qui ibi intelligitur sed Divinum Verum procedens a Domino; causa quod ⁸ hoc intra Ecclesiam ignoretur, est quia prorsus nihil scitur hodie de correspondentiis, consequenter nec de sensu interno Verbi, qui est sensus in quo sunt angeli cum ab homine legitur Verbum;

[3] quod ‘sanguis’ non sit sanguis sed verum Divinum, constare potest ex pluribus locis in Verbo, et manifeste ab hoc apud Ezechielem,

Dic avi omnis alae et omni ferae agri, Congregamini et venite, congregate vos a circuitu super sacrificium Meum quod Ego sacrifico vobis, ⁹ ut comedatis carnem, et bibatis sanguinem; carnem fortium comedetis, et sanguinem principum terrae bibetis; comedetis adipem ad satietatem, et bibetis sanguinem usque ad ebrietatem de sacrificio Meo quod ¹⁰ sacrificabo vobis; satiabimini super mensa Mea, equo et curru, et omni viro belli; sic dabo gloriam Meam inter gentes, 39:17-20 [, 21];

quod non sanguis hic per ‘sanguinem’ intelligatur, manifeste patet, nam dicitur quod biberent sanguinem principum terrae, et sanguinem de sacrificio, usque ad ebrietatem, cum tamen bibere sanguinem, et imprimis sanguinem principum, sit res abominabilis, et filiis Israelis sub poena mortis prohibitus, Lev. 3:17, 7:26, 17:1-fin. ; Deut. 12:16-25, 15:23;

dicitur etiam ¹¹ quod satiarentur equo, curru, et omni viro belli; qui itaque non scit quod ‘sanguis’ significet Divinum Verum, ‘principes’ primaria vera, ‘sacrificium’ ¹² illa quae cultus sunt, ‘equus’ ¹³ intellectuale veri, ‘currus’ doctrinam, et ‘vir belli’ verum pugnans contra falsum, obstupesceret ad singula verba ibi:

[4] similiter ad Domini verba apud Johannem,

Jesus dixit, Amen, amen, dico vobis, Nisi comederitis carnem Filii hominis et biberitis Ejus sanguinem, non habebitis vitam in vobis; qui manducat Meam carnem et bibit Meam sanguinem, habet vitam aeternam, et Ego resuscitabo illum extremo die; caro Mea est vere cibus, et sanguis Meus est vere potus; qui manducat Meam carnem et bibit Meum sanguinem, in Me manet, et Ego in illo, 6:53-56;

sed videantur quae de his prius n. 4735, ¹⁴ 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, ostensa sunt; quod caro correspondeat bono, similiter panis, et quod sanguis correspondeat vero, similiter vinum, perpluries e caelo mihi dictum est; pariter quod angeli non aliter percipiant Verbum quam secundum correspondentias, et quod sic per Verbum ¹⁵ sit conjunctio homini cum caelo, et per caelum cum Domino;

[5] ¹⁶ similiter dictum est quod Sancta Cena a Domino instituta sit ut per illam esset conjunctio omnium caeli, hoc est, omnium Domini cum homine Ecclesiae, quoniam in illa caro et panis est Divinum Bonum Divini Amoris Domini erga universum genus humanum, et reciprocum hominis in Dominum; et sanguis ac vinum est Divinum Verum procedens ex Divino Bono Divini Amoris Domini, et vicissim id receptum ab homine; tum edere et bibere illa, in caelo est appropriare ¹⁷ et conjungere; sed videantur quae de his prius n. 2165, 2177, 3464, 4211, 4217, 4581, 4735, 5915, 6789, 7850, 9323, ostensa sunt.

Poznámky pod čarou:

