Bible

 

Ezechiel 24

Studie

   

1 Et factum est verbum Domini ad me in anno nono, in mense decimo, decima die mensis, dicens :

2 Fili hominis, scribe tibi nomen diei hujus, in qua confirmatus est rex Babylonis adversum Jerusalem hodie.

3 Et dices per proverbium ad domum irritatricem parabolam, et loqueris ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Pone ollam ; pone, inquam, et mitte in eam aquam.

4 Congere frusta ejus in eam, omnem partem bonam, femur et armum, electa et ossibus plena.

5 Pinguissimum pecus assume, compone quoque strues ossium sub ea : efferbuit coctio ejus, et discocta sunt ossa illius in medio ejus.

6 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Væ civitati sanguinum, ollæ cujus rubigo in ea est, et rubigo ejus non exivit de ea ! Per partes et per partes suas ejice eam : non cecidit super eam sors.

7 Sanguis enim ejus in medio ejus est, super limpidissimam petram effudit illum : et effudit illum super terram, et possit operiri pulvere.

8 Ut superinducerem indignationem meam, et vindicta ulciscerer, dedi sanguinem ejus super petram limpidissimam, ne operiretur.

9 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Væ civitati sanguinum, cujus ego grandem faciam pyram !

10 Congere ossa, quæ igne succendam : consumentur carnes, et coquetur universa compositio, et ossa tabescent.

11 Pone quoque eam super prunas vacuam, ut incalescat, et liquefiat æs ejus, et confletur in medio ejus inquinamentum ejus, et consumatur rubigo ejus.

12 Multo labore sudatum est, et non exivit de ea nimia rubigo ejus, neque per ignem.

13 Immunditia tua execrabilis, quia mundare te volui, et non es mundata a sordibus tuis : sed nec mundaberis prius, donec quiescere faciam indignationem meam in te.

14 Ego Dominus locutus sum : veniet, et faciam : non transeam, nec parcam, nec placabor : juxta vias tuas, et juxta adinventiones tuas judicabo te, dicit Dominus.

15 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

16 Fili hominis, ecce ego tollo a te desiderabile oculorum tuorum in plaga : et non planges, neque plorabis, neque fluent lacrimæ tuæ.

17 Ingemisce tacens : mortuorum luctum non facies : corona tua circumligata sit tibi, et calceamenta tua erunt in pedibus tuis : nec amictu ora velabis, nec cibos lugentium comedes.

18 Locutus sum ergo ad populum mane, et mortua est uxor mea vespere : fecique mane sicut præceperat mihi.

19 Et dixit ad me populus : Quare non indicas nobis quid ista significent quæ tu facis ?

20 Et dixi ad eos : Sermo Domini factus est ad me, dicens :

21 Loquere domui Israël : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego polluam sanctuarium meum, superbiam imperii vestri, et desiderabile oculorum vestrorum, et super quo pavet anima vestra : filii vestri, et filiæ vestræ, quas reliquistis, gladio cadent.

22 Et facietis sicut feci : ora amictu non velabitis, et cibos lugentium non comedetis :

23 coronas habebitis in capitibus vestris, et calceamenta in pedibus : non plangetis, neque flebitis, sed tabescetis in iniquitatibus vestris, et unusquisque gemet ad fratrem suum.

24 Eritque Ezechiel vobis in portentum : juxta omnia quæ fecit, facietis cum venerit istud : et scietis quia ego Dominus Deus.

25 Et tu, fili hominis, ecce in die qua tollam ab eis fortitudinem eorum, et gaudium dignitatis, et desiderium oculorum eorum, super quo requiescunt animæ eorum, filios et filias eorum :

26 in die illa, cum venerit fugiens ad te ut annuntiet tibi :

27 in die, inquam illa, aperietur os tuum cum eo qui fugit : et loqueris, et non silebis ultra : erisque eis in portentum, et scietis quia ego Dominus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7844

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7844. ‘Inter vesperas’: quod significet statum ultimum et primum, constat ex significatione ‘vesperae’ quod sit status falsi et quoque status ignorantiae veri, nam umbra vesperae est falsum et quoque est ignorantia veri; omnia enim tempora diei, sicut omnia tempora anni, in spirituali sensu significant vices statuum quoad verum et bonum, n. 5672, 1 5962, 6110; finis illorum et principium illorum est vespera, quare cum dicitur ‘inter vesperas’, involvuntur etiam omnes status; hic itaque per ‘inter vesperas’ significatur status liberationis illorum qui in vero ex bono, et status damnationis illorum qui in falso ex malo, qui status significantur per exitum filiorum Israelis ex Aegypto, cum primogeniti ibi 2 neci dati sunt; quod id dicatur ‘vespera’, constat ex his apud Moschen, Sacrificabunt Paesach in vespera cum occiderit sol, tempore stato exitus tui ex Aegypto, Deut. 16:4, 6.

