Bible

 

Ezechiel 32

Studie

   

1 Et factum est, duodecimo anno, in mense duodecimo, in una mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Fili hominis, assume lamentum super Pharaonem regem Ægypti, et dices ad eum : Leoni gentium assimilatus es, et draconi qui est in mari, et ventilabas cornu in fluminibus tuis, et conturbabas aquas pedibus tuis, et conculcabas flumina earum.

3 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Expandam super te rete meum in multitudine populorum multorum, et extraham te in sagena mea.

4 Et projiciam te in terram ; super faciem agri abjiciam te : et habitare faciam super te omnia volatilia cæli, et saturabo de te bestias universæ terræ.

5 Et dabo carnes tuas super montes, et implebo colles tuos sanie tua.

6 Et irrigabo terram fœtore sanguinis tui super montes, et valles implebuntur ex te.

7 Et operiam, cum extinctus fueris, cælum, et nigrescere faciam stellas ejus : solem nube tegam, et luna non dabit lumen suum.

8 Omnia luminaria cæli mœrere faciam super te : et dabo tenebras super terram tuam, dicit Dominus Deus, cum ceciderint vulnerati tui in medio terræ, ait Dominus Deus.

9 Et irritabo cor populorum multorum : cum induxero contritionem tuam in gentibus super terras quas nescis.

10 Et stupescere faciam super te populos multos, et reges eorum horrore nimio formidabunt super te, cum volare cœperit gladius meus super facies eorum : et obstupescent repente singuli pro anima sua in die ruinæ tuæ.

11 Quia hæc dicit Dominus Deus : Gladius regis Babylonis veniet tibi.

12 In gladiis fortium dejiciam multitudinem tuam : inexpugnabiles omnes gentes hæ, et vastabunt superbiam Ægypti, et dissipabitur multitudo ejus.

13 Et perdam omnia jumenta ejus, quæ erant super aquas plurimas : et non conturbabit eas pes hominis ultra, neque ungula jumentorum turbabit eas.

14 Tunc purissimas reddam aquas eorum, et flumina eorum quasi oleum adducam, ait Dominus Deus,

15 cum dedero terram Ægypti desolatam : deseretur autem terra a plenitudine sua, quando percussero omnes habitatores ejus : et scient quia ego Dominus.

16 Planctus est, et plangent eum, filiæ gentium plangent eum : super Ægyptum et super multitudinem ejus plangent eum, ait Dominus Deus.

17 Et factum est in duodecimo anno, in quintadecima mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :

18 Fili hominis, cane lugubre super multitudinem Ægypti : et detrahe eam ipsam, et filias gentium robustarum, ad terram ultimam, cum his qui descendunt in lacum.

19 Quo pulchrior es ? descende, et dormi cum incircumcisis.

20 In medio interfectorum gladio cadent : gladius datus est ; attraxerunt eam et omnes populos ejus.

21 Loquentur ei potentissimi robustorum de medio inferni, qui cum auxiliatoribus ejus descenderunt, et dormierunt incircumcisi interfecti gladio.

22 Ibi Assur, et omnis multitudo ejus : in circuitu illius sepulchra ejus, omnes interfecti, et qui ceciderunt gladio.

23 Quorum data sunt sepulchra in novissimis laci, et facta est multitudo ejus per gyrum sepulchri ejus : universi interfecti, cadentesque gladio, qui dederant quondam formidinem in terra viventium.

24 Ibi Ælam, et omnis multitudo ejus per gyrum sepulchri sui : omnes hi interfecti, ruentesque gladio, qui descenderunt incircumcisi ad terram ultimam, qui posuerunt terrorem suum in terra viventium, et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum.

25 In medio interfectorum posuerunt cubile ejus in universis populis ejus : in circuitu ejus sepulchrum illius : omnes hi incircumcisi, interfectique gladio. Dederunt enim terrorem suum in terra viventium, et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum : in medio interfectorum positi sunt.

26 Ibi Mosoch et Thubal, et omnis multitudo ejus : in circuitu ejus sepulchra illius : omnes hi incircumcisi, interfectique et cadentes gladio, quia dederunt formidinem suam in terra viventium.

27 Et non dormient cum fortibus, cadentibusque, et incircumcisis, qui descenderunt ad infernum cum armis suis, et posuerunt gladios suos sub capitibus suis, et fuerunt iniquitates eorum in ossibus eorum : quia terror fortium facti sunt in terra viventium.

28 Et tu ergo in medio incircumcisorum contereris, et dormies cum interfectis gladio.

29 Ibi Idumæa, et reges ejus, et omnes duces ejus, qui dati sunt cum exercitu suo cum interfectis gladio, et qui cum incircumcisis dormierunt, et cum his qui descendunt in lacum.

30 Ibi principes aquilonis omnes, et universi venatores, qui deducti sunt cum interfectis, paventes, et in sua fortitudine confusi : qui dormierunt incircumcisi cum interfectis gladio, et portaverunt confusionem suam cum his qui descendunt in lacum.

31 Vidit eos Pharao, et consolatus est super universa multitudine sua, quæ interfecta est gladio : Pharao, et omnis exercitus ejus, ait Dominus Deus.

32 Quia dedi terrorem meum in terra viventium, et dormivit in medio incircumcisorum cum interfectis gladio : Pharao, et omnis multitudo ejus, ait Dominus Deus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 776

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

776. Quod per ‘avem secundum speciem suam’ significetur omne spirituale verum, per ‘volucrem’ naturale verum, per ‘alatum’ sensuale verum, constat ab illis quae prius de avibus dicta et ostensa sunt, ut n. 40. Antiquissimi assimilarunt cogitata hominis avibus. quia ita se habent respective ad voluntaria: quia hic nominantur avis, et volucris, et alatum, et haec succedunt, sicut in homine intellectualia, rationalia et sensualia, ne cui dubium sit quin illa significent, licet adhuc quaedam loca ex Verbo confirmantia adducere, ex quibus etiam patet quod ‘bestiae’ talia quae dicta sunt, significent;

[2] apud Davidem,

Dominari fecisti Illum super opera manuum Tuarum, omnia posuisti sub pedibus Illius, gregem et armenta omnia, et etiam bestias agrorum, volucrem caelorum, et pisces maris, Ps. 8:7, 8,

[9] [KJV 6, 7, 8];

ubi de Domino, Cujus dominium super hominem, et super quaesunt hominis, ita describuntur; aliter, quid foret dominium super bestias et aves? apud eundem,

Arbor fructus et omnes cedri, fera et omnis bestia, reptile et volucris 1 alae, ... glorificabunt nomen Jehovae, Ps. 148:9, 10, 13;

‘arbor fructus’ est caelestis homo, ‘cedrus’ est spiritualis homo, ‘fera et bestia et reptile’ illorum bona, sicut hic; ‘volucris alae’ illorum vera, ex quibus glorificare possunt nomen Jehovae; nequaquam potest fera, bestia, reptile, volucris; in scriptis profanis talia hyperbolice dici possunt, sed in Verbo Domini nusquam hyperbolica sunt, sed significativa et repraesentativa:

[3] apud Ezechielem,

Contremiscent coram Me pisces maris, et avis caelorum, et fera agri, et omne reptile repens super humo, et omnis homo, qui super faciebus humi, 38:20;

quod hic ‘bestiae et aves’ talia significent, constat manifeste, nam quid gloriae Jehovae si contremiscerent pisces, aves, bestiae, an quisque putare potest quod tales locutiones forent sanctae, si non sancta involverent:

apud Jeremiam,

Vidi et ecce non homo, omnis avis caelorum aufugit, 4:25;

pro quod omne bonum et verum; hic quoque ‘homo’ pro bono amoris:

apud eundem,

Vastata sunt, ut non sit vir transiens, et non audiunt vocem pecoris; ab ave caelorum et usque ad bestiam, evagati sunt, abiverunt, Jer. 9:9 [KJV Jer. 9:10];

similiter, pro quod omne verum et bonum abiverit:

[4] apud eundem,

Quousque 2 lugebit terra, et herba omnis agri exarescet? propter malitiam habitantium in ea, periit bestiae et avis, quia dixerunt, Non videbit novissimum nostrum, 12:4,

ubi ‘bestiae’ pro bonis, et ‘avis’ pro veris, quae perierunt:

apud Zephaniam, Consumam hominem et bestiam, consumam avem caelorum, et pisces maris, et offendicula cum impiis, et exscindam hominem a faciebus humi, 13; ubi ‘homo et bestia’ pro illis quae sunt amoris et inde boni; ‘avis caelorum et pisces maris’ pro illis quae sunt intellectus, ita quae sunt veri, quae vocantur ‘offendicula’ quia impiis bona et vera sunt offendicula, non bestiae et aves; quod sint illa quae hominis, manifeste etiam dicitur:

apud Davidem,

Saturantur arbores Jehovae, et cedri Libani, quas plantavit, ubi volucres nidificant, Ps. 104:16, 17;

‘arbores Jehovae, et cedri Libani’ pro spirituali homine; ‘volucres’ pro ejus veris rationalibus aut naturalibus, quae sunt quasi ‘nidi’. Alioquin communis formula loquendi finit quod ‘nidificarent aves in ramis’, qua significabantur vera;

[5] ut apud Ezechielem,

In monte altitudinis Israelis plantabo illam, et attollet ramum, et faciet fructum, et erit in cedrum magnificam, et habitabunt sub illa omnis volucris omnis alae, in umbra ramorum ejus habitabunt, 17:23;

pro Ecclesia gentium, quae spiritualis, quae est ‘cedrus magnifica’, ‘avis omnis alae’ pro veris omnis generis:

apud eundem,

In ramis ejus nidificarunt omnis avis caelorum, et sub ramis ejus genuerunt omnis fera agri, ac in umbra ejus habitabunt omnes gentes magnae, 31:6;

de Asshure, qui est Ecclesia spiritualis, et vocatur ‘cedrus’, ‘avis caelorum’ pro veris ejus, ‘bestia’ pro bonis:

[6] apud Danielem,

Ramus ejus pulcher, et fructus ejus multus, et esca omnibus in ea; sub illa umbram habebat bestia agri, et in ramis ejus habitabant volucres caeli, Daniel 4:9, 18 [KJV Daniel4:12, 21];

ubi ‘bestia’ pro bonis, ‘volucris caelorum’ pro veris; quod unicuivis constare potest, nam quid foret quod ibi habitaret avis et bestia? Similiter quae Dominus locutus, Regnum Dei simile est grano sinapis, quod accipiens homo projecit in hortum suum, crevitque, et factum est in arborem magnam, ut aves caeli habitarint in ramis ejus, Luc. 13:19; Matth. 13:32; Marcus 4:32.

Poznámky pod čarou:

1. Schmidius has avis alae, as also Arcana Coelestia 994, but the Hebrew here is [ ] (tsippor) as in Ps. 8:8 above.

2. We follow Apocalypsis Explicata 304 and 650 and the Revised Version (1881-1885) in the placing of ‘?’. The KJV (1611) and Schmidius have it at end of following clause. The First Latin Edition has a comma in both places, Schmidius has consumtae sunt for periit, but the Hebrew verb is singular. In 7571, however, Swedenborg has consumentur.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.