2187. ‘Et comederunt’: quod significet communicationem sic, constare potest a significatione ‘comedere’ quod sit communicari, tum conjungi, quod ex Verbo quoque patet ¹ : quod ‘comederent sanctificata sacrificiorum, in loco sancto, Aharon, filii ejus, Levitae, tum populus’, nihil aliud significavit quam communicationem, conjunctionem, et appropriationem, ut dictum ad locum Lev. 6:9, 10, supra n. 2177; erat enim cibus caelestis et spiritualis qui significabatur per sanctificata quae comedebant, ita appropriatio ejus. Sanctificata erant ex sacrificiis quae non adolebantur super altari, et comedebantur vel a sacerdotibus, vel a populo qui obtulit, ut constare potest a pluribus locis, ubi de sacrificiis agitur; quae comederentur a sacerdotibus, Exod. 29:32, 33; Lev. 6:9, 19 [KJV 16, 26]; 7:6, 15, 16, 18; 8:31; 10:12, 13; Num. 18:9-11: quae comederentur a populo, Lev. 19:5, 6; Deut. 12:27; 27:7, et alibi: et quod immundi non comederent de illis, Lev. 7:19-21; 22:4-7 convivia illa fiebant in loco sancto, juxta altare, vel ad ostium, aut in atrio tentorii; nec aliud significabant quam communicationem, conjunctionem et appropriationem bonorum caelestium; nam per illa repraesentabatur cibus caelestis; quid cibus caelestis, videatur n. 56-58, 680, 681, 1480, 1695; et dicebantur omnia illa ‘panis’, per quem quid significatur, videatur supra n. 2165; simile repraesentabatur per quod ‘Aharon et filii ejus comederent panes propositionis seu facierum in loco sancto’;

[2] Lev. 24:9;

lex pro naziraeo ² lata quod

Ex omni quod ex uva, unde vinum, ab acinis usque ad cutem, diebus naziraeatus sui non comederet, Num. 6:4,

erat quia ‘naziraeus’ repraesentabat caelestem hominem, et caelestis homo talis est, ut spiritualia ne quidem nominare velit, ut in Parte Prima n. 202, 337, 880 ad fin. , 1647 videatur; et quia ‘vinum’ et ‘uva’, tum quicquid ex uva significabat spirituale, inde naziraeo prohibitum fuit de illis comedere, hoc est, communicationem cum illis habere, se illis conjungere, ac sibi illa appropriare:

[3] simile per ‘comedere’ intelligitur apud Esaiam,

Omnis sitiens, ite ad aquas, et cui non argentum, ite, emite, et comedite; et ite, emite absque argento, et absque pretio, vinum et lac: quare appenditis argentum pro non pane, et laborem pro non ad satietatem? audite audiendo ad Me, et comedite bonum, et deliciabitur in pinguedine anima vestra, 55:1, 2:

tum quoque quod apud Johannem, Qui vincit, dabo ut comedat de arbore vitae, quae est in medio Paradisi Dei, Apoc. 2:7;

‘arbor vitae’ est ipsum caeleste, et in supremo sensu Ipse Dominus quia ab Ipso omne caeleste, hoc est, omnis amor et charitas; ita ‘comedere de arbore vitae’ est idem ac manducare Dominum; et ‘manducare Dominum’ est donari amore et charitate, ita illis quae sunt vitae caelestis; sicut Ipse Dominus loquitur apud Johannem, Ego sum panis vivens, qui e caelo descendit, si quis comederit ex hoc pane, vivet in aeternum; qui manducat Me, ille vivet per Me, 6:51, 57: sed dixerunt, Durus est hic sermo; ... verum dixit Jesus, Verbo quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, ibid. Gen. 18:60, 63;

inde patet quid per ‘comedere’ intelligitur in Sacra Cena, Matth. 26:26-28; Marcus 14:22, 23; Luc. 22:19, 20, nempe communicationem habere, conjungi, et appropriare sibi.

[4] Inde ³ etiam liquet quid intelligitur ⁴ per quod Dominus dixit, Quod multi ab oriente et occidente venient, et accumbent cum Abrahamo, Isaco et Jacobo, Matth. 8:11;

non quod cum illis in regno Dei comesturi sint, sed quod fruituri bonis caelestibus, quae per ‘Abrahamum, Isacum et Jacobum’ significantur; nempe caelestibus amoris tam intimis, quae sunt ‘Abrahamus’, quam inferioribus quae sunt media, ut sunt rationalis, quae sunt ‘Isacus’, et adhuc inferioribus quae sunt caelestia naturalia, qualia sunt in primo caelo, quae per ‘Jacobum’ intellecta sunt; haec sunt sensus interni bonum verborum; quod haec ‘Abrahamus, Isacus et Jacobus’ sint, videatur n. 1893, et ubivis alibi ubi de illis agitur; nam sive dicatur, frui caelestibus illis, sive dicatur frui Domino, Qui per illos repraesentatur, idem est, nam a Domino omnia illa, et Dominus est Omne in omnibus illorum.

Poznámky pod čarou: