9230. ‘Et carnem in agro ¹ discerptam non comedetis’: quod significet quod non conjungetur bonam fidei falsificatum, constat ex significatione ‘carnis’ quod sit bonum, de qua n. 7850, 9127, ex significatione ‘agri’ quod sit Ecclesia quoad bonum, ita bonum Ecclesiae, de qua n. 2971, 3766, 7502, 7571, ² 9139, 9141, ex significatione ‘discerpti’ quod sit per falsa destructum, ita quoque falsificatum, de qua n. 5828, et ex significatione ‘comedere’ quod sit ³ appropriare et conjungere, de qua n. 2187, 3168, 3513 fin. , 3596, 4745, 5643, 8001; inde patet quod per ‘carnem in agro discerptam non comedetis’ significetur quod bonum Ecclesiae, seu bonum fidei falsificatum non appropriandum seu conjungendum.

[2] Paucis hic dicetur quid sit bonum fidei et quid verum fidei: bonum fidei dicitur omne id Ecclesiae quod concernit vitam et usum ex illis quae doctrina fidei Ecclesiae docet, verbo, quod concernit velle illa et facere illa ex oboedientia, nam vera fidei Ecclesiae per velle et facere illa fiunt bona; at verum fidei dicitur omne id quod adhuc est absque fin usus aut propter vitam ⁴ , proinde quod scitur et in memoria tenetur, et inde capitur intellectu, et ex eo docetur; vera enim Ecclesiae quamdiu non ⁵ ulterius vadunt, sunt modo ⁶ cognitiones et scientifica, et sunt, respective ad bona, extra ipsum hominem; nam memoria ac intellectus hominis sunt velut atria, et voluntas est ⁷ velut conclave, nam voluntas est ipse homo; inde patet quid verum fidei et quid bonum fidei; sed bonum quod homo facit in primo statu cum regeneratur, vocatur bonum fidei, at bonum quod homo facit in altero statu, cum nempe regeneratus est, vocatur bonum charitatis; quare cum homo bonum facit ex bono fidei, ex oboedientia bonum facit, at cum bonum facit ex bono charitatis, ex affectione bonum facit; de binis illis statibus apud hominem qui regeneratur, videatur n. 7923, 7992, 8505, 8506, 8510, 8512, 8516, 8643, 8648, 8658, 8685, 8690, 8701, 9224, 9227.

Poznámky pod čarou:

1097. Quod ‘erit Canaan servus illi’ significet quod tales qui in externis solum cultum ponunt, sint inter eos qui vilia servitia praestare possint hominibus Ecclesiae, constare imprimis potest a repraesentativis in Ecclesia Judaica: in Ecclesia Judaica repraesentabatur interna Ecclesia per Jehudam et Israelem, per ‘Jehudam’ Ecclesia caelestis, per ‘Israelem’ Ecclesia spiritualis, per ‘Jacobum’ Ecclesia externa; qui autem in externis solum ponebant cultum, repraesentabantur per ‘gentes’, quas vocabant alienigenas, qui ‘servi eorum’ essent, et vilia servitia in Ecclesia praestarent, ut apud Esaiam,

Stabunt alieni et pascent gregem vestrum, et filii alienigenae agricolae vestri, et vinitores vestri; et vos sacerdotes Jehovae vocabimini, ministri Dei nostri dicetur vobis; opes gentium comedetis, et in gloria eorum gloriabimini, 61:5, [6];

ubi caelestes homines appellantur ‘sacerdotes Jehovae’, spirituales ‘ministri Dei’; qui in externis solum ponunt cultum ‘filii alienigenae’, qui servirent in agris et in vineis:

[2] apud eundem,

Aedificabunt filii alienigenae muros, et reges eorum ministrabunt tibi, 60:10;

ubi similiter servitia eorum memorantur: de Gibeonitis apud Josuam, Maledicti vos, et non exscindetur ex vobis servus, et caedentes ligna, et haurientes aquas domui Dei mei.... Dedit eos Josua in die hoc caesores lignorum, et haustores aquarum congregationi, imprimis altari Jehovae, 9:23, 27;

quos autem ‘Gibeonitae’ repraesentabant quia cum iis foedus factum, alibi ¹ videatur; usque inter eos qui servirent in Ecclesia. De alienigenis lex lata, ‘si reciperent pacem et aperirent portas, quod essent in tributum servientis’, Deut. 20:11, I Reg. 9:21, 22. Omnia et singula quae in Verbo scripta sunt de Ecclesia Judaica, repraesentativa fuerunt regni Domini; regnum Domini est tale ut omnis quicumque et qualiscumque sit, usum praestare debeat; nihil est nisi usus qui a Domino spectatur in Ipsius regno; etiam infernales debent usum praestare, sed usus quos praestant, sunt vilissimi; inter eos qui viles usus praestant, sunt ii in altera vita quibus solum externus cultus separatus ab interno fuit.

[3] Ceterum repraesentativa in Ecclesia Judaica fuerunt talia ut nihil reflecteretur super personam quae repraesentabat, sed ‘super rem quae repraesentabatur; sicut Judaei, qui nihil minus fuerunt quam caelestes homines et usque repraesentabant illos; ita Israel nihil minus quam spiritualis homo, usque repraesentabat illum, similiter Jacob, et ceteri; tum reges et sacerdotes, sed usque per eos repraesentabatur Regium et Sanctum Domini; quod manifestius constare potest ex eo quod res mortuae quoque repraesentarent, sicut vestes Aharonis, ipsum altare, mensae ubi panes, et lucernae, panis et vinum, praeter boves, juvencos, hircos, oves, capras, agnos, columbas, turtures: et quia filii Jehudae et Israelis solum repraesentabant cultum internum et externum Ecclesiae Domini, et usque prae ceteris modo in externis ponebant omnem cultum, ideo prae ceteris sunt ii qui ‘Canaan’, secundum significationem ejus hic, possunt dici.

Poznámky pod čarou: