Apocalypsis Revelata # 503
503. Quid "Aegyptus" in Verbo significat, dicetur. "Aegyptus" significat naturalem hominem conjunctum spirituali, et tunc affectionem veri, et inde scientiam et intelligentiam; ac in opposito sensu significat naturalem hominem separatum a spirituali, et tunc fastum propriae intelligentiae, et inde insaniam in spiritualibus. "Aegyptus" significat naturalem hominem conjunctum spirituali, et tunc affectionem veri, et inde scientiam et intelligentiam, in sequentibus locis:
"In dic illo erunt quinque urbes in Terra Aegypti, jurantes Jehovae Zebaoth. In die illo erit Altare Jehovae in medio Terrae Aegypti; tunc notus fiet Jehovah Aegypto, et cognoscent Aegyptii Jehovam in die illo," (Esaias 19:18-21); 1
"In die illo erit semita ex Aegypto in Aschurem, ut veniat Aschur in Aegyptum, et Aegyptus in Aschurem, serviantque Aegyptii cum Aschure: in die illo erit Israel trina Aegypto et Aschuri, benedictio in medio Terrae: cui benedicet Jehovah Zebaoth dicendo, Benedictus populus Meus Aegyptus, et Opus manuum Mearum Aschur, et haereditas Mea Israel," (Esaias 19:23-25);
Aegyptus ibi est naturale, Aschur est rationale, et Israel est spirituale; haec tria faciunt hominem Ecclesiae. Inde rex Aegypti dictus fuit "Filius sapientum," "Filius regum antiquitatis;" ac Aegyptus dicta "Lapis angularis tribuum," (Esaias 19:11, 3); et de Salomone dicitur,
Quod "sapientia ejus fuerit prae sapientia Aegyptiorum," (1 Regnum 5:10 (B.A. 4:30));
Et quod "acceperit filiam Pharaonis in uxorem, et adduxerit illam in urbem Davidis," (1 Regnum 3:1);
Et quod "aedificaverit filiae Pharaonis domum juxta porticum," (1 Regnum 7:8); propterea etiam Josephus delatus est in Aegyptum, et factus est totius terrae Dominator ibi, (Genesis 41).
Quoniam "Aegyptus" significabat naturalem hominem quoad affectionem veri, et inde scientiam et intelligentiam, ideo Josephus conjux Mariae ex monito Angelicum Domino infante abivit in Aegyptum, (Matthaeus 2:14-15); 2
secundum praedictionem,
"Cum puer Israel, tunc amavi illum, et ex Aegypto vocavi Filium Meum," (Hoschea 11:1);
"Vitem ex Aegypto proficisci fecisti, plantasti eam, et radicari fecisti radices ejus," (Psalm. 80:9-10 (B.A. Psalm. 80:8-9)); homo enim nascitur naturalis, fit rationalis, et postea spiritualis; ita vitis ex Aegypto plantatur et radicatur. Propter illam repraesentationem, etiam Abraham peregrinatus est in Aegypto, (Genesis 12:10 seq.);
Et Jacobus cum filiis suis jussus est abire in Aegyptum, et quoque ibi morati sunt, (Genesis 46, seq.).
Inde quoque Terra Canaan, per quam significatur Ecclesia, describitur quoad extensionem suam,
Usque ad fluvium Aegypti, (Genesis 15:18; 1 Regnum 5:1 (B.A. 4:21); Micham 7:12);
et Aegyptus aequiparatur Horto Eden, Horto Dei, (Ezechiel 30:2, 8; Genesis 13:10);
ac scientiae naturalis hominis vocantur Desiderabilia Aegypti, (Daniel 11:43);
Ac byssus in acupictura ex Aegypto, (Ezechiel 27:7). 3
(Praeter alibi de Aegypto bene, ut Esaias 27:12-13; Ezechiel 29:13-16; 31:1-8; Hoschea 11:11; Sacharias 10:10-11; 14:16-18; Psalm. 68:32-33 4 (B.A. 31-32); 2 Regnum 19:23-24).
"Aegyptus" autem in opposito sensu significat hominem naturalem separatum a spirituali, et tunc factum propriae intelligentiae, et inde insaniam in spiritualibus, in sequentibus locis:
"Quoniam elatum est cor Pharaonis in altitudine sua, et dedit fastigium inter implexa, exscindent eum alieni, et dejicient eum. In die quo descensurus es in Infernum, obtegam super eo abyssum, et in medio praeputiatorum cubabis," (Ezechiel 31:10-18);
"Evertentur fundamenta Aegypti; descendet superbia roboris ejus, et devastabuntur urbes ejus in medio urbium desolatarum: dabo ignem in Aegyptum, et dispergam Aegyptum inter gentes, et disjiciam eos in terras," (Ezechiel 30);
"Vae descendentibus in Aegyptum pro auxilio, et non respiciunt ad Sanctum Israelis; nam Aegyptus homo et non Deus, et equi ejus caro et non Spiritus," (Esaias 31:1, 3);
"Aegyptus sicut flumen ascendit; dicit, Ascendam, obtegam terram, et perdam: ascendite equi, insanite currus, comedet vos gladius, et inebriabitur sanguine; sanatio non tibi," (Jeremias 46:2, 8-11); 5
"Quomodo dicitis ad Pharaonem, Filius sapientum ego, et filius regum antiquitatis: ubi nunc sapientes tui, cognoscant; stulti facti sunt principes Zoanis; seduxerunt Aegyptum, angularem lapidem tribuum; non erit Aegypto opus, quod faciat caput et caudam," (Esaias 19:1-17);
"Propheta contra Aegyptum; Balaena magna, quae cubas in medio fluviorum tuorum; quia dixit, Meus fluvius, et ego feci me; ideo dabo hamos in maxillas tuas; et adhaerere faciam piscem fluviorum tuorum squamis tuis, et derelinquam te in deserto: et ideo fiet terra Aegypti solitudo et vastitas," (Ezechiel 29:1-12).
(Praeter alibi, ut Esaias 30:2, 7; 6 Jeremias 2:17-18, 36; 42:8; Ezechiel 16:26, 28-29; 23:2-33; Hoschea 7:11, 13, 16; 9:1, 3, 6; 11:5; 12:2 (B.A. 1); Joel 4:19 (B.A. 3:19); Threni 5:2, 4, 6, 8; Deuteronomius 17:16; 1 Regnum 14:25-26; 2 Regnum 18:21).
Quoniam Aegyptii tales facti sunt, ideo quoad omnia bona et vera Ecclesiae devastati sunt. Devastationes illorum describuntur per miracula ibi facta, quae erant plagae, et significabant totidem cupiditates naturalis hominis separati a spirituali, qui unice agit ex propria intelligentia et ejus fastu. Plagae significativae ejus cupiditatum fuerunt,
Quod aquae in flumine conversae sint in sanguinem, ita ut moreretur piscis, et feteret flumen, (Exodus 7);
Quod ex fluviis et stagnis productae sint ranae super Terram Aegypti; quod pulvis terrae versus sit in pediculos; quod colluvies volatilium noxiorum immissa sit, (Exodus 8);
Quod ulcus efflorescens pustulis factum sit super hominem et bestiam; quod pluvia grandinis mixta igne depluerit, (Exodus 9);
Quod locusta immissa sit; quod caligo facta sit in omni terra Aegypti, (Exodus 10);
Quod omnia primogenita in terra Aegypti mortua sint, (Exodus 12); 7
Et demum, quod Aegyptii submersi sint in Mari Suph, (Exodus 14),
per quod significatur Infernum. Quid per haec omnia in specie significatur, videatur in Arcanis Caelestibus Londini editis, ubi explicata sunt. Inde patet, quid significatur per "Plagas et Morbos Aegypti," (Deuteronomius 7:15; 28:60);
quid per "Submergi flumine Aegypti," (Amos 8:8; 9:5); 8
et unde est, quod Aegyptus dicatur "Terra servitutis," (Micham 6:4);
"Terra Chami," (Psalm. 106:22); 9
Tum "Fornax ferri," (Deuteronomius 4:20; 1 Regnum 8:51). 10
Causa, quod "Aegyptus" significet tam intelligentiam quam insaniam in spiritualibus, erat, quia Ecclesia Antiqua, quae in plura regna Asiae extensa fuerat, etiam in Aegypto fuit, et tunc Aegyptii prae caeteris scientiam correspondentiarum inter spiritualia et naturalia excoluerunt, ut patet ex hieroglyphicis ibi; at vero cum apud illos scientia illa versa est in magicam, et facta idololatrica, tunc intelligentia illorum in spiritualibus facta est insania; inde "Aegyptus" hanc in opposito sensu significat. Ex his videri potest, quid intelligitur per "urbem magnam, quae spiritualiter vocatur Sodoma et Aegyptus."
Poznámky pod čarou:
1. 18-21 pro "17 ad 21"
2. ii. pro "i."
3. xxvii. pro "xxvi."
4. lxviii. pro "xlviii."
5. 8-11 pro "7, 8, 9"
6. 2, 7 pro "1, 7"
7. xii. pro "xi."
8. 5 pro "15"
9. 106:22 pro "126:23"
10. 51 pro "5"
Exodus 10
1
Et dixit Dominus ad Moysen : Egredere ad Pharaonem : ego enim induravi cor ejus, et servorum illius, ut faciam signa mea hæc in eo :
2
et narres in auribus filii tui, et nepotum tuorum, quoties contriverim Ægyptios, et signa mea fecerim in eis : et sciatis quia ego Dominus.
3
Introierunt ergo Moyses et Aaron ad Pharaonem, et dixerunt ei : Hæc dicit Dominus Deus Hebræorum : Usquequo non vis subjici mihi ? dimitte populum meum, ut sacrificet mihi.
4
Sin autem resistis, et non vis dimittere eum : ecce ego inducam cras locustam in fines tuos :
5
quæ operiat superficiem terræ, ne quidquam ejus appareat, sed comedatur quod residuum fuerit grandini : corrodet enim omnia ligna quæ germinant in agris.
6
Et implebunt domos tuas, et servorum tuorum, et omnium Ægyptiorum, quantam non viderunt patres tui, et avi, ex quo orti sunt super terram, usque in præsentem diem. Avertitque se, et egressus est a Pharaone.
7
Dixerunt autem servi Pharaonis ad eum : Usquequo patiemur hoc scandalum ? dimitte homines, ut sacrificent Domino Deo suo ; nonne vides quod perierit Ægyptus ?
8
Revocaveruntque Moysen et Aaron ad Pharaonem : qui dixit eis : Ite, sacrificate Domino Deo vestro : quinam sunt qui ituri sunt ?
9
Ait Moyses : Cum parvulis nostris, et senioribus pergemus, cum filiis et filiabus, cum ovibus et armentis : est enim solemnitas Domini Dei nostri.
10
Et respondit Pharao : Sic Dominus sit vobiscum, quomodo ego dimittam vos, et parvulos vestros, cui dubium est quod pessime cogitetis ?
11
non fiet ita, sed ite tantum viri, et sacrificate Domino : hoc enim et ipsi petistis. Statimque ejecti sunt de conspectu Pharaonis.
12
Dixit autem Dominus ad Moysen : Extende manum tuam super terram Ægypti ad locustam, ut ascendat super eam, et devoret omnem herbam quæ residua fuerit grandini.
13
Et extendit Moyses virgam super terram Ægypti : et Dominus induxit ventum urentem tota die illa et nocte : et mane facto, ventus urens levavit locustas.
14
Quæ ascenderunt super universam terram Ægypti : et sederunt in cunctis finibus Ægyptiorum innumerabiles, quales ante illud tempus non fuerant, nec postea futuræ sunt.
15
Operueruntque universam superficiem terræ, vastantes omnia. Devorata est igitur herba terræ, et quidquid pomorum in arboribus fuit, quæ grando dimiserat : nihilque omnino virens relictum est in lignis et in herbis terræ, in cuncta Ægypto.
16
Quam ob rem festinus Pharao vocavit Moysen et Aaron, et dixit eis : Peccavi in Dominum Deum vestrum, et in vos.
17
Sed nunc dimittite peccatum mihi etiam hac vice, et rogate Dominum Deum vestrum, ut auferat a me mortem istam.
18
Egressusque Moyses de conspectu Pharaonis, oravit Dominum.
19
Qui flare fecit ventum ab occidente vehementissimum, et arreptam locustam projecit in mare Rubrum : non remansit ne una quidem in cunctis finibus Ægypti.
20
Et induravit Dominus cor Pharaonis, nec dimisit filios Israël.
21
Dixit autem Dominus ad Moysen : Extende manum tuam in cælum : et sint tenebræ super terram Ægypti tam densæ, ut palpari queant.
22
Extenditque Moyses manum in cælum : et factæ sunt tenebræ horribiles in universa terra Ægypti tribus diebus.
23
Nemo vidit fratrem suum, nec movit se de loco in quo erat : ubicumque autem habitabant filii Israël, lux erat.
24
Vocavitque Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis : Ite, sacrificate Domino : oves tantum vestræ et armenta remaneant, parvuli vestri eant vobiscum.
25
Ait Moyses : Hostias quoque et holocausta dabis nobis, quæ offeramus Domino Deo nostro.
26
Cuncti greges pergent nobiscum ; non remanebit ex eis ungula : quæ necessaria sunt in cultum Domini Dei nostri : præsertim cum ignoremus quid debeat immolari, donec ad ipsum locum perveniamus.
27
Induravit autem Dominus cor Pharaonis, et noluit dimittere eos.
28
Dixitque Pharao ad Moysen : Recede a me, et cave ne ultra videas faciem meam : quocumque die apparueris mihi, morieris.
29
Respondit Moyses : Ita fiet ut locutus es : non videbo ultra faciem tuam.