[2] Ex his patet quod finis status infestationum et principium status liberationis illorum qui per ‘filios Israelis’ repraesentantur per ‘inter vesperas’ intelligatur; his a principio illo tendit status ad mane, quod est elevatio in caelum; et quoque finis status infestationum et principium status damnationis illorum qui per ‘Aegyptios’ repraesentantur per ‘inter vesperas’ intelligitur; sed horum status tendit ad ‘noctem’, quae est dejectio in infernum; horum dejectio in infernum repraesentatur per immersionem in mare Suph, illorum autem elevatio in caelum repraesentatur per introductionem in terram Canaanem.

[3] In Verbo passim nominatur ‘vespera’ et per illam significatur ultimum tempus Ecclesiae, et quoque primum ejus, ultimum apud illos 3 apud quos desinit Ecclesia, et primum apud illos apud quos incohat; inde primario per ‘vesperam’ significatur Adventus Domini, nam tunc finis fuit Ecclesiae prioris et principium novae, cujus status primus etiam ‘vespera’ vocatur, quia homo Ecclesiae incipit ab obscura luce et progreditur ad claram, quae ei est mane.

[4] Quod Adventus Domini in mundum per ‘vesperam et mane’ 4 significetur, constat 5 apud Danielem,

Audivi unum sanctum loquentem, Quousque visio haec, juge, et praevaricatio, sancti et exercitus conculcatio? et dixit ad me, Usque ad vesperam, mane, bis mille et trecenta, tunc enim justificabitur sanctum, 8:13, 14;

quod ibi per ‘vesperam’ intelligatur ultimum tempus cum Ecclesia prorsus vastata fuit et Dominus in mundum venit, et per ‘mane’ 5 lux et ortus novae Ecclesiae ab Ipso, patet: similiter apud Sachariam, Erit dies unus, qui notus erit Jehovae, non dies nec nox, quia circa tempus vesperae erit lux, Sach. 14:7 6 :

apud 7 Zephaniam, Tandem sit tractus 8 reliquiis domus Jehudae, super iis pascent; in domibus Askelonis in vespera quietem habebunt, quando visitabit illos Jehovah Deus illorum, et reducet captivitatem illorum, 2:7;

‘vespera’ pro primo statu exorientis Ecclesiae: quia ‘vespera’ significabat ultimum statum Ecclesiae veteris et primum novae, idcirco 9 mandatum fuit ut Aharon et filii ejus ascendere facerent lucernam a vespera usque ad mane coram Jehovah, Exod. 27:20, 21:

[6] quod ‘vespera’ sit status Ecclesiae ultimus, cum densum falsum quia nulla fides et densum malum quia nulla charitas, patet apud Jeremiam,

Vae vobis, quia abit dies, quia inclinatae sunt umbrae vesperae! 6:4:

apud Ezechielem,

Locutus sum ad populum mane, et mortua uxor mea vesperi, 24:18;

‘uxor’ pro Ecclesia:

apud Davidem,

Sub auroram florebit, et transibit, sub vesperam 10 resecabit, exarescet, Ps. 90:6.

Poznámky pod čarou:

1. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

2. morti

3. qui in falsis et malis, ac primum pro illis qui in veris et bonis; quod tempus seu status primus horum qui in veris et bonis sunt, dicatur vespera, est quiaadhucnon inluce sunt, homo enim Ecclesiae incipit ab obscura luce, et progreditur ad claram, quae est ei mane; inde per vesperam significatur tempus Adventus Domini, nam tunc finis fuit Ecclesiae prioris, quia amplius nulla fides, et tunc principium fuit novae Ecclesiae, cujus status primus etiam vespera dicitur; quod hoc

4. The Manuscript inserts in Verbo.

5. The Manuscript inserts ex sequentibus his locis, .

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. Ezechielem, in the Manuscript, the First Latin Edition.

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. The Manuscript inserts etiam.

10. resecabis, in the Manuscript, the First Latin Edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.